Hellnika. Historia graeca. Recensuit et praefatus est Ludovicus Dindorfius

141쪽

L III. AE A P. IV. 1μάτων εἶναι, νόμισαν Ουδεν διοίσειν τον πολεμc ηει γυναιξὶ δεοι μάχεσθαι. - δε τουτω τω χρόνω καὶ ὁ ενιαυτος δη ἀφ ου 20 ἐξέπλευσεν ὁ γησίλαος διεληλυθει, στε οι μεν περὶ Λυσανδρον τριάκοντα οἴκαδε ἀπεπλεον, διάδοχοι δαυτοῖς οι περὶ υριππίδαν παρῆσαν τούτων Σενοκλέα μεν και αλλον εταξεν επὶ τοῖς ἱππέας, Σκυθην ὁ ἐπὶ τοὐς νεοδαμώδεις οπλίτας, υριππίδαν δ' πὶ τους Κυρείους, Θδωνα δε ἐπὶ τους ἀπο των πόλεων στρατιώτας, καὶ προεῖπεν αυτοῖς ευθυς γησοιτο την συντομωτάτην ἐπὶ τὰ κράτιστα τη χωρας, πως αυρο τόθεν υτ τα σώματα και την γνώμην παρασκευάζοιντοίς ἀγωνιουμενοι ὁ μέντοι Τισσαφέρνης ταῶτα 21μεν ἐνόμισε λέγειν αυτον πάλιν βουλόμενον ξαπατῆσαι, εις Καρίαν δε ει τω οντι ἐμβαλεῖν, και TO T πεζὸν κο&άπερ τυ πρόσθεν εις Καρίαν διεβίβασε και τοἱππικον εἰς το αιάνδρου πεδίον κατέστησεν ὁ δ' Ἀγησίλαος ου ἐψεύσατο, ἀλλ' ῶσπερ προεῖπεν εὐθὐς ει τον Σαρδιανὰν τόπον ἐνέβαλε καὶ τρεῖς μεν ημέ- ρας ὁ ἐρημίας πολεμίων πορευόμενος πολλὰ τα επιτηδεια li στρατιὰ εἶχε, et stis τετάρτri4κον οι τῶν πολεμίων ιππεις καὶ τω μεν αρχοντι των σκευοφόρων εἰ- 22πεν ὁ γεμὼν διαβάντι τον Πακτωλὸν ποταμον στρατοπεδεύεσθαι, αυτοι δε κατιδόντες τους των Ελλήνων ἀκολούθους ἐσπαρμένους εἰς ἀρπαγην πολλοὐς αυτῶν ἀπέκτειναν αἰσθύμενος δε ὁ γησίλαος, βοηθεῖν ἐκέλευσε τοὐς ιππέας οι δ' αὐ Πέρσαι. εἶδον την βοήθειαν, re ροίσθησαν καὶ ἀντιπαρετάξαντο παμπληθέσι των ιππέων τάξεσιν ἔνθα δ ὁ ,γησίλαος γιγνώ- 23σκων τι τοῖς με πολεμίοις ἴπω παρείη το πεζόν, αυτ δε υδεν ἀπείη των παρεσκευασμένων, καιρονηγήσατο μάχqν συνάφαι, ει δύναιτο σφαγιασάμενος

142쪽

92 LII. III. AE A P. IV.ουν την μεν φάλαγγα ευθυς γε επὶ τους παρατεταγμίνους ἱππέας. εκ δε των πλιτῶν κέλευσε τα δέκα ἀφ' βης θεῖν ὁμόσε αυτοῖς, τοῖς ὁ πελτασταῖς ἐπεδρόμω φηγεῖσθαι παρήγγειλε δε καὶ τοῖς ἱππευσιν ἐμβάλλειν, λαυτου τε καὶ παντος του στρατευματος

24 επομένου του με δ ιππέας ἐδέξαντο οἱ Πέρσα ἐπεὶ δ' ἄμα πάντα τα δεινὰ παρῆν, ἐνέκλιναν, καὶ ἱμεν αυτῶν εὐθυς ε τω ποταμῶ ἔπεσον, οι δ' ἄλλοι ἔφευγον οι δ' Ἐλληνες ἐπακολουθουντες αιροίσι καιτο στρατόπεδον αυτῶν. καὶ οἱ μεν πεῖπασταί, σπεο

εἰκός, εις άρπαγην ἐτράποντω ὁ δ' υγησίλαος κύκλωπάντα καὶ φίλια και πολέμια περιεστρατοπεδεύσατο.

και ἄλλα τε πολλὰ χρηματα ἐλήφθη, α ηὐρε πλέον κεβδομήκοντα τάλαντα, και α κάμηλοιχε τότε ἐλήφθησαν, α. γησίλαος εἰς την Ἐλλάδα ἀπήγαγεν. 25 Ποτε δ' αὐτη η μάχη ἐγένετο. ισσαφέρνης σμαρ- δεσιν ἔτυχεν ωwἈστε ὐτιῶντο οἱ Πέρσαι προδεδόσθαιυ αυτ0s. γνοὐ δε καὶ αυτὸς ὁ Περσῶν βασιλευς

Tισσαφέρνην αἴτιον εἰναι του κακῶς φέρεσθαι τα αυ-τ0s, ιθραύστην καταπέμψας ἀποτέμνει αυτου την κεφαλη . 0sτο ὁ ποιησας ὁ ιθραύστης πέμπει προς τον γησίλαον πρέσβεις λέγοντας, D'Aγησίλαε, ομεν αἰτιος τῶν πραγμάτων καὶ μιν καὶ μῖν ἔχει τηνθίκηw βασιλευς δε ἀξιοι σε με ἀποπλεῖν i καδε, τὰς δ' ἐν θυσία πόλεις αυτονόμους ουσας τον ἀρχαῖ0ν 26 δασμὸν αὐτῶ ἀποφέρειν ἀποκριναμένου δε os γη

Συ δ' ἀλλά, εω αν πύθρ τὰ παρὰ της πόλεως, μεταχωρησον, ἔφη. εις την Φαρναβάζου, πειδ καὶ γίτον σὸν ἐχθρὰν τετιμώρημαι. Ἐως αν τοίνυν, ἔφη ὁ ζύγησίλαος, ἐκεῖσε πορεύωμαι, δίδου δη τη στρατιὰ τὰ επιτηδεια ἐκείνω μεν δὴ ὁ ιθραυστης δίδωσι τριά-

143쪽

ερχεται ἀπο των Οἰκοι τελῶν αρχειν και os ναυτικOso πως γιγνώσκοι καὶ καταστήσασθαι ναυαρχον υτινα αυτος βουλοιτο. Osro ' ποίησαν οι Λακεδαιμόνιοι

τοιῶδε λογισμῶ, ς ε λαυτος αμφοτέρων αρχοι, τότε πεζον πολλα ἰσχυρότερον ἐναι, καθ' εν ουσης της ἰσχυος ἀμφοτέρ0ις, τό τε ναυτικόν, ἐπιφαινομένου os πεζου ενθα δέοι ἀκουσας δε αὐτα ὁ Ἀγησί- 28

λαος, πρῶτον μεν ταῖς πόλεσι παρήγγειλε ταῖς εν ταῖς νήσοις καὶ ταῖς πιθαλαττιδίοις τριήρεις ποιεῖσθαι ὁπόσας κάστη βουλοιτο των πόλεων καὶ γένοντο καιναί, ε ών αῖ τε πόλεις επηγγείλαντο και ι δεώταιεπ0ίουντο χαρίζεσθαι βουλόμενοι, εις εἴκοσι και κα- τόν Πείσανδρον δε τόν της γυναικὰς αδελφον ναυαρ- 29χ0ν κατέστησε, φιλότιμον μεν κα ερρωμένον την ψυχήν, ἀπειρότερον δὲ τολπαρασκευάζεσθαι ώς δεῖ καὶ Πείσανδρος μεν ἀπελθὼν τα ναυτικὰ πραττεν - ὁ δ' 'Aγησίλαος, ῶσπερ ρμησεν, ἐπὶ την Φρυγίαν πορεύετο.

μεντοι Tιθραύστης, καταμαθεῖν δοκῶν τὸν V. Aγησίλαον καταφρονο τα των βασιλεως πραγμάτων και οὐδαμῆ διανοούμενον ἀπιέναι εκ της 'Aσίας, ἀλλαμῆλλον ελπίδας εχοντα μεγάλας αἱρήσειν βασιλέα, ἀπο- ρων τί χρωτο τοῖς πράγμασι, πέμπει ιμοκράτη τὸ r Pόδιον εἰς Ελλάδα, οὐς χρυσίον εἰς πεντήκοντα ταλαντα ἀργυρίου, καὶ κελεύει πειρῆσθαι πιστὰ τ μέγιστα λαμβάνοντα διδόναι τοι προεστηκόσιν ν ταῖς πόλεσιν εφ τε πόλεμον εξοίσειν προς Λακεδαιμονίους.

εκεῖνος δ' ἐλθὼν δίδωσιν ε Θηβαις με Ἀνδροκλείδα τε καὶ Ισμηνία καὶ Γαλαξιδώρω, εν Κορίνθω ὁ επιμυ- λάω τε κα Πολυάνθει, ν υργει δε Κύλωνί τε και

144쪽

04 LI B. III. T A P. V. 2 τοῖς μετ' αυτου 'Aθηναῖοι καὶ ου μεταλαβόντες

τούτου του χρυσίου μως πρόθυμοι σαν εἰς τον πόλεμον, ' νομιζοντές τε α Θῶν αρχεσθαι οἱ μεν δὐδε- ξάμενοι τα χρήματα εἰς ας οἰκείας πολεις διεβαλλον τους Λακεδαιμονίους ἐπεὶ δὲ ταύτας εἰς μῖσος αυτῶν προήγαγον, συνίστασαν καὶ τὰς μεγίστας πόλεις πρῖς

ἀλλήλας.

Γιγνωσκοντες δε ι εν ταῖς Θηβαις πρ0εστῶτες οτι ει μη τις ἄρξει πολεμου, υκ θελήσ0υσιν οι Λακεδαιμόνιοι λύειν τὰς σπονδὰς προς τ0υς συμμάχους, πείθουσι Λοκροὐ τους υπουντίους ε της ἀμφισβq-τησίμου χωρας Φωκευσί τε και ἐαυτοῖς χρήματα τελέσαι, νομίζοντες τους Φωκεας τούτου γενομενου ἐμβαλεῖν εις την Λοκρίδα και υκ ἐψεύσθησαν , ἀλλ' εὐ-

θὐς οἱ Φωκεῖς ἐμβαλόντες εἰς την Λοκρίδα πcλλαπλά- 4σια χρήματα ἔλαβον οἱ οὐν περὶ τον νδροκλείδαν ταχλεπεισαν τους Θηβαίους βοηθεῖν τοῖς A0κρ0M. ως ουήεις την ἀμφισβητήοιμον, ἀλλ' εἰς την μολογου- μενην φίλην τε και σύμμαχον iναι A0κρίδα εμβεβληκότων αυτῶν. ἐπεὶ ὁ ο Θηβαῖοι ἀντεμβαλόντες εις την Φωκίδα ἐδήουν τὴν χώραν, ευθὐς οἱ Φωκεῖς πει πουσι πρέσβεις εἰς Λακεδαίμονα και ξίουν βοηθεῖ αυτοῖς, διδάσκοντε ώς ουκήρξαν οὐ πολέμου, ἀλλ'

,αμυνόμενοι ἐλθον ἐπὶ τους Λοκρούς ο μέντοι Λακεδαιμόνιοι ασμενοι λαβον πρόφασιν στρατεύειν επὶ τους Θηβαίους, πάλαι ὀργιζόμενοι αὐτοῖς της τε ἀντιλήψεως της του Aπόλλωνος δεκάτης εν 1εκελεία καὶ ros ἐπὶ τον Πειραιὰ μη θελῆσαι ἀκολουθῆσαι. μιῶν- τωδ αυτοὐς και K0ρινθίους πεῖσαι μη συστρατεύειν. ἀνεμιμνήσκοντο δε καὶ ς θύειν τ εν υλίδι τυν ' ησίλαον οὐκ εἴων και τα τεθυμένα ερλώς ερριψαν ἀπο

145쪽

LIAE. H. P. V. 95 στράτευον ἐλογίζοντο ὁ και καλον καιρον εἰναι του ἐξαγειν στρατιὰν επ αυτους καὶ παυσαι της εἰς αυτους υβρεως τά τε γα εν τῆ Ἀσία καλως σφίσιν χειν, κρατοίντος Ἀγησιλάου, καὶ εν ῆαλλάδι υδένα αλ- ν πόλεμον ἐμποδὼν σφίσιν ἐναι. υτω δὲ γιγνω-6σκουσης τῆς πόλεως των Λακεδαιμονίων φρουρὰν μενοι φορο εφαινον, Λυσανδρον δ' ἐξεπεμψαν εις ωκέας καὶ εκελευσαν αυτους τε τους Φωκεας αγοντα πα9εῖνα και Οἰταίους και υρακλεώτας καὶ Μηλιέας καὶ Αἰνιῆνας ει. λίαρτον. κεῖσε ὁ και Παυσανίας Oσπερ εμελλεν γεῖσθαι, συνετίθετο παρεσεσθαι εἰς ρη- την μέραν, ἔχων Λακεδαιμονιους τε και τους αλ-λους Πελοποννησίους. και ὁ με Λυσανδρος τά τε ἄλλα τὰ κελευόμενα πραττε καὶ προσετι ρχομενίους ἀπεστησε Θηβαίων. ὁ δε Παυσανίας, πεὶ τὰ Tδιαβατηρια ἐγενετο αυτω, καθεζόμενος εν εγε τους τε ξεναγους διέπεμπε καὶ τους ε των περιοικίδων στρατιώτας περιεμενεν. πεί γε μην δηλον τοι Θηβαίοις γενετο τι ἐμβαλοῖεν οι Λακεδαιμόνιοι εἰς την χωρα αυτῶν, πρεσβεις πεμψαν Αθηναζε λε- γοντας τάδε.

SLανδρες Ἀθηναῖοι, δμεν μέμφεσθε ἡμῖν ς ψη η

φισαμένων χαλεπὰ περὶ μῶν εν τὴ καταλυσε του πολεμου, υκ ὀρθῶς μεμφεσθε ου γαρ η πόλις κεῖναεψηφίσατο, ἀλλ' εις ἀνηλείπεν , ς ετwχε τότε ν τοις συμμάχοις καθημενος. τε ὁ παsεκάλουν μῆς O Λακεδαιμόνιοι ἐπι τον Πειρα se τότε ἄπασα η πολις απε- ψηφίσατο μη συστρατευειν αυτοῖς. δι μῆς ουν υχηκιστα ὀργιζ0μίνων ημιν των Λακεδαιμονίων, δίκαιον εἶναι νομίζομεν βοηθεῖν μὰ τn πόλει μῶν. 0λυψ ἔτι μὰλλον ἀξιουμεν, ὁσοι των ε ἄστει γένεσθε, προ- θυμως επὶ τους Λακεδαιμονίους ἰέναι. κεινοι γαρ κα-

146쪽

96 LI B. I. T A P. V. ταστήσαντες et μῆς εἰς ὀλιγαρχίαν καὶ εἰς χθραν τωδήμω, ἀφικόμενοι πολλ' δυνάμει ς μῖν συμμαχοι

104iναι ἀπωλωλειτε, ὁ δε δημος ουτοσὶ μῆς ἔσωσε. καὶ μην οτι μεν, Ἀνδρες θηναῖοι βουλοισθ' αν την η9χην ην πρότερον ἐκεκτησθε ἀναλαβεῖν πάντες ἐπιστάμεθα τουτ δε πω μῆλλον εἰκος γενεσθαι η ιαυτοι τοις π κείνων ἀδικουμενοι βοηθοῖτε; τι δε

πολλῶν ἄρχουσι μη φοβηθοτε, ἀλλὰ πολυ μῶλλον

δια τουτο θαρρεῖτε, ενθυμουμενοι τι και μεῖς τε πλείστων ρχετε, τότε πλείστους χθρους κεκτVσθε.

ἀλλ' εως μεν ουκ ἐχον ποι ἀποσταῖεν , ἔκρυπτον TVν προγυμῆς εχθραν ἐπεὶ δέ γε Λακεδαιμόνιοι προυστq-li σαν, τότε εφηναν οἱα περι υμῶν ἐγίγνωσκον. και νυν , εὰν φανεροὶ γενώμεθα ἐμεῖς τε και μεῖς συνασπιδοοντες ναντία τοῖς Λακεδαιμονίοις, ευ υτε, ἀναφανήσ0νται πολλοὶ ι μισ0sντες αυτους. ως δ' ἀληθῆ λεγομεν, εὰν ἀναλογίσθσθε, αυτίκα γνώσεσθε. τίς γὰρ ηδη καταλείπεται αυτοῖς ευμενῆς Ου υργεῖοι μεν 12 αεί ποτε δυσμενεις αυτοῖς πάρχουσι m υλεχ γε μην νυν εστερημένοι και χώρας πολλῆς και πόλεων χελίνοιαυτοῖς προσγεγενηνται Κορινθίους δὲ καὶ Ἀρκάδας και χαιους τί φῶμεν, οῖ εν μεν τω προ υμῆς πολεμωμάλα λιπαρουμενο υπ' κείνων πάντων και πόνωι

καὶ κινδύνων κα των δαπανημάτων μετεῖχον, ἐπεὶ δ'επραξαν αεβουλοντο οἱ Λακεδαιμόνιοι, ποίας V ἀρχῆς η τιμῆς V 0ων χρημάτων μεταδεδώκασιν αυτοῖς; αλλὰ τους μεν πιλωτας ὁρμοστὰς ἀξιουσι καθιστάναι, των δε συμμάχων ἐλευθερον οντων, πεὶ εὐτυχησαν, δε- 13 σπόται ἀναπεφήνασιν ἀλλα μην καὶ ους μῶν πλοτησαν φανερ0ί εἰσιν εξηπατηκότες ἀντὶ γὰρ ἐλευθερίας διπλῆν αὐτοῖς δουλείαν παρεσχήκασιw υπό τε

147쪽

γὰρ τῶν ἀρμοστῶν τυραννουνται και πο δεκα ανδρῶν,ους Λυσανδρος κατεστησεν ενἈκάστ' πόλει. O γε μηντῆς Ἀσιας βασιλευς καὶ τὰ μεγιστ αυτοῖς συμβαλόμενος εἰς το μῶν κρατησαι νυν τί διάφορον πάσχει η εἰ μεθ' υμῶν κατεπολέμησεν αυτους πῶς ουν ουπιεικός, 14εὰν υμεῖς αυ προστῆτε τῶν ουτω φανε9ῶς αδικουμε- νων, νυν ἐμῆς πολυ δη μεγίστους τῶν πώποτε γενε- σθαι; τε μεν γὰρ ρχετε, τῶν κατὰ θάλατταν μόνον δήπου γεῖσθε νυν ὁ πάντων και μῶν καὶ Πελοποννησίων καὶ ων πρόσθεν ηρχετε και αυτου βασιλεως του μεγίοτην δυναμιν ποντος γεμόνες αν γίνοισθε. καίτοι με πολλο αξιοι καὶ κείνοις συμμαχοι, ως υμεῖς ἐπίστασθε νυν δε γε εἰκος τω παντὶ μῖν ρρωμενεστερως μῆς συμμαχεῖν τότε Λακεδαιμονίοις ουδὲ γὰρ περ νησιωτῶν η Συρακοσίων ουδ υπερ αλλοτριων, σπερ τότε, ἀλλ' υπερ ημῶν αυτῶν δι- κουμενων βοηθήσομεν. καὶ τουτο μέντοι χρη ευ G15δεναι, τι η Λακεδαιμονίων πλεονεξία πολυ ευκαταλυτωτερα εστ τqς μετερας γενομένης ἀρχqς. μεις

μεν γὰρἈχοντες ναυτικον υ εχόντων ρχετε, υτοι δε ολίγοι οντες π0λλαπλασίων οντων καὶ ουδεν χεῖρονώπλισμένων πλεονεκτουσι ταυτ οεν λέγομεν με 'ευ γε μέντοι ἐπίστασθε, ω ανδρες Mθηναῖοι, τι νομίζομεν επὶ πολυ μείζω ἀγαθὰ παρακαλεῖν μῆς τῆυμετέρα πόλει metsi μετέρα. Ἀμεν αυτ ειπὼν παυσατο τῶν δ' Mθηναίων 16 πάμπολλοι μεν συνηγόρευον, πάντες δ' εψηφίσαντο βοηθεῖν αυτοῖς Θρασυβουλος δε ἀποκρινάμενος τοψηφισμα και τουτ ενεδείκνυτο, τι ἀτειχίστου του Πειραιῶς οντος μως παρακινδυνευσοιεν χάριτας αυρο

τοῖς ἀποδουναι μείζονας η ἔλαβον. μεῖς μεν γάρ, φη, ου συνεστρατευσατε ἐφ' μῆς, μεῖς δέ γε μεθ ήμῶν

148쪽

98 Li B. II l. A P. V. 17 μαχουμεθα κείνοις ἄν ἰωσιν φ' μῆς. o μεν 4Θηβαῖοι ἀπελθόντες παρεσκευάζοντο ς ἀμυι Ουμενοι, οἱ δ' Ἀθηναῖοι ώς βοηθησοντες. καὶ μην οἱ Λακεδαι μόνιοι Ουκετι ἔμελλον, ἀλλα Παυσανίας με ὁ βασι - λευς πορευετο εἰς την Βοιωτίαν τό τε ikoθεν ἐχων στράτευμα καὶ τ εκ Πελοποννήσου, πλη- ρίνθιοι Ουκ κολούθουν αυτοῖς. ὁ ὁ Λύσανδρος, γων τὼ ἀπο Φωκεων κα ορχομενο καὶ τῶν κατ' κεῖνα χωρίων στράτευμα, ἔφθη τον Παυσανίαν εν ω λιάρτω18 γενομενος. κων δε υκέτι συχίαν ἔχων ανέμενε τυ ἀπῖ Λακεδαιμονος στράτευμα, αλλὰ σὐν ἐς ἐχεν ρει

προς το τεῖχος των Ἀλιαρτίων. καὶ το μεν πρῶτον επειθεν αυτους ἀφίστασθαι και αυτονομους γίγνε- σθα Ἀπε δε των Θηβαίων τινες Ουτε εν τω τείχει διω

τας. κρατησων πέμενεν, αδηλ0w 0fτο δ' οὐν σαφές , τι παρὰ το τεῖχος η μάχη ἐγένετο ' καὶ τρόπαιονεστηκε προς τὰς πύλας των Ἀλιαρτίων. ἐπεὶ δ' ποθανόντος Λυσάνδρου ἔφευγον οἱ ἄλλοι προς το ρος,

20 ἐδίωκον ἐρρωμένως οἱ Θηβαῖ0ι. ς δε ἄνω δη σαν

διώκοντες και δυσχωρία τε καὶ στενοπορία πελάμβανεν αὐτούς, ποστρέψαντες οἱ πλῖται κόντιζόν τε καὶ βαλλον es δε ἔπεσον αυτῶν δύο η τρεις οἱ πρῶτοι καὶ ἐπὶ τους λοιποῖς ἐπεκυλινδ0ν πέτρους εἰς τὰ κάταντες καὶ πολλῆ προθυμία ἐνέκειντο, ἐτρέφθησαν οἱ Θηβαῖοι απὸ os κατάντους καὶ ἀποθνήσκουσιν αυ- 21τῶi πλείους διακόσιοι ταύτsi μεν οὐν τῆ μέρα οἱ Θηβαῖοι θύμουν, νομίζοντες υκ ἐλάττω κακὰ πεπονθέναι η πεποιηκέναι' u δ' ἡστεραία ἐπεὶ σθοντο

149쪽

ἀπεληλυθότας εν νυκτὶ τους τε σωκεας καὶ τους αὐλους απαντας oi καδε κάστους, ἐκ τούτου μεῖζον δηεφρόνουν ἐπὶ τῶ γεγενημενω ἐπεὶ δ' αs ὁ Παυσανίας

ἀνεφαίνετο ἔχων ο κ Λακεδαίμονος στράτευμα, πάθλιν αs εν μεγάλω κινδύνφ γοsντ εἰναι , καὶ πολληνεφασαν σιωπήν τε καὶ ταπεινότητα εν τω στρατευματι εἶναι αυτῶυ. id τῆ ὐστεραία οι τε Ἀθηναῖοι ἐλθόυ 22τες συμπαρετά ζαντο ο τε Παυσανίας Ου προσηγεν οὐδεἐμάχετο εκ τούτου τοῬὸν Θηβαίων πολὐ μεῖζον φρόνημα ἐγίγνετο ὁ δε Παυσανίας συγκαλέσας πολεμάρχους και πεντηκοντηρας βουλεύετο πότερον μάχην συνάπτοι η πόσπονδον τόν τε Λύσανδρον ἀναιροῖτο καὶ τοὐς με αὐτολπεσόντας λογιζόμενος δ' ὁ Παυ- 23σανίας και O αλλοι O εν τέλει Λακεδαιμονίων ς - σανδρος τετελευτηκώς εἴη και το με αὐτos στράτευμα ηττημένον ἀποκεχωρηκοι, και Κορίνθ ο μεν παντά πασιν Ουκ ηκολούθουν αὐτοῖς, οἱ δε παρόντες οὐ προθύμως στρατευ0ιντω ἐλογίζοντο δε καὶ το ἱππικον ως το μεν ἀντίπαλον πολύ, το δε αυτῶν 0λίγον εἰ η, το δεμίγιστον, τι οἱ νεκροὶ π τω τείχει ἔκειντο, στεούδε κρείττοσιν ουσι διατους απὰ των πύργων ὐάδιονεῖ ἀνελέσθαι δια os πάντα αὐτα ἔδοξεν αὐτοῖς τους νεκρ0ὐς υποσπόνδους ἀναιρεῖσθαι οἱ μέντοι 24 Θηβαῖοι εἶπον ὁτι οὐκ αν ἀποδοῖεν τους νεκρούς, εἰ μηεφ' ἄτε ἀπιέναι επιτης χώρας. ι ε ἄσμενοί τε ταsτα ηκ0υσαν και ἀνελόμενοι τους νεκροῖς ἀπθσαν ἐκ της Βοιωτίας τούτων δε πραχθέντων ο μεν Λακεδαιμονιο ἀθύμως ἀπρσαν, οἱ δὲ Θηβαχι μάλα βριστικῶς,

ει καὶ μικρόν τις τῶν χωρίων του πιβαίη παίοντες ἐδίωκον εἰς τὰς ὁδους αυτ μεν ὁ Ουτως η στρατιατῶν Λακεδαιμ0νίων διελυθ q. ὁ μέντ0 Παυσανίας 25 ἐπεὶ ἀφίκετο oi καδε, κρίνετο περὶ θανάτου κατηγο-

150쪽

100 et I B. III. O A P. V. II B. IV. C A P. I. ρουμένου δ' αυτολκαὶ τι στερήσειεν εἰς λίαρτοντο Λυσάνδρου, συνθέμενος εις την αυτην μέραν παρέσεσθαι, και O τι ποσπόνδους ἀλλ' ου μάχl ἐπει- ρῆτο τους νεκροὐς ἀναιρεῖσθαι, καὶ oτι τον δῆμον των

ωθηναίων λαβών ενα Πειραιεῖ ἀνηκε, και προς Ου- τοις ου παρόντος εν ῆ δίκλὶ θανατος αυτου κατεγνώσθη και φυγεν εις εγεαν, και τελευτησε μέντοι

ἐκεῖ νόσω. κατὰ μεν ουν την Ἐλλάδα ταsτ επράχθη.

i. O δε Ἀγησίλαος ἐπεὶ ἀφίκετο ἄμα μετοπώρω είς τηντο Φαρναβάζου Φρυγίαν, την μὲν χώραν καε α επόρθει, πόλεις δε τὰς μεν βία, τὰς δ εκουσας προσε-2 λάμβανε λεγοντος δε οὐ Σπιθριδάτου εἰ λθοι

εἰς την Παφλαγονίαν συν αυτα, ον των Παφλαγόνων βασιλέα καὶ είς λόγους αξοι καὶ συμμαχον ποιήσοι, πρ0θύμως πορευετο, πάλαι τούτου πιθυμῶν, οὐ ἀφιστάναι τι εθνος απῖ βασιλεως

3 Ἐπει δε ἀφίκετο εις την Παφλαγονίαν, λθεν

Drυς και συμμαχίαν ποιήσατο καὶ γαρ καλούμενος υπλβασιλεως ου ανεβεβήκει πείσαντος ὁ του Σπι