Specimen literarium inaugurale, exhibens Senecae librum De providentia, sive Quare bonis viris mala accidant cum sit providentia, varietate lectionis instructum [microform] : quod ...

61쪽

s est sanguis, ac Paulatim frigore inducto venarumi inor coeastititit 7 Quanto magis huic invidendum

est, quam illis quibus gemma ministratur, quibus exolatus omnia pati doctus, exsectae virilit iis, aut dubiae, suspemam auro nivem diluit Hl quidquid biberint, vomitu remetientur triStes, et bilem suam regustantra: at ille, venenum a tus et libens hauriet. Quod ad Catonem pertinet, satis dictum est summamque illi felicitatem in tigisse, consensus hominum fatebitur quem sibi rerum natura delegit, cum quo metuenda collid I ret Inimicitiae potentum graves, sunt p

s. niete Remetientur. Arn lectio remittunt ex interpretatione videtur orta.

Regustantes Fabr. ωει-tra. Et mox Mens pro .. ensi, stigiae. Hauriet. Fabri hausit sed amat in his suturum seneo. etiamsi de mortuis sermo sit veluti supra de Maecenato νigilabit, ubi Fabr. item habebat persectum. Quod ad Cat. pertinet. UOSs quantum ad Catonem, mi so pertinet. Illud autem, cum sit minus usitatum, hujus loci gravitati aptius videt in C ideret Fabr. eslluderet. Videtii igitur librarius meis tuenda pro sem sing. habuisse cum sit neutrum plur is res ne metaen , u iusta I, 4. metu da on

temnere.

62쪽

' se natur simul P pqo, Caesari, Crasso Grave est, a deterioribus honore anteiria Vatinici

postferatur. Grave est, civilibus bellis interes. se toto terrarum Orbe pro causa bona tam infeliciter, suam pertinaciter, militet. Grave . A est, sibi mann afferre faciat. Quid per hoc, consequar ut omne Sciant, non esse haec, mala, quibus ego dignum Catonem putavi. IV. Prospera in plebem ac vilia ingenia deveniunt: at calamitates terroresque mortalium sub jugum mittere, proprium magni viri est. Semper

vero esse felicem, et sine morsu animi transire vitam, ignorare est rerum naturae alteram partem.

Magnus es vir: sed unde scio, si tibi fortuna non dat facultatem exhibendae virtutis Desce disti ad Olympia: sed nemo praeter te coronamha- Cisu. Fabr. Ivibus, ex mo manus sibi. me. Etiam . . quo III, a usus sum ad defendendam lectionem oci oss. habet haec. Ut tamen credibile Senecam in tam elaborata oratione tam parvo Inis tervallo bis eandem syllabam posuisse sequitur enim pau-ela interiectis haec mala.

1. Deveniunt tamquam homines, de quibus hoc verishum plerumque videtur usurpari. Minus igitur elegans, quod Fabr. habet eveniunt. a. ea Veterem hane Sehotti et Lipsi lectionem culFabr. accedit, revocandam pytavi, cum ron et Ruis. habeant s. - Sed ea praesertim de causa magis laeet, quod

63쪽

habes, victoriam non habes. Non gratulor a quam vir forti, sed tanquam consulatum prael ramve adepto honore auctus es. Idem dicere et bono viro possem, si illi nullam occasionem difficilior casus dedit, qua una vim sui animis ostenderet miserum aes judico, quod nunquam fuisti miser transisti sine adversario vitam. Nemo Sciet, quid potueris: me tu quidem ipse opus est enim ras notitiam sui, experimento quod quiSque posset, nisi tentando non didicit. Itaque

quidam ultro se cessantibus malis obtulerunt, et virtuti iturae in obscurum Occasionem, per quianeni- quod . . comparatiorem habemus, in quali oratione concisum hoc dicendi genus, quo res ipsa quas pinerutur, amat Seneca v. c. supra de Regulo non si resistas illum et mittas in senatum, sed brevius et essicacius ait rRem tu utam, cet. 3. Una. Oss. unam, quod et suos quosdam codd. habere testatus Lips legendum conjit vivam. Non opus mihi videtur, si cum Ruhh. locum si intelligas se ne unam quidem occasionem habuit vim sulia animi ostendendi' Simili forma utitur Epist. XCIX. Io is de eo queruntur omnes, in quo uno nemo de- cipitur.'' Oss. animi sui. Quod Voss. qui. Bonum sensum praebet, illud tamen praeseram, ut acutius miserum ob id ipsum, quod cet. Μox pro quod quisque Fabri quid quisque. De quorum discrimine passim notavit Edra ad Ciceronem. M. Uoss. viri fortes Diversitatem ortam opinor e sqq. magni viri et fortes milites. Vox uterque Od. pro enit minu eleganter enitescerent.

64쪽

ε restrereret, quaesierunt. Gaudent, inquam , Inagni viri aliquimo rebus duersis, non aliter quam Ibrtes milites bellis. Triumphum ego mirmillonem sub C. Caesare de raritate miserum audiri u rantem se Quam bella, ' inquit, se aetas periti Avida est periculi virtus, et quo tenctit, nimquid passura sit, cogitat quoniam et quod passura est, gloriae pars est. Militares viri gloriantur vulneribus, laeti fluentem meliori casu sanguinem ostentant. Idem licet sererint, ut i

tegi revertunturi ex acie, magis spectatur quis saueius redit Ipsis inquam Deus consulit, quos Me quam honestissimos cupit, quoties illi

4. Inquam. Fabr. inaruit. Illud autem Seneca frequenter interponit ubi majore cum vi aliquid affirmat ut mox is Ipsis, inquam. Deus consuli V Epist. XC, artis Non est, inquam, instrumentorum ad usos necessariosis pisane' aeuti. riumphum ego Gronovi Rubenitque coniecturam elegantem recepi qui Triumphum nobilem gladi tollima War id a id memorari siderant Digr. o. adiit quae et Codd. Belli triumpho. Ego, vel, ut habet Fabr. Ergo. uretus belli in hem mutato triumpho delevit. Quod reduxit Ruhit ita legens heuit; Triumpho Sed melior videtur ecus quem in ablat facile mutare potuit librarius ad similitudinent antecedentis adversis.

Tendat. Fabr. tendit, et mox Iiam xi pro et xθα Casu rapolo dissicile visum, ideoque aussa rescribi vo- ult. Sed meliorem casum interpretari possumtis ortu Nam clementiorem, qua factum est, ut vulnus non letale sit. Ita sere ron et Rutili Pro ost. Fabr. ostendant.

65쪽

maffertim , t aliquid animose sortiterque metendit ad quam rem opus est aliqua rerum dis.

Multate. Guhematorem in tempestate, in aciem, litem intelligas. Unde possum scire, quantum advenus paupertatem tibi animi sit, si divitiis timuis unde possum scire, quantum adve sus ignominiam et infamiam, odiumque Populare , constantiae habeas, si inter plausus senescis si te nexpugnabilis, et inclinatione quadam mentium priuius sevor sequitur in16 de io, quam aequo animo laturus sis orbutarem, si, quoscunque sustulisti, vides Audivite quum alios consolareris tunc conspexissem, si te ipse consolatus esses, si te ipse dolere vetui ses. Nolite, obsecro vos, expaveseere ista, quae

Dii immortales velut stimulos admovent animis lcalamitas virtutus occasio est. Illos merito quis dixerit miseros, qui nimia felicitate torpescunt, quos vehac in mari lento tranquillitas iners detur et Quidquid illis inciderit, novum veniet

s. I te. Ips haec suo Codie deesse scribit. De- sum et Fabr. elius tamen addi videntur. De Idem ipsi Cod inexpugnabiliter. 6. Oo- e. Fabr. dolare. Paulo post pro iner Arruitinaris. . merae Vulgatam retinui, leet in nonnullis Codd. st ferre, unde alps conjecit ferae cervici l. e. non

66쪽

us urgent saeva inexperios. grave est tenerae ceris vici jugum. in suspicionem vulneris tiro palloscit: audaciter veteranus cruorem Suum Spectat qui scit se saepe vicisse post sanguinem. mos itaque Deus, quo probat, quo amat, indurat, recognoscit, exercet. eo autem quibus indulgere videtur quibus Iarcere, molles venturis malis servat. Erratis enim, si quem judicatis exceptum: veniet ad illum diu felicem sua portio. Quisquis videtur dimissus esse, dilatus est Quare Deus optimum quemque aut mala valetudine, aut luctu, aut aliis incommodis, assicit Quare in ca tris

domitae. Sed en ita scriptum tenere librariis vectum visum esse credo, qui idcirco dictioni insolitae jugum

tenere substituerint faciliores ferre iugum, et terere Deum. Illud habet etiam Arn hoc Fabr. uterque pro cerviet addito ervicibus. s. Aut luctu Haec verba, quae commodum sane sensum offerunt, adjeci auctoritatemst Fabia et editionis Schotti In illo legitur aut uetu, aut neomm omisso aliis, quod tamen probum videtur, siquidem incommoda non sunt peculiaris calamitatum species, a mala valetudine lucis tuque diversa, sed genus, quod haec etiam complectitur. Apud Scholi totum hoc postremum deest, legiturque raut m. v. aut luctu ocit. Quare in Fabr. quia in Sed multo elegantius quaestio quaestioni regeritur. Cf. infra V, a se At iniquum is est, .num virum cet. - Quid porro non est ni-

quum cet. Itera

67쪽

tris quoque periculosa sortissimis Imperantur Dux lectissimos mittit, qui nocturnis hostes ag

grediantur insidiis, aut explorent iter, aut praesudium loco dejiciant. Nemo reorum qui exeunt,

dicit, , Male de me imperator meruit et ' sed, se Bene judicavit.' Idem dicant quicunque juben tu pati timidis ignavisque flebilia: Digni visi s

mus Deo . in quibus experiretur quantum humana natura posset pati. Fugite delicias. fugite enervatam Telicitatem, qua animi permadeselmi, nisi aliquid intervenit, quod humanae sortis admo P eat, velut perpetua ebrietate sopiti. Quem spe. cularia semper ab afflatu vindicarunt, cujus pedes

inter fomenta subinde mutata clepuerunt, cui coenationes subditus et parietibus circumfusus calor temperavit, hunc levis aura non sine periculo Strimget. Cum omnia, quae exceSSerunt modum,

ceant periculosissima felicitaris intemperanti est.

-Iter Lips cum in duobus Codd. inveniret interdum. inde conjecit interdiu, quod responderet noetumis insidiis. Mihi cum Ruhh. servandum videtur iter, pro quo isellius scribi potuit interdum, quam contra. Iubentur. Fabr. juhent. Idem infra pro nisi habet et nisi. 9. Vindicarunt. Fabia vindicaverunt, quod melius soditasse propter Senecae consuetudinem. Fomenta. Duo ipsi eodd. segmenta, unde legi volebat tegmenta vulgatam tuetur Gron. Subinde mutata. Desiderantur in uno Lipsit.

Felieitatis. Fabr. felicitas.

68쪽

Movet cerebrum, in vanas mentem imagines evocat, multum inter falsum ac verum mediae caligi, Io nis landit Quidni satius sit, perpetuam infelicita . tem, quae advocat ad virtutem, sustinere, quam infinitis atque immodicis bonis rumpi Levior ieiunio mors este eruditate dissiliunt Hanes itaque rationem etsi sequuntur in bonis viris, quam in ciscipulis suis praeceptores qui plus laboris ab his exigunt, in lubus certior spes est Numquid tu invisos esse Lacedaemoniis liberos suos credis, quorum experiuntur indolem publice verberibus tam iis ipsi illos patres adhortantur, ut ictus agellorum fortiter perserant, et laceros ac Semianimes τονα perseverent vulnera praebere vulneribus.1 Quid mirum, si dure generoso spiritus Deus tentat nunquam virtutis molle documentum est. Uerbe Mentem. Idem mentes. Singularem et euphoniae cauissa praeseram, et quia ceriarum antecessit. xo. Quidni Post hanc vocem Fabr. addit ita, et mox Ita turbatum exhibet locum: in felicitatem advocat a virtute, sustineste.

ejunio, quod et abr. habet, a ron et Ruhli defendit i adversus ipsi conjecturam e jejunio Veteresediti ut Sehotti jejuno. Dissiliunt. Habet hoc etiam Fabr. et explicatur a Cron. ut non opus sit Lipsi conjectura difficilis aut dissimilis.

Esse Fabr. esse . o pro perseverent idem perseverant, Arn perseveranter.

69쪽

herat nos et lacerat fortuna patiamur non est saevitia certamen est quo Saepius adierimus, sortiores erimus Solidissima pars est corporis, quam frequens usus agitavit. Praebendi larium sumis, ut contra ipsam ab ipsa duremur. Paulatim nos sibi pares faciat contemtum periculorum assiduitas periclitandi dabit. Sic sunt nauties corpora sere do mari dura agricolis manus tritae ad excutiendates militares lacerti valent agilia sunt membra cursoribus. Id in quoque Olidissimum est, quod Ia exercuit. Ad contemnendam malorum potentiam, animus patientia pervenit quae quid in nobis es cere possit, scies, si adspexeris, quantum nati nibus nudis et inopia fortioribus, labor praestet. Omnes considera gentes, in quibus Romana pax desinit Germano dico, et quidquid circa Istrum vagarum gentium oecursat. Perpetua illos hiems, triste coelii premit, maligne Olum sterile sus-εentat, imbrem culmo aut frondo defendunt, super

tentiam malorum.

a. trum. Adspiratio praefigitur in eodem Pro mgarum est vagorum. Conjicere possis hoc solum resisnendum esse, vagorum scit hominum, ne gentium misentes ta brevi spatio recuIrat.

70쪽

durata glacie stagna persultant, in alimentum ferasas captant. Miseri tibi videntur nihil miserum est, quod in naturam consuetudo perduxit paulatim enim voluptati sunt, quae necessitate coeperunt. Nulla illis domicilia, nullae sedes sunt nisi quas lassitudo in diem posuit vilis, et hic quaerendus manu, victus horrenda iniquitas coeli, intecta O pora hoc quod tibi calamitas videtur, tot gen-I4 tium vita est. Quid miraris bonos viros, ut confirmentur, concutia Non est arbor solida, nec sortis nisi in quam frequens ventus incursat ip- sa enim vexatione constringitur, et radices certius figit. Fragiles sunt, quae in aprica valle creverunt. Pro ipsis ergo bonis viris est, ut esse interriti possint, nitum inter formidolosa versari, et aequo animo ferre, quae non sunt mala, nisi male sustinenti.

V. Adiice nunc, quod pro omnibus est, optimum

AdjDe. Fabr. adjicite. Sed formula solennis haec est apud Senecam, ubi novam afferre rationem incipit, ad. sera nune, quod, velut de Const. Sap. IX, a, de Ot. Sap. XXXII, 7, de rita heat. VII, , Epist. LXXIII. Itaque vitiosum etiam videtur addite, quod . l. legitur in Senecae opusta philos seleel minor ex oscina Ioannis mirΗ.