장음표시 사용
221쪽
δεινος γαρ λ Θων ἄνεμος ἐξαίφνης, νεως
ω Θει πάλιν πρυμνησι '' οἱ δ' ἐκαρτερουν, i 395
l 396. Pro εις γην δε onines Gallici sic Contra iii Autliologia lib. IV. cap. 3. γην δη et Sic edidi. Equi deni ni alina culti 20. d. Steph. 4459. ecl. Broclaei ibi Canter εις δὲ γην πάλιν vel cum calige nune legitur νέπλ , ScripSit auctor uisi
222쪽
u αλλον δὲ μἀλλον προς πετρας θει σκαφος.
OO , πάντες ἀστοὶ τησδε βαρἔαρου μονος,
224쪽
χωοός τίς ἐστιν Ἀτbίδος προς σχάτοις
χας Si II1iliter quide in seribit in Hippo
225쪽
Βραυρωύας δεῖ τησδε κληδουχεῖν Θεῶς,
apud Herodot. lib. IV. 54. vid. Et Sophocl. Antig. 262 786. et Grono vii l)servat. lib. IV. C. 3. ad sin. l462. κλίμακας. Fiersolui S Probante Valelcenderio ad Hippol. 3. λείμακας.Jl463. τῆσδε κλύδουχεῖν Θεας Olbservandus lii loe iis propter confirmetionem, et Propter raritaten vecti κληδουχεῖν Si tamen integer et sanus sita quod non ita
ESSe vehementer Stispicor tametsi eum
si citet Ill Spantientius ad Callimach. P. 694. et vertat, clavigeram Deae fore. Mihi videtur ita concipi deibuisse, ε δ'
και τεΘάψω; c. Deesse puto ali cluid in quo narrabatur quod ad relici iam Iphigeniae uam spectabat. Θ sititur de morteritis, sepultura, et ho=ior ibi SIOSt mortem.
Hunc a luna alit, inutilum esse nescio quo casti ObServa i vide notam proxinae Soquente in et ad Er. 214. 223 1234. l469. Veiibuni κληδουχεῖ si existeret
Γλη Perant illa lint nona in in οὐκος desinentia, quae tuli uni laahent veri,uiu Oornatu ni inter tiae, uti videtur. Est
226쪽
άς αν γυναῖκες ἐν τοκοις ψυχορραγεῖς λείπω εν οἴκοις. τάσδε δ' ἐκ τεμ et ιν σονος Ελληνίδας γυναικα εξεφιεμαι,
και πρίν γ 'Αρείοις ἐν πάγοις ψηφους τας
ἀλλ' ἐκκομίζου κασιγνοητον μονος,
I467. λείπωσ' ἐν οἴκοις τάσo ct ἔκπεμ- πειν χθονος Ἐλληνίδας γυνα κα ξφίεμαι, Γνώμης δικαίας, ου νεκ' εξέσωσά σε. Ita GiGIvOeein petiuiti nantia pro vulgata ἐκαύσασά σε o Cautem O je tura, confirmantR RScholiast. Aristoph. B ail. 697. Ceterurn in lii; tribus iam iis, tres personas allo pii tur Minerva, sine ulla nota transitionis, vel personarurn disti DCtioniS. Ianna Sin, Λείπωσον οἰχοις, Et Chiae praecediant, ad Iphigelliana evidenter sti in Sirant. Se ' Ρntia vero, τάσδε δ' εκπέμπειν e. ae lue 1 denter ad Thoante ni de laorO. Sed ISta, Γνωμης δικαίας C. Enailii, praetero resten, applicari possitiit et illi nonii nati in appli Cantiir. At lite hine claris- Si in patet quod su picatius erat Bi Odaeus, Credere noliti Bariae iiiS nonnulla huic loco excimi Sse ante νώμης δικαίας:quae Porro Verba nillil halbeii ad ciuod referantur. Hune de Clum i Steriseis notavi. ir Θήσουσιν ver. I 465. nonnullae editt. et inter eas lilina hal)on Θησουιτ, metro deficiente. Canteria ἐξέσωσά σε, omnino Ianales οἴνεκα nil una γνωμης δικαίας contieetendunt est. Musyra 'ius. JI47 l. καὶ νόμισμ εἰς ταυτί γε ικαν, σέ- ρεις ὁσσις αν ψήφους λάζη. A. εις ταυτ με. Sententiani lianc, et fere vertia lia I es Eloeti . 268. Καὶ σοῖσι λοιποῖς δε νόμος
227쪽
και παρα Bνητοῖς, Παλλας Θαίνοι, δράσομεν ουτως ίς συ κελευε ις'
1485. Θεά. C. εα, asia tertio quod dessendi potest licet veritis existimem Θεά. vide ad ver. 233. Ι486. ινω et γαρ χρεων C. Huieversui praefietitur ΑΘ persona in Cod. B.
qui apparent in catastrophe Helenae et Electrae Nostri, pro uno tanti uniuimine habendi sunt. Noscivit interpolator, Minera an suisse sororent όμοπάτριον)Dianae Sopli. Ed. Π. 66. Noster Ion. 467. Unde putavit Apollinen ne-
228쪽
1497. μέγἀ σεμνη Ῥίκη Precati ut in Oreste et Phoenissis, ubi scribiti ir Etae, pro hon successi dramatis sui, Nίκα, ii Od praetuleritia.
229쪽
Exena pia vocula in ultina a syllatia depravatariana, ex ptii genia in Tauris.