Herodotou Halikarnesseos Historion logoi th ́[i.e. enniá] =: Herodoti ...

21쪽

finem haberet, finita esse putaretur. Sic , 35 mer dotus reserens Delioriam narrationem de Am MPROpide, quum incidisset mentio hymni ab Olene facti,

reationis cursu interinis b, caeteros Delioriam antiquos hymnos ab eodem lene memorat factos esse: deinde pero narrationern absolvere. Non potest nisi moniti sim lector statim scire, parenthesin hanc esse :finitus enim sit an intermissus cursus nar rationis, forsitan alibi clariam sit hic non est. Sive autem dubius haesita lector, seu exspectans respitur, neutrum ei intum est. Ula sima parentheseos praeter necessit tem posita erant, ibi ea non sacile movi, nisi etiam importuna essent qualia video perinvitus a me non esse Meta 7 6. s. i, 14. II. Possis tamen hanc parenthesin esse defendere, obvertendo, He lotum hic admisisse non insolitam orationis ἀνακολουθίαν. libus intur correctionibus et mutationibus e ceptis, quas facere partim necessarium, partim liberiini fuisse omnes judicabunt, animus initio erat, ut vixi, nuta quidquam a textu essehninano discedere, non quod is mihi per caeterii omnia probaretur, sed ut e mina voluntati morem gererem, qui ex quo alicujus scriptoris lectio semel ad codicum fidem accurate satis constituta est, quaecunque sive inmni acumine, sive in cum ope mutari possint, nisi ea sententiam ipsam

scriptoris afficiant, annotationi omnia servarata esse censent. Veriam duae res me paulatim adduxerunt, ut aliter mihi agendum putarem nimia Uesselinii timiditas in restituendo textu, et ratio editionis manualis, adcommoditatem usus paratae, qualem hanc esse cupi

Nimis timidum si sco V essesnjuni suisse, nih1 cita

22쪽

, o Inhretvit qui Heridotum ejus tractarit paxilet aliutius ac siligentius. Quot bonas lectiones in variar Im apparat a Cinnmemorat, iam in textum omnino recipere debuisset Vallaenarii quidem, a quo sunt amplae tuae ma=ificae opes ad Herodotum ornandum

V esitan o collatae, judicium hoc armunt esse pauci ipsius verba, quae lam in eius Annotationibus in E ripidis Hippolytum ad verium 37O et 952. Quot pomm vitia et epe monstra Wesseli us relinquere a luit, quam xpulsis illis aut suas aut alienas emendati nes, etiam quas valde probabat et laudabat, reponeret

Atque id lector facilius seras in Cesselino editi

ne ubi et Varias Iactiones et Notas, in Pona quaque inscii subiectas, possit illico in consiliunt adhibere. Quan luani saepius coo naisse lectionis tenore ad aris notationem recui rere, ipsum jam satis inliosum est innualis utent editio annon lectori statim omim d bet, quod optimum judioetur quod ille certe intellia gere possit λErgo mihi hoc fiamsi m. tamen tuum jam pri gressus essem, quam quum inciperem, ut sicubi re peris pena videre ita melius rectiusque lacturus esse, te tum refingerem, partim ad unius aut plurium re cum a 'Vesselino lainlatonini fidem, partim ad conjecturam aut alienam, inpriuiisque I esstano ipsius et Vatilaenarii, aut meam. Dialecti restituendae vellem et magorem, et ab initio statim rationem habuissent. In Caeteris emendationibus faciendis, quantamcunque ruuhibui curam, potuit mihi aliquando imponere judicii aut alieni auctorris, aut mei amor. Volo reprehendat, qui poterit : vituperationem ipsius consilii non est quare metuam. Erat sane multo et brevius, et facilius, et

23쪽

ab ervore tutius, omnia dare ita ut erant. Quoties non factum est, ut diu et inultum aut in quaereri loimpluratus haererem, aut in comparii lo et judicando incertus fluctuarem l Etiam ubi nihil denique mutavi, saepe non parva temporis et laruris impensa id cons hum rethinendum est. Sed existimabani ejus qui eduis In amet, officium hoc esse, ut lectorum semciret utilitati et omni litati, non suae ipsius. Quin nisi rem infelicissime gessi, et a si veriun saepius quam tenui, ae linas lector meum juvandi sui studium credo malet pretabare, quam siquos in lapsus me illud abripuit,

eos mihi non condonare. Vin', GAavi, deni aliquod specimen eam correctionum, quas non in Hice aliquo inventas, sed inm-nis ingrim, et aetas non ab aliis es ri doctrina homulla s. sed a me, pro lectione ulma substitui λL--- , 7. s. i, 7. S. ἔσαν in πογονοι Λυδου του Ἀμος ἀπο τευ ο δημος Λυδιο ἔκλη . Em scripsi, α συυ. Idem vitiin similiter corem 254 47. s. At Ii 5. 6 et 3OI, 6 I. s. iv, 45. 16. Quo posteriore imo ad vera m ducoe poterat index Archiepiscopi a ruinae is in F legitur ἐπ 6υ. Sic recte Uess linum 2β8 65. s. iii I2O. O. pro lectione codicis licet om novis adscita, διά τινα κακως ἡκουσε, pr que e ne vinata, δια τιν' α κακως ἡκουσε, d t ex aliis codicibus V A τινα καιως ήκουG. Miscius editione Gro viana usus, nitriini quiddam hic annotarat, διά πινα idem esse ac δι o vel δι ντινα p m Occis rere exempla posti τὶς pro οστις. Ea loca omnia vitiose dico esse. 72, 64. cci I 46 2O. και ἔπεί τ ταὐ-τα - τανυς, αὐτῆσυ συνοίκεον. Scripsi, και πειον,

24쪽

Attica esse dicat εἶτα et ἔπειτα, Ionica vem, Io et επειτεν, iisque Herodotum esse usum. Nam ira onem quidquam aliud significare, nisi aut posquam auianam. Hoc autem loci sensus arguit dici, a deis . Scribariam incuria sorinam istam hodie plane obhver tam haberemus, absque isto indicio. Semper enim pio ἔπειτεν ἴχαιτα scripserunt. Ut 129 IO. . , 5 1. 6. ἔπειτα δε χρόνου πολλου διεξελθόντος, τ λ. Quanquam hic tres codices habebant, ἐπεί τ A, Piod Nec selinous, ut ante Gronorius, praetulit. Ego restitui, επειτεν δε ---I65 58. s. 13, 127. II. ποδείμας δε τον πρωτον δόμον λίθου ABιοπικου ποικίλου, τεσσεράκοντα πόδεκά ποζας, τῆς τί ες τωὐτο μέγα ς, invias' τῆς μεγαίων οἰκοδομῆς. Omnes Vidinat haec esse eoimpia,

si non et lacunosa varii varie tentariant a .m Mocia

ita exhibitus est,ta ποδάμας δε πον πρῶτον Amis Ios

ετερη τωὐτο μεγαβος εχη-- τῆς μνγαλης οἰκοδόμησε. Struxit autem ex thiopico lapide verserim e primans compagem altam gain fronta pedes, has adserrare re dem magnitiarne, pyramidemque hunc magnin conti mam aedificavit. 24θ, 72. s. in, 93 9. Σαααι A vita Καστειοι Fortasse audacius seci quam par erat, qui

scripserim, Σάκαι δε και Κάσπειροι. - Gisias mminarat jam Η Tinlotus moximo capite nequesta ulla vitii suspicio videtur moveri posse. Nisi em duci' ἄ- versi populi eodem nomine ueriant, et i missi non

fiebat verastinile corruptum hic erat nomen us gentis, quae inter Sacas et arti os media nominabatur. Si phanus Byzantinus memorat ex Herodoti libro tertio Κασπειρον urimori Parthoriam finitimam Indiae. us quam apud Heridotum neque in tertio neque in ca

25쪽

PRAEFATIO. xvii

teris lilaris id iunnm tu e leotur. Sedes autem usnominis has mihi videbatur esse potuisse. Una du-titatio ea, quod Herodotus non Hais huc nimiunit, sed gentis, et quiana Stephanus dicat etiam gentem --αίρους nominari, alium is eius res te in lai adat, non eundem in latum. Bis adibi apud Herodotum vii, M. nomen leni Calpiorem legitur de duobus diversis p pulis ubi inero loco au vius emendabat, Ἀριω, --jectum lassetinoo ancipite visa, qui meliores ΜSS. verum fortasse monstraturos ait. Non est dubiiun, quin quos Herodotus vii, 86 Caipi dicit amando loco, in Maranem vios sit, M. co*eo libri inram, culpa ex θῶα -- sinos esse. 297, 36. s. iv, M. I. Eν- ταπεινωπι ἐς θ ἀσσών, πῶς ἐγώ - νησομαι. Viri docti triarint in illo, αὐ-τῆς. Praestare inint leo, . - - murum e latus proxime antea. Quid opus est contradiceres Lectio ei a me sissistitutam confula tinni esse, quae inita statim ab onmibus agnoscatur H ἀπ αυτης, rescripsi απ αντίης. quitur se tor de Asiae inter duo procurontis maria, Ponticum et Internum, littoribus Emersa -318 66.

προστε ' των τις ορ- Nisi τίων προς τοὐς Σκύθας, λενων,--τ λ. Uectum διεπροσπευσε, obscurum et mmnis suspectum Codices tres, e νωυσε, vio nihil juvat unus, taetris τευ , is nec ipsum aut m stri itur Cum προς aut sensum idoneum efficii, nisi hi taetramificationem quae a me imo ur. Quas varii proposueriant correctiones, eas caeteri omnes repudia

26쪽

probabatur. Non mali est voerisimile, it occlusis post fuisse, ut per menstritum spatium, Iurandiu manetia. yles, nemo Bo sthenitariam, si vellet, exeuruli hab re potestatem. Iaserunt Portas, ut Myssis es in

arcerentur, non ut cives exire aut intrare non possin

Em saviis exire voluit, opus ei non fuit eda . -- ipsa istius o mendae oratio in Scythas, non is in

rem armit, sed hominem acroruni P Livo5 esertat insis gloriantem, et Scylinis eas contemnentibus Σω

plum regis ipso in Scylae olie misern UmIm UNrisimiliuia est, Borysthmatam hunc ad Scymas eruisse in elapsum ess in haec illis diceret, an hae illis ui se mone sinisse, commercio ucsam inter. Gustales inuri et Scan hae miterurbem agentes Non lotur quam .heno Graecum verbiarn in διάπαττε - δῶτε intra etiam

tum id hoc loco esse mihi videtatur. Em possit,

nam indica, ipse meum facinus, *- iterum a mi non com ueretur, ita est rutilax, -- ita ego censuras jam Vere , Inarurne imperitoriam, quos ne ipsos quidem nisi Narulam conscientia sustentato contemnis e si et, posui totur verbum, halu scio an et compositionis

sorina et simificatione prorsus inusitatum, λεπροσσεώσε, nimia lapvacitate rem inuitiri.

Habes hic specimen, Gavi, clarum bona sae, non selectis exemplis, quae m*us et melius aliquid Prommittant quam deinde praestatur. Qui lciusu autem ab innovatione mea in textu hanc inter et Uessi Manam editionem erit discrepantiae, omne id orisne anno uti ad operis Herodotri calcem subiicietur. Ut ad loca discrepantia omnia jam in textu apponerem simum .liquod, neque mature in mentem venit mihi, et dubito an continode fieri potuisset Unci via ira inclusa reps

27쪽

PRAEFATIO. ix

rvm loris nonnullis verba, misimni aut suspecta mea auit necessario aut adderula, aut denaenta. Ut L 2. S. τα καὶ Αρχίλοχος ο Παριος, κατὰ τον αυτον χρώων πηοενος ενί-c τριμέτρω πιμ- . Hunolo in in suspicionem cadere intrivi e margine scholii, --toriosi si scriptorum testimoniis uti non solito, Vt narius mihi plane persuasit. iii 49 4 5. εἰσὶ ἀλληλοα διάφοροι, ἐοντες όωὐτοῖ- συγγενέες. Hoc aut senile vocabulum addendum putat milherutrius, et rufi

tam, et nauam ex stia interpunctione, a Cesselinio servata is colo fixo post ori P fleri ei nota sicubi

posita est; ni sica aut locum vitiosum, aut aliquid in istum a me aut corrimmis, aut ounttendo. Vitiosus locin est iii 95'. a. εἶ αι η τεσσου οντα καὶ πεντακοσιοι. Rem diu eodis Archiepi pi Cantuariensis, γίνεταὀγδώκοντα κω κτακώ e. Dctui γίνεται pira εἶναι ut limita verum adscisorem nisi fuissem cessator. οδωκοντα et κυια - memini me dubitare ideo recipere, rem in Wesselininus monuit, ea vocabula essent in russam, tum quod non putarem pro explorato sumi posse, mina vim collectae utriusque summae auri atque argenti, quem ibidem extremo capite in scatum leon us Veriam atque Incorruptum esse. Correctus locus est iv, 3. 15. τεσσερε ιαδκαι η ἡμερίων πλόος Ita enim stes confidenter sinipsi, τεσσερεσκαίδεκα, pro eo quod in libris omnibus et impressis et scriptis, quantum horum collatum est, sine varietate offeretur, τεσσεράκονται Dicit

28쪽

Herodotus, quot meritin spatio Borysthenes a nam ad Germium locum navigetur. Hos dies XI. esse, non

potuit dicere; IV, potuit. Nam ab Hylaea retone, quae prima est a mari Mi Borysthenis ostium, iv I S. 3Scythae Georgi ad Borysthenem habitant iter navale d Eem undecimve dierum. iv, IS et 53. Ulim Scythas Georgos pars resonis ad orientem est deserta, iv I S.Ipars ad inridentem o ment 'Uxima incolitur a Gerrhis, qui subjectoriam Scymi regii populorum extremi habitandi in hoc populo sunt remi sepulcra, nec longius quam ad ea usque Boiγsthenes a Inari navigastallis est. N,II. Patet igitur, Herodotum ex iis

quae ipse tradit, navigationis a mari a sepulcra dies Isse e colligere potuisse non potuisse L. Quid quod Bo sthenis cataractae, Porogas Votaint, quibis navium longior adscensus prohibetur, non tam lon a mari ala sunt, ut non etiam tardissimi, navigando intra dies xiva mari ad illas pervenire possint Caeteriam inmerodoti Verbis quam sustuli mendam, eis uiarn esse conjicere

licet. Nam et Pomponius elai l. in describendo Borysthene secutus Herodotum, L dieritu spatio navigabilem scit et Scymnus citius in iambis, exscriptis ab eo cujus ad nos peri enit κέφαλος Periplus amitius Paludis et Ponti Euxini de Boi hene loquens,

Vide Jacobi Gronovit Geographica Antiqua p. 5O.

Evenisset mihi credo idem, quod tot aliis editoribus et interpretibus Herodoti, ut istum locum secure praetem veherer, nisi me advertisset, quod Theophilus Simfridus Myerus de Situ Scythiae agens in commentariis Acad Vitae Petropolitanae . i. p. II. hoc ut ab Heridoto

29쪽

PRAEFATIO HI

scriptum suasit, sive lapsu memoriae, Me corrigens tacititiis lectionem vulgatam, nihil enim de mutatione a se facta monet, elisum locum distare a mari dieritin XIV navig'tione. Re perpensa, Gattereri nactus Isa gen ta Historiam Catholicam Synchronisticam, valde sine laetabar et confirmiabar, quum ab illo P. h. p. 188. disionis demonstrari viderem, in loco isto apud Herod

tum P τεσπερακοντα, reponendum esse τεσσερων καὶ

batur, Iων 'Iνάχου Quam lectionem antiquam esse, Winyliisus ex Plutarcho et Libani a sit sed

Herodoti esse non posse additamentum hoc, τὴν νάνυ, ratio' vincit Vallaenarius, quae a me suo loco etiam iror'looca supputatione adjuvabitur. Sed ii ritin dico, non semper mihi curae fuit, ubi locuti alta quem aut uncis includere, aut stellula praenotare potuissem, iss facere. Atque etiam illud nonnunquam a iudit, sive 'eghyntia mea, sive quin interrupte opus faciendum erat, ut quaedam vitia serius ipse animadverterem, quaedam ab aliis jam animadversa et emendata, inconsulte relinquerem. 9, 2O. s. i, 38 9. τον γα δηετερον, διεμαρε νον την ἀκον, ου εινα ροι λογίομαι.

Croesiis Io luitur de altero filio suo: qui si non tantum,

ut i 85. 3. dicitur, mutus, Verum etiam, ut simificatur hoc loco, surdus erat, quomodo unquam fieri potuit, uti loqui disceret non Hemlotus i 85 3 diserte R., eum untaxat mutum, caeteroquin autem integrum

fuissed lane delenda sunt haec vecta την ἀκρον, ustri vecta in textum e margine, ubi adscripserat ea lector aliquis, notare sues volens, quonam sensus vitio Croesi filius latinasset qui lector quum esset recordatus illum

30쪽

dici paulo ante ab Herodoto a 34. 7. κωφον, His ab liam ea si iificatione acceperat, non qua id stafiptoris antiquiores adhibueriant, sed qua recentiores nam κώ φος, antiquiore lingua diceruitur minus recentiore, . s. 92, 46. s. i, I94 12 βίκους φοινικέίους καταο -

οἴνου πλέους. Ne ipsi quidem Vesmin o dubium Miluin legerulum sit, φοινικυου, Matione ad 4ον obsta non ad βίκους. Illum religio, me casus impediti, quominus ita smineremus. puum clivisiones, a Gota stello Iunger innosactas, et ab omnibus postea usurpatas, etiam e retinui, licet Inam probarem eas, lime ante Jui mannum acta a Melan phais Utant, qui semitratam hanem illus uidum utioni. Illud inita miniis in passim

M' - merul irim extren im prior istini plus, primum posterioris face in aut primum posterioris, exurari in

εἴρηται omnes editores et interpretes tum verba novi capitis et novae sententiae statuerunt ininiani e , d cepti particula δε quam non motru unt hie positam esse pro δὴ cujus particulae usus est in m quod propositum est, repetendo atque m ludendo. Suniliter adiutaei

eam particulam paulo supra I Motus tu, Io, 2o eo cludens Graecoriana Ponticonia narrationem de SQ uiarum orione, ταυται δὲ Ε λνων οἱ ταν Ποντον ι at τε λέγουσι. Quatuor diversae narrationes de oristine Scylinarum ab Heridoto menUrantur: prima, ipsorum Scytharum asstera Graecorum Ponticorum tertia, caeterorum omnium Graecorum et Barbarorum comm