Hellnika. Historia graeca. Recensuit et praefatus est Ludovicus Dindorfius

221쪽

LI B. C A P. III. 171σίπολις ευθυς ἐκ τqς Μακεδονίας προσιὼν θετο ποος τη πόλει των υλυνθίων τα πλα επn δε ουδεὶς αντ-εξ'lει αυτω, τότε ζ υλυνθίας ει τι πόλοιπον νέδ, Ῥυ καὶ εἰς τὰς συμμαχίδας ἰὼν αυτῶν φολειρε τον σῖτow 0ρωνη dε καὶ προσβαλὼν εἱλε κατα κράτος. εν δε τούτοις οντα κατὰ θέρους ἀκμην καυμα πυρι- I9φλεγες λαμβάνει αυτόν ως δε πρόσθεν ἐορακότα το ενυφύτει του ιονυσου ἱε9ὀν ερως αυτὸν τότ εσχε των τε σκιερῶν σκηνωμάτων καὶ των λαμπρῶν καὶ ψυχρῶν υδάτων ἐκομίσθη μεν osν ἐκεῖσε ετ ζῶν, δμως μέντοι ἐβδομαῖος α ου εκαμεν ἔξω του ιερ0s ἐτελεύτησε.

και εκεινος μεν εν μελιτι τεθεὶς καὶ κομισθεὶς οἴκαδε

ἔτυχε της βασιλικῆς ταφῆς. υγησίλαος δε τοίτο ἀκούσας οὐχ et τις αν ετο 20εφησθη ως ἀντιπάλω, ἀλλα και ἐδάκρυσε καὶ πόθησετθυ συνουσίαν συσκηνουσι μεν γαρ δη βασιλεῖς εν ωαυτω, ἄταν οiκοι σιν ὁ δε Ἀγησίπολις τω γησιλάωικανὰς μεν ην καὶ ηβητικῶν καὶ θηρευτικῶν καὶ ἱππικῶν και παιδικῶν λόγων μετέχειν προς δε τούτοις καὶ πῖὶδεῖτο αυτὸν εν Π συσκηνία, σπερ εἰκὀς πρεσβύτερον. και ι με Λακεδαιμόνιοι ἀν ἐκείνου Πολυβιάδην άρμοστὴν ἐπὶ τη- ολυνθον ἐκπέμ

πουσιν.

δ' Ἀγησίλαος δη μεν περεβαλε τον χρόνον, 21

ὁσου ἐλέγετο εν τω λιosντι σῖτος εἰναι ' 0GOsτον γὰρ 379 εγκράτεια γαστρὸς διαφέρει, στε οἱ Φλιάσιοι τὸν μισυν ψηφισάμενοι σιτον τελεῖν η πρόσθεν, και ποιοίν- τες τοίτο τον διπλάσιον os εικότος χρόνον πολιορκούμενοι διηρκεσαν. και τόλμα δε ατολμίας ἔσθ' oτε22 τοσοίτον διαφερε ωστε ελφίων τις, λαμπ9ὸς δοκῶν εἶναι, λαβὼν πρὀς αυτὸν τριακοσίους ἄνδρας Φλιασίωνικανὸς μεν ην κωλύειν τους βουλομενους εἰρήνην ποι

222쪽

172 O B. V. CAP. III εἴσθαι, ἱκανὴς δε οις πίστει, ειρξας φυλάττειν, ἐδυνατο δὲ εἴς τε τὰς φυλακὰς ἀναγκάζειν το πληθος ἰέναι και

τούτους ἐφοδευων πιστους παρέχεσθαι πολλάκις δε μεθ' ων ἐχε περι αυτὼ καὶ ἐκθέων ἀπεκρουε φυλα- 23 κα αλλο αλλη του περιτετειχισμενου κυκλου ἐπεὶ μέντοι οἱ πίλεκτο ουτοι πάντα τρόπον ζητουντες Ουχηυρισκον σῖτον ἐν τῆ πόλει, ε τουτου ὁ πεμ. αντες προς τον 'Aγησίλαον ἐδέοντο σπείσασθαι ποεσβεία εἰς Λακεδαίμονα ἰουσ1x δεδόχθαι γαρ σφίσιν ἔφασαν ἐπιτρέπεtν τοῖς τέλεσι των Λακεδαιμονίων χρήσασθαι 24 τῆ πόλει ,τι βουλοιντο ὁ δε ὀργισθεὶς τι κυροιαυτὰν ἐποίουν, πεμψας μεν προς τους οἴκοι φίλους διεπράξατο αυτ ἐπιτραπῆναι τα περὶ λιofντος, ἐσπείσατο δε τρ πρεσβεία φυλακῆ δ' ἔτι ἰσχυροτέρα πρότερον φυλαττεν, να μηδεὶς των ε της πόλεως ἐξιοι. μως μέντοι ο γε ελφίων καὶ στιγματίας τις με αυτου, ὁ πολλὰ φείλετο δπλα των πολιορκουν- 25 των ἀπέδρασαν νυκτωρ ἐπεὶ δε κου' της Λακεδαίμονος ἀπαγγέλλοντες ἔτι η πόλις επιτρέπει Ἀγησι- λάω διaγνῶναι τα ἐν Φλιουντι ὁπως αυτ δοκοίη, 'Aγησίλαος δη ουτως ἔγνω, πεντηκοντα μεν ανδ9α των κατεληλυθότων, πεντήκοντα δε των οἴκοθεν πρῶτον

με ἀνακρῖναι ὁντινά τε ζην ἐν πόλει και ὁντινα

ἀποθανεῖν δίκαιον εi η' ἔπειτα δε νόμους θειναι, καθους πολιτευσοιντο εως δ' αὐταsτα διαπράξωνται, φυλακὴν και μισθον τοῖς φρουροῖς ξ μηνῶν κατέλιπε ταυτα δε ποιήσας τους μεν συμμάχοt ς ἀφηκε, et δε πολιτικὼν οἶκαδε απήγαγε κα τα μεν περὶ Φλιοfντα υτως α ἐπετετέλεστο ἐν κτὼ μησὶ καὶ

ἐνιαυτω.

6 αὶ ο Πολυβιάδης ὁ παντάπασι κακῶς ἔχοντας λιμήτους λυνθίους δια το μή εκ της γης λαμβάρο

223쪽

LUB CAP. III. IV. 173νειν μητε κατα θάλατταν εἰσάγεσθαι σῖτον αυτοῖς, ηνάγκασε πέμψαι ει Λακεδαίμονα περὶ εἰρηνης. οἱ ' ἐλθόντες πρέσβεις αυτοκράτ0ρες συνθήκας ἐποιη- σαντο τον αυτὸν μεν ἐχθρον και φίλον Λακεδαιμονιοις νομίζειν, ἀκολουθεῖν δε οποι αν ηγῶνται και συμμαχοι εἰναι καὶ ὁμόσαντες ταύταις ἐμμενεῖν οἴτως ἀπῆλ-

Προκεχωρηκότων δε τοι Λακεδαιμονίοις στε27 Θηβαίους μεν καὶ τους αλλους Βοιωτοὐ παντάπασιν ἐπ κείνοις εἰναι, Κορινθίους δε πιστοτάτους γεγενῆσθαι, Ἀργείους δε τεταπεινῶσθαι δια το μηδεν ἔτιώφελεῖν αυτοὐ των μηνῶν την ποφοράν, Ἀθηναίους δε ρημῶσθαι, των δ' αὐσυμμάχων κεκολασμί- νων ο δυσμενῶς ἐχον αύτοῖς, παντάπασιν ηδ καλῶς και ἀσφαλῶς η ἀρχη ἐδόκει αὐτοῖς κατεσκευάσθαι.

Πολλὰ μεν οὐν αν τις εχοι καὶ ἄλλα λέγειν καὶ IV. Ἐλληνικὰ και βαρβαρικά, ς θεοὶ Οὐτε των ἀσεβούντων ἴτε τῶν ἀνόσια ποιούντων ἀμελosσι ' νον γε μην λέξω τὰ προκείμενα Λακεδαιμόνιοί τε γὰρ οἱ ὀμόσα- τες αυτονόμους ἐάσειν τὰς πόλεις την εν Θήβαις ἀκρόπολιν κατασχόντες, αυτῶν μόνων τῶν ἀδικηθέντων ἐκολάσθησαν, πρῶτον Ουδ φ ἐνῶν τῶν πώποτε αν- θρώπων κρατηθέντες, τους τε τῶν πολιτῶν εἰσαγαγόντας εις την ἀκ9όπολιν αυτοὐς καὶ βουληθέντας Λακεδαιμονίοις δουλεύειν την πολιν, στε αὐτοι τυραννεῖν, την τούτων ἀρχην επτὰ μόνον τῶν φυγόντων ηρκεσαν καταλῆσαι. ς δε τ0s εγένετο διπήσομαι.

Ην τις Φιλλίδας, ii ἐγραμμάτευε τοῖς περὶ 2υρχίαν πολεμάρχοις, καὶ τἄλλα πηρετει, ως δοκει, ἄριστα τούτω δ' ἀφιγμένω Ἀθήναζε κατὰ πρῆξίν τινα καὶ πρόσθεν γνώριμος ὼν Μέλων τῶν Ἀθήναζε πε-

224쪽

μεν α περὶ Αρχίαν τε τον πολεμαρχουντα καὶ την περὶ ίλιππον τυραννίδα, γνους δε μισουντα αυτον ετιμαλλον αυτου τα οἴκοι, πιστὰ δους καὶ λαβὼν συνώ θετοί δεῖ εκαστα γίγνεσθαι. εκ δὲ τουτου πρ0σλαβὼν ὁ μελων ξ τους επιτηδειοτάτους των φευγόντων ξιφίδια εχοντας καὶ λλο πλον Ουδεν ερχεται πρῶτον μεν εις την χροόραν νυκτός' ἔπειτα δε μερευ-

σαντες ν τινι τόπω ἐρήμω προς τὰς πυλα ηλθον, ς ὁ ε ἀγρου ἀπιόντες, νίκαπερ οἱ πὐ των ργων ὀψιαίτατοι ἐπεὶ δ' εἰσῆλθον εἰς την πόλιν, διενυκτέρευσαν μεν κείνην την νύκτα παρὰ Σαρωνί τινι, καὶ 4 την ἐπιουσαν δε ημεραν διημέρευσαν ὁ μεν ουν Φιλλίδας τά τε αλλα ἐπεμελεῖτο τοις πολεμάρχοις, c, Ἀφροδίσια γουσιν π ξόδω της αρχῆς, και δ καὶ

γυναῖκας πάλαι πισχνουμενος ἄξειν αυτοῖς τὰς σε μνοτάτας και καλλίστας των ε Θήβαις, τότ εφη αξειν. οἱ δε, σαν γαρ τοιοsτοι, μάλα δίως προσεδεχοντο λυγκτερευσειν ἐπεὶ ὁ ἐδείπνησάν τε και συμπροθυμουμένου εκείνου ταχὐ μεθυσθησαν, πάλαι κελευόντωναγειν τὰς εταίρας, ἐξελθών ηγαγε τοὐς περὶ Μέλωνα, τρεις μεν στείλας ς δεσποίνας, τους δ' ἄλλους ς θεμ

ραπαίνας κἀκείνους μεν εἰσήγαγεν εἰς το ταμιεῖον του πολεμαρχείου, αυτος δ' εἰσελθὼν εἶπε τοῖς περὶ Ἀρχίαν δ τι ουπιαν φασιν εἰσελθεῖν αἱ γυναῖκες, εἴ τις των διακυνων ἔνδον ἔσοιτο ἔνθεν οἱ μεν ταχλεκέλευον παυτα εξιέναι, ὁ δε Φιλλίδας δους οἰνον ις ενδ τ ι διακόνων ἐξεπεμψεν αυτούς. εκ δὲ τουτου

εἰσηγαγ- τὰς ἔταίρας δη, καὶ ἐκάθιζε παρ' κάστω.

ην δε συνθημα, πεὶ καθίζοιντο, παίειν ευθυς ἀνα-7 καλυψαμεὶ/0υς οἱ μεν δ' οὐτω λέγουσιν αυτοὐς πο-

θανεῖν, οἱ δὲ και ς κωμαστὰς εισελθόντας τοὐς ἀμφ.

225쪽

LI B. s. T A P. IV. 175Mέλωνα ἀποκτεινα τους πολεμάρχους λαβὼν δεό ιλλίδας τρεις αυτῶν πορεύετο επὶ την του εοντιάδου οἰκίαν κόψας δε την θυραν ἐπεν τι παρὰτων πολεμάρχων ἀπαγγειλαί τι βούλοιτο ὁ δε τυγχανε μεν χωρὶς κατακείμενος ἔτι μετὰ δεῖπνον, και η γυντεριουργουσα παρεκάθητο εκέλευσε δε τον Φιλλίδαν πιστον νομίζων εἰσι εναι. οι δ' πεὶ εἰσηλθον, τον με ἀποκτείναντες, την δε γυναῖκα φ0βήσαντες κατεσιώπησαν. εξιόντες δε εἰπOντην θυραν κεκλεισθαι ει δε ηψονται ἀνεωγμενην, πείλησαν ἀποκτεῖναιαπαντας τους εν τη οἰκία επε δε αὐτ πεπρακτο,

λαβὼν δυο ὁ Φιλλίδας τῶν ανδρῶν λθε προς το ἀνάκειον, και ἐπε τω iργμοφυλακι τι ἄνδρα ἄγοι παρὰ τῶν πολεμάρχων ον εἱρξαι δέοι. ως δε ἀνέωξε, οὐ τον μεν ευθυς ἀπέκτειναν, τους δε δεσμώτας ἔλυσαν. και τούτους μευ ταχλτῶν της στοὰς πλων καθε λόντες 5πλισαν, και ἀγαγόντες επὶ το Ῥμφειον θέσθαι ἐκελευον τὰ οπλα. εκ ὁ τούτου ευθυνεκήρυττον ξιεναι πάντας qβαίους, ιππεας τε καὶ ὁπλίτας, ως τῶν τυράννων τεθνεώτων οι δε πολῖται, εως μεν ἡ ῆν, ἀπιστοῶντες συχίαν ἐχον επεὶ δ' ημερα τ' η και φανερὰν ν το γεγενημένον, ταχ, δη καὶ οι πλιται καὶ ι ιππεῖς σὼν τοις πλοις εζεβοηθουν ἔπεμψαν δ'

ιππέας οι κατεληλυθότες και ἐπι οὐ πρῖς τοῖς ὁρίοις 'Aθηναίων δύο τῶν στρατηγῶν οι δ' ειδότες τοπρῆγμα εφ ο ἀπεστάλκεσαν Ἀ μέντοι εν τῆ ἀκροπόλειάρμοστης ἐπει4σθετο το νυκτερινῖν κήρυγμα, εύθῖς ἔπεμψεν εις Πλαταιὰς καὶ Θεσπιὰς επὶ βοήθειαν. και τοὐς μεν Πλαταιεας αἰσθόμενοι προσιόντας οἱ τῶν Θηβαίων ιππεῖς, ἀπαντήσαντες ἀπέκτειναν αυτῶν πλέον εἴκοσιν ἐπει δε εἰσηλθον ταῶτα πράξαντες και οἱ Mθqναῖοι πωτῶν ρίων δ παρῆσαν, προσέβαλον

226쪽

176 in B. V. T A p. IV. il προς την ἀκρόπολιν. id ἔγνωσαν οἱ ἐν τῆ ἀκρ0πόλει λίγοι ντες, την τε προθυμίαν των προσιόντωναπάντων ἐώρων, καὶ των κηρυγμάτων μεγάλων γιγν μενων τοῖς πρώτοις ἀναβῶσιν, εκ τούτων φοβηθεντες εἶπον τι ἀπίοιεν αν, εἰ σφίσιν ἀσφάλειαν μετὰ τωνοπλων ἀπιουσι διδ0ῖεν οἱ δε ἄσμενοί τε ἔδοσαν αυτOtim, καὶ σπεισάμενοι καὶ ο ρκους ὀμόσαντες επὶ τ0,

12τοις ἐξεπεμπον. εξιόντων μέντοι, OGOυς επεγνωσαν των χθρῶν οντας, συλλαμβάνοντες ἀπέκτειναν. ησαν

δε τινες ο καὶ π 'Aθηναίων των ἀπο των ρίωνεπιβοηθησάντων ἐξεκλάπησαν καὶ διεσώθησαν. ἱμέντοι Θηβαῖοι καὶ τους παῖδας των ἀποθανόντω/,οσοι ησαν, λαβόντες ἀπεσφαξαν. 13 Ens δε ταsτα ἐπύθοντο οἱ Λακεδαιμόνιοι, τον μεν 37s άρμοστην τον ἐγκαταλιπόντα την ἀκρόπολιν και υκ ἀναμείναντα την βοηθειαν ἀπεκτειναν, φρουρὰν δεφαίνουσιν επὶ τοὐς Θηβαίους. και γησίλαος με λέγων τι ἡπερ τετταράκοντα ἀφ' ηβης εἴη καὶ σπερ

τοῖς ἄλλοις τοῖς τηλικούτοις Ουκέτι ανάγκη εἴη της εαυ- τῶν εξω στρατεύεσθαι οἴτω δη καὶ βασιλείσι του αυ- τον νόμον οντα ἀπεδείκνυ. κἀκεῖνος με δη λέγων ταῶτα υκ ἐστοατεύετο. ου μέντοι τούτου γ' ενεκεν

κατέμεινεν, ἀλr ευ ειδὼς οτι ει στρατηγοίη λέξοιεν οἱ πολῖταιίς Ἀγησίλαος, ο πως βοηθήσειε τοῖς τυράννοις, πράγματα τη πόλει παρέχοι εῖα οὐν αυτοὐ βουλεύ- 14 σου αι ποῖόν τι βούλοιντο περὶ τούτων οἱ δ' φοροι διδασκόμενοι πῖ των μετὰ τὰς εν Θηβαις σφαγὰς ἐπιπεπτωκότων, Κλεόμβροτον ἐκπέμπουσι, πρῶτον τότεηγούμενον, μάλα χειμῶa ος ντος. ην μεν ουν δι' Ἐλευθερῶν οδον αβρίας χων Ἀθηναίων πελταστὰς ἐφύλαττεν ὁ δε Κλεόμβροτος ανέβαινε κατὰ τqν εις Πλαταιὰς φέρουσαν. προῖόντες δε οἱ πελτασταὶ περι-

227쪽

LIS. V. T A P. IV. 177 τυγχάνουσιν ἐπὶ τωίκs φυλάττουσι τοῖς κ του ανακείου λελυμενοις, περὶ εκατον καὶ πεντήκοντα υσι. καὶ τουτους μεν α παντας, ει μη τι εξεφυγεν, οἱ πελτασταὶ ἀπέκτειναμ αυτος δε κατέβαινε προ τας Πλαταιάς, ἔτι φιλίας ουσας ἐπεὶ ὁ εις Θεσπιὰς ἀφίκετο,1Sεκεῖθεν ορμηθεὶς εἰς Κυνος κεφαλα ουσα Θηβαίων ἐστρατοπεδευσατο μείνας δε κεῖ περὶ εκκαίδεκα με-0ας απεχωρησε πάλιν εἰς Θεσπtάς. κακεῖ με ἀρμοστην κατελιπε Σφοδρίαν καὶ ἀπο των συμμάχων τοτρίτον μέρ0ς κάστωW παρέδωκε δε αυτω καὶ χρήματαοσα τυγχανεν οἴκοθεν ἔχων καὶ κέλευσε ξενικὸν π90σμισθουσθαι κα ὁ μεν Σφοδρίας ταυτ ἔπραττεν 16ο δε λεόμβροτος ἀπῆγεν ἐπ' οἶκου την dii ευσιος τους μεθ' υτο στρατιώτας καὶ μάλα ἀπορουντας πότερα ποτε πόλεμος πρ0ς Θηβαίου. ειρήνη εἴη ήγαγε μεν γαλεις την των Θηβαίων τ στράτευμα, ἀπῆλθε dεἰς δυνατο ἐλάχιστα κακουργήσας ἀπιόντι γε μην 17ανεμος αυτω ξαίσιος ἐπεγένετο, ν και οἰωνίζοντό τινες σημαίνειν πρ των μελλόντων. πολλὰ μεν γαρ καὶ stλλα βίαια ἐποίησεν, τα καὶ περβάλλοντος αυ- τοὐ μετὰ της στρατιῆς εκ της μευσιος το καθῆκον επὶ θάλατταν ορος πολλοίγμεν νους κατεκρήμνισεν αὐτοῖς σκευεσι, πάμπολλα δε οπλα ἀφαρπασθέντα ἐξ πνευσεν εἰς την θάλατταν τέλος δε πολλοὶ ου δυνά- 18s Fam συν τοις πλοις πορευεσθαι, ἔνθεν και ἔνθεν

του ἄκρου κατέλιπον λίθων ἐμπλήσαντες υπτίας τὰς ἀσπίδας καὶ τότε μεν της Μεγαρικῆς ἐν Αἰγοσθένοις ἐδείπνησαν ς ἐδυναντο τn ' στεραία ἐλθόντες

στοι ἀπῆσαν ἀφῆκε γαρ αυτους Ἀλεόμβροτος. Ο μ ν ουν θηναῖοι ορῶντες την των Λακεδαι 19μονίων ρώμην και ὁτι πόλεμος εν Κορίνθω ουκέτι ν,

228쪽

178 LIAE p. IV. ἀλλ' ηδ παριόντες την 'Aττικην οἱ Λακεδαιμόνιοι εἰς τὰς Θήβας νέβαλλον , ουτως ἐφοβουντο στε καὶ τὼ δυο στρατηγώ, si GDνqπιστάσθqυ την του Μέλωνος επὶ

τους περὶ Λε0ντιάδqν ἐπανάστασιν, κρίναντες τον μενἀπεκτειναν, οὐδ ἐπεὶ Ουχ πέμεινεν, φυγάδευσαν. 20 οι δ'Ἀυ Shβαχι καὶ αυτ0ὶ φοβούμενοι, ει μηδε νε αλλοι ταυτοὶ πολεμήσοιεν τοῖς Λακεδαιμονίοις, τοιόνδε ευρίσκουσι μηχάνημα πείθουσt Oν εν ταῖς Θεσπιαῖς ἀρμ0στην Σφοδρίαν, χρήματα δόντες, ως πωπτευετο, ἐμβαλεῖν εἰς τὴν Ἀττικήν, is ἐκπολεμωσειε et 0υς Ἀθηναίους προς τους Λακεδαιμονίους κἀκεῖνος πειθόμενος αυτοῖς. προσποιησάμενος τον Πειραιὰ καταλήψεσθαι, τι δη ἀπυλωτος ην, γε ε των Θεσπιῶν πρὸ δειπνήσαντας Ους στρατιωτας, φάσκων 21 προ μερας κατανυσειν εἰς τον Πειραιῶ Θριῆσι δ' αυ- τω μέρα ἐπεγένετο και ουδεν εχ τεῆθεν ἐποίησεν ωστε

λαθεῖν, ἀλλ' πει ἀπετράπετο, βοσκήματα διήρπασε

καὶ οἰκίας ἐπόρθqGε των δ' ἐντυχόντων τινες της νυ-κTO φευγοντες ει τ αστυ ἀπήγγελλον τοις θη- ναίοις τι στράτευμα πάμπολυ προσιοι. οἱ μὲν δη ταχυοπλισάμενοι καὶ ιππεῖς καὶ ὁπλῖται εν φυλακu της' 22 λεως σαν των δὲ Λακεδαιμονίων καὶ πρέσβεις τυγχανον θηνησιν οντες παρὰ Καλλία τω προξενωχτυμοκλη τε και Αριστόλοχος και YZκυλλος ους οἱ 'Aθηναῖοι, ἐπεὶ το πρῆγμα ἐγγέλθη, συλλαβόντες φυλαττον, ως καὶ τουτους συνεπιβουλευοντας. οἱ δε εκπεπληγμενοι τε σαν τω πράγματι καὶ ἀπελογουντο ς ουπιαν ποτε ουτω μῶροι σαν ς ε et δεσαν καταλαμβανόμενον τον Πειραιῶ, ε et ἄστει ν υποχειρίους αυτους παρεῖχον, και ταυτα παρὰ τω προςίνω, υ τά-

23 χιστ' αν ηυρεθησαν. ἔτι δ' ελεγον. ευδηλον καὶ τοις 'Aθηναίοις ἔσοιτο οτι υδ' ἡ πόλις των Λακεδαιμ0νίων

229쪽

LIAE. V. p. IV. 179 ταυτα συνήδει Σφ0ὁρίαν γαρ υ εἰδέναι εφασαν οτι ἀπολωλότα πευσοιντο πο της πόλεως κἀκεῖνοι μεν κριθεντες μηδεν συνειδέναι ἀφείθησαν. οἱ δ' φοροι 24 ἀνεκάλεσάν τε τον Σφοδρίαν και πῆγον θανάτου. εκεῖνος μέντ0 φ0βουμενος υνυπήκουσεW μως δεκαίπερ υ υπακουων εις την κρίσιν ἀπέφυγε καὶ πολλοῖς δοξεν αυτ δη ἀδικωτατα εν Λακεδαίμονι δικη κριθηναι. ἐγένετο δὲ τουτο τ αἴτιον. - ιος τω Σφοδρία Κλεώνυμος, η λικίαν τε 25εχων την αρτι ἐκ παίδων, καὶ αμα κάλλιστός τε καὶευδοκιμώτατος των λίκων τούτου δε ἐρῶν ἐτυγχανεν

του φίλοι, ατ εταῖροι οντες τω Σφ0δρία, ἀπολυτικ63ς αυτου ειχον, τον δε γευγησίλαον καὶ τους ἐκείνου μλους ἐφοβουντο, και τους δια μεσου δε δεινὰ γαρ ἐδόκει πεποιηκεναι. εκ τούτου δε ὁ μεν Σφοδρίας εἶπε πρ0ς 26τ0 Κλεώνυμον Ἐξεστί σοι, d υἱέ, σῶσαι τ0ν πατέρα, δεηθέντι Ἀρχιδάμου ευμενη γησίλαον ἐμοὶ εἰς την κρίσιν παρασχεῖν ὁ δε ἀκούσας ετόλμησεν ἐλθεῖν προς r0 Αρχίδαμον, καὶ ἐδεῖτο σωτορα αυτ του πατρος γενέσθαι ὁ μέντοι Ῥρχίδαμος ἰδων με τον Κλεώνυ 27μον κλάοντα συνεδάκρυε παρεστηκως ἀκουσας εχεο μένου, ἀπεκρίνατο, Ἀλλ Κλεωνυμε, σθι μεν τι εγὼ τω μω πατρὶ Ουδ' ἀντιβλέπειν δύναμαι, ἀλλα καντι βούλωμα διαπράξασθαι ν τῆ πόλει, πάντων μῆλ- λον η του πατρος θεομαι ' μως δ ἐπεὶ συ κελεύεις,

νόμιζε πῆσάν με π90θυμίανεξειν ταυτάσοί πραχθηναι. καὶ τότε με δ εκ του φιλιτίου εἰς τυ Οἶκον ελθὼν 28ανεπαυετο του θ' ὁρθρου ἀναστὰς ἐφυλαττε μη λάθοι αυτον σπατθ εξελθων ἐπεὶ δὲ εἶδεν αυτον ἐξεόντα, πρῶτον μεν Ei Tt των πολιτῶν παρην, παρίει τ0ύτους διαλεγεσθαι αυτω, πειτα δυει τις ξένος, ἔπειτα

230쪽

180 LII. V. AE A P. IV.

δε καὶ των θεραπόντων τ δεομενω παρεχωρει τέλος

δ επεὶ ἀπ του ρώτα ἀπιὼν ὁ Ἀγησίλαος εἰσῆλθεν

οἱ καδε, ἀπιών ωχετο ουδε προσελθών καὶ in στεραία 29 δε ταυτὰ ταυτα ἐποίησεν ὁ δ' υγησίλαος πώπτευε μὲν ων νεκεν ἐφοίτα ουδὲν μέντοι et ρωτα, ἀλλ' ita αυτόν. ὁ δ αυ Αρχίδαμος πε μει μέν, σπερ εἰκός, ὁραν τον Κλεωνυμον ' πως μεντοι ἔλθοι πρὀς αυτον μη διειλεγμένος τω πατρὶ περὶ ν κεῖνος δεήθη υκ εἶχεν οι δε ἀμφὶ τ0ν Σφοδρίαν ου ὁρῶντες τον ρ- χίδαμον ιόντα, πρόσθεν δε θαμίζοντα, εν παντὶ σαν 30 μὴ λελοιδορημενος π υγησιλαου εἴη τελος μέντοι ὁ ρχίδαμος ἐτόλμησε προσελθεῖν και εἰπειν, D πάτερ, Κλεώνυμός με κελεύει σου δεηθῆναι σῶσαί οἱ τον πατέρα καὶ εγὼ ταυτά σου δέομαι, εἰ δυνατόν. ora ἀπεκρίνατο, Ἀλλὰ σοὶ μεν εγωγε συγγνώμην ἐχω αὐ-

τος μέντοι οπως αν συγγνώμης τυχοιμι παρὰ της πόλεως ἄνδρα μη καταγιγνώσκων ἀδικεῖν οἱ ἐχρηματί- 31 σατ επὶ κακωτης πόλεως ου ossi ὁ δε τότε μεν προς ταfτα ἐδεν εἶπεν, ἀλλ' ηττηθεὶς του δικαιου ἀπημθεν. στερον ὁ γ αυτὰς νοήσας η διδαχθεὶς πό του εἰπε ελθών, Ἀλλ' τι μέν, ω πάτερ, εἰ μηδὲν ηοίκει Σφοδρίας, πέλυσας αν αυτὸν οἶδα νυν δε εἰηδίκηκέ τι, μῶν νεκεν συγγνώμης υπὸ σου τυχέτω.ο δε εἶπεν, Ουκουν αν μέλλη καλὰ ταυθ' ημῖν εἶναι, ου- τως ἔσται ο μὲν δη ταυτ' ἀκουσας μάλα δυσελπις ἀν32 απρει τῶν δὲ του Σφοδρία φίλων τις διαλεγόμενος Ἐτυμοκλεῖ εἶπεν, μεῖς μέν, οἶμαι, ἔφη, οἱ γησιλάου

φίλοι πάντες ἀποκτενεῖτε τον Σφοδρίαν. καὶ ὁ Ἐτυμοκλης, ὰ ω υκ ἄρα ταυτ , ἔφη, ποιησ0μενυγησιλάω, ἐπεὶ κεῖνός γε προ πάντας ὁσοις διείλε κται ταυτὰ λέγει μη ἀδικεῖν μεν Σφοδρίαν δύνατ0 ε ναι ' στις μέντοι παῖς τε ν και παιδίσκ0 καὶ ηβῶν