Hellnika. Historia graeca. Recensuit et praefatus est Ludovicus Dindorfius

171쪽

LI B. IV. T A P. IV. 121

σίτου, ξύλων λίθων, τότε θεάσαντο σωρους νεκρήν. απέθανον δε και οἱ εν ω λιμενι των Βοιωτῶν φυλακες, ο μεν επὶ των τειχῶν, οἱ δε επὶ τ τεγη των νεωσοίκων

ἀναβάντες. μετὰ μεν τοίνυν τοίτο οἱ μεν Κορίνθιοι Iκαι Αργεῖοι τοὐς νεκροὐς υποσπόνδους ἀπήγοντο, οἱ δὲ σύμμαχοι τῶν Λακεδαιμονίων βοηθουν ἐπεὶ δεηθροίσθησαν, γνω Πραξίτας πρῶτον μεν τῶν τειχῶν καθελεινάστε δίοδον στρατοπεδω ἱκανην εἶναι, ἔπειτα δ' ἀναλαβὼν το στράτευμα ηγε την επὰ Μεγαρα, καὶ αἴ-οεῖ προσβαλὼν πρῶτον μεν Σιδουντα, πειτα δε Κρομμυῶνα. καὶ ε τούτοις τοῖς τείχεσι καταστησας φ ους οὐ τουμπαλιν π09εύετο ' και τειχίσας Ἐπιεικίαν, α φρούριον in προ της φιλίας τοι συμμάZOις, ουτωδιαφηκε στράτευμα, και αυτος την επι Λακεδαίμονα

ρωμένως ἐπολέμουν. Ἐνθα δη καὶ γφικράτης εἰς Φλιοsντα εμβαλὼν και 15ενεδρευσάμενος, λίγοις δε λεηλατῶν, βοηθησάντων

τῶν εκ θ πόλεως ἀφυλάκτως, ἀπεκτεινε τοσούτους ωστε καὶ τοὐς Λακεδαιμονίους πρόσθεν ου δεχόμενοι εἰς το τεῖχος οἱ Φλιάσιοι, φοβούμενοι μη τοὐς φάσκοντας ἐπὶ λακωνισμῶ φεύγειν κατάγοιεν τότε ΟὐTω κατεπλάγησαν τοὐς εκ Κορίνθου στε μετεπέμψαντό τε τους Λακεδαιμονίους, καὶ την πόλιν και την ἄκραν φυλάττειν αὐτοῖς παρέδωκαν οἱ μέντοι Λακεδαιμόνιοι, καίπερ εὐνοειῶς ἔχοντες τοι φυγάσιν, σον χρόνον εἰχον αυτῶν την πόλιν, ουδ εμνησθησαν παντα-

πασι περὶ καθόδου φυγάδων, ἀλλ' ἐπεὶ ἀναθαρρῆσαι

172쪽

122 LIB. IV. TAP. IV 16 παραδοντες οῖανπερ καὶ παρέλαβον ,οί d αυ περὶ νον φικράτη a πολλαχόσε, καὶ της. ωὐκGree: εμβαλόντες ἐλεηλάτουν τε ααὶ προσέβαλλον προς- τείχη εω γὰρ

173쪽

LI B. IV P. IV. V. υπερβαλὼν κατὰ Tενεαν εἰς Κόρινθον αἱρεῖ ταίνοι κοδομηθέντα πὰ τῶν Ἀθηναίων τείχη παρεγένετο δεῖ αὐτῶ και αδελφος ελευτίας κατὰ θάλατταν, χων τριήρεις περὶ δωδεκα ' ωοτε μακαρίζεσθαί αυτῶν την

μητερα, τι et αυτῆ ημέρα ν τεκεν ὁ μεν κατὰ γην τὰ τείχη των πολεμίων, ὁ δε κατὰ θάλατταν τὰς ναυς καὶ τὰ νεωρια ὶρηκε. καὶ τότε μεν ταυτα πράξας Dγγησίλαος τό τε των συμμάχων στράτευ μα διορε καὶ

Ἐκχε τουτου Λακεδαιμόνιοι ακουοντες των θυ- . γόντων, τι οἱ ν τῆ πόλε πάντα μεν τὰ βοσκήματα3M. ἔχοιεν και σωζοιντο ν τω Πειραίω πολλοὶ δε ρέφοιντ αυτόθεν, στρατευουσι πάλιν εt την Κόρινθον,

ωγησιλάου καὶ τότε ηγουμένου, και πρῶτον μεν ῆλθεν εἰς 'Iσθμόν καί γὰρ ην ὁ μην εν. Ἱσθμια γίγνεται, και οἱ Ἀργεῖοι αυτολετύγχανον τότε ποιο τεςχτην θυσίαν τῶ Ποσειδῶνι, es Αργους τῆς Κορίνθον χἄντος ως δ' ἄθοωτο προσιόντα τὰν γησίλαον, καπαταλαόντες και τὰ τεθυμένα καὶ τὰ αριστοποιούμενα ,

μάλα χυν πολλω φόβω ἀπεχώρουν εἰ το ἄστυ κατὰ , τηρο επὶ Κεγχοείας οδόν. ὁ μέντοι 'Aγησίλαος ἐκείνους 2

174쪽

124 LI B. IV P. s. πόλις μετεπεμψαντο τον γφικράτη συν τοῖς πλείστοις των πελταστῶν αἰσθόμενος ὁ ο γησίλαος της - κτος παρεληλυθότας αυτους, ποστρέψας αματ ημε ρα εἰς το Πείραιον γε καὶ αυτος μεν κατὰ τα θερ-

μα προύει, μόραν δε κατὰ το ἀκρότατον ἀνεβίβασε.

και ταυτην μεν την νύκτα ο μεν προς ταῖς θερμαῖς εστρατοπεδευετο, η δε μόρα τὰ ἄκρα κατεχουσα ἐνυ-

κτέρευσεν ενθα δη καὶ λυγησίλαος μικρῶ καιρίφ ενθυμηματι ευδοκίμησε των γὰρ τύ μόρα φερόντων τα σιτία ουδενος πυρ εἰσενεγκοντος, ψύχους δὲ Oντος δια τε το πανυ εφ υψηλοί εἶναι καὶ διατο γενέσθαι δωρ και χάλαζαν προς την ἐσπεραν, κά ἀνεβεβηκεσαν δε εχοντες οια δη θέρους σπειρία, ριγωντων δ' αὐτῶν καὶ ε ν σκότω ἀθυμως προς το δεῖπνον εχόντων, πέμπει ὁ Ἀγησίλαος ουπιελαττον δεκα φέροντας πυρ εν χύτραις επε δε ἀνεβησαν αλλος αλλn και

πολλὰ και μεγάλα πυρὰ εγενετο, ἄτε πολλῆς Γλης παρ- ουσης, πάντες μεν λείφοντο, πολλοι δε καὶ ἐδείπνησαν ἐξ ἀρχῆς φανερὰς ὁ ἐγένετο καὶ ὁ νεὼς του

Ποσειδῶνος ταύτη u νυκτι καόμενος' φ' του δb ἐνεπρησθη ουδεις ἐδεν επε δε ησθοντο λεν τῶΠειραίω τὰ ἄκρα εχόμενα, ἐπὶ μεν το ἀμύνασθαι Ουκήδει ἐτράποντο, ις δ το πιραιον κατέφυγον καὶ ἄνδρες και γυναῖκες και δουλοι και ελεύθεροι και των βοσκημάτων τὰ πλεῖστα και Ἀγησίλαος με δη σὐν τῶ στρατεύματι παρὰ θάλατταν ἐπορεύετο χε μόρα ἄμα καταβαίνουσα απὰ τῶν ἄκρων Οἰνόην το ἐντετειχισμένον τεῖχος αἱρεῖ, και τὰ νόντα ἐλαβε, και παντες η οἱ στρατιῶται εν ταύτn τῆ μέρα πολλα ταεπιτήδεια ε τῶν χωρίων λάμβανον. οἱ δ' εν γ αίω καταπεφευγότες ξῆσαν, ἐπιτρέψαντες γησι- λάω γνῶναι0,τι βουIo το περὶ σφῶν ὁ δ ἔγνω, σοι

175쪽

γάσι, αδ αλλα πάντα πραθῆναι. εκ τούτου δε ζήει 6μ ν ἐκ τουωραίου πάμπολλα τὰ αἰχμάλωτα πρεσβεῖαι δε ἄλλοθέν τε πολλαὶ παρῆσαν καὶ κ Βοιωτῶν κονερ si σόμενοι τίαν ποιουντες εἰρηνης τυχοιεν ὁ δευγη-UGαος μάλα μεγαλοφρόνως τουτους μεν ου δ' ὁρῶν ἐδόκει, καίπερ Φάρακος του προξίνου πα9εστηκότος αυτοῖς, πως προσαγάγοι καθ θμενος δ' ἐπὶ του περὶ την λιμνην κυκλοτερ0υς οἰκοδομηματος ἐθεώρει πολλὰ τα ξαγόμενα. των δε Λακεδαιμονίων ἀπ των οπλων συντοις δόρασι παρqκολουθουν φύλακες των αἰχμαλώτων, μάλα - των παρόντων θεωρούμενοι οἱ γὰρ ευτυχουντες καὶ κρατοῆντες ἀεί πως ἀξιοθέατοι δοκουσιν εἰναι. ετ δε καθημένου γησιλάου καὶ ἐοικότος 7 ἀγαλλομένω τοῖς πεπραγμένοις ἱππεύς τις προσηλαυνε

καὶ μάλα ἰσχυρῶς ἱδρῶντι τω ππω. π πολλῶν δεερωτώμενος ,τι ἀγγέλλοι, υδενὶ ἀπεκρίνατο, ἀλλ' επειδὴ ἐγγυς ην του Ἀγησιλάου καθαλόαενος ἀπο ουλπου και προσδραμὼν αυτω μάλα σκυθρωπος ων λέγει το της εν εχαίω μόρας παθος ὁ δ' ς κουσεν, ευθυς τε ε της δρας ἀνεπήδqσε και το δόρυ ελαβε και πολεμάρχους και πεντηκοντῆμα και ξεναγοῖς καλεῖν τον κήρυκα ἐκέλευεν. δε συνέδραμον 8Oυτοι, τοῖς μεν ἄλλοις ἐπεν, ου γάρ πω ηριστοποίθν- το, ἐμφαγουσιν ,τι δύναιντο κειν τὴν ταχίστην, αυ- τος δε συν τοῖς περὶ δαμοσίαν φηγεῖτο ἀνάριστος καροίχορυφόροι το πλα ἔχοντες παρηκολούθουν σπουδὴ του μεν φηγουμένου, τῶν δε μετιόντων. ὁ δἐκπεπερακότος αυτου τὰ θερμὰ ει το πλατυ Os Λεχαίου, προσελάσαντες ἱππεῖς τρεις ἀγγέλλουσιν ὁτι οἱ νεκροὶ ἀνρρημένοι εἴησαν. ὁ δ' ἐπεὶ τοίτυ κουσε, θέσθαι κελεύσας τὰ ὁπλα καὶ λίγον χρόνον ἀναπαύσας,

176쪽

am L B. IV A P. V. ἀπηγε πάλιν το στράτευμα ἐπὶ ὀ φαιον τῆ δ υσυ ραία τα αἰχμάλωτα διετίθετο. οἱ δε πρέσβεις τῶν Βοιωτῶν προσκληθέντες καὶερωτώμενοι ο τι κοιεν, περὶ μεν της εἰρήνης ουκέτιεμθινροντο, ἐπον δε τι ει μή τι κωλυοι, βουλοιντο

εις αστυ προς τους σφετερους στρατιώτας παμελθεῖν ὁ δ' ἐπιγελάσας, λλ. ἐδα μεν, ε V, τι ντους στρατιώτας ἰδεῖν βουλεσθε, ἀλλ τ ευτύχημα

τῶν φίλων μῶυ θεάσασθαι πόσον τι γεγένηται. περιμείνατε υν, ἔφη ' γὼ γαρ υμῆς αυτος ἄξω καὶ

μῶλλον μετ' εμου -τες γνώσεσθε ποιόν τι et γεγενη- 10 μενον ἐστί. καὶ ουπιεψευσατο, ἀλλα ii στεραία θυσά μενος ηγε προς την πόλιν το στράτευμα και το μεν τρόπαιον ου κατεβαλεν, εἰ δε τι ν λοιπον δένδρον, κόπτων κα κάων ἐπεδείκνυ ς ουδεὶς ἀντεξIει. 4 αυτ δε ποιήσας στοατοπεδευσατο περὶ το Λέχαιον ' και τους Θηβαίων μίντοι πρεσβεις εἰς μεν ο αστυ υκ

ἀνηκε, κατὰ θάλατταν δε εἰς Κρευσιν ἀπέπεμψεν ἄτεδε ἀήθους τοῖς Λακεδαιμονίοις γεγενημένVς της τοιαύτης συμφορῆς, πολ πίνθος ην κατὰ το Λακωνικὰν στράτευμα, πλην σων ἐτεθνασαν εν χωρα 'πατερες η ἀδελφοί Osτοι δ' ῶσπερ νικητόροι λαμπροὶ

11 και ἀγαλλόμενοι τω οἰκείω πάθει περινησαν. ἐγένετο δε το της μόρας πάθος τοιωδε τρόπω οἱ μυκλαῖοι ἀεί ποτε ἀπέρχονται ει τὰ Ῥακωλα επὶ τον παιῶνα, ἐάν τε στρατοπεδευόμενοι τυγχάνωσιν εάν τε ἄλλως πως ἀποδημουντες. καὶ τότε δη τους ε πάσqς της στρατιῆς Ἀμυκλαίους κατέλιπε μεν γησίλαος εν Αεχαίω ο δ ἐκει φρουρῶν πολεμαρχος τους με ἀπό- ον συμμαχων φρουροὐς ταξε φυλάττειν το τεῖχος, αυτός

δὲ σόν τῆ τῶν πλιτῶν καὶ τῆ τῶν ιππέων μόρα πα-ρὰ την πόλιν τῶν Κορινθίων τους μυκλαίους παρῆ-

177쪽

ooίνθ ita πελτασταὶ καὶ πλοῦται Ουδεν γνόουν κατεφρονουν δὲ διὰ τὰς μαροσθεν τυχας μ ηδένα αν ἐπιχειρῆσαι σφίσιν οἱ ὁ εκ των Κορινθίων του αστ 1 Is , Καλλίας τε ὁ 'Iππονίκου των Ami ναίων ὁπλαυν

οτρατηγῶν , καὶ 'Iφικράτζοῦ, τῶν πελταστῶν αὐχων, καθομῶντες αυτους κα ου πολλους ἄντα και ερημους καὶ πελταστῶ καὶ ιππίων, Ἀνόμισαν ἀσφαλες εἰναι

γνόντες δε αὐτα ,γουσι καὶ ὁ μευ Καλλίας παρί- 14 ταξε τους ὁπλίτας ου πόροω της πόλεως, ὁ θεοφικρά- της λαβὼν του πελταστας ἐπέθετο τὴ μόρα οἱ δε Λα-

κωαιμόνιοι επεὶ ηκοντίζοντο καὶ ο μέν τις ἐτέτρωτο, ο θε καὶ επεπτώκει, τούτους μεν ἐκ λεπον τους πασπι--στὰς ἀραμένους ἀποφέρειν εἰς Λέχαιον καὶ ουτοι μό- νοι της μόρας η ἀληθὴλ ἐσώθησαν - δε πολέμαρχος κέλευσε τὰ dis αν βης ἀποδιῶξαι τους προει ρημένους. - δε ἐδίωκον, ηρουν τε Οὐδένα ε ἀκον- 1

-τίου βολῆς οπλῖται ὁντες πελταστάς καὶ γα αναχω- ρεῖν αυτους εκέλευε, πρὶν του οπλίτας μο γίγνεσθαι ἐπεὶ δε ἀνεχωρουν σπαρμένοι, τε διώξαντες, τά-- ρους εκαστος tiχεν ανα οέφοντες οἱ περὶ τον Im κρα-- τη - οῖ τε ἐκ os ἐναντίου πάλιν ηκόντιζον,α αλλοι εκ πλαγίου παραθέοντες εἰς τὰ γυμνά. καὶ υθυς μεν

178쪽

128 LI B. IV P. V. ἐπι τη πρώτη διώξει κατηκόντιζον εννεα η δέκα αυτῶν. ς δε τουτοεγένετο, πολλη δη θρασυτερ0ν ἐπώ16 κειντο επε δε κακῶς επασχον, πάλιν ἐκέλευσεν ὁ πολέμαρχος διώκειν τα πεντεκαίδεκα α κ βης. ἀναχ --

ὁ δε τῶν βελτίστων ἀπολωλότων, οἱ ἱππεῖς αυτοῖς παραγίγνονται καὶ συν τούτοις αυθις δίωξιν ἐποιήσαντο. ς δ' ἐνέκλιναν οἱ πελτασταί, εν τουτω κακῶς οἱ ιππεῖς ἐπέθεντο ου γαρ εως ἀπέκτεινάν τινας αυ- τῶν, δίωξαν. αλλὰ σὐν τοῖς εκδρόμοις ἰσομέτωποι καιεδίωκον καὶ πέστρεφον ποιοίντες ε καὶ πάσχοντες ταχμοια τούτοις καὶ αόθις αὐτοὶ μεν ἀεὶ λάττους τε καὶ μαλακώτεροι ἐγίγνοντο, οἱ o πολέμι0 θρασύτεροί 17 τε και ἀεὶ πλείους οἱ ἐγχειρο sντες ἀπο0osντες δη συνίστανται ἐπὶ βsαχύν τινα γηλοφ0ν απέχοντα Vς μεν

θαλάττης ς δύο στάδια, του δε εχαίου ς ξ

ἐπτακαίδεκα. αἰσθόμενοι δ' οἱ πλτου Λεχαίου, εἰσβάντες εις πλοιάρια παρίπλεον εως ἐγένοντο κατὰ ovγηλοφον οἱ δ' ἀπορουντες δη, τι ἔπασχον μεν κακῶς καὶ ἀπίουνησκον, ποιεῖν δὲ οὐδὲν ἐδύναντο, προς τούτοις δε ορῶντες και τους οπλίτας ἐπιόντας, ἐγκλίνουσι και οἱ μεν ἐμπίπτουσιν αυτῶν εις την θάλατταν, λιθω δε τινες μετὰ τῶν ιππέων εἰς Λέχαιον ἐσώθησαν. εν πάσαις δε ταῖς μάχαις καὶ τῆ φυγ' si ἀπέθα- 18 r/O πεμ πεντηκοντα καὶ διακοσίους. και αὐτα μεν

id τούτου Ουγησίλαος την μεν σφαλεῖσαν μόροραν ἔχων ἀπιει, ἄλλqν δε κατέλιπεν εν τῶ Λεχαίω.διιών ε ἐπ οἴκουές μεν ἐδύνατο ψιαίτατα κατήγετο εις τὰς πόλεις ώς δ' ἐδύνατο πρφαίτατα ἐξωρμῆτο. παρὰ δε αντίνειαν ἐξ 'Oρχομενοs ρθρου ἀναστὰς

179쪽

LI B. IV. AE A P. V. VI. 129 στρατιῶται τους Μαντινέας ἐφηδομ ενους τι δυστυχῆ

μέντοι Λέχαιον φρουρουν οι Λακεδαιμόνιοι καὶ οἱ συμμαχοι οἱ φυγάδες δε των Κορινθίων, οὐκέτι πεζρπαριόντες ε Σικυῶνος δια την της μόρας δυστυχίαν, ἀλλα παραπλέοντες καὶ εντευθεν ορμώμενοι πράγματα ειχόν τε καὶ παρεῖχον τοῖς εν τω αστει.

παλαιον Αἰτωλίας ην, και πολίτας πεποιημένοι τους Di

Καλυδωνίους, φρουρεῖν 4ναγκάζοντο εν αυτῆ οἱ γὰρ υκαρνῆνες ἐπεστράτευον, καὶ των Ἀθηναίων ὁ καὶ Βοιωτῶν συμπαρῆσάν τινες αυτοῖς δια τ συμμάχους εἰναι πιεζόμενοι Ουν π αυτῶν οἱ Ἀχαιοὶ πρέσβεις

πέμπουσιν εἰς την Λακεδαίμονα οἱ δ' ελθόντες ελεγον τι ου δίκαια πάσχοιεν πωτῶν Λακεδαιμονίων.

εις μεν γάρ, ἔφασαν, μῖν, es ἄνδρες, πως ν 2υμεῖς παραγγέλλητε συστρατευόμεθα καὶ επόμεθα ὁποιαν ηγῆσθε ' ἡμεῖς δε πολιορκουμένων ημῶν υπλυκαρνάνων καὶ τῶν συμμάχων αὐτοῖς Mθηναίων καὶ Βοιωτῶν ούδεμίαν ἐπιμέλε/αν ποιεχθε. υκ αν Ουν δυναμμεθα ημεῖς τούτων υτ γιγνομένων ἀντέχειν, ἀλλ' ηἐάσαντες τ0νεν Πελοπ0ννησω πόλεμον διαβάντες πάντες πολεμησομεν καρνῆσί τε καὶ τοις συμμάχοις αυ- τῶν, η εἰρήνην ποι θούμεθα ποίαν ἄν τινα δυνώμεθα. ταοτα ὁ ἔλεγον παπειλοίντες τυις Λακεδαιμονίοις 3ἀπαλλαγησε Iθαι το συμμαχίας εἰ μη αὐτοῖς ἀντεπικουρησουσι. 0ύτων δε λεγομένων ἔδοξε τοις Ἀφόροις καὶ si ἐκκλησία ἀναγκαιον εἰναι στρατεύεσθα:

180쪽

130 LII. IV. P. VI.uετὰ τω- χαιῶν επὶ τους 'Aκαρνῆνας. καὶ κπεμπου- σιν γ' ησίλαον, δυο μόρας εχοντα καὶ των συμμάχων et μέρος οἱ μέντοι υχαιοὶ πανδημεὶ συνεστρατευοντο.

επε δε διεβρο γησίλαος, πάντες μεν οἱ ἐκ των αγρῶν

'Aκαρνανες φυγον εἰς τα αστη, παντα δετα βοσκηματα ἀπεχώρησε πόρρω, πως μη ἀλίσκηται πο οὐ

στρατευματ0ς ὁ δ' Ἀγησίλαος επειδη ἐγένετο εν τοις ορίοις της πολεμιας, πίμη ας εἰς Στράτον προς το κοινὴν των Ακαρνάνων ἐπεν ως εἰ μη παυσάμενο της προς Βοιωτους καὶ Ἀθηναίους συμμαχίας ἐαυτους καὶ τους συμμάχους αἱρησονται, δΓώσε πῆσαν την γην αυ-5 τῶν φεξης και παραλείψει ουδέν. ἐπεὶ δε υκ ἐπείθοντο, υτως ἐποίει, καὶ κόπτων συνεχῶς την χώραηου προ Γει πλεον της μερας η δέκα η δώδεκα σταδίω i. οἱ μεν ουν Ἀκαρνῆνες, γησάμενοι ἀσφαλες εἰνα διατην βραδυτητα του στρατευματος, τά τε βοσκηματα κατεβίβαζον κ των ρῶν καὶ της χώρας τα πλεῖστα

6 εἰργάζ0ντο. επε δε ἐδόκουν τω γησιλάω πάνυ δηθαρρεῖν, μέρα πέμπτ η κτὶκαι δεκάτη αφ γεω- έβαλε, θυσάμενος πρω διεπορευθη προ δείλης ἐξηκοντα και κατὸν στάδια ἐπι την λίμνη ν περ ην τὰ βοσκηματα τῶν Mκαρνάνων σχεδον πάντα ην, και ἔλαβε

παμπληθῆ και βουκόλια και ἱπποφόρβια καὶ ἄλλα παντοδαπὰ βοσκηματα καὶ ἀνδράποδα πολλά. λαβων δεκα μείνας αυτου την ἐπιουσαν ημέραν διεπώλει τὰ αἰ-7 χμάλωτα των μέντοι καρνάνων πολλοι πελτασταὶ ῆλθον, καὶ προς ω ρει σκηνουντος του γησιλάου βάλλοντες και σφενδονῶντες απὰ της ἀκρωνυχίας τουορους ἔπασχον μεν ουδέν, κατεβίβασαν δε εἰς O μαλε το στρατόπεδον, καίπερ δη περὶ δεῖπνον παρασκευαζόμενον εἰς δε την νύκτα οἱ μεν καρνῆνες ἀπηλθον, οἱ δε στρατιῶται φυλακὰς καταστησάμενοι