He Hagia kai oikoumenikē en Phlōrentia synodos, dia Monachou Venediktinou

411쪽

δὲ και δεινον ἐρεῖ τις, το ὲ δέος ἔχοντα δεδιέναι, δεδιεσαν -

και ἀντοι φωνὴν οπω -ιν ἀρέσκουσαν ἐπαινειν, και προ που δοκιμάσαι ταύτην κηρυττειν τούτο δ το δέος λόγον εχον ἐστιν.

412쪽

και τι πλέον τῶν de an ἀυυμ εικότως υ ν ποοτειν παραττομένοις,

414쪽

μιξετε καὶ τηλικαύτη συν- προπετὸς γουμένους και κινδύνου γέμον δι-ορινυσθαι ἐμμένοντας δὲ τοῖς φ H a ἐγνωσμένως, και η ἁν εἰκος ταυτα καὶ του παντος ἄξια κρινειν, καὶ χάρινυ - - τρυτε- όειολογῶν, και ται τῶν μακαριων ina αγα λειν τιμαῖς, ων ἄξιουσι οὐ τοῖς μοιοι αγοῦσιν ἐνδια εμ αννας ει δέ τινα παρ - ταύτα φῶντες, μιν - της - του ---μαι καταφρονήσασιν ατιμια μέμφεσθαι βούλοιντο, ἀλλ' ὐμῖν ἄ-αροι τῶν ἔργων δόξα, και το σώζ-αι μὲν αὐτοὶ , σώζειν δε

415쪽

και --ἡναντιωμα 'ρόν ἐστιν - τα μέτερα μόνον κρατη εἰ

416쪽

ανάδειξις τε καὶ νικη καὶ τῆς μέρος μοιρος, se πέραν is εἰποι