Specimen literarium inaugurale, exhibens Senecae librum De providentia, sive Quare bonis viris mala accidant cum sit providentia, varietate lectionis instructum [microform] : quod ...

81쪽

icero, licet in libris de philosophia maxime Graecoruae sententias illustraverit, jure tamen dici potest philosophus. ILDialogi, qui Ciceronis da oratore libris continentur, non vere sunt habiti, sed ab eo conficti. III.

82쪽

III. Praeclarae illae, quae in Seneca legimtur, Sententiae, potius e philosophia Stoica ipsiusque ingenio felici, quam e Christiana Religione repetendae sunt. V.

Erasmo tamen assentior, tantum abesse, ut hoc statuendo quidquam de librorum ejus utilitate detrahatur, ut ita majore etiam cum fructu legi possint. V. Non satis graves esse causae videntur, quare Consolationem ad obbium Seneca abjudicemus.

I. Quis apud Senecam de Benef. I. I. in his: Nemo enim libenter reddit, quod invitus debet,'

Henr. Stephanus Epist. ad mlechamp. p. 6 inseri vult nisi ante quod, id neque necessarium et a sententia scriptoris alienum videtur.

83쪽

v I. Senecae vi roridentia librum integrum ad vim v III. Ex historia gentium ita dearum optimus rumis percipi videtiar, si Divinam in ea Providentiam o

serves.

ix. Ronianorum ommania inditas quantumvis millattulerit, hanc inim habu utilitatem, quod sive sis gentibus inter se conjunctis faciliorem effecerit Religionis Claristianae propagationem.

Romani in scribendo multum curasse viahntur euphoniam et pronuntiandi facilitatem cujus rei magna nobis habenda est ratio, ubi de Latinae vocis scriptione dubitatur.

84쪽

se centibus, quam occupant, sede relictis, sic D men Statuo, ne unicum quidem versum Poetae, se et ne unicam quidem Oratoris periodum legi d se. bere Secundum accentus.''

II. Mythologiae veteris usum in hodiernis gravioris argumem carminibus dignitati et pulchritudini magis obesse, quam prodesse judicamus.