He Hagia kai oikoumenikē en Phlōrentia synodos, dia Monachou Venediktinou

442쪽

goo ε μου του χαλαρίου δε--ην τάς τῆς διαφοροῦς αιτια σφισι οβάλλεσθαι νομῶν. ροος ἡ τούτοις, σοφωτέρους - και εγιωτέρους αε- δειξομπεντας, εἰ.ερ ἡμεῖς μὲν κώ - ωαρα τῶν γραφῶν ἀληλια, κωτοῖσἈλλοις τῶν διδασκάλων δυνάειεθ' et συμφωνεῖν, αὐτοι δε ατούτο Ἀμφοτερον διήμαρτον καὶ νενομικασι μὲν amo ουα δει, - ἄνατον δὲ προ τοὐς ἁδελφους ἐνεστήσαντο .όλεμον. μαμν

ασαι, και παντα αοῦλλον η τοῖς τῶν διδασκάλει λόγοις γει t του, ' ἐκεινον οπως Ηρμόττει τοῖς ὼν του ον- ματος ληρμένοις προσφέρεσθαι, καλῶς ἡμῖν φηγησαμένων, και παραμ ασιν ἱκοινῶς την διδασκαλιαν βεβαιωσάντων, αὐτοὶ παντά πασιν ηαν τι- σησθαι βουλόμεΘα και ριην οὐδε δικαιον λως, κεὐεκια. ἐξηγητα αλλων καθ ισταμένους, ους μιγμπω τι τῶν παθὸν αὐτοις πο- αι την συμφωνίαν, μοῦς δὲ--εἰ- αυΘκ ἐξ - μένους, τους τηλικαύτης σπη φθονησο φοροῦς' καιαν ἄμοι τας

443쪽

- καὶ ωόνου μὲν οὐδενος, προ μια δε μόνης δεόμενον ὐμπικειμένοις πηρι τῶν προκειμένω ausim, οὐδ' οὐτψειὲν ηὐε-ονὰν ἔν συν-τειν αὐτους, κοὐ την περὶ τοῖς λοιμος ἀντι-ιν ἀτον φρονηματα αναιρεῖν συμφων- ου γαρ' ἐνέλιον ἡμῖν ὁδοιπινες ἐπι τούτο και μηχανῶ, ας ἡμῖν ἡ τῆς φιλοσπιας εὐπορια παρέχει, τας πινομένας ἔναντιότητας λυειν μετοι τῆς Ma Θ εὐσὲΘέλουσιν απωκνησε δ'' 1ν τις μως προς τουτο, πολλῆς πραγμα - τεια ἔργον καὶ ο - ειδές νύν δ' οὐχ οὐτον τα τῶν de γων ορωμεν et ντες εχοντα, ἁλλοῦ πολλῶ γέμει λήνης, καὶ πορρωθεν μὴ ἐφιοῦσι τὼς της μονοέας οικτῖνας. εἰ δέ τι και παραλλάττον αὐτοῖς α μέμικται , ἐπιπόλαιόν ἐστι κω μέχρι si φαινομένου. v γαρ διάφορα περὶ τῶν αὐτων ἄξιουσιν οι πλειους, ο τοις κεν ο --

τέροις οὐδένα παρέχειν δύναται Θόρυβον, ταράξειε δ' αὐτους ωπλουστέρους εὐΘῖς η λόγω καὶ σιωπῶ τυ τούτων δώρηται οὐτω συμβαινειν ἀλλήλοu ουδέν οι χαλεπόν. καὶ ἡμεῖς γὰρ καθ' - πm διαφορα ηειρι τῶν αὐτῶν φρονούιπες καὶ λέγοντες, οὐδὲν ἔντον μένομεν ἡνωμένω κοὐ νερὶ τούτων οὐδῶ ἡμῖν συρρήγνυται πόλῬος και εἰκότως πολλῶν γαρ - ἐκ του χωρουμένων, καιαλλοτρμως ἁλλου προσιόντος αὐτ&, και διαφ-οις ἀνάγκη ταύταλόγοις γαι μαι η τοῖς αὐτοῖς μὲν διαφόρως δὲ δήπου λαμβαν μένοις, ἔ- αντε τῶν πραγματων πάρξει τους περ τούτω λόγους συννειν βουλώμεθ α' ο αὐτοί ἐστι καὶ ἀληλῖς εἶναι θέλειν

αὐτοῖς, ἐφόσον τὸν των λόγων ψήλι- τεειναι νων πραγματα ἴσμεν κολουΘεῖν. ει δ'' εκ ου διάφορα λέγειν των ἀντων,

ἐμαχόμεθα, καὶ ωρος τὴν ἀλέΘειαν αὐτὴν ἐναντιούμεθα sis a

445쪽

τῆς ἄντικειμένης γέγονε μωμης, am και δεῖν ἡ μετο τῶν ἁλλων

χρησαμένους τοῖς νόμασι τούτοις μἁλλον δὲ τῶ τοῖ ψεύδους ὐπο-ψ- ἐκεῖνοι τε ἄντε ομοῖ καὶ οἶτος οὐδὲν ἔπιον , την πο

m και τῶ εν τοῖς ωις προσώποις τάξεως εὐσεβέοπερον , η τῆλολοι - -αχοῖ συνηθέστερον ἁλλ' ενιοι τοῦ ἁγ- και κατἁ του τῆς τάξεως νόματος φέρονται ἁλλ' οὐδέτεροι ψεύδονται. ἔοιγε και φρονεῖ, τινα ταξιν ἐξ ἁνάγκης νι θεοῖ καὶ μιν ἁλληνελαύνεω κεῖ , , τη κτιστη φύσει προσπέκουσαν ἀλλα μην καὶεικόνα μόνου του πατρος το υἱον εἶναι μόνον φασὶν Αὐγοὐστινις τε και x λωπη των δοτικῶν ταιρεια, και το τῆς εἰκονος νομα λέγουσιν ἰλον εἶναι τῶς ποστασεως του οἱοῖ οἱ δὲ τῆς σεια δε- δε-αλοι καὶ το παλμα εικον του ιοῖ και μην καὶ του κως τε Θαρμότως πάντες κἄλοῶσιν. ἀλλ' ἴτοι ριὲν 'κ - κἀπ' o αν ταυτότητα βλέποντες, ἀντ' ἀξιουσι, καὶ τ , τῆς ικόνος

446쪽

σιος νημα τον ἄν που χοῖ λέγειν οὐ συγχωρεῖ, καί τοι - αλλωναδεοῦς ουτω καλουντ- αρ' οἶν διαφωνεῖν Φρουμεν κείροις αὐτον, ει αλλον και τουτον τοῖς αλλοις πἁσι σωραψομεν ερουμεν γαρτους αὐὐον τῆς του γεννήματος ἐννοίας ορθῶς ἐπι του υἱου - γομένης προτρεπομένους χρήσασα τῆ φωνῶ τον δε προ ταν χρῖσμὰ πιδοντα ac λέξεως, - κακου γαρ ἐξέλαβεν αυτην ἡ γραφη , M-3. 23.33. γεννήματα εχιδνων τους Ιουδαιους- ωοκαλουσα , καὶ τοῖς ἄτελλταουν ἀ-έδωκεν , αὐτόν τε φυλαξασθαι, καὶ τοῖς αλλοι πασι συμβουMύειν το δὲ δη Mιζον, τι τουτ αυτ και προς έαυτοῖς παθόντας τοῖς δεδασκάλου ἰδοι τις σκω οστ ει τις υπλῶς τακεένων ἐπιοι, καὶ τοῖς φαινομένοις μόνοις προσέχοι, παιζειν αυτους μαλλον ἐρεῖ. υτω ποιήεναντιοι πολλαχου οὐ πολλοως λόγχι ἐπησαντο προ διαφορους ἀπιδόυν τε ἐννοέας καὶ τι γαυειριοπον, που κεὐ τοῖς λογιοι τουτο συμβέρηκε, που ειὲν μείζω του υἱου ον πατέρα λέγουσιν ναργῶς, που δὲ τὴν ὲν σφωιν ι ότητα φανερῶς ἀποφαινομένοι και ταυτ ου μόνον περι τῆς δι- ῶς ἐν τῶ ρισπῶ νοουσι φύσεως ο διδασκαλοι, ἀλλ' ενιοι τουτων και περ τῶν θειαν φυσιν αυτοῖο γχωρουσιν ἄμφοτερα κοὐ μειζοι μέν φασι τω αἰτέω, οὐ μειζω δε

παλιν τῆ φύροι και περ του αὐτου πραγμαrος at αντικειμενα λέγουσι , προ ιλλο μέν τοι και αλλο τούτων ἐκατερον. και τις; καταλέγω τὼς εντοι θειοι λογέοις δοκουσας διαφωνιας, αλλων δι' λλο τι και παντων - 'ῶς λεγομένων, κοὐ των μὲν οἰκειως και κατα Bλως του του σωτῆρος λοτιπι, τῶν δὲ ταπεινοτερον τε καὶ ἄνθρωπικωτερον νοουμένων α ου αλλήλοις πάντα συγκρου--σομεν, καὶ ἡ πιστευσπειεν τοῖς ἀντικειμένοις, ἡ τα δοκουντα τουτων

ἐλόμενοι, και τούτοις ποδεδωκότες τὴν πισπιν, τῶν λοιπῶν iucoet μιν αρεοπόντων καταφρονησοειενι αλλὼ δέδια μη δελον Ια --ο δικα ὀφλήσωμεν της η καταφάσεως η χάριτας λαι με της εὐ-

- ' λαρειαι, μαλλον δ' υπὲρ ἁμφοτέρων δικας ἐκτισωμεν, ἁ τε κακsc

447쪽

συναπτειν οὐ te επον, οὐδε λόγου δεῖν ἡγῶμαι δεικνύναι Iναγὼ παρο λόγον καὶ - εξεταζειν, καὶ τίς κατέρου τούτων φυσις, πρῶτον in οὐδεὶς at ισχυρισπιτο α 'γνωκότας του δόγματος σιγη -ρεα θεῖν αὐτό. που γαρ οὐδε τοῖς λέγοντας aeri α λέγουσι νομιζομεν ἐπωνύν - μὴ τῶν ὐ τι--ἰσι τινες, καια. ωάγκη τοῖς δογμαου τοῖς λουους σωρ δειν, σχολὴ γ' ἁ τις

την ἁληλιαν, καὶ μηδὲν εἶναι φήσομεν πλέον οὐδ' αὐτὼ τὼ vs.

εδόκει, οὐκ αρετῆς 1ρα και τῆς περ τὼς δόξα ορΘότητος αελον, ἄλλ' εὐνοια ἁμοιβην, καὶ ο ς προς την σφῶν αὐτῶν βούλησιντας τιμας αυτοῖς συνεχώρουν καὶ hoc ἔοικε τοῖς ροι ταυτα να- ρεξ εσα νόμους, εἰ, προ τῶν γερῶν τα ἐκάστου πράξυς, και τοὐς ἁ μνας προ τῶν στεφάνων ἐξήταζον vi δε ειδοτες σπιραρα και ηδεσαν, οὐκ ἔδει δημοσι τούτων μ ἀσλυ, και - ἡ ἀρετῶ - σοφι πρωτεμιν ἀυτους α παρογράπτους μάρτυρας γινεσθαι, και τοι μου πιιλμα βουλομένοις καί τοῖς τας ιερας γραφὼς αυμάζουσιν ἁπουιλών. υτ γαρ μικρόν τι το δόγμα καὶ οἷον υκαταφρον 'κνου , υτ τηρο τοὐς ἀδελφους εὐλαβει δόξης οἱ τηκαὐτοῖς απαρεσκούσης ὀλιγωρεῖν 1ν ἀβουληλεσαν, και τῆς τῶν μετα

449쪽

γον' οὐ γαρ ἀπομυνόμος οὐδὲ κρατεῖν βουλόμενος ταῶτα, --- του ον τῶν προκειμένα - λον istis η περὶ πααος κεινοις

450쪽

- μη, καὶ πάντες απαντα λεγουσιν ού γε αετὰ τῆς - - ας καὶ τη 1-Θεν χάριτος, αλλ' ἔστι τις εν αὐτοις καΘα- . -

αγαθῶν και τον μὲν ἐν δωρησαμενος ἔστη , τω δὲ καὶ πλει ι πρε- στιθησι καὶ καθ ά- ωλου προ αλλο τῶν χαρισειάτων ἐστὶ διε φορ , ουτω καὶ καθ ' αὐτὸ τ τελειοτέρω τε καὶ εὐσεβειστέρω διγνήνοχεν ἔκαστον τῆς δὲ λαφορri αὐτῶν και τού πλήθους ἐπ μεν η τοῖ διδώτος χάρις αλα κατά τινα προορισμὸν καὶ πή γνωσιν ἄρρητον, ἐστὶ δὲ δήπου και η τῶν λαμβανοντων ἐκαπρι προς αὐτα ναρασκευή ἶνα ριήτε τι τῶν αγαθ' i κατα Παῆλον Κορ. r. 3, 3. πιιν ως ἀφ' 'αῖν αὐτῶν ψευδέμε, λογιζομενοι η και - - τέρων πρα ν ταῖς με συμβαίνωσιν ἄγωοιναὶ αἱ δε- ααν ς' ad λων τοις κω ν χαριστοι ΜΘ ει σι περ υ δωρεὴν οντ νε tρῶται τρόπον ὁ δεδωκὼς, λλης ν λ μελέτη -οσῶν τοῖς ' a ' -- καλῶς αὐτῆ χρησαμένως, καὶ τοῖν μόνον Φαρ' ἰαυτῶν ' εἰ ἡ Π