Hellnika. Historia graeca. Recensuit et praefatus est Ludovicus Dindorfius

291쪽

I. B. VII. C A P. I. 24Iolari περ παρὰ τῶν πατερων παρελάβομεν ' παυσώμεθα αἰσχυνόμενοι καὶ παῖδας καὶ γυναῖκας καὶ πρεσβυτί-00υς καὶ ξενους, εν οἷς πρόσθεν γε πάντων τῶν Ἐλλήνων περιβλεπτότατοι μεν τούτων ε ζθεντων ε 31 αἰθρίας ἀστραπάς τε κα βροντὰς λέγουσιν αἰσίους αυτ φανῆναι συνεβ ὁ κα προ τω ἔξιω κερατι τέμενος τι καὶ αγαλμα Πρακλέους 0s d καὶ πόγονος

λἰ μένος καὶ θάρρος τοίς στρατιώταις φασὶν ἐμπεσεῖνῶ στ' ἐργον ἐναι τοις γεμόσιν ἀνείργειν του Gτρατιωταλωθουμένους ει το πρόσθεν ἐπεὶ μέντοι ηγεῖτο ὁ Αρχίδαμος, λίγοι μεντων πολεμίων δεξάμενοι εἰς δόρυ αυτούς ἀπέθανοW οἱ δ' αλλοι φεύγοντες ἐπιπτον, πολλοὶ μεν πλιππέων, πολλοὶ δε υπὸ των Λελτῶν. ως δε ληξάσqς της μάχης τρόπαιον ἐστήσατο, ευ-32θὼς ἔπεμψεν Di καδε ἀγγελοὐντα ημοτέλη τον κήρυκα της τε νίκης το μέγεθος καὶ τι Λακεδαιμονίων μὲν οὐδὲ i τεθναίη των ε πολεμίων παμπληθεῖς. τους μέντοι ν Σπάρτri ἔφασαν ἀκούσαντας ἀρξαμέ-a Ους απὰ Aγησιλάου και των γερόντων καὶ τίν ἐφόρων πάντας κλάειν osτω κοινόν τι ἄρα χαρῆ καὶ λύ- πρ δάκρυά στιν ἐπὶ μέντοι τῆ τῶν Αρκάδων silio υ πολύ τι ηττον Λακεδαιμονίων σθησαν qβαῖοί τε και ολεχ ' osrως ηδ ηχθοντο ἐπι τω φρονηματι

Συνεχῶς δε βουλευόμενοι Θηβαλι οπωλῆν τῆν 33ηγεμονίαν λάβοιεν ζς Ἐλλάδος ἐνόμισαν, ε πω φειαν

προς τον Περσῶν βασιλέα, πλεονεκτῆσαι αν τι εν ἐκείνω καὶ κ τούτου παρακαλέσαντες ηδ τους συμμάχους ἐπὶ προφάσει τι καὶ Εὐθυκλῆς ὁ Λακεδαιμόνιος εi παρὰ βασιλεῖ, ἀναβαίνουσι Θηβαίων μὲν Πελοπίδας, 'Αρκάβων θευντίοχος ὁ παγκρατιαστής, υλείων

292쪽

ναῖοι ακουσαντες ταυτα ανέπεμψαν ιμαγόραν τε καὶ 34 Λεοντα. επε δε κεῖ ἐγένοντο, πολυ επλεονέκτει ,Πελοπίδας παρα τω Πε II. ἐχε γαρ λεγειν και ὁτι μόνοιτων Ελληνων βασιλεῖ συνεμάχοντο ν Πλαταιαῖς, και Oτι στερον υ δεπωποτε στρατευσαιντο επὶ βασιλεα, και ς Λακεδαιμονιο δια τουτ πολεμησειαν υτοῖς, οτι υκ θελησειαν με 'Aγησιλάου ἐλθεῖν εα αυτὀνου δὲ θυσαι ἐάσειαν et τὸ εν υλίδι τ' Mρτέμιδι,

35 σας εἷλε ροίαν μεγα δὲ συνεβάλλετο τω Πελοπίδα εἰς το τιμῆσθαι καὶ ὁτι νενικηκεσαν οἱ Θηβαῖοι μάχηνεν Λεύκτροις καὶ Oτι πεπορθηκότες την χωραν των ακεδαιμονίων φαίνοντο ελεγε δε ο Πελοπίδας τι οἱ

Aργεῖοι καὶ οἱ ρκάδες μάχη ττημενοι εἰεν υπὸ Λακεδαιμονίων, ἐπεὶ αὐτοὶ ου παρεγένοντο συνεμαρτύρει δ' αὐτω ταsτα πάντα ς ἀληθη λέγοι ὁ Ἀθηναιος Tιμαγόρας, και τιμῆτο δεύτεsος μετὰ τὸν Πελοπίδαν. 36 ἐκχε τούτου ερωτώμενος υπὸ βασιλέως ὁ Πελοπίδας τί

βούλοιτο αυτω γραφηναι εἰπενίτι Μεσσήνην τε αὐτόνομον ἐναι απὰ Λακεδαιμονίων καὶ Ἀθηναίους ἀνελκειν τὰς ναfp ε δε ταῆτα μη πείθοιντο, στρατεύειν ἐπ αυτούς εἴ τις δε πόλις μη θέλοι ακολοχ)θεῖν, 37 επι ταύτην πρῶτον ἰέναι γραφέντων δε τούτων καιἀναγνωσθέντων τοῖς πρεσβεσιν, ἐπεν ὁ Λέων ἀκούοντος βασιλεως Νη Aία, es θηναχι, ῶρα γε μῖν, ς ἔοικεν, ἄλλον τινὰ φίλον ἀντὶ βασιλέως ζητειν επε δε ἀπηγγειλεν ὁ γραμματεῖς α ἐπεν ὁ Ἀθηναῖος, πάλιν

ἐξήνεγκε προσγεγραμμένα ει δέ τι δικαιότερον τούτων γιγνώσκουσιν οἱ Mθηναῖοι, ἰόστας προς βασιλεα διδά- 8 σκειν. πει δὲ ἀφίκοντο οἱ πρέσβεις οἴκαδε καστοι, τὰν μεν ιμαγόραν ἀπεκτειναν οἱ θηναῖοι, κατηγο-

293쪽

LIAE. VII. T A P. I. 243oοὐντος του Λέοντος ως ουτε συσκηνουν ξαυτω θελοι μετά τε Πελοπίδου πάντα βουλευοιτο των δε αλ-

λων πρέσβεων ὁ μεν υλεῖος ρχίδαμος, τι προυτίμησε την Ηλιν προ των ωρκάδων, ἐπθνει τα βασιλέως, ὁ δ υντίοχος ο τι λαττουτ το ρκαδικόν, υτε α ῶρα ἐδέξατο ἀπήγγειλέ τε προς τοὐς μυρίους τι βασιλευς ἀρτοκόπους μεν καὶ ψοποιους και οἰνοχόους και θυρωρους παμπληθεῖς χοι ἄνδρας d 0ῖ μάχοινταν Ελλησι πάνυ ζητῶν ου ἔφη δύνασθαι ἰδεῖν προς δε τουτοις και et των χρημάτων πλῆθος ἀλαζονείανοι γε δοκεῖν ἔφη εἶναι, ἐπεὶ και η υμνουμένην αν χρυσῆν πλάτανον υ ἱκανην ἔφη iναι τέττιγι σκιὰν

παρεχειν.

sZς δε ι Θηβαῖοι συνεκάλεσαν ἀπο των πόλεων 39άπασῶν ἀκουσομένους της παρὰ βασιλέως πιστολῆς,

καὶ ὁ Πέρσης ὁ φέρων τα γράμματα δείξας την βασιλίως σφραγῖδα ἀνέγνω τα γεγραμμένα. 0 μεν Θηβαῖοιομνυνα ταίτα ἐκέλευον βασιλεῖ και εαυτοῖς τους βουλομένους φίλους εἰναι, οὐδε πο των πόλεων ἀπεκρίναντο ὁτι ου ὁμουμενοιἀλ ἀκουσόμενοι πεμφθείη- σαμ ε δε τι ὁρκων δέοιντο, προς τὰς πόλεις πέμπειν ἐκέλευον ὁ μέντοι ρκὰς Λυκομηδqς και τουτο ξλεγεν, ἔτι Ουδε τὰν συλλογον εν Θήβαις δέοι εἰναι, ἀλλ' ἔνθ' αν γ ὁ πόλεμος χαλεπαινόντων δ' υτήτων Θηβαίων και λεγόντων - διαφθείροι το συμμαχικόν, ουδ' εἰς το συνέδριον ηθελε καθίζειν, ἀλί ἀπιών ωχ-TO, και με αυτου πάντες ι 'Αρκαδίας πρέσβεις.ώς δ' ἐν Θηβαις ου ηθέλησαν οἱ συνελθόντες ὁμό- 4 3σαι, ἔπεμπον οι Θηβαιοι πρέσβεις ἐπι τὰς πόλεις, ὀμνύναι κελευοντες ποιήσειν κατὰ τὰ βασιλέως γράμματα, νομίζοντες ὀκνήσειν μίαν κάστην των πόλεων ἀπεχθάνεσθαι ἄμα εαυτοις τε καὶ βασιλει. ἐπεὶ χέντοι εἰς

294쪽

244 II B Vil P. 1. Κόρινθον πρῶτον αυτῶν ἀφικομένων πεστησαν οἱ Κορίνθιοι και πεκρίναντο τι ουδὲν δέοιντο προς βασιλέα κοινῶν ρκων, ἐπηκολουθησαν και αλλαι πολεις κατὰ ταυτὰ ἀποκρινόμεναι καὶ αυτ μενη

Πελοπίδου και τῶν Θηβαίων της αρχῆς περιβ0λτουτω

41 ADθις δ' Ἐπαμεινώνδας, βουληθεὶς τους πιαι-

ους προσαγαγεσθαι, πως μῆλλον σφίσι καὶ οι Ἀρκάδες καὶ οἱ αλλοι συμμαχοι πρ0σέχοιεν τον νουν, υγνω ἐκστρατευτέον εἶναι ἐπὶ την χαῖαν Πεzσίαν ουντον Ἀργεῖον στρατηγουντ εν τω υργει πείθει προκαταλαβεῖν το 'Oνειον καὶ ὁ Πεισίας μέντοι καταμαθὼν ἀμελουμένην την του νείου φυλακην πό τε Ναυκλεους O ῆρχε τ0 ξενικου τῶν Λακεδαιμονίων, καὶ υπο Τιμομάχου ros θηναίου, καταλαμβάνει νυκτωρ μετὰ ὁισχιλίων πλιτῶν τον περ Κεγχρειῶν λόφον,424χων πτὰ μερῶν τὰ πιτήδεια εν δε ταυται ταῖς ημεραις ἐλθόντες οἱ Θηβαιοι περβαίνουσι L Oνειον, καὶ στρατευουσι πάντες οἱ συμμαχοι εὐχαῖαν, ηγο- μένου Ἐπαμεινώνδου προσπεσόντων ὁ αυτ τῶν

βελτίστων εκ της Αχαῖας, ἐνδυναστευε ὁ Ἐπαμεινών-dαλῶστε μὴ φυγαδευσαι τους κρατίστους μηδε πολιτείαν μεταστῆσαι, αλλὰ πιστὰ λαβὼν παρὰ τῶν Ἀχαι- ῶν ὐμην συμμάχους ἔσεσθαι και ἀκολ0υθήσειν ποις αν qβαιοι γ 'ται. ουτως ἀπῆλθεν οἴκαδε κατηγο-00υντων δε αὐτου τῶν τε υρκάδων καὶ τῶν ἀντιστασιωτῶν ως Λακεδαiμονίοις κατεσκευακὼς την χαῖαν

ἀπέλθοι, δοξε Θηβαίοις π φαι ἁρμοστὰς εἰς τὰς ἈγGδας πόλεις οἱ ὁ ελθόντες τοῖς μεν βελτίστους συνα πλήθει ἐξεβαλον, δημοκρατίας δὲ ε ν γ υχαῖα

κατέστησαν οἱ μεντοι ἐκπεσόντες συστάντες ταχύ, επι μίαν εκάστην τῶν πόλεων πορευόμενοι ἔντες Ουκ

295쪽

I. B. VII. P. I. 245όλιροι, κατῆλθόν τε καὶ κατεσχον τὰς πόλεις ἐπεὶ δεκατελθόντες Ουκετ εμεσευον, αλλὰ προθυμως συνωμάχουν τοῖς Λακεδαιμονίοις επιεζοντο 0 Mρκάδες ἐν θεν μεν υπὸ Λακεδαιμονίων, ενθεν δε πουχαιῶν. εν δε τω Σικυῶνι το μεν μέχρι τούτου κατὰ τυυς αρ- 44χαίους νόμους ἡ πολιτεία ν. εκ δε τούτου βουλόμενος φρων, σπερ παρὰ τοῖς Λακεδαιμονίοις μέγιστος ν των πολιτῶν, ουτω καὶ παραποις ἐναντίοις αυ- τῶν πρωτεύειν, λέγει προς τους Αργείους και τους Αρκάδας. εἰ μεν οι πλουσιώτατοι εγκρατεις ἔσοιντο του Σικυῶνος, σαφῶς, ταν τυχη, πάλιν λακωνιε ηπόλις εὰν δε δημοκρατία γένηται, ε ἴστε τι

διαμενεῖ υμῖν η πόλις. εὰν ουν μοι παραγένησθε, εγω ἔσομαι ὁ συγκαλῶν τον δῆμον, καὶ ἄμα εγω μῖν ταυτην πίστιν ἐμαυτου δώσω και την πόλιν βέβαιον εν ῆσυμμαχία παρέξω ταίτα δ ἔφη, γ πράττω ευ ἴστε υτι πάλαι μεν χαλεπῶς φέρων, σπερ υμεῖς, ο φρόνημα τῶν Λακεδαιμονίων, ἄσμενος δ' ἀν την δουλείαν ἀποφυγών οἱ οὐ νυρκάδες καὶ οἱ ργεῖοι ηδέως ταsτ b

ρῆ παρόντων τῶν 'Αργείων καὶ τῶν 'Αρκάδων συνεκάλει τον δῆμον, ως της πολιτείας ἐσομένης ἐπὶ τοῖς ἴσοις και ὁμοίοις. ἐπεὶ δε συνῆλθον, στρατηγους ἐκέλευσενελέσθαι Ουστινας αυτοις δοκοίη ' οἱ δ' αἱροίνται αυτόν τε τον Eύφρονα και Iππόδαμον και Κλέανδρον καὶ Mκρίσιον και Λυσανδρον. id ταsτα ἐπέπρακτο, και ἐπὶ το ξενικὰν καθίστησιν ωδέαν τον αυτου υἱόν, υ--σιμένη τον πρόσθεν ἄρχοντα ἀποστήσας και εὐθυς 46μεν τούτων τῶν ξένων ὁ Εὐφρων πιστούς τινα ευποιῶν ἐποιησατο, και ἄλλους προσελάμβανεν, ουτε τῶν δημοσίων ἴτε τῶν ιερῶν χρημάτων φειδόμενος. καὶ ο σους δ εξέβαλεν επὶ λακωνισμῶ, και τοῖς τούτων

296쪽

246 LI L. VII. a P. 1. II. χρήμασιν ἐχρῆτο καὶ των συναρχόντων ὁ τους μὲν δόλω ἀπέκτεινε, oi ς δ' ἐξέβαλεν - στε πάντα τ' εαυτῶ ποιησατο καὶ σαφῶς τύραννος ν. πως δεταυτα ἐπιτρέποιεν αυτῶ οἱ συμμαχοι, ταμεν τι καὶ χρη- μασι διεπράττετο, τα δε και εἴποι στρατευοιντο, προ- θυμως εχων το ξενικον συνηκολούθει. II. υτ δε τούτων προκεχωρηκότων, καὶ των τε υργείων ἐπιτετειχικότων τ Φλιουντι περ του μαίου Πικάρανον, καὶ των Σικυωνίων ἐπὶ τοῖς ὁρίοις αυτῶν τειχιζόντων την Θυαμίαν, μάλα ἐπιεζοντο οι Φλιάσιοι και ἐσπάνιζον των ἐπιτηδείω Ῥμως δε δι καρτερουν εν τῆ συμμαχία ἀλλα γαρ των μ ν μεγάλων πόλεων, εἴ τι καλον πραξαν, ἄπαντες O συγγραφεῖς μεμνηνται ' εμο δε δοκεῖ και εἰ τις μικρὰ πόλις ofσα πολλὰ καὶ καλὰ εργα διαπεπρακται, τι μῆλλον 2 ἄξιον ἐναι ἀποφαίνειν Φλιάσιοι τοίνυν φίλοι μενεγμιοἀνοντο Λακεδαιμονίοις, ο εκεῖνοι μέγιστοι ησαν σφαλέντων δ αυτῶν εν τί εν Λεύκτροις μάχli και ἀποστάντων μεν πολλῶν περιοίκων, ἀποσtάντων δε πάντων ων Eιλώτων, ετ δε των συμμάχων πλην πάνυ ολίγων, επιστρατευόντων δ' αὐτοῖς, εἰπεῖν πάντων τῶν Ἐλληνων, πιστοι διεμειναν, και εχοντες πολεμίους τους δυνατωτάτους τῶν εν Πελοποννησω Ἀρκάδας καιωργείους ομως βοηθησαν αὐτοῖς, καὶ διαβαίνειν τελευταιοι λαχόντες εἰς Πρασιὰς τῶν συμβοηθησάντων, ησαν δὲ Οἴτοι Κορίνθιοι, Ἐπιδαύριοι, ρ0ιζηνιοι. 3 μιονεῖς Ἀλιεῖς, Σικυώνιοι καὶ Πελληνεῖς, ου γάρ πω τότε ἀφεστασαν, αλλ' οὐδ' ἐπεὶ ὁ ξεναγος τους προδιαβεβῶτας λαβὼν ἀπολιπὼν αυτοὐς ωχετο, Ουδ ως ἀπεστράφησαν, ἀλλ' ηγεμόνα μισθωσάμενοι εκ Πρασιῶν,9ντων τῶν πολεμίων πεοὶ Ἀμύκλας, πως ἐδύναντο διαδύντες εἰς Σπάρτη ἀφίκοντο καὶ μην οἱ Λακεδαι-

297쪽

LIAE. VII. T A P. u. 247μοιριο αλλως τε ἐτίμων αὐτους καὶ βουν ξένια ἔπει - φαν ἐπεὶ δ' ἀναχωρησάντων τῶν πολεμίων ἐκ της 4Aακεδαίμονος οἱώργεῖοι ὀργιζόμενοι τῶ τῶν Φλιασίων περὶ τους Λακεδαιμονίους προθυμία ἐνέβαλον πανδημεὶ t τον Φλιοειτα και την χώρα αυτῶν ἐδrio υν, ουδ' ς φίεντο, αλλὰ και ἐπεὶ ἀπεχώρουν φθείραντες οσα ἐδύναντο, ἐπεξελθόντες οἱ τῶν Φλέασίων π-πεῖς ἐπηκολούθουν αύτοῖς, και ὀπισθοφυλακούντων τοις Ἀργείοις τῶν ππέων άπάντων καὶ λόχων τῶν με αυτους τεταγμένων, ἐπιθέμενοι τούτοις ἐξήκοντα οντες ἐτρέψαντο πάντας J τοὐς ὀπισθοφύλακας καὶ

Iπέκτειναν μεν ολίγους αυτῶν τρόπαιον μέντοι ἐστη-Gαντ ορώντων τῶν 'Αργείων οὐδε διαφέρον ζ ει πάντας ἀπεκτόνεσαν αυτούς.

Asθις ὁ Λακεδαιμόνιοι μεν καὶ οἱ σύμμαχοι 5έφsούρουν τυ πινειον, Θηβαῖοι δε πιρ0Gρσα- ίς assi. υπε9βησόμενοι πορευομένων δὲ δια Νεμέας τῶν Ἀρκάδων κα υλείων, πως συμμίξειαν τοῖς Θηβαίοις, π9οσήνεγκαν μεν λόγον τῶν Φλιασίων φυγάδες. ειεθελήσειαν επιφανῆναι μόνον σφωέ, λάβοιεν αν λι-οὐντα επειχε ταῶτα συνωμολογηθη, της νυκτός πε- καθίζοντο π' αὐτῶ τω τείχει κλίμακας ἐχοντες ι τε

φυγάδες καὶ ἄλλοι με αυτῶν ς ἐξακόσιοι. επε δε οἱ μεν σκοποὶ ἐσήμαινον απὰ os ρικαράνου. πολεμίων ἐπιόντων η ὁ πόλις προς τούτους τον νουνχιχεν,

ἐν δη τούτω οἱ προδιδόντες ἐσήμαινον τοις ποκαθημένοις ἀναβαίνειν οἱ δ' ἀναβάντες καὶ λαβόντες τῶν 6 φρουρῶν τα ὁπλα ερημα, ἐδίωκον τους ημεροφύλακας ὁντας δέκα ἀν' ἐκάστης ὁ της πεμπάδος i ημερο

φύλαξ κατελείπετο και ενα μεν ἔτι καθεύδοντα ἀποκτειναν, ἄλλον δε καταφυγόντα προς τὰ φαιον φυγὴ

δ' ἐξαλλομένων κατὰ το τείχους του εἰς τὸ ἄστυ

298쪽

248 LII. VII. GA P. II. ὁρῶντος τῶν μεροφυλάκων, ἀναμφισβητητως εἶχον P0 ἀναβάντες qWακρόπολιν ἐπεὶ δε κραυγῆς εις την

πόλιν ἀφικομένης ἐβοήθουν o πολῖται, το μεν πρῶτον ἐπεξελθ όντες ε της ἀκροπόλεως ο πολεμιοι,Ἀμάχοντο ν τω πρόσθεν ων εἰς την πόλιν φερουσῶν πυλῶπι πειτα πολιορκουμενοι πὰ των προσβοηθουντων χώρουν πάλιν προς την ἀκρόπολι οἱ θε

της ακροπόλεως ευθυς ἔρημον γένετο ' πὶ Pro τειχος και τους πύργους ἀναβάντες οἱ πολεμιοι ἐπαιον καὶ ἔβαλλον τους ἔνδον ' οἱ δε χαμὰθ ευ μυνοντο καὶ κατὰ τὰς επὶ τ τεῖχος φερούσας κλίμακας προσεμά- χοντο. επε δε των ἔνθεν και ἔνθεν πύργων εκράτη σάν τινων οἱ πολιται, ὁμόσε δ' ἐχωρουν ἀπονενοημμνως τοι ἀναβεβηκόσιν οἱ δε θούμενοι ἡπ αυτῶντρ τόλμ τε καὶ μάχ εἰς ἔλαττον συνειλοsντο ἐνδε τούτω τω καιρῶ οἱ μεν Ἀρκάδες καὶ οἱ ργεῖοι περὶ την πόλιν ἐκυκλοῶντο, και κατὰ κεφαλην το τειχος της ἀκροπόλεως διωρυττον ' των o ἔνδοθεν οἱ μεντους επὶ os τείχους, οἱ θ καὶ ἔξωθεν ἔτι ἐπαναβαλνοντας, ἐπὶ ταῖς κλίμαξιν οντας, ἔπαιον, οἱ δε προς τοὐς ἀναβεβhκότας αυτῶν ἐπὶ τους πύργους μάχοντο, και πs εὐρόντες εν ταῖς σκVναῖς υφῆπτον αυτούς, πρ0σφοροίντες τῶν δραγμάτων α ἐτυχεν ε αὐ-τγὶς τῆς ακροπόλεως τεθερισμένα. ενταοθα δ' οἱ μεν απὰ τῶν πύργων την φλόγα φοβούμενοι εξήλλοντο, οἱ δε επὶ τῶν τειχῶν πῖ τῶν ἀνδρῶν παιόμενοι εξ 9πιπτον. πεὶ δ' ἄπαξήρξαντο πείκειν, ταχύ δ πῆ- σα τακρόπολις ἔρημος τῶν πολεμίων ἐγεγένητο εὐ- θὐς δε καὶ οἱ ἱππείς ἐξηλαυνον - δε πολέμιοι ἰδόντες αυτοὐς ἀπεχωρουν, καταλιπόντες τάς τε κλίμακας καιτους νεκρούς, νίους δε και ζῶντας ἀποκεχωλευμ μ

299쪽

νους ἀπεθανον δε των πολεμίων τε ἐνδον μαχόμενοι και οἱ ξαλλόμενοι Ου ελάττους των ἀγδοηκοντα ἔνθα ὁ θεάσασθαι παρην επὶ χὶ σωτηρίατους μεν ανδρας δεξιουμενους αλλήλους, τὰς δε γυ ναῖκας πιεῖν τε φερουσας καὶ αμα χαρὰ δακρυουσας πάντας δε οὐ παρόντας τότε γε τω ντι κλαυσίγελως εἶχεν.Ἐνέβαλον δε καὶ τω στερω τε εἰς τον λιOsντα in Uιτε υργεῖοι και οἱ Ἀρκάδες απαντες αἴτιον δ' Dari του επικεῖσθαι αυτοὐς ἀεὶ τοις Φλιασίοις τι αμα μενωργίζοντο αυτοις, αμα δε εν μεσω εἰχον, και ἐν ελπί- διήσαν ἀεὶ δια την ἀπορίαν των πιτηδείων παραστῆ σεσθαι αυτούς. οι δ' ἱππεῖς και οἱ πίλεκτοι των Φλιασίων καὶ ε ταύτη τλωβ0λ επὶ τῆ διαβάσει os ποταμο επιτίθενται συν τοις παροsσι των θηναίων ἱππεὐσι καὶ κρατησαντες εποίησαν του π0λεμίους τολοιπον τηγημέρας επὶ τὰς ἀκρωρείας ποχωρεῖν, ω περ απῖ φιλίου καρπολτο με τω πεδίω φυλαττομένους μη καταπατήσειαν.

Asθις δε ποτε ἐστράτευσεν ει τον Φλιοίντα ὁ 11 ε τω Σικυῶνι αρχων Θηβαῖος, γων Ους τε αυτος ειχε φρουροὐ και Σικυωνίους καὶ Πελλqνέας ηδη γαρ τότε , κολούθουν τοῖς Θηβαίοις καὶ Κυφρων δε τους αυτο λεχων μισθοφόρους περ διοχιλίους συνεστρατεύετο. Ῥί μεν οὐν αλλο αυτῶν δια os ρικαράν0υ κατέβαινον επὶ τὰ Ηραιον, ς το πεδίον φθερυυντες κατὰ ὁ τὰς ις Κόρινθον φερουσας πύλας επὶ τοὐἄκρου κατέλιπε Σικυωνίους τε και Πελληνέας, πως μη ταύτn περιελθόντες οἱ Φλιάσιοι κατὰ κεφαλην αυ- τῶν γένοιντο περ os Hραίου. ἰς δ εγνωσαν οἱ εκ 12της πόλεως τους πολεμίους ἐπι το πεδίον ώρμημέν0υς, ἀντεξελθόντες οῖ τε ἱππεῖς καὶ οἱ επίλεκτο των λια-

300쪽

σιων μάχοντο καὶ ου ἀνίεσαν εἰς το πεδίον αυτους.

κιὰ το μὲν πλεῖστον της μέρας ἐνταυθα ἀκροβολιζ0- μενοι διῆγον, οἱ μεν περὶ τον Eυφρονα ἐπιδιώκοντες μέχρι του ἱππασίμου, οἱ δε ενδοθεν μέχρι τουωραίου. 13επει ὁ καιρος ἐδόκει ἰέναι, ἀπτὶσαν οἱ πολέμιοι κύκλω του ρικαράνου ' στε γαρ την συντομον πρ0ς τους Πελληνέας ἀφικέσθαι η 90 του τείχους ταρανξεiργε μικρὰν δ' υτους προ τ υρθιον προπωρ αντε οι Φλιάσιοι ἀποτρεπόμενοι εντο την παρὰ το τε

Dχος ἐπὶ τους Πελληνέας καὶ τους με αυτῶν. καὶ οἱ περὶ τον Θηβαων ε αἰσθόμενοι την σπουδὴν των Φλιασίων μιλλῶντο οπως φθάσειαν τοῖς Πελληνεsσι βοηθησαντες ἀφικόμενοι ὁ πρότεροι οἱ ἱππεῖς ἐμ

βάλλουσι τοῖς Πελληνευσι. δεξαμένων δε το πρῶτον,επαναχωρησαντες πάλιν υν τοῖς παραγεγενημένοις των πεζῶν ἐνέβαλον και εὐχειρῖς μάχοντο. καὶ κτούτου δο ἐγκλίνουσιν οι πολέμ1οι, καὶ ἀποθνήσκουσι των τε Σικυωνίων τινες καὶ των Πελλqνέων μάλα 15 πολλοι καὶ ἄνδρες ἀγαθοί. τούτων ἡ γενομένων οἱ μεν Φλιάσι0 τρόπαιονίσταντο λαμπρὰν παιανίζοντες , σπερ εικός ' sed περὶ τον Θηβαιον και τον φρονα εὐιεωρων ταυτα, σπερ ἐπὶ θέαν παραδεδραμηκότες τούτων δε πραχθέντων, οι με ἐπὶ

Σικυῶνος ἀπ=ῆλθον, οἱ δ' ει το ἄστυ ἀπεχώρησαν. 16 Καλὰν δε και τοὐτο διεπράξαντο οι Φλιάσιοι τον γαρ Πελληνέα Πρόξενον ζῶντα λαβόντες, καίπερ πάντων σπανιζόμενοι, ἀφῆκαν ἄνευ λύτ0ων γενναίους μεν δη καὶ αλκίμους πῶς υκ αν τις φαίη ειναι τους τοι αὐτα διαπραττομένους;

17 δ γε μην καὶ δια καρτερίας την πίστιν τοῖς τί λοι διέσωζον περιφανές οῖ ἐπεὶ εἴργοντο τῶν πιτζς γης καρπῶν, ἔζων τα με ἐκ της πολεμίας λαμβάνον-