Hellnika. Historia graeca. Recensuit et praefatus est Ludovicus Dindorfius

301쪽

LIAE. VII. T A P. II. G1τες, τα δε ε Κορίνθου νουμενοι, δια ποHῶν κινδυ- νων επὶ τη ἀγορὰν ἰόντες, χαλεπῶς μεν τιμὴν πορίζοντες, χαλεπῶς δε του πορίζοντας διαπραττόμενοι, γλισχρως δ' εγγυθτὰς καθιστάντες τωυ ἀξόντων et πο- ζυγιων. ηδ δε παντάπασιν ἀποροῶντες λάρητα διε- 18

πράξαντο σφίσι παραπεμψαι την παραπομπήν. πεὶ δ' εν λιos ντι γενοντο, δεήθησαν αυτολκαι τοὐςαχρείους συνεκπέμψαι εις την Πελλήνην κἀκείνους αεν ἐκεῖ κατέλιπον, ἀγοράσαντες δε και ἐπισκευασάμενοι πόσα ἐδύναντο ποζύγια νυκτος απΓσαν, υκ ἀγνοοsντες ο τι ἐνεδρεύσοιντο π&των πολεμίων, αλ- λὰ νομίζοντες χαλεπώτερον εἰναι του μάχεσθαι το ζἔχει i τἀπιτήδε α και προθσαν μεν οἱ λιάσιοι μετὰ 19

χάρητος ἐπεὶ δε ἐνδε υχον τ0ῖς πολεμίοις εὐθὴς ἔργου τε εἴχοντο και παρακελευσάμενοι ἀλλήλοις ἐνέκειντο, καὶ ἄμα χάρητα ἐπιβοηθεῖν εβόων νίκης ὁ γενομένης και ἐκβληθέντων ε της Odos των πολεμίων, set δη di καδε και εαυτοῖς καὶ α γον ἀπέσωσαν. δε την νύκτα4γρύπνησαν, ἐκάθευδον μέχρι πόρρω της μέθρας ἐπε δε ἀνέστη ὁ χάρης, προσελθόντες o τε im 20πεις και ι χρησιμωτατο των ροπλιτῶν ἐλεγον, se Xάρης, εξεστί σοι τήμερον κάλλιστον εργον diαπράξασθαι. χωρίον γα ἐπι τοῖς οροις ἡμῖν οι Σικυώνιοι τειχίζουσιν, οἰκοδο ιιους μεν πολλοψ ἔχοντες, πλίτας δε ου πάνυ πολλούς. ηγησόμεθα μεν Os ημεῖς οἱ ἱππεῖς καὶ των οπλιτῶν οι ἐρρωμενέστατοι Θυχε το ξενικον ἐχωναὰν ακολουθyς, i σως μεν διαπεπραγμένα σοι καταλήψει, ἴσως δε επιφανεις σὐ τροπήν, σπερ εν Πελλήνη, ποιήσεις ει δέ τι θυσχερές σοί ἐστιν ων λέγομεν, ἀνακοίνωσαι τοι θεοῖς θυόμενος ολ μεθα γὰο ἔτι σε μῆλλον ημῶν τους θεοὐς αὐτα πράττειν κελευ- σειν. Λοsτο ε χρή, 9qς, ε εἰδέναι, τι ἀν

302쪽

252 LIAE. VII. P. II. Ill ταsτα πράξύς, τοῖς μεν πολεμίοις πιτετειχικὼς EUει, φιλίαν δὲ πόλιν διασεσωκώς, ευκλεέστατος δε εν si πατριδι εσει, νομαστότατος ὁ και ν τοῖς συμμάχοις 21 H,0λεμίοις ὁ με δη χάρης πεισθεὶς εθυετο των δε Φλιασίων ευθυς O μενἈππεῖς τους θωρακας ενεδυ-

οντο καὶ τους Ἀπους ἐχαλίνουν, οἱ δε ὁπλῖται os εἰς πεζὰν παρεσκευάζοντο. επε δε ἀναλαβόντες τὰίπλαεπορευοντ ενθα ἐθυετο, ἀπηντα αυτοῖς ὁ χάρης καὶ ὁ μάνmς, καὶ λεγον υτι καλὰ τὰ ιερά. αλλὰ περιμμνετε, φασαν Ἀδη γα καὶ ημεῖς ξιμεν. ς δε τάχιστα εκηρυχθ η, θεία τινὶ προθυμία καὶ οι μισθοφόροι

προησαν αυτ οι των Φλιασίων ιππεῖς καὶ πεζοί καὶτ μεν πρῶτον ταχέως γουντο, πειτα δε ἐτρόχαζον τέλος δε ο μεν ιππεῖς κατὰ κράτος ηλαυνον, οἱ δε πεζ0ὶ κατακράτος ἔθεον ως δυνατον εν τάξει, οἷς και , ρης σπουδst ἐπηκολουθει. ην μεν ουν της ρας μικρον προδυντος λίου ' κατελάμβανον δε τους εν τω τείχει πολεμίους τους μεν λουμένους, τους δ' ὀψοποιουμένους, 23 τους ὁ τυοωντας τους δε στιβάδας ποιουμένους. δ' ἐδον την σφοδρότητα τῆς φόδου, εὐθυς ἐκπλαγέντες ἔφυγον, καταλιπόντες τοι ἀγαθοῖς ἀνδράδι πάντα τἀπιτήδεια κἀκεῖνοι μεν αὐτα δειπνῆσαν τε και οἴκοθεν ἄλλα ἐλθόντα, ς ἐπ' εὐτυχία σπείσαντες και παιανίσαντες και φυλακὰς καταστησάμενοι, κατέδαρθον οι DKOρίνθιοι, ἀφικομένου της νυκτὸς ἀγγέλου περὶ 'ς Θυαμίας, μάλα φιλικῶς V- ρυξαντες τὰ ζεύγη και τὰ ποζύγια πάντα και σίτου γεμίσαντες ει τον ΦλιOsντα παρήγαγον κα δωσπερ ἐτειχίζετο τ τεῖχος, κάστης μέρας παραπομπαὶ ἐγίγνοντο.

303쪽

L 3. VII. AE A P. III. 253εγενοντο καὶ α λκιμοι εν ω πολεμω διετέλεσαν, καὶ ως πάντων σπανίζοντες διέμενον εν τῆ συμμαχία. ειρηται. σχεδον δε περὶ τ0υτον τον χρόνον ινέας Στυμφάλιος, στρατηγος των ρκάδων γεγενημενος, νομίσας ουκἀνεκτῶς ἔχειν τα εν τω Σικυῶνι ἀναβὰς συν τω αυ- του στρατευματι εἰς την ἀκρόπολιν συγκαλεῖ των Et

κυωνίων των τε ενδον ντων τους κρατίστους καὶ τους

α νευ δόγματος εκπεπτωκότας μετεπεμψατο, φοβηθεὶς 2d ταυτα ὁ υφρων καταφεύγει εἰς του λιμεν των Σικυωνίων, καὶ μεταπεμψάμενος Πασίμηλον ἐκ Κορίνθου, δια τούτου παραδίδωσι τον λιμένα τοῖς Λακεδαι-μ0νίοις κα εν ταύτstis τῆ συμμαχία ἀνεστρέφετο, λέγω λώς Λακεδαιμονίοις διατελοί πιστος ωπι τε γαρ

ψῆφος δίδοτο ἐν τῆ πόλει, εἰ δοκοίη ἀφίστασθαι, μετ

Ἀλλα γαρ ἐπείπερ ἐρξάμην, διατελέσαι βούλομαι

τὰ περὶ φρονος στασιασάντων γαρ ἐν τε κυῶνι των τε βελτίστων και του θήμου, λαβὼν αἴ-φρων Ἀθήνηθεν ξενικον πάλιν κατέρχεται. καὶ το sμεν ἄστεως ἐκράτει συν τω δήμι' ' Θηβαίου δεώρμο-

στου V ακρόπολιν εχοντος, ἐπεὶ ἔγνω υκ αν δυνάμενος των Θηβαίων χόντων την κρόπολιν qς πλλέως κρατεῖν, συσκευασάμενος χρήματα χετο, ς τούτοις πείσων Θηβαίους ἐκβάλλειν με του κρατί-Oτους παραδosναι δ' αὐτω πάλιν την πόλιν αἰσθό-5

304쪽

254 L B. VII. AE A P. III. μενοι δε οἱ πρόσθεν φυγάδες την ὁδον αυτos καὶ την πα9ασκευην, ἀντεπορευοντο εἰς τὰς Θήβας ώς δ' εώρων αυτου Οἰκείως τοῖς αρχουσι συνόντα, φοβηθεντες μη διαπράξαιτο α βουλεται, παρεκινδυνευσάν τινες και ἀποσφάττουσιν ν τῆ ἀκροπόλει τον Εὐφρονα, τῶν τε ἀρχόντων καὶ της β0υλῆς συγκαθημένων. O μέντοι αὐχοντες τους ποιήσαντας εἰσήγαγον εἰς την βουλήν. cu λεγον τάδε. s ανδρες πολῖται, ημεῖς τουτουσὶ τοὐς ἀποκτείναντας Εὐφρονα διωκομεν περὶ θανάτου, ορῶντες υτ οι μὲν σωφρονες οὐδεν δήπου αδικον ουδε ἀνόσιον ποιοί- σιν, οι δε πονηροὶ ποιοίσι μεν, λανθάνειν δε πειρῶνται, ουτοι δε τοσουτον πάντας ἀνθρώποr ς ὐπερβεβλήκασι τολμ τε και μιαρία στε παρ αυτας τὰς ἀρχὰς καὶ παρ αυτους μῆς τους κυρίους υστινας δεῖ ἀποθνήσκειν καὶ ὁστινας η υτογνωμονήσαντες

ἀπέκτειναν τον ανδρα. ει υν οὐ τοι μη δώσουσι

την ἐσχάτην δίκην, τίς ποτε προς την πόλιν θαρρῶν πορεύσεται; τί δε πείσεται ἡ πόλις, εἰ ξε στα τω βουλυμενω ἀποκτεῖναι πριν δηλῶσαι τουενεκα κει καστος; ἡμεῖς με δ τουτους διώκομενῶς ἀνοσιωτάτους και ἀδικωτάτους καὶ ἀνομωτάτους καὶ πλεῖστον δ' περιδόντας της πόλεως υμεῖς δε

ἀκηκοότες, ποίας τινος μιν δοκουσιν αξιοι εἰναι δίκης, ταύτην αυτοῖς πίθετε. O με αρχοντες τοιαίτα εἶπον των δε ἀποκτεινάντων οἱ μὲν ἄλλοι ρνοῶντο μὴ αὐτόχειρες γεγενῆσθαι ει δὲ μολόγει, καὶ της πολογίας δεπως ρχετο. υλλ' ὐπερορῆν μευ, ω Θηβαῖοι, ου

δυνατον μῶν ανδρὶ ο εἰδεί κυρίους μεν οντας ,τι βουλεσθε αυτω χρῆσθαι, τίνι μην πιστεύων ἀπέκτεινατον ανδρα ευ ἴστε οτι πρῶτον μεν τω νομίζειν δίκαιον

305쪽

LI B. VII. T A P. III. 255 ποιεῖν, πειτα δε τω μῆς ὀρθῶς γνωσεσθαι si δειν γὰρ οτι καὶ μεῖς τους περὶ Ἀρχίαν και Υπάτην, ους ελάβετε μοι Eυφρονι πεποιηκότας, ου ψῆφον ἀνεμείνατε, ἀλλὰ οπότε πρῶτον ἐδυνάσθητε et μωμησα

σθε, νομίζοντες των τε περιφανῶς ἀνοσίων καὶ των φανερῶς προδοτῶν καὶ τυραννεῖν ἐπιχειρουντων ποπάντων ἀνθρώπων θάνατον κατεγνῶσθαι Ουκουν καὶ Eυφρων πῆσι τουτ0ις εν0χ0ς ῆν. παραλαβὼν μεν γὰρ

τὰ ιερὰ μεστὰ καὶ αργυρῶν καὶ χρυσῶν ἀναθημάτων

κενὰ πάντων τουτων ἀπέδειξε προδότης γε μην τίς αν περιφανέστερος Ευφρονος εἰη ὁ φίλτατος μνῶν Λακεδαιμονίοις μῆς ἀντ κείνων εῖλετο πιστὰ δεδους και λαβὼν παμ υμῶν πάλιν προυδωκεν et μῆς καὶ παρεδωκε τοις ἐναντίοις τον λιμένα και μqν πῶς Ουκἀπροφασίστως τύραννος ην ος δουλους μεν ου μόνον ελευθέρους αλλα καὶ πολίτας ποίει, ἀπεκτίννυ δὲ καὶ ἐφυγάδευε καὶ χρηματα ἀφἴρεῖτο ου τους ἀδικουντας. ἀλί υς αυτῶ ἐδόκει οὐτοι δεήσαν οι βέλτιστοι. αυ- θις δε μετὰ τῶν ἐναντιωτάτων μῖν Ἀθηναίων κατελθὼν εἰς την πόλιν ναντία μεν ἐθετο τὰ ὁπλα τῶπα υμῶν ὰρμοστ si ἐπεὶ δ' κεῖνον υκ ἐδυνάσθη κτης κροπόλεως ἐκβαλεῖν, συσκευασάμενος χρήματα

δευρο ἀφίκετο καὶ ι με ὁπλα θροικὼς ἐφάνη φυμῆς, καὶ χάριν αν μοι εἴχετε ε ἀπέκτεινα αὐτόν ' ς δε χρήματα ῆλθε πα9ασκευασάμενος, ως τούτοις υμὰς διαφθερῶ και πείσων πάλιν κύριον αυτὸν ποιῆσαιτης πόλεως τούτω γὼ την δίκην πιθεὶς πῶς αν δικαίως φ υμῶν ἀποθάνοιμι καὶ αὐ ι μεν πλοις

βιασθέντες βλάπτονtαι μέν ου μέντοι ἄδικοί γε ἀναφαίνονται οἱ θε χρήμασι παρὰ το βέλτιστον διαφθαρέντες ἄμα μεν βλάπτονται, αμα δε αἰσχύνη περιπίπτου-σtν. εἰ μεν τοίνυν ἐμοὶ μεν πολέμιος ήν, μῖν δε φίλος l0

306쪽

256 i. m. c A P. IlI. IV. καγλομολογῶ μη καλῶς αν μ0 εχειν παλυμῖν τοίτον ἀποκτεῖναι ira υμῆς προδιδους τίεμοὶ πολεμιώτερος, ν η υμῖν ἀλλανὴ Aια, idio αν τις, κῶυῆλθε κἀταε μεν ἀπεχόμενον της μετερας πόλεως ἀπεκτεινε τις αυτόν, παίνου αν ετύγχανε νυν δε τε πάλιν ῆλθεν ἄλλα προς τοῖς πρόσθεν κακὰ ποιήσων, ου δικαίως φησει τι αυτον τεθνάναι , os εχων Ἐλλησι σπονδὰς ἀποδεῖξαι ι προδόταις θ παλιναυτομόλοl η t)ράν-il νοις; 00ς δε τούτοις ἀναμνησθητε τι καὶ Vφίσασθε δηπου του φυγάδας ἀγωγίμους εἶναι εκ πάντων των συμμάχων οστις δε ἄνευ oi νολτων συμμάχων δόγματος κατερχεται φυγάς. OBTO EXO Tl αν εἰπεῖν οπως ου δίκαιόν εστιν ἀποθνήσκειν εγώ θμι. ανδρες ἀποκτείναντας μεν μῆς ἐμε τετιμωρηκότας εσεσθαι ἀνδρὶ τω πάντων μῖν πολεμιωτάτω γνόντας δὲ δίκαια πεποιηκέναι αυτοὐς τετιμωρηκότας φανεῖσθαι,πέ τε μῶν αυτῶν κα et περ των συμμάχων

απάντων.

τολως ἄνδρα γαθῖν κομισάμενοι θαψάν τε ν lii γ γρα καὶ ως ἀρχθγέτην της πόλεως σέβονται οὐτως,

iv Pτα μεν περὶ Et φρονος ivηται γ δ ενθεν ἰά εἰς ταsτα ἐξέβην ἐπάνειμι ετ γαρ τειχιζύντων ων Oλtασίων την Θυαμίαν καὶ τοὐλάρητος ετ παρόντος Ω, ρωπος aro των φευγόντων κατελήφθη στρατευσαμένων δε πάντων Αθηναίων ἐπ'Ἀυτὰν καὶ τον se τα μεταπεμψαμένων ε της Θυαμίας, ὁ μεν λιμην cis; των Σικυωνίων πάλιν π αυτῶν τε των πολιτῶν καὶ των Αρκάδων άλίσκεται - τοῖς δ' 'Aθθναίοις Ουδεὶς

307쪽

LI VII. P. IV. 257των συμμάχων ἐβοήθησεν, ἀλλ' ἀνεχώρησαν Θηβαίοις

παρακαταθεμενοι τὰν 'Sδρωπον μέχρι δίκης.

ταμαθών δε ὁ Λυκομηδης μεμφομένους τους 2Mθηναίους τοῖς συμμάχοις, τι αυτοὶ μεν πολλὰ πράγματα εἰχον δι κείνους, ἀντεβοήθησε δ' αυτοῖς -

δείς πείθει τους μυρίους πράττειν περὶ συμμαχίας προ αυτούς. το μεν οὐ προμον ἐδυσχέραινόν τινες των Ἀθηναίων το Λακεδαιμονίοις οντας φίλους γενέ-Gθαι τοῖς ναντίοις αὐτοiν συαμάχους επειδη δὲ λογιζόμενοι Θισκον οὐδεν μεῖον Λακεδαιμονίοις η σφίσιν ἀγαθὰν τυ Αρκάδα μη προσδεισθαι Θηβααῖν, ου- τω δη προσεδεχοντο την των ωρκάδων συμμαχίαν και 3 Λυκομηδης ταsτα πράττων, ἀπιών θηνηθεν δαιμονιώτατα ἀποθνησκει. ντων γὰρ παμπολλων πλοίων, κλεξάμενος τούτων ο βούλετο , καὶ συνθεμενος τοίνυν ἀποβιβάσαι οποι αυτὰς κελεύοι, εῖλετο ἐνταὐθαεκβῆναι νθ ο φυγάδες ἐτύγχανον οντες κἀκεῖνος μεν οὐτως ἀποθνησκει, η μέντοι συμμαχία οντως

επεραίνετο.

ναίων ως η μεν προς τους ρκάδας φιλία καλῶς αὐτω δοκοί πράττεσθαι, τοῖς μέντοι στρατηγοῖς προστάξαιεφ χοῆναι πως καὶ Κόρινθος σῶς η τω δήμω των θηναίωw ἀκούσαντες δε ταίταοι Κορίνθιοι, ταχίπέμψαντες κανοῖς φρουροῖς εαυτῶν πάντοσε που Αθηναῖοι φρούρουν εἶπον αὐτοῖς ἀπιέναι,- ουδὲν ετ δεόμενοι φρου9ῶν οἱ δ' πείθοντο. - δε συνηλθον οι κ των φρουρίων θηναῖοι εις την πόλιν,

ἐκήρυξαν οἱ Κορίνθιοι, εἴ τις ἀδικοῖτο θηναίων, ἀπ0γράφεσθαι. ώς ληψομένους τα δίκαια. οἴτω δεθτούτων εχόντων χάρης ἀφικνεῖται μετὰ ναυτικοὐ προς εγχοείας. Ἀπώ δ εγνω τα πεπραγμενα, ελεξεν

308쪽

258 LI B. VII. P. V. οτι ἀκουσας επιβουλευεσθαι si πόλει βοηθων παρειχὶ .ο δ επαινέσαντες αυτον ουδέν τι μῆλλον ἐδέχοντωτὰς ναυς εἰς τον λ μένα, ἀλλ' ἀποπλ.εῖν ἐκελευον καὶ τους οπλίτας δε τα δίκαια ποιησαq/τες ἀπεπεμψαν εὐμενουν της Κορίνθου οἱ Ἀθηναῖοι Ουτως ἀπηλλάγησαν. 6 τοῖς μέντοι 'Aρκάσι πέμπειν ναγκάζοντο του ιππίας επικούρους διὰ την συμμαχίαν, εἴ τις στρατευοιτ επὶ

την Ἀρκαδίαν της δε Λακωνικης ου ἐπέβαινον ἐπὶ

πολεμω.

Toῖς δε ορινθίοις ἐνθυμουμένοις, χαλεπῶς

εχοι αυτους σωθῆναι, κρατουμένους μεν καὶ πρόσθεν

κατὰ γην, προσγεγενημένων δε αυτοῖς Ἀθηναίων ἀνεπιτηδείων, δοξεν ἀθροίζειν και πεζοὐ καὶ ιππέας μισθοφόρους. ηγούμενοι δε τ0ύτων, αμα μεν την πόλιν ἐφύλαττον, αμα δε πολλὰ τους πλησίον πολεμίους κακῶς ἐποχυν εἰς μέντοι Θήβας ἔπεμψαν ἐπερησομέ-7 Ους ει τυχοιεν ἀν ἐλθόντες εἰρήνης. ἐπεὶ δε οἱ Θηβαῖοι ἰέναι ἐκέλευον, ς ἐσομένης, ἐδεήθησαν P - ρίνθιοι ἐῶσαι σφῆς ἐλθειν και ἐπὶ τους συμμάχους, ώς

μετὰ με των βουλομένων ποιησόμενοι την εἰρήνην, τους δε πόλεμον αἱρουμένους ἐάσοντες πολεμεῖν ἐφέντων δὲ καὶ ταfτα πράττειν των Θηβαίων, ἐλθόντες εἰς Λακεδαίμονα οἱ Κορίνθιοι εἶπον, υμεῖς, ω ἄet/δρες Λακεδαιμόνιοι, προς et μῆς πάρεσμεν μέτεροι φίλοι, καὶ ἀξιοsμεν, εἰ μέν τινα ορῆτε σωτηρίαν ἡμῖν, εὰν δια καρτερῶμεν πολεμο τες, διδάξαι και μὰν ε δε ἀπό-0ως γιγνώσκετε ἔχοντα τὰ ημέτερα ει μὲν καὶ ἡμῖν συμφέρει, ποιήσασθαι μεθ' ημῶν την εἰρήνην ἁ οὐδὲ

μεθ' ενῶν αν διον η μεθ' υμῶν σωθείημεν εἰ μέντοι πιεῖς λογίζεσθε συμφέρειν μιν πολεμεῖν, δεόμεθα μῶν ἐῶσαι μῆς εἰρήνην ποιήσασθαι σωθέντες μεν γα i σωγαν αὐθις ἔτι ποτε ἐν καιρῶ μῖν γε-

309쪽

LIAE. VII. P. IV. 259νοίμεθα ἐὰν δε s ἀπολώμεθα, δῆλον τι ουδέποτε

χρήσιμοι ετ εσόμεθα. ἀκουσαντες δε αὐτα οἱ Λακε-9δαιμόνιοι τοῖς τε Κορινθίοις συνεβουλευον την εἰρη- νον ποιησασθαι, καὶ των αλλων συμμάχων πέτρεψαν τοῖς βουλομένοις σὐν αυτοῖς πολεμεῖν ἀναπαύεσθαι αυτοὶ δ' φασαν πολεμ Ofντες πράξειν ,τιαντ θεῶ φίλον η ' φήσεσθαι δε ουδέποτε ην παρὰ των πατέρων παρέλαβον Μεσσηνην, ταύτης στερηθηναι. οἱ ουν Κορίνθιοι ἀκουσαντες ταυτα ἐπορευοντο εἰ 10

τὰς Θήβας ἐπὶ την εἰρηνην οἱ μέντοι Θηβαῖοι ξιουναυτοὐς καὶ συμμαχίαν ομνύναν οἱ δε ἀπεκρίναντο οτι μεν συμμαχία ου εἰρηνη ἀλλα πολέμου μεταλλαγη εἴη εἰ δε βούλοιντο, παρεῖναι ἔφασαν την δικαίαν εἰρηνην ποιησόμενοι ἀγασθέντες δε αυτους οἱ Θηβαῖοι, τι καίπερ εν κινδύνω οντες υκ θελον τοῖς

εὐεργέταις ει πόλεμον καθίστασθαι, συνεχώρησαναίτοι καὶ Φλιασίοις καὶ τοις ελθοοσι με αυτῶν εἰς Θήβας την εἰρηνην εφ τε ἔχειν την εαυτῶν ἐκάστους.

καὶ ἐπὶ τούτοις ἀμόθησαν οἱ ορκοι οἱ μεν δη λιά- 11σιοι, ἐπεὶ ουτως ἡ σύμβασις ἐγένετο, ευθὼς ἀπῆλθον

επιτης Θυαμίαν οἱ δε 'Αργεῖοι ομόσαντες ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς τούτοις εἰρηνην ποιησεσθαι, ἐπεὶ Ουκ δύναντο καταπρῆξαι στε os τῶν Φλιασίων φυγάδας μένειν ἐν τω ρικαράνω ως ενατεαυτῶν πόλει ἔχοντας, παραλαβόντες ἐφρούρουν, φάσκοντες σφετέραν την γην ταύτην εἰναι, ν ὀλίγω πρότερον, πολεμίαν οὐσαν ἐδαγουν καὶ δίκας τῶν Φλιασίων προκαλουμένω ουκἐδίδοσαν. Σχεδὼν δε περὶ τοsτον τον χρόνον τετελευτηκότος 2 δη του πρόσθεν ιονυσίου ο υἱος αυτοὐπέμπει βοοθειαν τοῖς Αακεδαιμονίοις δώδεκα τριηρεις καὶ αρχοντα αυτῶν ιμοκράτη ουτος δ' οὐν ἀφικόμενος συν- 17

310쪽

260 LII. VII. T A P. V. εξαιρε αυτοῖς Σελλασίαν και τουτο πράξας ἀπεπλευσεν οἴκαδε.

si μετὰ δὲ τοsτο ου πολλ' υστερον καταλαμβάνουσιν οι πιεχ σασιῶνα τεμεν παλαιον ἐαυτῶν οντα, ἐν 13 3 τω παρόντι συντελοsντα εἰς O 'Aρκαδικόν οι μέντοιωρκάδες ου παρωλιγωρησαν, ἀλλ' εἐθῶς παραγγείλαντες ἐβοηθουν ἀντεβοήθησαν δε καὶ των,λείων οἱ

τριακόσιοι, καὶ ετι τετρακόσιοι ἀντεστρατοπεδευμενων

δὲ την μεραν ἐν ἐπ τεδεστέρφ χωρίω των es λείων της νυκτος οἱ ρκάδες ἀναβαίνουσιν ἐπὶ την τοs περ των

Πλείων ο ρους κορυφην ' μαχε χὶ μέρα κατέβαινον ἐπὶ τους υλείους. οι δε ἰδόντες αμα μεν εξ περδεξίου προσιόντας, αμα δε πολλαπλασίους , ε πολλ0 μεν ἀπελθεῖν ησχύνθησαν, μόσε δ' ῆλθον και ει χεῖρας δεξάμενοι ἔφυγον και πολλοὐ μεν ανδρας, πολλὰ δεο πλα ἀπώλεσαν, κατὰ δυσχωρίας αποχωροsντες. 14 Οιχε Ἀρκάδες διαπραξάμενοι ταsτα ἐπορεύοντο ἐπὶ τὰς των κρωρείων πόλεις λαβόντες δε ταύτας

πλην Θραύστου ἀφικνοsνται εἰς υλυμπίαν, και περι- σταυρώσαντες το Κρόνιον ἐνταίθα ἐφρούρουν καὶ ἐκρατουν του λυμπιακοὐ ρους ελαβον δε καὶ Μαργανέας ἐνδοντων τινῶν. υτ δε προκεχωρηκότων οἱ μὲν Hλεχι αὐ παντάπασιν θύμησαν, οι δὲ Mρκάδες ερχονται επὶ την πόλιν. και μέχρι με της αγορῆς ῆλθον κεῖ μύντοι ποστάντες οῖ τε ἱππεις καὶ οι ἄλλο αυτῶν ἐκβάλλουσί τε αυτοὐς καὶ ἀπέκτεινάν i5 τινας καὶ τρόπαιον ἐστήσαντο. ην μεν οὐν και πρότερον διαφορὰ ἐν si πιλιδι o μεν γὰρ περὶ ροπόν τε και Θρασωνίδαν και Αργεῖον εἰς Ἱμοκρατίαν γοντην πόλιν, οἱ δε περὶ Στάλκαν τε καὶἹππίαν καὶ Στρατόλαν ει ολιγαρχίαν ἐπει δ' οἱ Ἀρκάδες μεγάλqν δυναμιν ἔχοντες σύμμαχοι ἐθύκουν ἐναι τοῖς δημοκρα-