Hellnika. Historia graeca. Recensuit et praefatus est Ludovicus Dindorfius

161쪽

LI B. IV. AE A P. II. 111μόνιοι Ουκήσθάνοντο προσιόντων των πολεμίων ' καὶ γὰρ ν λάσιον το χωρίον ' πεὶ δ' ἐπαιάνισαν, τότε δηεγνωσαν, και ευθυς ἀντιπαρηγγειλαν παντας δια

σκευάζεσθαι ώς εἰς μάχην ἐπεὶ δε συνετάχθησαν ςεκάστους οἱ ξεναγοὶ ταξαν, παρθγγυησαν με ἀκολουθεῖν τω γουμένω, γον δε και οι Λακεδαιμόνιοι ἐπὶ τὰ δεξιά, και υτ πολύ περίτεινον το κέρας ἄστε των θηναίων, μεν ε φυλαὶ κατὰ τους Λακεδαιμονίους γένοντο, αι δε τέτταρες κατὰ Τεγεάτας.ουκετι δε στάδιον απεχόντων, σφαγιασάμενοι ι Λα-20κεδαιμόνιοι τη Ἀγροτέρα, σπερ νομίζεται, την χλααιραν, γοsντο ἐπι τους εναντίους τ υπερέχον ἐπικάμψαντες εἰς κυκλωσιν. ἐπεὶ δε συνέμιξαν, οι μεν ἄλλ0 σύμμαχοι πάντες ο των Λακεδαιμονιων εκρατήθησαν υπὸ των εναντίων, Πελληνεις δε κατὰ Θεσπιέας γενόμενοι ἐμάχοντό τε και εν χ ρα ἔπιπτον κατέρων. αυτοὶ δε οἱ Λακεδαιμόνιοι υσον τε κατέσχον των Ad V 2lναίων κράτησαν, και κυκλωσάμενοι τω περέχοντι πολλοὐς ἀπέκτειναν αυτῶν, και ἀτεχq ἀπαθεῖς ἔντες, συντεταγμένοι ἐπορεύοντω και τὰς μεν τέτταρας φυλὰς των Ἀθηναίων πρὶν ἐκ της διώξεως επαναχωρῆσαι παρηλθον, στε Ου ἀπέθανον αυτῶν πλην ει τις εντλῆ συμβολτυπῖ εγεατῶw τοῖς δ' Ἀργείοις επιτυγ-22χάνουσιν ι Λακεδαιμόνιοι ἀναχωροίσι, και μέλλοντος οὐ πρώτου πολεμάρχου ἐκ os ἐναντίου συμβάλλειν αυτοῖς, λέγεται ἄρα τις ἀναβοῆσαι παρεῖναι τους πρώτους. ς δε τοὐτ' ἐγένετο, παραθέοντας δη παμοντες ει τὰ γυμνὰ πολλοὐς ἀπέκτειναν αυτῶν. ἐπελάβοντο δε και Κορινθίων ἀναχωρούντων ἔτι δ' ἐπίτυχον οἱ Λακεδαιμόνιοι καὶ των Θηβαίων τισιν ἀνα-χω90fσιν ἐκ της διώξεως, καὶ ἀπέκτειναν συχνοὐς αυτῶν τούτων δε γενομένων, i ηττώμενοι το μενα

162쪽

I 12 LI B. IV. AE A P. II. III. Rρῶτον ἔφευγον προς et τείχη επειτα ὁ εἰρξάντων

Εὐρινθίων πάDν κατεσκήνησαν εις το ἀρχαῖον στρατόπεδον Λακεδαιμόνιοι o αυ παναχωρήσαντες, ενδατο πρῶτον τοις πολεμίοις συνεμιξαν, στήσαντο τρόπαιον. και αυτη μεν ὁ η μάχV υτως εγένετο.

θνάναι oκτώ, - δε πολεμίων παμπληθεῖς Ἀδήλου δεοτι καὶ των συμμάχων υκ λίγοι πεπτωκότες εἰεν. 2ερομενου δε του Ἀγησιλάου, ρ αν, Βερκυλίδα, εν καιρῶ γένοιτο ει αἱ συμπεμπουσαι πόλεις μῖν τους στρατιώτας et ζν νίκηνίς τάχιστα πυθοιντο ἀπεκρίνατο δ ὁ ερκυλίὁας, υθυμοτερους γουν ικὰς ταυτ' ἀκουσαντας εἰναι Ουκοον Gυ, πεὶ παρεγένου,

κάλλιστ αν ἀπαγγείλαις ὁ δε ασμενος ἀκουσας, και γαρ ἀεὶ φιλαπόδημος ην ειπεν, E Gυ τάττοις 'Aλλὰ τάττω, ἔφη, και προσαπαγγέλλειν κελευωίτι εὰν καιτάδε ευγένηται, πάλιν παρεσόμεθα, σπερ καὶ Ἀφα-3 μεν ὁ μεν 4 ερκυλίδας ἐς Ἐλλησπόντου πρῶτονίπορευετο ὁ θ' Ἀγησίλαος διαλλάξας Μακεδονίαν εἰς

Θετταλίαν ἀφίκετο Actsi σαχι μεν ουν και μαννώνιοι καὶ Σκοτουσσαῖοι καὶ Φαρσάλιοι, συμμαχοι ὁντες Βοιωτοῖς, και πάντες δε Θετταλοί, πλην σοι αυτῶν φυγάδες τότ' ετυγχανον, κακούργουν αυTῖν πακO- ωλουθοὐντες. ὁ δε τέως μεν ῆγεν εν πλαισίω τ στρ τευμα, τους μίσεις μεν εμπροσθεν, oi ς μίσεις θ' επ' υρα ἔχων των ἱππέω ἐπεὶ ' ἐκώλυον της πορείας οἱ Θετταλοὶ ἐπελαυνοντες τοι ὁπισθεν, παραπέμπε ἐπ' ουρὰν καὶ το πωτου στόματος ιππικὼν ,πλην των περ αυτόν. Aid παρετάξαντο ἀλληλοις, οἱ μεν Θετταλοὶ νομίσαντες ουπιεν καλῶ εἰναι προς τους

163쪽

I, LB. IV C A P. III. 113οπλίτας ἱππομαχεῖν, στρεψαντες βάδην ἀπεχώρουν.st δε μάλα σωφρόνως επηκολουθουν γνους δε ο γλη- 6GGαος, κάτεPO 'ημάρτανον, πεμπει τους περ αυτὰν μά- ευρωστους ιππέας, καὶ κελευε τοῖς τε αλλοις παραγγέλλειν καὶ αυτους διωκειν ς τάχιστα καὶ μη-κευ osνα αυτοῖς ἀναστροφήν οι δε Θετταλοὶ i7εiδον παρὰ δόξαν ελαυνοντας, ο μεν αυτῶν Ουδ' ἀνέστρεψαν, οἱ δε πειρώμενοι τοίτο ποιεῖν, πλαγίους εχον-

TEPTOυς ιππους λίσκοντο Πολύχαρμος μέντοι ὁ Φαρ- 8σάλιος ἱππαρχων ἀνέστρεψε τε καὶ μαχόμενος σὐν τοῖς περ αυτον ἀποθνήσκει. ., δε τοsτ' γενετο, φυγητων Θετταλῶν ζαισία γίγνεται ' στε οἱ μεν ἀπε- θνησκον αυτῶν, οἱ δε καὶ λίσκοντο ἔστησαν δ' υνου πρόσθεν, set ν εν ω ρει τῶ Ναρθακίω ἐγένοντο. και τότε μεν οὐ Ῥγqσίλαος τρόπαιόν τ' ἐστησατο με-9ταξὐ Πραντὰς καὶ Ναρθακίου, καὶ αυτοs ἔμεινε, μάλα ηδόμενος τω ἔργω , τι τοὐς μεγιστον φρονοίντας ἐπὶ ἱππικλ ενενικηκε συν ψ αυτός συνελεξεν ἱππικῶ τρ ' στεραία περβαλων τὰ Ἀχαῖκὰ της Φθίας δρητην λοιπην πῆσαν δια φιλίας επορεύετο μεχρι προς τὰ

εδοξε φανηναι, και ηγγελθη ὁτι ηττημενοι εἱεν Λακεδαιμόνιοι si ναυμαχία καὶ ο ναύαρχος Πείσανδρος τε θναίη Ἀλέγετο δε και ω τρόπω η ναυμαχία γενετο.

εἰναι μεν γὰρ περὶ Κνίδον τον ἐπίπλουν ἀλληλοις, 11 Φαρνάβαζον δε ναύαρχον οντα σὐν ταις Φοινίσσαις εἶ ναι, Κόνωνα δε το Ἐλληνι κυν χοντα τετάχθαι ἔμπροσθεν αυτοί. ἀντιπαραταξαμένου δε οὐ Πεισάν-12δρου, καὶ πολυ ἐλαττόνων αὐτω τῶν νεῶν φανεισῶντων αυτos οὐ μετὰ Κόνωνος Ελληνικοs, τους μὲν ἀπό το ευωνυμου συμμάχους εὐθυς αὐτῶ φεύγειν,

164쪽

φοτέρων ' διηγησομαι δὲ κu την μάχην μαι πῶς ἐγέ-

165쪽

LI B. IV P. III. 115Mχε δ' Ἀγησίλαος μεν δεξῶν του μ ετ αυτου Dρχομένιοι δ' αυτ εσχατοιήσαν τορευωνύμου. οἱ δ' αs Θηβαῖοι αὐτοὶ μεν δεξιοὶ ήσαν. υργεῖοι δ' αἴτοῖς το εὐώ- 'νυμον εἰχον συνιόντων δε τεως μεν σιγη πολλὴώπ αι - 17φοτερων ν ηνίκα δ' ἀπεῖχον ἀλλήλων ο γον σταδιον, αλαλάξαντες οἱ Θηβαῖοι δρόμω ομόσε ἐφέροντο. ς δε τριῶν ετι πλεθρων ν μέσω οντων ἀντεξεδραμον ποτης γησιλάου φάλαγγος μυριππίδας ξενάγει καισῶν αὐτοῖς 'γωνες και ιολεις καὶ Ἐλλησπόντιοι, και

πάντες os τοι των συνεκδραμόντων τε γενοντο και

εἰς δόρυ ἀφικόμενοι τρεψαν το καθ' αυτούς υργεῖοι μεντοι Ουκ ἐδεξαντο τους περὶ γησίλαον, ἀλλ' ἐφυγον ἐπι τὸν Ἐλικῶνα. ἀνταίθα οἱ μεν τινες των 4 18νων εστεφάνουν ηδη τον Mγησίλαον, ἀγγελλε δε τις αὐτω τι οἱ Θηβαῖοι τοὐς υρχομενίους διακόψαντες ντοῖς σκευοφόροις εἰ ησαν καὶ ὁ μευ είθῶς ξελίξας την φάλαγγα ηγεν ἐπ αυτούς οἱ δ' αὐ Θηβαί0 ώς i- δον του συμμάχους προς Ἐλικῶνι πεφευγότας, διαπεσεῖν βουλόμενοι προς τους εαυτῶν, συσπειραθένTEς ἐχώρουν ερρωμενως εντα sθα δὴ Ἀγησίλαον ἀνδρεῖον 19μεν εξεστιν εἰπεῖν ἀναμφισβητήτως ου μέντοι ε Πετό

ουπιεποίθσε τομο, ἀλλ' ἀντιμέτωπος συνέρραξε τοῖς Θηβαίοις και συμβαλόντες τὰς ἀσπίδας εωθοsντο, ἐμάχοντο ἀπέκτεινον, ἀπέθνησκον τέλος δε των Θηβαίων οἱ μεν διαπίπτουσι προ τον Ἐλικῶνα, πολλοι δε αποχωροsντες ἀπέθανον ἐπεὶ δ' ἡ μευ tande', γησιλάου ἐγεγένητο , τετρωμένος δ' αυτὰς προσενή- νεκτο προς την φάλαγγα, προσελάσαντές τινες των ἱππέων λέγουσιν αυτ οτι - πολεμίων ς ὀγδοηκοντα οὐν ὐπλοις υπλτω νε εισι, καὶ ρώτων τί χ9ὴ ποιειν.

166쪽

116 L B. IV. GA P. I. IV.,δε, καίπερ πολλὰ τραύματα χων, μως Ουκ ἐπελάθετο του θείου, αλλ' εὰν τε ἀπιέναιν βουλοιντο ἐκέ- 21 λευε καὶ δικεῖν υ εῖα. τότε μεν Ofν, καὶ γαρ χηδη ὀψέ, δειπνοποιησάμενοι ἐκοιμηθησαν. πρω δε

Γυλιν τον πολεμαsχον παματάξαι τε κελευε το στράτευμα καὶ τρόπαιον ιστασθαι καὶ στεφανουσθαι πάν-ccae τω θεῶ καὶ τοὐς αυλητὰς πάντας αυλεῖν καὶ οἱ μεν αὐτ ἐποίουν οἱ δε Θηβαῖοι πεμψαν κήρυκας, υποσπόνδους τους νεκροὐς αἰτοfντες θάφαι καὶ Οὐ-τω ὁ α τε σπονδαὶ γίγνονται και Ἀγησίλαος μεν εἰς Βελφοὐς αφικόμενος δεκάτην των επιτθς λεία τω δεῖ ἀπέθυσεν υκ λάττω κατὰ ταλάντων Γύλις ὁ ὁπολέμαρχος χων ὐ στοάτευμα ἀπεχωρησεν εἰς ω-22 κέας, κεῖθεν δ' εις την Λοκρίδα εμβάλλει και τηνμεν αλλην μέραν οι στρατιῶται καὶ σκεύη κ των κωμῶν και σιτον ηὐπαζ0w ἐπεὶ δὲ προς έσπεραλήν, τελευταίων ποχωρούντων των Λακεbat μονίων ἐπηκολούθουν αυτοῖς οἱ Λοκροι βάλλοντες και ἀκοντίζοντες. ως δ' αὐτῶν οἱ Λακεδαιμόνιοι ποστρέψαντες και διώ-

ζαντες κατεβαλόν τινας εκ τούτου οπισθεν μεν ουκέτι ἐπηκολουθουν, Ἀκ ε των περδεξίων βαλλον.23 οἱ δ' ἐπεχείρησαν μεν και π90ς τ σιμῖν διώκειν ἐπειδε σκότ0 τε γίγνετο και αποχωρOsντες οἱ μεν διατην υσχωρίαν ἐπιπτον, οἱ δε και δια τυ η προοραντὰ ἔμπροσθεν, οἱ δε και πῖ τῶν βελῶν, εντα Oθα ἀποθνήσκουσι ΓΓλίς τε ὁ πολέμαρχος και τῶν παραστατῶν Πελλῆς, και οἱ πάντες ς κτωκαίδεκα τῶν Σπαρτιατῶν, οἱ μεν καταλευσθεντες, οἱ δε και τραυματισθέντες ε δε η βοηθησαν αυτοῖς ἐκ του στρατοπέδου δειπνοsντες, ἐκινούνευσα αν απαντες ἀπολέσθαι.

167쪽

LI B. IV. T A P. IV. 117αλλο στράτευμα, ἀπεπλευσε δε καὶ ὁ Ἀγησίλαος επ' ἔχοiκου. εκ ὁ τούτου πολέμουν 'Aθηναιο μεν καὶ Βοιωτοὶ καὶ Ἀργεῖοι καὶ οἱ συμμαχοι αυτῶν εi ρί- θου opμώμενοι, Λακεδαιμόνιοι δὲ καὶ οἱ συμμαχοι εκ Σικυῶνος ὁρῶντες δ' οἱ ρίνυιo ἐαυτῶν μεν καὶ την χώραν δρουμένην καὶ ἀποθνήσκοντας δια το ἀεὶ των πολεμίων εγγυς ἐναι, τους δ' ἄλλους συμμάχους καὶ αυτους εν εἰρηνli ντας καὶ τὰς χωρας αυτῶν ενεργους ουσας, οἱ πλεῖστοι καὶ βελτιστοι αυτῶν εέρηνης επεθυ- μησαν, καὶ συνισταμενοι ἐδίδασκον ταυτα ἀλληλους. γνόντες δ' οἱ 'Aργεῖοι καὶ θηναῖοι καὶ Βοιωτοὶ καὶ 2Κομενθίων o τε των παρὰ βασιλεως χρημάτων μετεσχηκότες και οἱ του πολέμου αἰτιώτατοι γεγενημενυιάς εἰ, τεκποδών ποιησοιντο τους ἐπὶ την εἰρήνην τετραμμένους, κινδυνευσε πάλιν η πόλις λακωνίσαι Ουτω δησφαγὰς ἐπεχεί90υν ποιεχθαι και π9ῶτον μεν το πάντων ἀνοσιώτατον εβουλευσαντο ' οἱ μεν γαρ ἄλλοι καννόμω τις καταγνωσθῆ, υκ ἀποκτιννυασιν νέορτῆ 'εκεῖνοι δ' Ευκλείων την τελευταίαν προείλοντο, τι πλείονας αν ωοντο λαβεῖν εν ῆ αγορῆ, ῶστε ἀποκτεῖναι es δ' ἐσημάνθη ἐς εἴρητο ους ἐδει ἀποκτεῖναι, 3σπασάμενοι τα ίφη παιον τον μεν τινα συνεστηκότα εν κυκλω, τον δε καθήμενον, O δε τινα εν θεάτρω, εστι δ' ον καὶ κριτην καθήμενον. ς δ' ἐγνώσθη τοπρῆγμα, ευθὐς φευγον οἱ βελτιστοι, οἱ μεν προς τααγάλματα των ν se αγορὰ θεῶν, οἱ δ' ἐπι τους βωμούς ενθα ὁ ο ἀνοσιώτατοι καὶ παντάπασιν Ουδεν νόμιμον φρονοsντες Oῖτε κελεύοντες καὶ οἱ πειθόμενοι, σφαττον καὶ προς τοῖς ἱεροῖς στ' ἐνίους καὶ Tων ου τυπτομένων, νομίμων δ' ἀνθρώπων, ἀδημο-

νησαι τὰς ψυχὰς ἰδόντας την ἀσέβειαν ἀποθνήσκουσι 4M χυτήτων με πρεσβυτέρων πολλοί μῆλλον γὰρ

168쪽

ἔτυχον εντη αγορὰ οντες Ῥι δε νεώτεροι, υποπτευσαaiae τος Πασιμηλου et μελλον σεσθαι, ησυχίαν σχον εντ μανείω Aς δε της κραυγῆς ῆσθοντο, καὶ φευ-γ0ντες τινες εκ ου πράγματος ἀφίκοντο προς αυτους, ε τούτου ἀναδραμόντες κατα τον Ἀκροκόρινθον, προσβαλόντας μενυργείους καὶ τους αλλους ἀπεκρου-5Gαὶ το βουλενομενων δε τί χρη ποιεῖν, πίπτει το κιόκρανον από του κίονος Ουτε σεισμου ουτε ἀνέμου γενομένου καὶ θυομένοις δε τοιαοτα ην τα ἱερὰ ῶστε οἱ μάντεις ἔφασαν αμεινον εἰναι καταβαίνειν κ του χωρίου. καὶ το μεν πρῶτον ως φευξόμενοι εξήτης Κορινθίας ἀπεχώρησαν Ἀπε δε καὶ οἱ φίλοι αυτους ἐπειθον καὶ μητερες ἰουσαι και ἀδελφαί, καὶ αυτῶν ὁ των ἐν

δυνάμει οντων et σαν o ομνυντες υπισχνουντο μηδὲν χαλεπον αυτους πείσεGθαι, ουτω φἀπῆλθόν τινες οἰ-6καδε αυτῶν ὁρῶντες δε τους τυραννευοντας αἰσθανόμενοι δε ἀφανιζομένην την πόλιν δια το καὶ Oρους ανεσπάσθαι καὶ Αργος ἀνH Κορίνθου την Ψατρίδα αυτοῖς ονομάζεσθαι, καὶ πολιτείας μὲν αναγκαζόμενοι της ἐν Αργει μετέχειν, ης ουδεν ἐδεοντο, ἐν δὲ τῆ πόλει μετοίκων ελαττον δυνάμενοι ἐγένοντό τινες αυτῶν orἐνομισαν ουτω μεν ἀβίωτον εἶναι πειρωμένους δε την πατρίδα, ῶσπερ ην καὶ ἐξ αρχῆς, Κόρινθον ποιη- σαι και ἐλευθερα ἀποδεῖξαι καὶ τῶν μὲν μιαιφόνων καθαράν, ευνομία δε χρωμένην, ξιον εἰναι, εἰ μὲν

δυναιντο καταπρῆξαι ταυτα, σωτηρας γενέσθαι τῆς πατρίδος, ε δε μη δυναιντο, τῶν γε καλλαστων και μεγίστων ἀγαθῶν ορεγομένους ἀξιεπαινοτάτης τελευτῆς τυχεῖν ουτω δη ἐπιχειρεῖτον ανδρε δυο, Πασίμηλός τε και Αλκιμένης, διαδυντ δια χειμάρρου συγγενέσθαι Πραξίτα τω Λακεδα1μονίων πολεμάρχω, ο ετύγχανε μετὰ τῆς ἐαυτου μόρας φρουρῶν ἐν Σικυῶνι, καὶ εἶπον

170쪽

120 LI B. IV P. IV. Σικυωνιους πιεζοαενους, καταδησας ἀπο δένδρων τους ῖππους, καὶ ἀφελόμενος τὰς ασπίδας αυτῶν, μετὰ τωνεθελοντῶν ρε εναντίον τοῖς Ἀργείοις οι δε υργεῖοιορῶντες τα σίγματα H των ἀσπίδων, ώς Σικυωνίους ουδεν εφοβoὐντο ενθα ὁη λεγεται ειπὼν ὁ Πασίμαχος Ναὶ τω σιώ, υργεῖ0ι, ψευσεῖ με τὰ Πίγμα ταίτα, χωρεῖν ὁμόσε καὶ ουτω μαχόμενος μετ λίγων π9O πολ- 11 λους ἀποθνησκε καὶ αλλοι των περι αυτόν. ι μέντοι φυγάδες των Κορινθίων νικῶντες τους καθ' αυτοὐς διεδυσαν νω, καὶ γένοντο εγγὴς τοὐπερὶ το στυκύκλου οἱ δ' αὐ Λακεδαιμόνιοι. ῆσθοντο κρατούμενα τὰ κατὰ τοῖς Σικυωνίους, βοηθοῆσιν ἐξελθόντες,

εν ἀὐιστερα εχοντες το σταέρωμα. i. γε μην Ἀργεῖοι ἐπεὶ κουσαν πισθεν οντας τους Λακεδαιμονίους, στραφέντες δρόμω πάλιν ε του σταυρώματος ξέπιπτον. καὶ ο μεν εν δεξια ἔσχατοι αυτῶν παιόμενοι εις τὰ

γυμνὰ π των Λακεδαιμονίων ἀπέθνησκον, οἱ δεπρος τω τείχει ἀθρόοι σὴν πολλόλλω προς την πόλιν

απεχώρουν. ως δ' ἐνέτυχον τοῖς φυγάσι των Κορινθίων, καὶ ἔγνωσαν πολεμίους οντας, απεκλιναν πάλιν. ενταυθα μενTO O μεν κατὰ τὰς κλίμακας ἀναβαίνον

τε ηλλοντο κατὰ τοί τείχους καὶ διεφθείροντο, οἱ δεπερὶ τὰς κλίμακας ἀθούμενοι καὶ παιόμενοι ἀπέθνησκον, οἱ δε καὶ καταπατούμενοι, αλληλων ἀπεπνί- 12γοντο οἱ ὁ Λακεδαιμόνιοι υκ πόρουν τίνα ἀποκτείνοιεν ἔδωκε γὰρ τότε γε ο θεὸς αὐτοῖς ἔργον οἱον υδ ηυξαντό ποτ αν. o γὰρ εγχειρισθῆναι αυτοῖς πολεμίων πλῆθος πεφοβqμενον, ἐκπεπληγμενον, τὰ γυμνὰ παρέχον επὶ το μάχεσθαι Osδένα τρεπόμενον, εἰς δετὰ ἀπόλλυσθαι πάντας πάντα πηρετοίντας, πῶς ουπαν τις θεῖον γήσαιτο τότε osmosτως ἐν ὀλίγ' πολλοι ἔπεσονήστε εἰθισμένοι ὁρῶν οἱ ἄνθρωποι σωροῖς