장음표시 사용
211쪽
καὶ Θεῶς κόσμους, νεογνους μάρνα ς, ω φον φονον
212쪽
Δηλιας ἐν καρποφοροις Φοῖζον ἐν κι Θάρα σοφον,
φέρει νιν απο δειράδος ἐναλιας,
ἔτι μιν επι βρέφος, ετ φιλας ἐπὶ ματερος ἀγκαλαι τι 'Bζωσκων,
Secundia rei meam Sententiana, haec erit: Eυπαις ἐστὶν ὁ Λατούς γονος ου γονον, nemPeΦοπον 'Ἀστεμιν τε , μάτηρ τεκουσα εν γυα - λοις Δηλίας γας, Ἀπουσα. στάκτων δάσων
214쪽
νυκτω πον ξεῖλε βροτων, και τιμάς πάλιν Βηκε Λοξια, a 2SO
215쪽
φευγοντες ἐκ γης τῆσδε, και σεμνον βρέτας λαύοντες ἐν κολποι τιν Ἐλλάδος νεως. ἀπι στον είπας μυΘον ον δ' ἰδεῖν Θέλεις
πυλας αραξας, καὶ φόζον πεμψας σω ψευδως ἔλεγον αἴδε, και μ' πηλαυνον δόμων, ως κτος εἰης ' δὲ κατ οἰκον ησb αοα. Ixio τι προσδοκωσαι κέρδος, ἡ Θηρωμεναι;
αὐτις τα τωνδε σημανω τα δ' εν ποσὶ
216쪽
Sens Us vi detur es o, sui l sibi volens I 'iam Denteni res halbens Dist cultas est
vox sorte explicari potest pse alaruptionern ErSu prox. Se l. pro Σώζου legi posset in futum Σωσου se i non variant MSS. TIM O videtur sigillificare mens in Sophoc d. Col. 638. καὶ πνεύμα ταυτον
l326. διαφυγεῖν ἐμον γόου. opinor, διεκ
217쪽
στειχε ιν ιν ησαν, και πεζ υκ εω λενοις.
ταρσω κατηρει τιτυλον πτερωμενον, ναυτας τε πεντηκοντ, επι σκαλμυων πλάτας εχοντας, ἐκ δεσμων ε του νεανιας ελευBερους πρυμνη Θεν εστωτας νεως.
218쪽
πρυμνησίων τε ' καὶ δί ευ Θυντηρίας,
1350. χώρας εἶχον Codd. oriane Paris. ωραν. eat pro εἶχον, legit εἶλκον. Du- PortuS πρώρα στεῖχον quae sunt lascivia critices conse et hirali S. Ibi l. ἐπωγίδων Ἀγκύρας ἐξανῆπτον Contra metrum ultina in αγκύρας Corripitur. Sed nec sse erat ita fieri, post quat plural istii l ἐπωτίδων loci viri invenisset proculdulato seripsit hiripities, ἐπωτίδος Αγ
benter in πρωραν, SS. uetoribUS, II Uin.-vi. Videtur perversaria us Clausulae Iiterpretatio tenebras toti huic narratio in offudisse, pleris sues sedicet nolui nativum ver-bO Iχον ex praecedenti Onimate rCES. sentibus, ut intelligatur P ladem et restem fuisse, qui rorani Conti Sustentarent. Verum id et liae manitati oruin Convenietiat, neque Innino facere Potuerunt, in litore adlatae stante g. nina vero suti ait dienduin est οἱ μὲν cui deinde opponitur notissimo more οἱ δε Huitis ellip Seos, quae ne valde inusitata est, ne a multis anien an ina adversa, in i Tne apud Homerunt exen pluria est, Iliad. X. V. I 57. σῆ ρα πασαβοαμέτην, φεύγων, ὁ δ οπιωΘελίκων. Sic et Epigrammatamus Anthol. Steph. p. 327. Ἀμφότεροι ἡ εηθε, α ἀμφοτεροι πολεμισταὶ Κηκ Ζηνός Θύρσω δεινος δὲ ροτάλω conserorest. 1489. Helon. I 62n. l. 2. vi Syra Dilus. v. OrSoti in Orest.
Ibid. ἔπωτίδων. ol. iiii v liii. VII. 34. ἐπίτιοι εἰσὶ τα κατέρωθεν τῆς πρώρας ἐξέχοντα ξύλα. Conser et Diodor. Sic T. II p. 25 l. ed. Ves R. t Sara Dius. J
219쪽
εις πλευρὰ, καὶ προς παρἈκοντίζετο, 3jOως τε ξυναπτειν, κά ξυναποκαμεῖν με λη.
δεινοῖς δὲ σημάντροι σιν ἐσφραγιο λενοι,
εφευγομεν προς κρημνον' οἱ ρον εν καρα
Onanes Parisi et S. Supra ver IO O CVclop. 143. Androna. 073. Et innutiaeri illi loci.l368. 1μεῖς σε. Et nos, Cil. οὐκ εἴχομεν σιδηρον, nullos habebamus e Ges ut in isto
ἰων I. E. οὐA ναυσὶ οὐδὲ πεζος Vel, αυσιτ, ἴτε πεζός vid. Iph. Aut ver 355. I 37 l. στε ξυνάπτειν-μέλη Ita ut com-n uerentur-men ra : Non Plato quem- quain hae iniselligere. Orte, δε ξυν ἀ πειπεῖν και ξυνα σκαμεῖν μέλη ita ut γα-tisce 'ent, succlon beν erit, defatigarentur, demonderent nae in lara praepositione avem suo sisti ineta, ut fieri solet sic Helon. 105. Καὶ ξύν γε πέρσας, αὐτος ανταπώλλμην pro ξυμπέρσας vel συμ περσας γε Alcessi. 578. Συν PQ σιμαίνοντο, Pro Συνεποιμαίνοντο δέ. Fro pienter ita Herodotus. Si in SS. posthae in x Eniatur 'πιστε συναπει--πεῖν c. ita datur interea lectio, quani proposui, Satis comuloda St, et Sit ita.
220쪽
I380. φόζος ν η, ναυάσαις τέγξαι πίδα. Pr ναυάταις Odd. A. D. C. habent στεμη quae est natra mutatio; si aliquid inici sit in intorpolatori titis, vel Semlbis. Supra VO es φόσος δ' ἶν, videtur scriptum sui s
ναυάταις vel να υζάταις, EX pii Cationi, gratia. Εἴ vox, cum retro Sati Staceret, et simul locuna planioren redderet, in conis textum videtur adimi ASA. ναυάτης ero Pro ναυζάτης, Spuriam SSe vocem, et Graecis
ignotam censet doctiss. Henastertiusius ad Polluc. lib. VII. c. 29. p. 78 I. et in Addendis 'ris τε μ condia raetiui, vel ιστε et η Separativi, Saepe imitti possunt, sensu salvo vide Electr. 25 . sed .