Hellnika. Historia graeca. Recensuit et praefatus est Ludovicus Dindorfius

251쪽

I I B. VI P. II. 201μενος ς. εἰ δέοι, πάντα σα χρ παρεσκευασμενος ναυμαχοίη και γαρ τα περὶ του νασίππου αυτόπτουμεν et)Jενὀληκηκόει, υπώπτευε δε μη απάτης νεκα λέγοιτο καὶ φυλάττετο ' ἐπεὶ μέντοι ἀφίκετο εἰς την Κεφαλληνίαν. ενταυθα δη σαφῶς πυθετο, καὶ ἀνε

ναυμαχήσειν ανθρωποι, καὶ ἀσκεῖται καὶ μελετῆται αλλα τουτ επαινῶ, τι πεὶ ἀφικεσθαι ταχυ δε εν- θα τοῖς πολεμωις ναυμαχήσειν φετ0 ηυρετο πως μήτε διατον πλουν ανεπίστήμονας εἶναι Tων ξις ναυμαχίαν μήτε διατο ταυτα μελετῶν βραδυτερόν τι ἀφι-

κεσθαι.

ταστρεψάμενος ὁ τὰς ἐν τῆ Κεφαλληνία πο-33λεις ἔπλευσεν εις Κερκυραν ἐκεῖ δε πρωτον μὲν ἀκουσας τι προσπλέοιεν δέκα τριήρεις παρὰ 1ιονυσίου, βοηθήσουσαι τοι Λακεδαιμονίοις, αυτος ἐλθὼν καὶ σκεψάμενος της χώρας oθεντους τε προσπλέοντας δυνατον ν ορὰν καὶ τους Gηuαίνοντας εἰς την πόλιν καταφανεῖς ἐναι, ενταμα κατεστησε του σκοπους κἀ- 34κείνοις μεν συνέθετο προσπλεόντων τε και ὁρμουντωνώς δεοι σημαίνειν αυτος δὲ των τριηράρχων προσέταξεν εἰ κοσιν, ους δεήσοι. πεὶ κηρυξειεν, ἀκολουθεῖσε ε δε τις μὴ ἀκολουθήσοι, π90εῖπε μη μέμφεσθαι τὴν δίκην ἐπεὶ δ' ἐσημάνθησαν πρ0σπλέουσαι καὶ ἐκηρυχθη, αξία ἐγένετο θέας ἡ σπουδή ουδεὶς γαρ οστις γυ δρόμω των μελλόντων πλεῖν εἰσέβη εἰς τὰς ναυς. πλευσας δὲ ἐνθα ησαν αἱ πολέμιαι τριήρεις, καταλαμ- 35βάνει ἀπ με των ἄλλων τριήρων εἰς την γῆν τους ἄνδρας ἐκβεβηκότας, Μελάνιππος μέντοι ὁ Ῥόδιος τοῖς τε ἄλλοις συνεβουλευε μὴ μένειν ἐνταfθα και αυτυς πληρωσάμενος την ναυν ἐξέπλει ἐκεῖνος μεν ουν καί

252쪽

202 LII. I. T A P. I. περ απαντῶν ταῖς φt κράτους ναυσὶν ομως ἀπεφυγεν α δε ἀπο Συρακουσῶν νηες απασαι ἐάλωσαν αυτοῖς 36 ανδράσιν ὁ μεντοι )φικράτης τὰς μεν τριηρεις ἀκρωτηριασάμενος ελκων κατηγάγετο εἰς τον των Κερκυραίων λιμένα, των δὲ ανδρῶν συνεβη καστον τακτον αργυριον αποτῖσαι, πλην Κρινιππου τOs ἄρχοντος τουτον δ' ἐφύλαττεν ως η πραξόμενος πάμπολλα χρήματα ἐώς πωλησων κἀκεῖνος μεν υ πο λυπης αυθαιρετω θανάτω ἀποθνησκει, τους δ' ἄλλους ο Ιφικράτης ἀφηκε, 37 Moκυραίους ἐγγυητὰς δεζάμενος των χρημάτων. καὶ

τους μεν ναύτας γεω9γουντας τοῖς Κερκυραίοις τοπλεῖστον διέτρεφε, τους δε πελταστὰς καὶ τους ἀπο των νεῶν ὁπλίτας εχων διέβαινεν εις την 'Aκα9νανίαν καιικεῖ ταῖς μεν φιλίαις πόλεσιν ἐπεκούρει, εἴ τίς τιJδέοιτο Θυριευσι δε μάλα καὶ ἀνδράσιν ἀλκίμοις καὶ χω-38 sίον καρτερὰν χουσιν επολέμει καὶ το ἀπο Κερκύ-s ῖρας ναυτικὰν 90σλαβών. σχεδὸν περὶ ἐνενήκοντα ναsς πρῶτον μεν εἰς Κεφαλληνίαν πλευσας χρήματα πραξατο , τα με παρ εκόντων, τὰ δε παρακόντων ' πειτα ὁ παρεσκευάζετο την τε τῶν Λακεδαιμονίων χώραν κακῶς ποιεῖν καὶ τῶν αλλων τῶν κατ Ἀκεῖνα πόλεων πολεμίων οὐσῶν τὰς μὲν ἐθελούσας προσλαμβάνειν, τοι δε η πειδομένοι, πολεμεῖν.

30 Eγὼ μεν δὴ ταύτην την στρατηγίαν τῶν 'Lφικρά

τους οὐχ ηκιστα επαινῶ, ἔπειτα και το προσελέσθαι

κελεῆσαι εαυτῶ Καλλίστρατόν τε τον δημηγόρον, υμάλα ἐπιτηδειον ὁντα , καὶ λαβρίαν, μάλα στρατηγ0ν νομιζόμενον. εἴτε γα φρονίμους αυτοὐς ηγούμενος εἰναι συμβούλους λαβείν βούλετο, σῶφρόν μοι δοκεῖ διαπράξασθαι, ἐτε ἀντιπάλους νομίζων, ἴτω θρα-σεως μήτε καταρραθυμῶν μήτε καταμελῶν μηδεν φαμ

253쪽

LI B. I. T A P. II. III. 203

οι δὲ Αθηναῖοι, ἐκπεπτωκότας μεν ορῶντες ἐκ της III

Botωτίας Πλαταιεας, φίλους οντας καὶ καταπεφευγότας προς αυτους, ἱκετευοντας ε Θεσπιεα μη στῆ περιιδεῖν ἀπόλιδας γενομένους, ουκέτι επuνουν τους Θηβαίους, ἀλλα πολεμεῖν μὲν αὐτοῖς τα μεν σχύνοντο, τα δὲ ἀσυμφόρως χειν λογίζ0ντω κοινωνεῖν γε μηναυτοῖς ων πραττον ουκέτι θελον, ἐπεὶ ἐώρων στρατευοντάς τε αυτοῖς επὶ φίλους αρχαίους τῆ πόλει Φωκέας, και πόλεις πιστάς τ επιτ προ τον βάρβαρον πολέμω καὶ φίλας εαυτοῖς αφανίζοντας ἐκ τουτων δε 2 ψηφισάμενος ὁ δῆμος εἰρηνην ποιεῖσθαι. '9ῶτον μεν εἰς Θήβας πρέσβεις ἐπεμc ε παρακαλοsντας ἀκολουθεῖν εἰ βούλοιντο εις Αακεδαίμοet α περὶ ειρηνης λειτα δε ἐξέπεμψαν και αὐτοὶ πρέσβεις. ην δε των

αἱρεθέντων Καλλίας Ἱππονίκου, υτοκλῆς Στρομβι-ύδου Aημόστρατοι Ἀριστοφῶντος. υριστοκλῆς, Κηφισόδοτος Μελάνωπος Λύκαιθος. ἐπέ δε ποοσ-3ῆλθον ἐπὶ τους ἐκκλ)πους τε των Λακ δαιμονίων κώ 37Lτους συμμάχους ' και Καλλίστ9ατος δε ο δημηγόρος

χ9ήματα πέμψειν τω ναυτικωή εἰρηνην ποιήσειν, Ου- τως 'Aθήνησί τε ν και ἔπραττε περὶ είρήνης ἐπεὶ δεκατέστησαν ἐπὶ τους ἐκκλήτους τε των Αακεδαιμονίων και τους συμμάχους '9ῶτος ἔλεξεν αυτῶν Καλλίας οδαδosχος ην ὁ Ουτος io μηJεν ηττον ηδεσθαι ταμο φυ αλλων ἐπαινούμενος κω τότε φῆρξατο ω δέ πως.sνανδρες Λακεδαιμόνιοι, την μεν προξενίαν μῶν 4ουκ ἐγὼ μόνος, ἀλλα καὶ πατρὸς πατῆ πατρωαν ἔχων παρεδίδου τω γένει. βούλομαι δε και τοίτο ἡμῖν δη-

254쪽

204 L IAE. VI ira III. λῶσαι, ώς ἔχουσα η πολις διατελεῖ προ ημας. κείνη γαρ ὁταν με πόλεμος si στρατηγους μῆ α δεῖται,οτανὰ ησυχίας ἐπιθυμήσ/ὶ εἰρην irroi Os ημῆς ἐκπε ι- πει κἀγὼ πρόσθεν δὶς δη λθον περὶ πολέμ0υ καταλυσεως, καὶ ε ν ἀμφοτέραις ταῖς πρεσβείαις διεπραξάμην καὶ μῖν και μῖν εἰρήνην νυν δε τρίτ0ν κῶ, καὶ ηγosμαι πολυ δικαιότατα νυν αν διαλλαγης τυχεῖν.5 09 γαλου ἄλλα μεν υμῖν, ἄλλα δε ημῖν δοκουὶ 'τα, ἀλλ' υμῆς τε ἀχθομένους και ημῆς θ Πλαταιῶν τε

γιγνωσκοντας φίλους μῆλλον ἀλλήλοις et πολεμίους εiναι καὶ σωφρόνων μεν δήπου ἐστὶ μηδε εἰ μικρὰ τὰ

διαφέροντα εἰ πόλεμον ἀναιρεῖσθαι εἰ δὲ δ καὶ ὁμογνωμονοῖμεν ουπιαν πάνυ τῶν θαυμαστῶν εἴη μη εἰρηνην ποιεῖσθαι δίκαιον μεν ου ην μηθε οπλα ἐπιφέρειν ἀλλήλ0ις μῆς. πει λέγεται μεν ριπτόλεμος ὁ μέτερος πρόροι ς τὰ is μητρος καὶ Κόρης ἄρρητα ἱερὰ πρώτοις ξένοις δείξαι φακλεῖ τε τω μετέρμαρ-

χηγέτη καὶ Θιοσκόροιν τοῖν μετέροιν πολίταιν, καi του σημητρος ὁ καρπολεις πρώτην την Πελοπόννησον σπέρμα δωρήσασθαι πῶς ουν δίκαιον η υμῆς, παρ ων ἐλάβετε σπέρματα τον τούτων ποτε καρπὸν

ἐλθεῖν δηώσοντας, μῆς τε οἱ ἐδώκαμεν, μη οὐχὶ βουλεσθαι. πλείστην τούτοις ἀφθονίαν τροφῆς γενέσθαι εἰ δε ἄρα ἐκ θεῶν πεπρωμένον ἐστὶ πολέμους εν ἀνθρώπ0t γίγνεσθαι, μῆς ὁ χρὴ ἄρχεσθαι μεναυτos ς σχολαίτατα, ταν δε γένηται, καταλυεσθαι ι δυνατὸν τάχιστα.

Mετὰ τ0sτον υτοκλῆς, μάλα δοκῶν ἐπιστρεφης

εiναι ρ ωρ, δε ηγόρευεν Ἀνδρες Λακεδαιμόνιοι, or μὲν α μέλλω λέγειν ου προς χάριν μῖν ρηθήσεται Ουκ αγνοῶ ἀλλα δοκεῖ μοι, oi τινες βούλονται, ν μν

255쪽

ποιήσωνται φιλία I/. ταυτην ως πλεῖστον χρόνον διαμμνειν, διδακτεον εἰναι ἀλληλους τὰ αiτια τῶν πολεμων.

υμεῖς δε ἀεὶ μεν φατε ς αυτον 3μους τὰς πόλεις χρὴ

εiναι, αυτοὶ δ εστε μάλιστα εμποδών se αυτονομία. συντίθεοθε μεν γαρ προς τὰς συμμαχίδας πόλεις του ro πρῶτον, ἀκ0λουθειν οποι αν μεῖς γῆσθε. καίτοι τί τουτ αυτονομία προσήκει ποιεῖσθε δε πολεμίους8ου ἀνακ0ινούμενοι τοῖς συμμάχοις, καὶ επὶ τούτους γεῖσθε στε πολλάκις ἐπὶ τους ευμενεστάτους αναγκάζονται στρατεύειν ι λεγόμενοι αυτόνομοι εἰναι. ἐτιὰ το πάντων ἐναντιώτατον αυτονομία, καθίστατε ενθαμεν δεκαρχίας, ενθα δε τριακονταρχίας και τούτων τῶν αρχόντων πιμελεῖσθε οὐχ ο πως νομίμως, χωσιν, ἀλλ' ὁπως δύνωνται βία κατέχειν τὰς πόλεις. ωστ εοίκατε τυραννίσι μῆλλον η πολιτείαις δομενοις. καιίτε μεν βασιλεὐ προσέταττεν αυτονόμους τὰς πό- 9λεις ἐναι, μάλα γιγνωοκοντες εφαίνεσθε δτι ει μη εάσοιεν οἱ Θηβαῖοι εκάστην τῶν πόλεων ἄρχειν τε εαυτης

καὶ ἐς αν βούληται νόμοις χρησθαι, οὐ ποιήσουσι κατὰ τὰ βασιλεως γράμματα επει ὁ παρελάβετε την Καδμείαν, , δ' αὐτοῖς Θηβαί0ις πετρεπετε αυτονόμους εἰναι δει δε του μελλοντας φίλους σεσθαι οὐ παρὰ τῶν ἄλλων μεν ἀξιosa τῶν δικαίων τυγχάνειν, ἐυτοὐς δείπως αν πλεχτα δύνωνται πλεονεκτοίντας

φαίνεσθαι.

I fτα εἰπὼν σιωπην μεν παρὰ πάντων εποίησεν, 10 ηδομένους δε του ἀχθομενους τοι Λακεδαιμονίοις εποίησε μετὰ τοὐτον Καλλίστρατος ἔλεξεν, λ; δπως μεν, Ἀνδρες ΛακεJαιμόνιοι οὐκ ἐγγεγένηταιαμαρτηματα και ἀφ' ημῶν και ἀφ' υμῶν γ μεν ουκαν ἔχειν μοι δοκῶ ειπεῖν οὐ μέντοι Ουτω γιγνώσκωως τοῖς ἁμαρτάνουσιν οὐδεποτε τι 2 στεον i9ῶ

256쪽

206 LI B. VI P. II l. γὰρ των ἀνθρώπων ουδεν αναμάρτητον διατελοsντα δοκουσι δε μοι καὶ ευπορώτεροι ενίοτε γίγνεσθαι ανθρωποι ἀμαρτάνοντες, αλλαγ τε καὶ εὰν κολασθι ii σιν υπο των μαρτημάτων , ς μεῖς. καὶ μῖν δὲ εγωγε ορῶ διὰ τὰ γνωμόνως πραχθεντ εστιν τε πολλὰ αντίτυπα γιγνόμενα - ην καὶ καταληφθε σα εν Θηβαις Καδμεία νυν γουν. ἐσπουδάσατε αυτονόμους τὰς πόλεις γενέσθαι, πῆσαι πάλιν , ἐπεὶ δικήθησαν οι Θηβαῖοι, επ' ἐκείνοις γεγένηνταt. στεπεπαιδευμένους ημῆς ώς το πλεονεκτεῖν ἀκερδές εστι νυν ελπίζω πάλιν μετρίους εν u προ αλληζλους φιλία 12 ἐσεσθαι. α ὁ βουλόμενοί τινες ἀποτρέπειν την εἰρηνην διαβάλλουσιν, γημεῖς οὐ φιλίας δεόμενοι, αλλὰ φ0β0ύμενοι μὴ υνταλκίδας ελθ εχων παρὰ βασιλεως χρηματα, διὰ τοsθ' ηκομεν ενθυμηθητε ώς φλυαρο σι βασιλευς μεν γὰρ δήπου γραφε πάσας τὰς ἐν τρΕλλάδι πόλεις αυτονομους εἶναι Ἀμεῖς δε ταὐτὰ εκεμνω λέγοντες τε και πράττοντες τί ἀν φ0βοίμεθα βασιλέα; et et osτο οἴεταί τις ώς ἐκεῖνος βούλεται χρηματα ἀναλώσας ἄλλους μεγάλους ποιῆσαι μὰλλον η ἄνευ δα

13 ειεν τί μην κομεν; τι μεν οὐν οὐκ ἀποροsντες γνοίητε ἄν, εἰ μεν βούλεσθε, προς τὰ κατὰ θάλατταν ἰδόντες, εἰ δε βούλεσθε, προς τὰ κατὰ γῆν ἐν τω παρόντι τί μην ἐστιν εἴδηλον ὁτι των συμμάχων τινες οὐκ ἀρεστὰ πράττουσιν μῖν η ἡμῖν ἀρεστά. 'σως δεκα βουλοίμεθ' ἀν- ενεκα περιεσώσατε μῆς ἀώρ-l4θῶς γνωμεν μῖν ἐπιδειξαι. να δε και του συμφόρου τι ἐπιμνησθῶ, εἰσὶ μεν δηπου πασῶν τῶν πόλεων αἱ μεν τὰ υμέτερα αἱ δὲ τὰ μέτερα φρον0ῆσαι, και ἐν κάστρ πόλει οἱ μεν λακωνίζουσιν, οι δε ἀττικί- ζουσιν. εἰ οὐν Vμεῖς φίλοι γενοίμεύα, πόθεν ἰν εἰκό-

257쪽

I. I B. VI CAP. IlI. 207τως χαλεπόν τι προσδ0κησαιμεν; καὶ γαρ δη κατὰ γῆν μεν τίς αν μῶν φίλων οντων ἱκανος γένοιτο ημῆς λυπῆσαι κατὰ θάλαττάν γε μην τίς αν μῆς βλάψαι τι μῶν μῖν ἐπιτηδείων οντων ἀλλα μεντοι τιμεν πό- 15λεμοι ἀεί ποτε γίγνονται και τι καταλυονται πάντες

ἐπιστάμεθα, και τι ημεῖς, αν η νυν, ἀλλ' αὐθίς ποτε ειρ νης ἐπιθυμήσομεν. τί ουν δεῖ ἐκεῖνον τον χρόνον ἀναμένειν, ως αν πῖ πλήθους κακῶν ἀπείπωμεν, μῶλλον η υ ώς τάχιστα πsιν τι ἀνηκεστον γενέσθαι την εἰρηνην ποιήσασθαι ἀλλὰ μην οὐδ' κείνους εγω- 16

γ' ἐπαινῶ 0ῖτινες ἀγωνισται γενόμενοι καὶ νενικηκότες δη πολλάκις και δόξαν εχοντες υτ φιλονικουσιν στε υ πρότερον παύονται, πρὶν αὐήττqθέντες την ἄσκησιν καταλυσωσιν, ου δέ γε τῶν κυβευτῶν ο ινες αυ εὰν εν τι πιτυχωσι, περὶ διπλασίων κυβευουσιν ορῶ γὰο καὶ τῶν τοιουτων του πλείους απόρους παντάπασι γιγνομένους. ras και ημῆς 170ρῶντας εἰς με τοιοίτον αγῶνα μηδέποτε καταστq-

ναι, ῶστ η πάντα λαβειν η πάντ ἀποβαλεῖν εως δε και ἐρρώμεθα καὶ ευτυχουμεν, φίλους ἀλλήλοις γενέσθαι. ουτω γὰρ μεῖς τ' αν δι' μῆς και μεῖς δ ημῆς τι μείζους η τον παρελθόντα χρόνον εν ῆ Ἐλλάδι ἀναστρεφοίμεθα.

Αοξάντων ε τούτων καλῶς εἰπεῖν, εψηφίσαντο και 18 οἱ Λακεδαιμόνιοι δέχεσθαι την εἰρηνqν, ε ω τούς τεάρμοστὰς εκ τῶν πόλεων ξάγειν, τά τε στρατόπεδα διαλύει κα τὰ ναυτικὰ και τὰ πεζα, τα τε πόλεις αυτο νόμους ἀυ. εἰ ὁ τις παρὰ ταsτα ποιοίη τον u εν βουλόμενον βοηθεῖν ταις ἀδικουμέναις πόλεσι, τωδε μη βουλομενω μ εἶναι ἔνορκον συμμαχεῖν τοις ἀδικουμένοις επὶ τούτοις μοσαν Λακεδαιμόνιοι μεν 19υπερ αυτῶν καὶ τῶν συμμάχων, θ θναλι δε καὶ οἱ

258쪽

208 LI B. VI P. III. IV. συμμαχοι κατὰ πόλεις καστοι. ἀπογραψάμενοι δ' ενταις ομωμοκυίαις πόλεσι κά οἱ Θηβαῖοι πρ0σελθόντες πάλιν τῆ στεραία οἱ πρέσβεις αυτῶν εκέλευον μεταγράφειν αντὶ Θηβαίων B0tωτους ὀμωμοκότας. V SMγησίλαος ἀπεκρίνατο τι μεταγράψει μεν ουδεν ωντο πρῶτον Δμοσάν τε καὶ ἀπεγράψαντο ' εἰ μεντοι μηβουλοιντο εν ταῖς σπονδαῖς εἰναι, ἐξαλείφειν αν εφV, 20 εἰ κελευοιεν. ούτω δ' εἰρηνην τῶν ἄλλω πεποιημένων, πρῖς δε ζβαίους μόνους ἀντιλογίας ουσης, οἱ μεν Ἀθηναῖοι οὐτως ἐχον την γνώμην ω νυν Θηβαίους , λεγόμενον in δεκατευθῆναι ελπὶς εχ αυτον δε χἱ Θηβαῖ0 παντελῶς ἀθυμως Ἀχοντε*ἀαῆλθον. IV Hi τούτου οἱ μεν θηναῖοι τάς τε φρουρὰς κτῶν πόλεων ἀπῆγον καὶ Tφικράτη καὶ τὰς ναs μετεπεμποντο, καὶ σα στερον λαβε μετὰ τους ορκους τους εν Λακεδαίμονι γενομένους, πάντα νάγκασαν 2 ἀποδοsναι. Λακεδαιμόνιοι μέντοι κ μεν τῶν αλλων

πόλεων τούς τε ἁρμοστὰς καὶ τους 90υροῖς ἀπηγαγον, Κλεόμβροτον δε ἔχοντα το εν Φωκευσι στράτευμα καὶ ἐπερωτῶντα τὰ οἴκ0ι τέλη τί χρη ποιειν, Προθόου λέξαντος ὁτι αὐτῶ δοκοίη διαλύσαντας το στράτευμα

κατὰ τοὐς ορκους καὶ περιαγγείλαντας ταῖς πόλεσι συμβαλεσθαι εἰς τον ναῖν Os πόλλωνος πόσον βούλοιτο εκάστη πόλις επειτα εἰ μη τις ἐω αυτον μου τὰς πόλεις εἰναι, τότε πάλιν παρακαλεσαντας,

τους ναντιουμένους χύτω γὰρ αν φ οἴεσθαι τους

τε θεοὐς ευμενεστάτους εἶναι καὶ τὰς πόλεις ηκιστ ὰ ἄχθεσθαι η δ' εκκλησία ἀκουσασα ταέτα κεμνον μεν φλυαρεῖν γησατο ηδ γάρ, ἰς εοικε, τοδαιμονων γεν Ἀπεστειλαν δὲ τω λεομβρότω μη

259쪽

LI B. I. T A P. IV. 209Jιαλυειν το στράτευμα ἀλλ' εὐθυς αγειν ἐπὶ τους Θηβαίους, εἰ μη αυτονόμους ἀφίοιεν τὰς πόλεις. ὁ δὲ Κλεόμβροτος, ἐπειδ επύθετο την εἰρήνην γεγενημεν Vν, πέμψας προς τ0υς εφόρους ηρωτα τί χρη ποιεῖν οἱ δ' εκέλευσα αυτον στρατευειν ἐπὶ τους Θηβαίους, ε μη ἀφίοιεν τὰς Βοιωτίας πόλεις αυτονόμους. επεὶ οὐν ῆσθετο οὐχ ο πως τὰς πόλεις ἀφιεντας, αλ; οὐδετο στράτευμα διαλύοντας, ώς ἀντετάττοντο προ αυ-

τους; ουτ δη αγε την στρατιὰν εἰς την Βοιωτίαν. καὶ et μεν οι Θηβαῖοι ἐμβαλεῖν αυτὰν εκ τῶν Φωκεων προσεδόκων και ἐπ στενῶ τινι ἐφύλαττον υ εμβάλλει διὰ Θισβῶν δε ρεινην καὶ ἀπροσδόκητον πομευθεις ἀφικνεῖται εις κρεοσιν, και το τεῖχος αἱρεῖ και τριήρεις των Θηβαίων δώδεκα ἰαμβάνει ταὐτα ὁ ποιη-4οας καὶ ἀναβὰς πὀ της θαλάττης, ἐστρατοπεδεύσατοεν Αεύκτροις της Θεσπικη οιχὲ Θηβαῖοι εστρατοπε-nεύσαντο ἐπι τω ἀπαντι hcs λόφω ου πολ διαλείποντες, Ουδενας εχ0ντες συμμάχους αλλ' η τοῖς Βοιωτούς.

ενθα δη et Κλεομβρότω ἱ μεν φίλοι προσιόντες ἔλεγον, ὀ Κλεόμβροτε, εἰ ἀφήσεις τους Θηβαίους α νευ 5 μάχης, κινδυνεύσεις πὀ τῆς πόλεως τα εσχατα παθεῖν ἀναμνησθήσονται γάρ σου καιέτε εἰς Κυνός κεφαλας ἀφικόμενος οὐδεν της χώρας των Θηβαίων ἐδύωσας, καιέτεέστερον στρατεύων απεκρούσθης της εμβ0λῆς, 1γησιλάου ἀεὶ ἐμβάλλοντος διὰ τοs Κιθαιρῶνος. εἴπερ ουν ῆ σαυτοs κήδει ἐτης πατρίδος επιθυμεῖς, ἀκτέον επι τους ἄνδρας. O μεν φίλοι τοιαῖτα λεγον οἱ δἐναντίοι, μν δή. εφασαν, δqλώσει ὁ ἀνθ εἰ τι L ὁντικήδεται τῶν Θηβαίων, ῶσπερ λέγεtαι. ὁ μεν δη λε- eόμβροτος αὐτα ἀκούων παρωξύνετ πρ0 τ μάχην συνάπτειν των δ' αὐ Θηβαίων οἱ προεστῶτες ἐλογώ

260쪽

210 L B. I. CAP. IV. κίδες αυτῶν πό λεις, αυτοὶ δε πολιορκησοιντο ' εἰ δε μηόξο ὁ δημος ὁ Θηβαίων τἀπιτήδεια, τι κινδυνεψ30ι

και η πόλις αυτοῖς ναυτία γενεσθαι. ατ δε καὶ π

φευγότες πρόσθεν πολλο αυτῶν ἐλογίζοντο κρεῖττονὶ εἰναι μαχομενους ἀποθνήσκειν η πάλιν φευγειν προς ὁ τούτοις παρεθάρρυνε μεν τι αυτους καὶ ὁ χρησμ0ς ὁ λεγόμενος ς δε οι ἐνταμα Λακεδαιμονίους ηττηθῆναι ενθα et των παρθενων ην μνῆμα, α λέγονται διατο βιασθῆναι πὰ Λακεδαιμονίων τινῶν ἀποκτεῖναι εαυτάς κα ἐκόσμησαν δὴ τ0sτο τ μνῆμα 0ι Θηβαι0ιπρ τῆς μάχης ἀπηγγέλλετο ὲ καὶ επιτης πόλεως αὐτοῖς οῖ τε νεω πάντες αυτόματοι ἀνεωγοντο, α τε ἱέρειαι λέγοιεν es νίκην ο δ εο φαίνοιεν. εκ ὁ του ακλείου καὶ τα ὁπλα φασαν αφανῆ εἶναι ἁ το DNρακλεους ει την μάχην ξωρμημέν0υ. o μεν δή τινες λέγουσιν ταὐτα πάντα τεχνάσματα χν τῶν προ- εστηκότων. 1ς δ' Osν την μάχην τοις μεν ΛακεδαιμO-νίοις πάντα τἀναντία ἐγίγνετο, τοις ὁ πάντα και πὐτῆς τύχης κατωρθοsτο. ν με γαρ μετ' ἄριστον τω

Κλεομβρότω ἡ τελευταία 0υλὴ περι τῆς μάχης εὐδε

τη μεσημβρία ποπινόντων και τον οἰνον παροξῶναιντ αυτοὐς ἐλεγον. πε δε πλίζοντο κάτεροι και πρόδηλον δ' ην τι μάχη σοιτο, πρῶτον μεν ἀπιέναιώρμημένων κ os B0ιωτίου στρατεύματος τῶν την ἀγορὰν παρεσκευακότων και σκευοφόρων τινῶν καὶ τῶν Ου βουλομενων μάχεσθαι, περιιόντες κύκλω ῖτε μετὰ τ0s Iέρωνος μισθοφόροι καὶ οἱ των Φωκέων πελτασταὶ και τῶν ιππέων μακλεῶται και Φλιάσιοι επιθέμενοι τοῖς ἀπιοὐσιν ἐπέστρεψάν τε αυτοὐς και κατεδίωξαν προς τὼ στρατόπεδον το τῶν Βοιωτῶw στεπολωμεν ἐποίησαν μεῖζόν τε καὶ ἀθροώτερον η προ- 10σθεν τὸ τῶν Βοιωτfν στράτευμα ἔπειτα δέ, τε καὶ