장음표시 사용
31쪽
Aristem. Quis credat, quum Herodotus victores mnet primae, alterius et vastriae narrati IS eum nonetam tiniae auctores nominare, praesertim quum eam
et 'ue anteferat Aut quis credat Aristem
dari ionem eandem communem omnium et Graec
irim et Bain omni fuisse imia plura colligere argumenta. Videas etiam a Reditio moneri, verit ista; σῖτος δε ἄλλος - non ad insequentem relationem, Mitea tiram sed ad superi nem Pito Il. Coeptam per vi
Qina lineas eapitum numeravi, dia rei tanta haec sis: Ut et in Animadvertanibus, et max me in ramico ut istim a 3 quaereret', sine illa mora et molam hel inor et fatale invi ret Mallem tamen exemplo FHin-samin vini in mono Tacito, ais praeivit, timeridiem
mi iri sit nam lineis: Illorum en in certus et per petuus numerus est, quem in quavis editione servare licinia clint ut aut 1 numerus quadrat hi do in unam
a Tua verga, GARvi, si rebi adhuc rem levius- eulam non fila o praeterire. In syllabis dividendis nihil honis inratius est, quam praepositionum main aliquo vociarum compositarum, et elisionem vocalis passariam, -stinantis ae posteriorem systaham periinentes prioria liuere , sis illividunt omnes, ut his utar ἀν--ἔχειν,--ἔχειν, ἁ-έχειν, I stelinio quoque id exemplum semidine. Nolo me quisquans aut inscitia lapsum, aut novaruli mulio addhctum credat, quod aliter seci. Nisi me deterruisset metus, ne plerique insolitani et dissicilem
rem a me inverum quererentur, etiam pro ἐπ-ω τε,
32쪽
ὐάνδρα. Nam ita Grammatici olim praeceperunt,atique ita mes librarii scribebant. Sed mox, nescio quare, discessum est, opinor quia plerique in pronuntiando ita querentur hodiernamin linguariun consuetudinem: quasi ad eam esset pronuntiatio Graeca eximnda. In post nam siquis inita scriptor Graecus aliua edendus sit, conternia vulo reprehensione sequar exemplum et pra ceptum antiquum et aliis volo, si possum, auctor esse, ut idem instituant. omnino valde twinines peccant etiam in Latinoriam vocabuloriam syllabis disjungen lis :ut quum pronuntiant de cendo, di pergo C. quanquam scribentes recte clividunt δε--βendo, di ergo. Nempe meminerunt in schola tria hanc remana, o
sonantes attribui syllabae posterion Quae regula
te qui vera est, non tamen pexum ιδ vocabula
composita. Nam de cendo leo sic invulaudi m erat,
quod est de praepositio, et Icarido vinum. illi hac
remia intempestive utente rursu vitiose lividunt diabput' di urbo quum scribi oporteat di suis, dis urbo. Cui errori ut obviam eatur, consultum avium, duplucem mmm litterae S unam finalem, Maerari initi lem, etiam in mediis vocabulis ad hanc rationem nificandam adhibere, ita ut semper scribatur dripvio, disturbo defendo, diserM. Quamvis tenuia sint et parva haec et similia pleraque,
non tamen eorrum aram is videtur posse dinagran quued Nido aliquo antiquo scriptore officium atque partes Granimatici suscepit ob eam rem etiam, quantum potui vijlavi, ut omnia quam emendatissime ab librario describerentur. Cujus cura socium habui, quem valde laudare possini et debeam, messerum, hominem
33쪽
PRAEFATIO. XXV C mce Latineque doctissimum a Reiscio manstro suo
si tinn, et V mmmndatum puNice non semel eundemque bene de mortuo illo meritum, scriptis ejus posthuniis inmutarchum et alios Graecos edendis. Hunc egomesseriam nisi adjutorem in mirimodis periculis typog tricis habuissem, praete uam quod plus
miri fuisset laruarumlum, etiam opus sortasse minus purum a vitiis exiisset. Nunc tempus est de meo Hemioti instruendi consilio br-tre dicere. Ἐ'menta nimioriina capitum infra agmini amnque ideo praecipue addidi, ut hala rem facultatem annorum cujusque honfinis et rei suo statii loco indicandoriam. Non sane consecissem a mnem a nova, vi veteri,is essem usus libenter, nisi plurima debuissem aut addere, isti aliis unificare, obtemporum notationem aut marius o linae, ne occupare ur nitarium 'bini. Horiam arguInentorum is clu que ustis esse poter , ut rerum in Herodoto areat riam eriem osterulant, et memoriae ad locum lectum facilius reperiendum ac repet mulum inserviant. Annos retro a Christi metu numeravi quoriam quicque quotus annus sit vel modi Iulianae, vel, o Condito, sciet mi eum ipsin annum uiduxerit vel a sumina 47I4, qui est primus Christi annus rimodi I
lianae, vel a summa eorum annorum, quos ab orbe
Corusto ad annum primum nati Christi esse numerii dos ipse cressit. Nam in aetate oris putamia Clu notio variant et qui tot veteriam gentium de suis ori- idias fabulas non protius contemnit, is inclinat denique in emn pariem animum, ut orbis aetatem credat esse antiquiorem. Eoriam qui Chronia ammei l ream exposuerunt, acile principem ulterium pono:
34쪽
sed, nec illum, nec alium quenquan sum sminus. Itaque inultis in locis noster iassensus eo valere poterit, ut amplius inquiratur consensit auteni erat magnoin veri aut ver simillimi arminentum. Excidii refiniponitur a plerisque annus ante mesturn minui I gaia amore Pario, Iam , ex Hemisti Inmin, Biah no 1252 a me, I 27O. Eram Mwremticam Trojana superiorem seci annis undeocto in motus tincto. ritate Clementis Alexaruirini, Siman. l. i. p. 335. R. editi Lips Quoties Hoeodotus ab aetate sui Patri a nos computat, em pro epocha satiri annum erra natalem, qui fuit anis natum ullium Sa Uno et altero loco rationes Hemisti, ut a me collectae sunt, pugna inter se collidere videnturii, as i. notitiun ait elapsos esse a Moeridis motis noemenis anno Ruum
saceritotes gutios auditae narrauiam 'painta Nili altitudo AEgyptum mimis illo inundasset. Biserius mortuum ponit inridem anno Iasa i em ad locum istum quem excitavi, posuerum anno 122 risui postea in disponendis annis regum d ypti mutare id coactus, posui ad v, IOI mortuum anno I 41S' Si em Her doti peregrinationem AE mih in reserata V iter
amnum 454, qui annus odirem non erit intilio ma prior aut posterior, anni erunt supra nongentos duo et sex innis, quibus oeris tum fuerat mortuus. Quare aut Herodotus erravit, aut verba haec ii 13. 4. Mo- ουκω ari εἰνακόπια τετελευροκοπι, non inirent aliquo I tio, ut aera Trojana, ob quam regum AEgypti aetat lo inus removenda erat, non tam antiqua est quam meam posui, licet id fecerini adductus aliis rationibus, et nominatim Genealo a regum Lydorum. Sane uti rum cum, quemadmodum rationes Herinloti cum ali
35쪽
rem anum at iis et rarer, si as apsus rationum ala si inter se minima pugna me armi posses r. Tabulas Chroniam a in fine addam, non quas ex Davide myuam Galeus, et ex eo removius ac IVecistiti ua metierunt, sed novas, ad meam putationem annomm insectas, et multis partibus pleniores.
Tiabulariam evmphicarum inspem plus juvabit
lectorem iam duertissima cujusquam oratio, ut possit animo ooncipere figuriis term uin et situs nitum ab me non enim quium tabulas geogra aevi aut orn-
dissider---olman illastrui ann. Sed prodibunt et mala a deamarix oum ineo paris hujus primi, Versio Latina, squam alienim urnis tenebu eriti UM 'imm m. Laurentianam enim est tarn r petere, nullo minio pla t. mn etsi mi tio ejusis jam est pluritatis, tamen et inlati plura superesse uim tristigam a nee ipse omnia cassima loca mihi s tiriciunt. Esset a dire castimuli labor paene tantus, quinto novam interpretationem conscribas, inmtior i Em: si te norisque laudis innique illud praestam nota possem, ut a me tolleretur, et non potius augeretur proprium versionis Laurentia a vitium, inaequasitis orationis. Habet caeteroquin ea veria passim locum aliquem, sententiam aliquam, vin a, nonnulla, tam bene reddita et eloquenter, ut ea novus interpres
utique assumere des eat, merituriis lectoris ossium, si talis furti odio mallet interpretationem suam deteriorem esse.
36쪽
fuisse, osterulant Laurentianae versionis tot e si nesubique saetae. His jam tum Indiceri Rerum do inuita qui paulatim auctus, et in Jungem anno ad rubros et capita est a orn-Hatus Eum In licernis is ipse in fine alterius voluminis desinitiendum cura, , variis locis a me coiTectum et locupletatum. Volumine tertio exhibebuntur primum Not in quibus turn loci obscuriora vel difficiliora meis aut si riam verbis explana, , tum lectionum qua posui vel
positas mallem, rationes reddam, turn quorum Pu eruChronologiae meae capitum doenonstrationes Pr in an .
fieri non una virilite praestantius, certe pleia , brevius, Ionico Limico Ennilii Mici. Hanc meam Hetrodoti librorum eisitionem a ieci structionem commendaret profecto ingens clam atque omamentum, siquid ei a Te, GARVI accederet Pi
rimas et maxime varias litis a mue aries, et Veteres et
novas, inmnio Tu divino sic tenes comprehensas et subactas, nihil ut accepisse aliunde, sed ut ornaeua ea Te ipsoa 'Ure ac parere videaris. Quis doctri an antiquorum et sapientiam aut melius Te mmovit, aut mctius aestimat, aut ad hominiam aetatis nostrae φptum scit exponere accomni Hatius t ulta in Herodo osunt, de quibus aliquid a Te si utatum legere, maiami omnes facerent, qui Te norunt, et inmnu humani ad sapientiam et prudentiam comoscendis myessionibus desinantur. Unius rei ex illis inustis, quam recordor etiam ibi miram visam esse, Te admone,3 senientiae illius de invidia et malevolentia του Θειου quam se
tentiam Soloni et aliis cordatic hominibus tribuit;
37쪽
quam ipse est almae alio modo conceptam et enunti tam saepissime iterat, maximeque unam omnium exempta quam plurimis veram arguere, lectorumque animis
immani scit necessariam imprimere studet quam ab Eustacluo dicitur ex Homero haesisse, a lutarcho autem in inaloelictum ex convicio arreptum in deos impie congessisse. Hac et aliis de rebus, quae in Herodoto animum uum praecipue adverterunt, aliquid sine dubio aut Iam mouisti, aut nunc illum vel ipsius vel mea causa relegens cogitabis. Quaeso e GARVI, ut eas motationes litteris mandatas impertias mihi admero
loturn nostrum recisa parte mandum quam adhuc minus colueriant. Mihi beneficium praestiteris, cujus operam Herodoto impensam Tua Mnjuncta nobilitaveris. Quanquain incedit me timor, ne Tua obstet v letudo, quo minus et animo Tu et amici precibus obsequi possis. Quum ingenii uicinamitudinem et e cellentiatia, et corporis in quo illud habitat, infirmitatem et aegritu sinem reputo, si Artabanus essem, dic rem, irid illum Herodotus vii, Io vult ad Xerxem dixisse, πῶς ταάπερέχοντα ζωα ως κεραυνοῖ βεος ουδε. φαπτάζεσθαι - δὶ σμικρα οὐδέν μιν κνίζει Sed
cogor tamen cum Paulo postolo exclamare, ς νεξερ- τα τα κρίματα Θεου, καὶ ανεξιχνίαστοι αἱ δο αὐ-του ne clies seculum nostriam illustrare posses civi is finiis et inini malibus in ii operibus, valetiusne ad- vos correptum et doloribus insestatum a glorios cumsu revoci : Hios qui nihil possint, qui etiam noceant aut , ni officiant, maxima mi valetudinis prosperitates Verum ut milii jam nihil conseras, Tua pristina merita de me, GARvI, tot et tanta sunt, ut me ibi ad omnem vitam arctissimis Mati Murni vinculis obstri-
38쪽
ctum esse oporteat. Quin enim sortius contemno et despicio in vase viam ampla ducuntur; quod in rerum comitione mentisque cultu selicem et beatam vitam repono quod libentius et constantius in ea studi riam parte, ad quam paene puer sum delatus, exerceor; quod bene de aliis mereri, si possim, unum habeo a xime praeclarum et jucundum hos inamificos et simos hominis altitudine sensus in potissimum GA VI, debere me serrim et meminero et profistia r mones ut exemplum vitae uin, quam licuit mihi per semiliarem consuetudinem penitus inspectare, non
tueriant non emere in haud plane sterili animo talea fructus Uus niihi profuit audire Te ac videre, quam optimos libri s legere qui siquid etiam ipsi ex eo tempore mihi attulerunt amplioris utilitatis, sero ibi a ceptum. Nullius lotur inini acerbiore ac justiore dolore afficior, quam Maod Te Lipsi dastracto, nuta
Tuae consuetudinis fructu, quem indies majorem et uberiorem cepissem, carendum est. Vale, vale, mi GAavi. Scribebam Lipitae nundinis veritalibus anni
- lector, linearum notationem ramni interiora brutis edia ιronem quadrare factum sit, LM. I. cap. X. numeri Δ, psi in ed. Reia verba τὰ εἶματα proximosequitur, in hae aditiis ad lineam quartam apponatur. Eι eriti emtidem.