He Hagia kai oikoumenikē en Phlōrentia synodos, dia Monachou Venediktinou

432쪽

σοφόν, ποριζομένοις κα τοῖς γυραμμένοι -μενον, τα δορος-- γυμνάζειν ἀλλ' ἄρκεῖ τοῖ - - 1λλων ξεωρημένοις

σωμένους, καὶ ΗΘ ἔκ-- σκοπουμένους, τὴν ἁλοθῶ και - καια ψῆφον ἐκφέρειν. οιμι δὲ και - αὐτον συνελ- δω χορετὸν ορι τῶν προ ειμένων κρισιν μάρξουσαν , τοῖς τε προσοκἀΘυς ὰρξαμένοις πιρι τούτων ἄμφισβητεῖν, και πολλῶ μἁλλον --δεξαμένοις τὴν ἀμφισβήτηον, ὼν οἱ μὲν - τῶν ἀντικειριένων φωνῶν, οι δ' ὐπὸ τῶν ταύταις σω,οροὐντων λόγω M ορυβολπλοις πλειους ει και σφοδροτέρους νεύρισκον ριέχρις .v ἀνειρήνην ἀναβαλέσΘαι, οῦν μαλι- αν ἔργον αυτη γένοιτο ἀπε

434쪽

μένους ἀρχας ἐκ τουτων πιχειρεῖν εἰ δ' οἷον τε καὶ Φερὶ πάσας τὼς ἁλλα δεικνυς ι συμφωνουντας, σκέψασΘαι μετα ταυτα dμέ τις οἰοιτο πιριττον εἴναι τοῖς περὶ το συμ-ρασμα συμ-ῶν διώνγεῖσι etsi ἀρχας ξεταζειν, ε ων x προτερα ειαν in ηπτην. περ δε - λοιπα δύο μηδ' μιαν εἴποιμ' αὐεῖναι δυσχέρειο τατε γαρ ἐνηγήσεις τῶν δεδασκάλων φδιον χιμαι χρῆμα τοῖς γε τὴτομωτα μάλιστα δεπο έροις κριβῶς συνιδεῖν , πωας τοι τῆς Ηιαφῆς χωριοκ απέδωκαν εἰ δέ τινες εὐύμῖν λαφορος και ταυτας νοοῖεν, τοῖὸ σο τέροις καὶ πλειοσι τὴν κέκην αφορέζεσθαι δεῖ, τούτο γαρ καὶ δικαιον και ροσῆκον, εἴη τας τε τῶν ἁγών-ερι τῶν προκειμένων δόξας ἐφαρμό-ιν ἄλληλαις, και προς- ου--ας γνώμην συνάγειν, κίν ἐστιν οὐ δοκῶσι δι in ἀχθαι, προσῆκον οῖ και και ράδιον οὐ ολψ δεῖ γε προσέχειν, εἴ τις α --μπίζε α πινο βούλοιτο των πο ου κοινου πῶς καλι ρομ τιμημένω/, η διεφθάρθου τὴν ὲκείνου Θεολογιαν πο τῶν οἰκειον τιθεὶς τας παρ' αὐτοῖ iii προσιοπι μαρτυρέας πλουν αν μέ i νον απως διεῖλρος ἶ, καὶ συγλ ωρῆτε μὲν κάτεροι, μαρτη δὲ και τα παρ' ἔκατεροι βιβλια τῆς λυμης ταυτm ἁ-λλαγμώ- και το γνησιον αυτοῖ περισώζοντα καθέλου μὲν οἶν - την γνῶσιν τῆς ἀλινλιας τρισι τούτοις διεγι Θησει γε τοῖς τῆς γραώς ἀξιωμασι δελονότι, ταῖς αὐτῶν ἁνα ri: ξεσου , και ταῖς διαι δεδασκαλων γνωμαις, ας οπουδή.οτε τῶν ικειων λόγων τοῖς ἄλλοις κατέμιξαν, μνησθῆναι τῆς οὐ πνεύματος προόδου δεῆσαν. ς ταύτα πάντα διά - καλλιστά τε καὶ ροχειρότατα, τάς τ'

προλήψεις και φιλονείκους ἐνστάσπις ξαιρετέον , καὶ τὰ σαθρM καὶ μώκ ἐξελέγχεσθαι δυναμένας ἄπο γας, καὶ πανταχου μ τὸ τῆς ἰσότντος χωρητέον οὐ γυ μίελλον νυν ἁλλήλοις καθήμεθοδικασται ροὶ τῶν αμφισιεπτουμένων , τῶ τε ηι γραε- s ἀτης ἐξηγηταῖς τε καὶ δεδασκάλοις τῆς ἀναγκαια συμ-νέ-ρεται και συνήγοροι. Θεν οὐκ ὀρθ α; κυημένοι τοὐπὶ μόνοις, πολλοῖς και ποικιλοι ἀδικήμασιν δεξόμε . ναῶν τῆς φιλονεικια επὶ πλεῖον τῶν ἀν-έ-ων ωμα δυναμέ- η---- π αὐτῆς --ελῶς, συμμάχους δε ἐπι τούτο '

435쪽

αλλάλους εἰ νοιαν, και το μετυ τῆς ἁλιβέας παντα λέγειν -- ρασθαι, πρέπει -λεῖν. και πρωτα μὲν μὴ πάντα βούλήσθω δ' - ρήδην λαμβώνειν ἐκ της γραφῆς, τουτω Μ καὶ πολλους τῶν ἄλρετικῶν ἰσμεν προσαμένους τ προκαλύμματι, ἀλλ' ἁ τι τοῖς οἱ τωλοοριένοις ἁκόλουθ'ονῶ, καὶ τουτο τεκ cra τιμῆς ἄξιοῖν υσαι rari εἴ τι τοι ἁληθέσι καὶ αναντιορ έτοις ἐναντιούμενον φαινοσο, τούτοροδένα παραδέχεσει τρόπον επυτα των μὴ σαφως ώρημένων αὐ-την την γραφην λαμβάνειν διδάσκαλον, ξ et αλλοθι που σαφέστερον πραγ-ματὰπας προς- τουτοις την δοκούσαν διαφωνιανιξοουμένους λυειν πυροῦσΘαι, καυρούς τε και σεια και ,ἀ-

σκαλι προσεῖναι κῶ - πῶς δύ- τοιαύτα τέμνειν ἡμἁς, οὐ μονον τῆ κατα τοῖς κοινοῖς μασκάλους ἀ-ραδειγματι κα οις επὶ τῆς ἴσης Γλοντο πύας, ἁλλοῦ και οἷς εἶπον περὶ τούτων ἔπιτηδες, οὐδὲ τουτο τ μέρος βοηθήτους ἐῶν ς, συμβάλλειν τε καὶ ἀδένου δυνάμεθα. - γδ Κυριλλον και ρυσόστομον και- ου- σπῖνον και τους ἄλλους si Θεολόγω Θαμ, μακρώ41 a ει ητα παιπων ξαριθμειν, οἶς ει- αλλου του καὶ της τῶν γραφῶν ὲμ έλησε συμφωνιας, υτω ἁκοέναις την αρ, παντ- αια τηρέ- σειν δικαίως, καὶ Uri εὐγνωμονας καὶ σοφους κεινων ὁμιλητας

δειροι ληιληφὼς τῶν του μακαρέου ψύσσης μοῦς ἀναμνησαι βούλομαι - τον μακάριον Στέφαρον ἐγκωμιάσαι προΘέμενος, πει καὶ τῶν πτασιαν ἐκεινου του λόγου μέρος et δε- ποιήσασθαι, κατα τῶ αἱρετιζόντε εὐφυῶς ἀποπέμπει , πρόφασιν Φικαιολογια και ψεύδους κειν- .eποι-ένων ἐκΘήσομαι δὲ αὐτα -ον κεινου 1 ἡματα ἐπωδη γαρ εα της Θεωριας ἐκεινης οι λυσσῶντες κατ1 os πνεύματος ιοντο βοηθέσθαι, λέγοντες Εἰ μετα του πατρος και

αγιον , αὐτοῖς δ' τε τυφλώττοντας - τῆς ποπινριας φριέντας αὐτό. ει et τω μοιω, φησι, καειροῦται τα μοια, και οὐκ ἔστι

437쪽

καὶ τω τῆς γραφῆς Τέλλον τινὰ τρόπον αὐτος Θέλων ἐκδέχεσθαι,οιές τι καὶ οὐ μετέχον ἀράττων δεξειεν is οὐ μόνον δε τῶν ωγιων ἔκαστος οἱ τω ἡ γραφῆ ποσηνέχειν, αὐτός τε Ao. τομον ἀρισκων, καὶ οὐ μασαντα ξηλοῖ ἁξιῶν, ἄλλα καὶ πάντες ὀμοῖ ταπιπεσι - γνώμης πειντο, νότε τῶν ὐπὲρ τῆς ἀληθειασαγώνων αὐτοῖ ἡ χρεια συνῆγεν ἀυτικα - οἱ, προτον συνελ- με ἐν Nικα- πατέρες, προ τον πατέρα του μονογενῆς ἰσοτιμίας κινδM-ούσης ἐκβάλλεσθαι, τούτο τον τρόπον προέστησαν

οὐ γαρ ἀξιουν προσέχειν λως τοῖς ει ὰπόδειξιν οὐ ψεύδους βιαζομένοις τοῦ ἡ γραφα ὰξιώματα - δι Προ μὲν δόξαν

439쪽

γε προτέροις α γραφαὶ μόνον προύκει- ο α δυσχερὸς πινῶν,ορος δ' υχυσαν συμβιβάσαι υμῖν δ' οὐ μικρα βοηλιας προ-

σει κη, ἀλλ σχεδον αὐτὴ το Ε οδο α αντε των διδασκάλων ἐπι ταῖς γραφαῖς ἐξενήσεις, καὶ 1λλοι τουτων ἁγηνκ ους - ελέγχω μὲν ων νεισταμένων τῆ ἁληλιφ, βεβοωώMι δὲ τῶνοικεια και νειθομένων αὐτοῖς ἐνεστήσαντο. I τω ούτων ἔντειν κώμαρτυρούντων ἁλλήλοις, τὸν συμφa ιαν 1σπερ ὁδηγών τινα --ἄτῆς ζητουμένης ἡ Θειας α δεῖν πρόχειρόν - ιν οὐδὲν ἔντον --καιον ἁλλὰ τα μὲν περὶ τῶν διδασκάλων , αὐτώα τὼ δὲ τενυγρα ν ἀξιώματα δει συνάπτω ι πρῶτον ἔχει ολ ούτω τομὲν ἐκ του -τρος ἐκπορευεμ α το αν- α τὸ ἔγιον, κειται μὲν διαλ ω- ἐν του γραφη, ομολογεῖται δὲ παρα πάντων ἡμῶν, καδε μῆλλον πρὸ Ἀραικῶν ἡ Λατινων σπηκε τούτο οὐδ' ἔστιν ia νομον λύειν την ἄμφισβήτυσιν ἀτε γ 1 ανάγκη καὶ ε του ι οὐ πρῶ ναι το πεύμα τούτου κειμένου, οὐτ' ἀδύνατον καὶ ε που υἱου ἐκπορεύεσθαι ἡ γαρ κατάφασυς αυτ τῶν τέραν κατάφαο ἀτε τιΘησιν οὐτ' ἁναιρεῖ ἀλλ' -έχεται μὲν ta τολυιου ποAναι, ἐνδεχ α δ και μη προΠναι σον ἔκ γε το λόγου. 1σπερ si τις λέγοι τυνανθρωπον εῖναι ζωον ου τε λογικον εῖναι vim ἐξ ἀνάγκM, ἀτε τουτ' ἄναιρεῖ και τοι - τον τῖς προόδε τῶν λια 'o---ων τρόπον ἀφορῶσου ἡμῖν , και εν οι Θειοι πατέρκ τούτως- έδωκαν ταξιν, τέλεσι και πολυ μαλλον η κατάφασις τὴν κατα- φασιν τῶν γὲ τῆ πατρι προσόντων και τὸν υἱον δεῖ κοινωνειν, a μέ τι κωλύη και το διά τινο εκ τινος οὐσιωδως 'οβν αιτιαν ἔχου και το δι οῖ ρασι καθ άπερ ει τις την Θέρμην - του ἡλιο προέρχεσθαι λεοι, τὸ και ἐκ τῆς κτινος προιέναι αὐτηνἀτε τιλπιν οὐτ' ἀνατρέ-ν οἴκων ἔκ γε του --ου και τοι τιθασι μηλλον, 1ντις ιν ει προόδου τρόπον λογιζοιτο, κα υ