Specimen literarium inaugurale, exhibens Senecae librum De providentia, sive Quare bonis viris mala accidant cum sit providentia, varietate lectionis instructum [microform] : quod ...

발행: 1825년

분량: 88페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

SPECIVEM LITERARIUM INAUGURALE,

EXHIBENS

DE P OVIDENTIA,

QUARE BONIS VIRI MALA ACCIDANT CUM SIT PROVIDENTIA

ANNUENTE SUMMO NUMINE,

EX AUCTORITATE RECTORIS MAGNIFICI

NOBILIssIMA FACULTATIS PHILOSOPHIAE THEORETICAE ET LITERARUM UMANIORUM DECRETO,

AC PRIVILEGIIS,

in diem Iv. Februarii MDCCCXxv. Hora XII-I.

I AUDITORIO MAIORI.

LUGDUNI BATAVORUM

Μ DCCCXXV.

13쪽

VERBI DIVINI APUD HARLENENSES MINISTRO, ΛVUNCULO CARISSIMO AESTIMATISSIMO

VIRO GRAEVISSIMO, CONSULTISSIM

J. . D. CIVITATIS LEOVARDIENSIS MAGISTRATUI, AFFINI DILECTISSIMO

D. D. D.

AUCTO M

15쪽

ri de veterum, qui Romae et in Graecia floruerunt, philosophorum excellentia quaerimus, haud sciam an principibus annumerandus sit L. Annaeus Seneca De quo viro sic Plutarchus a judicavit Graecos quem in moralibus cum eo compa

1 In iis quidem Plutarchi, quae nune habemus, hae non invenluntur; sed Petrarcha, qui et allos libros hodie deperditos, ut Ciceronis de goria vidit Pluta chum ita consessum esse scribit in Epist. eontra Casium. unde ipsius attulit.

16쪽

rarent, habuisse neminem. Et profecto libros ejus si evolvimus, pleni ubique sunt sententiis pulcherrimis, sublimibus, mirum redolentibus virtutis ac sapientiae Studium. Quam egregia sunt, quae de iis scribit l, Dii,' inquit, se omnium rerum optimi auctores: qui beneficia ignorantibus dare incipiunt, ingratis

perseverant.' de Mnes. . . c. i. In quo licet Deos memoret, sive quod populo scribens popularem opinionem Sequeretur, sive quod soli et lunae ceterisque sideribus divinam tribueret naturam cst , e multis tamen locis apparet , Senecam unum Deum ceteris omnibus longe superiorem agnovisse, se custodem retoremque universi, animum ac spiri tum, Mundani hujus operis dominum et artisi. cem ' ut scribit at uuaest. I. a. c. s. Is, ut ait is, . . . Praef. S.I3, se totus ratio St. Praeclare quoque sensio de summo bono, non in rebus extemis Iositum ci judicans, sed in animo sancto, pio, sorti, nec ortunae tela, nec mortis adventum reformidant 43 Mortis enim meditatio. nem et Colligitur hoc e cap. ejus . . st, ubi dicit

mlnes esse, qui solem quidvis potius quam deum ap-pestarent, add. ibid. . . c. 3. et Epist. 73. S. 6. fmiliter Plato in Dinomide, propter pulcherrimum

stellarum cursum animatas eas esse statuerat. s. Cicero in Nar Deor. L. 2. c. 6, 6.

17쪽

se malos et Rustos Deus potentes, beatos et divi te fieri sinat, pios contra humiles, miseros, in se pes esse patiatur; sumat eum Senecae librum, cui titulus est quare bonis viris multa mala accidant,

quum sit providentia in quo ille multa, non pla,

ne imperitia seculari, sed sapienter ac paene divinu, tu locutus est. Argumentum gravissimis esse, nemo facile negaverit. Non est quod miremur homines an. liquis temporibus, quando siderent pietatis et vi tutis ramantissimos non modo communibus hujus vitae aerumnis non Xemtos, sed gravioribus saepe quam ceteros calamitatibus premi, mortales rigitur

hoc videntes in istam opinionis perversitatem ineudisse, ut vel Providentiam omnino tollerent, vel bonitatem ejus et justitiam in dubium vocarent. Mineilla Lucreti ita quare, inquit, telum hoc cladiuia si exanimatque indigno inque merentes δ' Nota quoque sunt vidit:

si Cum rapiant mala fata b0nos ignoscite fasso ,

, Sollicitor nullos esse putare Deos. 'Ne Tacitum quidem ab hoc errore immunem praestare cetera virtus potuit, qui Annal. I. 6. c.

as des Cassio quodam Asclepiodoto, qui fidem

etiam in duris rebus amico servaverat . ita scribit: exutusque Omnibus fortunis, et in exsilium ac-k, tus P aequitates Deum erga bona malaque doc

18쪽

- menta Ia . V t ipsum Senecam de BenefI. 7. c. 33. querentem audimus, quod alius Diis obficeret negligentiam nostri, alius iniquitatem. Ex horum numero fuisse Lucilium Iuniorem, ex hoc libro, qui ad eum scriptus est, intelligimus. Cui Seneca cum Eprit. I. polliceretur, ut domeneum ab oblivione vindicassent Epicuri epistolae, ita suis scriptis illius nomen duraturum esse, in eo non vanus sui augur. Neque enim alibi Mquam, ut monuit Rutili praef. tom. 3. d. Sen.

nisi apud nostrum philosophum Lucilii mentio

reperitur, in quem de conveniunt haec ejusdem verba in Praef. tom. 4. p. N , Plerisque autem

Semcia Lipsius quo aettum impletatis culpa liberaret, locum depravatum censuit, quod tamen neque Gronoulo, neque Ernestio persuasit aequitatem interpretantibus indimerenter aliquid ferre , nihi ad id moveri, allato loco C li dirim i s Agrar. r. Ce L . Ceterum qui plura de hoc argumento velit adeat Inucii re id est smetavium p. 4o- 4 3. diua ubi Interpr. ingenistem locorum sylvam collegere, quibus addi possit, quippe cum nostro libello in multis conveniens Theorireti de Provid sermo , τι - ακαρπος τῆς δικαιοσυνης dis νος. Vid etiam Rev. Μon tyn Respons de argum Teleolo eo p. 33 sq. in Ann Acad. Trajest. A. 8aa- 8a3. Neque possum, quin hoc loco memorem egregiam illam Pricli in Priee de Provid disputationem, quam cum tribus aliis ejusdem disputationibus ex Anglico sermone in Ostratem versam pro solita sua comitate commodavit mihi

Clar Senex M. Tydeman.

19쪽

M Senecae amicis, praesertim is, quibus libros, suos inscripsit, hoc accidit satum triste, sed in is tyrannide non mirum, ut et ipsi quasi in Ennis tristissimam ruinam, qua innocentissumis Philas is mus a Nerone protrudebatur, velut sive nomine, corpora, devoluti ideoque Omnia orim vestigia, ex historia istorum temporum mitus sublata siru. E S em dica tamen, qui et sapientissimas tuas Eli solas et Naturnus Quaessiones ad Lucilium scripsit, haec discimus, eum procuratori nomine, miraeerat equestris mobilitas et is provincias Siciliae praefuisse s I Pauperem matum in medium si protulerat ingenii do , scriptorum elegantia, mis biles et clarae amicitiae Is .' Et scriptortua quiadem elegantiae monumentum aliquod majus 16 , exstare credidit ernsu Orfius carmen enim illud, Aetna insfriptum, quod vulgo Cornelio Sp. v ero tribuitur a Lucilio Me OGittam, quem Bu modi opus vel parasse, vel et ira perlacisse dom

ia Tac Agrie. . . at Lucilium ad equestrem

ordinem industria perduxerat. Dist. 44. cI DNar. Quaest. L. 4. praef. s. , an Apiu. 3I. g. cas Nat uuaest. I. c. S. Ia, 13. Dux. 9.cio Nam ver,iculi quidam afferuntur, ut Epist. s. i. a. , Non est tuum, ortuna quod fecit tuum; etis Dari honum quod potuit, auferri potest.' in quibus nivium Senecae convenientem ag .cas

20쪽

quaedam S e me cetae indicant 17 neque tamen sententiam hanc u likopsio probavit, qui Praef. Vol. a. p. XIV. Cia med ii quidem aliudicandum, non item Lucilio vindicandum censet. Ceterum hic amicitia floruit Cn. Lentuli Gaetulici, poetae et historici, occisi a Caligula, postquam decem annos Germaniae praefuerat I 8 tum Aebutium Liberalem, ad quem libri do Bemmiis seripti

Sunt, comminae et Senecae et Lucilii amicum fuisse significat Epist. 9 init se Liberalis nosteris nunc tristis est, nuntiat incendio, quo Lugdise nensis colonia exusta est.' Inprimis autem eum Seneca familiaritate coluit, maximique fecit; quod indicant epistolae, in quibus non modo frequenter eum ita compellat se Lucili virorum optime, Lucili carissime,' se s luberrimis praeceptis instruit, atque de variis rebus consulenti sic rescribit, ut non rescribere, Sed tamquam praesenti respondere sita videretur I9 Lucilius autem, qui se calcatis Opim

s. s. ubi vid. Ruhh. cI 8 Nat. Quaest. I. . praef. S. 3. ibique Ruhh. Is Epist. r. f. a. s. Epist. I. S. I is Subinde

is me de rebus singulis consulis, oblitus vasto nos ma- dividi, quum magna pars consilii sit in tempore, is necesse est evenire, ut de quibusdam rebus tunc ad se te perseratur sententia mea, quum jam contraria po- is lor est.

SEARCH

MENU NAVIGATION