장음표시 사용
491쪽
T ARGUΜENΤUΜ praecedens, inamoenum per se, laetiore ali tua Ina 244teria distinguatiat , adniit tente simul vel poscente talem additionen libelli mole, vis mi est explicarula Sunaere et adjicere pallea I eteritin Auetorum loca et priuauin hunc Phile imonis, Poetae Contici. Clemens Alexamlmnus ae lag. lib. III. Cap. i. p. 296. d. xon. p. 252. d. Patis 1629. loquitur de Imoribu ancilla ruri pediSSequa- Tum, Sive Servariam Pape domina Sua Sequuntur quando eae foras exeunt: γα μεν ουδ τας Θερα ταινας ἀξιω ταις κρισται γυναιξι τας ποlχεν αυταις, αἰσχιολογεῖν, ἡ αἰσχροεργεῖν σωφρονιζεσθαι σε αὐτας προς τῶν δεσπο νων. σφοσζα γουν πιτιμητικώτατα o κωμικος Φιλήμων φησίν ' ξον γυναικος ξοπισθ 'ελευθεροις, βλεποριενην Θεραπαιναν κατοπιν ακολουθεῖν, καλήν - του Πλαται λοῖτε παρακολουΘουντα τινα ταυτη κατιλλώπτειν. Distingui potest post νυν-αιξι, ut Θεραπαίνας γυναιξι idern Sit quod γυναικων. Si malis distinguere POSDεπομένας, pro αὐταῖς legendum Videretur αυτας quae vox bene etiam abesse posset, nisi quod alibi ita Scribat Clemens. Ceteriana haec ita veriuntur: Ego quid an censeo te ancilla quidenι, qtu pro Is Se 245quuntur foeni inas, oportere turpia dicere, aut facere sed Psas debere castigara a dominis. Valde itaque acriter dicit comicus Philenion : in liceat post uulieren liuermn qm a icitur, ancilla in retro sequi pulchrani, et eae Plataeico corraequentent lenwimn ean lirmis inti teri. Hunc Philemonis locum ita edidit Vir ClariSSinaus Joannes Clericus, in i agnient Menand et Pla demonis
492쪽
ILicetne a tergo ni illieris Herae Adspicere sncilla in pulchran Sequi, Et e Plat Erco usque proseqiuerit Hus uaedam in ea garria e Ad viae notat doctissimus Benileius in Ermendat in Menand et Plii-lem. Reliquias, p. a. 156. Haec ex leniente Vir Cl. et feliciuS qui leui solito in versus digessit Sententiana tamen et vecta pro 'more Oirupit. Cur enim κατιλλώπτειν cie lege vertit garrire Credideram SSe nictare, nutare, liniis et a nato mi Oculis adsPicere. Sed coaetus est garrire interpretari, citiis τινα neutro PtUrali 7 Pilatu hic accepei at. Ita ex uno errato aliud promgnitur. Apud Cle-
Ἐκ τοῖ Πλαταί ου, παρακολουθουντα τε τιναμ αυτ η κατιλλώπτειν.
iu in ridere liceat poli essentina' ingenuant Fomnosmi ancilla in incedere e PlataeὶcO, Et pienda in conii tanton rii oculis latare. In VerSi Secundo servavimus veλOIuua ei iein, ut extant apud Cle- mentem, quae nullo coimimodo inveIteia Vir Clar qui insuper, uua interrogationis rignuli addidit, etiam sententiae imui iam fecit. 246 Haec vir sagacissinius qui si vel miniimum Cogitationi et evaporis huic loco impendisset, Sententianaque et Vecta ConsideraSSet, vel Clementem sedulo inspexisset, non ibi Sati SseCiSSet in inepto isto ἐξ-ον, ne- ciue in scribendo βλεπειν Pr βλεπορμην, Sed VidiSSet AITationem se alicujus seni, puta, Vel aliUS CUJUSpiam Sic legendani, Γυναικος ἐξόπι G ελευθερα βλέπω
493쪽
Mulier in pone ingenua in ideo Unain onciliani subsequi, pulchrasu Et e vico Plutaico quosdan juxta incedentes
Huic ciuis ictare. Postquam restitutum esset βλέπω μονην pira βλεπομενην, laviti In erat ἰξιων pro ξο : Obvia quotque inutatio positioni vectoriam in aeti O, qtio 1 tili 'haverat imissio vocis μονην. In superiori l)iis vectis Clelmentis, σφόδρα γουν Ἀπιτιμητικώτατοι, diCitUr tat πάνυ γουν ἐμφα στατα, lib. H. P. 224. advertiliana Cilii Superlativo. Sitatius, σφόδρα γουν ἐπιτι κητικῶς Si ea vox extet vel ἐπιτιμη ικα, ad octialiter. Si μάλιστα ἐλευθεριώτατον, P. QSS. 1 Ο Πλαταιι κοῖ, Cribo Πλατα λου, iit in Oratione ISOCratis quae inseri ibitur Πλαταῖκός vide et Liueam Holatentu ui ad Stepla. Bb Zant.
Quod hic est κατιλλώαττειν, Sermuur νιλλώττειν in Clennente p. 294. et explicatur vectis Sequentibus ο δι των φθαλμῶν βλεφαρίζειν ἐστὶν obiae Glossermati inita suspecta lint qualia multa exstant in isto erit litissimo scriptore De veri, ἰλλώπτειν egit, niSi fallor, Summiis Henas te litisius ad luctantum V. vide Pollucena II 4. p. 17S Metrum poscit
Se piitur in Clenientela ἀναστρέφει γαρ ἐπὶ την δῖσποιναν η τῆς θεραπαι νης
ἀκολασια, ε πιζαθραι νειν ἐνδιδουσα τοῖς πειρωσι τα ηττονα, o μη υλαοεῖσθαι ταμείζονα, δια του συγγινώσκειν τοῖς γροῖς το μη καταγινωσκειν εμφαινουσης της
δεσποι νης. in cloin tuaru en Du semiti inmiti layciria, quae gradiDn dat 247ris pii in in ora aggrediuntur, non ereri ad n si a conscendere; tun ignoscendo turpibus, do inina ostendat se ea non, Mnare. Quae stant phil- hei rinan nisi quod pi Oci ἔαΘραίνειν, ΟCe nihili, legenduna mζαῖραν. Non opus videtur Sylburgii τῶ μη υλας iis Θαi. Haec em reprehensio, non tantineris aut cella nanibuS OIte utebitur, quana lenienti visa fuit dubitat Penina potest, utri In Plailena an in antino latitauerit iunino ne luna σφοδρα ἐπιτιμητικώτατα reprehendere Onainani vel Ancillani hoc loco non tuaperito innien hane lena troposito Suo accolnimodavit CistinenS.ILiceat aliun loci in inceri aliel J II auctori addere, ex Pardag. lib. II cap. v. p. 1 SI IS2. de intemPerantibUS: μακαριστον ήγουνται βίον την' Admes eluunt Aliberii T. II. p. l. I. l
494쪽
ἀκρασίαν τὴν περι τα συμποσια. ων Io το ζῆν ουσἐν αλλο η κ μος, κραιπαλη, βαλανε ια, κρατος, αμιδες, αργια, πότος. Di te inperantiam in conviviis, vitam
esse beatarn Titiirnant quorum vita nihil aliud est quam contessario, 'apula, balnea, emetunt, natulae, ignavia, potario. Muram Si neminem invenisse in iis ultimis disiecti ineuitara Poetae Plae ita restitueri et
C. εσπι το ζην ουσἐν αλλ' η κραιπαλη, Κωμος, βαλανεT, α κρατος, ἀμίδες, ἀργία, Πότος.
Ipse Clemens init lituus libri: οἶς ουδὶν ἄλλ' - γαιστήρ ἐστιν ' βίος sietempore Iuvenalis Sat. I. vita nobilium Romanorum nihil erat niSi Sportula, deinde Forunt, jurisque peruus Ap0llo, Atque Triuniphales. Secundam Vero in κρατος longam esSe notum est vel ex Euripidi Cyclope ver 573 si ενευσα μογις α κρατος ἡ καρις vel Opii Oel Electr.
495쪽
in ' τησδε κέρκου-IΣΜ. δυσμορου δ' vel ' Ῥου τρίτης ED. O hancce et ine-ISM. ne quopve tertimi adde i licen sIn mus leni alter indipo ver. 721. iispicatur indipus, Creontem, Dati'em Uxori Suae Ocastae, subor aSS Tiresiana valent, ut diceret Se Empum occisorori Riisse patiis sui Liad. Dum de Ita re altercantur indipus et Creon, intervenit JOcrata, audita vectoriani contentione et ala indipo clupeii caussam tantae irae ille respondet, Creontem dicere se Edipum parricidam esse, et interj ctorein patris sui, Lari. Nuruinquit illa, Creon dies hoc quasi ex sua cognitione, an ab alio audi- tun ' Non eae tua cognitione, respondet indip , sed
Vaten quider non alescun subornando nanι Qt an tu in potest, minitan ille laXat Ora. Qiuid Sit ελευθεροῖν σῶν στwα, neScio : non tanae dubius quin Sopho 249cles scripserit-ἐπέ, ο γ' Γ ἐαυτον, παν Vel πάντ) ἐλευ9εροστομῆ β' larn, Quod ad se jsun attinet, libere dicat quicquid velit Creon: hoc nonnioleste seram, utpote satre tuo. Sed dolet haec audire a 3 isto male fico, seCo, et avaro tua POStore, ii Sia. Ἐλευθεροστομῆ ut in Euripidi, Andronnulli ver 153. Mallem παντ aana παν, ala Tranei libenter vetant Oncursum literae ν et ΟCRES, Praecipite . In Aiace ver. 375. duim de Raci Sepultiiuri contendunt Agamemnon et TeUeer, Omimode intervenit, quasi amiter, nisses; cuictim post alii dixisset Agamena non obedire vii ni bo)tu in decet ni agistratinus, κλύειν των ε τελει, liSSe reSPondet, Iαυσαι κρατεῖς τοι των φίλων νικώμενος Desine: latus ab aniaciS, victor es. Quod contra decorat innatisi videtur non enina debuit liSse imperatoren suunt, et regum regeni Aganienanona in Ordinem cogere, et e niod alloqui Παυσαι, De ne neque ita fecit nana, niSi sallor Sophocles scripsit,
Πασαι κρατῶς τοι ταν φίλων νικώμενος
Ouinibus Sulla agiis vincla, quando ab antipis vinceris. id est, uia thiam ui agi victor S, quana cum ab amicis vincertara pulcheronia sententia, et ad pIiora Agaimemnoni apposita. Locutio ele-
Sio odidit Boinckius. κατα πάντα ἔλεοεροστιμεῖ. 4 Huj is 'ineri lationis intentioneir, mari Coqiecturant intactam prae- nullani facit Brunckius . sed rin ed. erit Brutici ius, quae his Navio contra
tertia inonet σίμα sermonem signifi- non inelegans videtur. citat. σων ἐλευθεροῖ στόμα deni est ac
496쪽
Saepe citato legimus hoc philolaii Iaustos num et intellecto 3 nati,
Unde auten unusquiSque eorrum in Orseus venit, Iliuae abeat spiritiis cyti id ni riti ad Ethera, Corpiis Pero ad OVain. Si ciuis mali ει τα ζῶν ἀφίκετο i. e. ad Ornine venit pro ι το σύ , videat Helen. 919. Ibi leni, ver. 469. PraeCO Tliebant , a Creonte ad lae,eia Da miSSUS, post multas simi age tandena proseri quid in D andatis habuerit a Cie-onte nenipe, inter alia: Ne Adra tu in innita ad n ita Theseiis in hunc terrani, sed Atticam S Ter e St, in put, in hac teria, ut iante occaSun Soli S, curii inde evellat, &e.
497쪽
Tαναχη γ' ἁδελφων τις δι ἱρωτα γiγνεται Πλεονεξίαν τε σωροάτων,
498쪽
H quamma initio Iambi Tragici licet Σε frequenter, et με nonnunquam inveneris etiam Με initio Ianalbi Contici apud Aristoplianem Βατραχ. 3Ol. In Iphigenia illidens ver I 412. legitur, Εἰς σὴν b νβλεψαντα. Ita edidit BarneSius, pro priore τὴν φυαν et nota Si quis 'gemini σῖγμα Collisionem velit velis vitare, lege, εις τε ν φύσιν τεκν pro την, naOnOSVllabῶς. V Atqui ne sicam de contra tione τὴν pro τε ν Vel σην, Sine exemplo, Fod nusquam opinor inveniri Vir clarissi-252 IDUS non animum ulvertebat, ad te livia Da δενς, α , τὰν licet in HeXR- metris Elegiacis, et Choricis, nequenter CCureat, nunquam tamen, ut puto, inveniri in ambis. Quia poeticunt est forte licet aliquis. Sed hoc non satis videtur nam nonnulla voces ase poeticae habenthir, in 1 agi QOrmin Ianalbis invenias. I emus forte lici potest, has fuisse vetenim delicias, quarum pSi forta SSe non euiper rationeu PO-terant reddereo no certe inna non POSSUnaus. Nonnulla huiusce genetis in Liatinis vide aphiii Sianani uni vinam FI'id GI'Onovitim, Observat. sit. 13. p. 49. Si haec ObSel vati deo nunquan inventa. PID τηδε, lape non Confutari pote Si Sine Xeniplo vel a Sit, pro ἐν τῆ hic scriben- luna est εν γῆ, in hae terra, ἐν γ τ ηδε Hippolbet. Ipsi Sic rest. 53.
VHκει γαρ εἰς γ ν ID εις τήνδε γῆν Et γας βασιλεῖσι, 'egibus liuius terrae,
Comecturam in locum Aristotelis De Positica viis in priore editione late sequebatur, ideo miSi, lilia de ea illidulbitabam. Hunc desectum ad fineui opuSculi mite pensabo. Sed pergo. L. iterae unius mutatio videtur esse imaioris montenti in Epist. ad Romanos vi. 19. quia forte APOStolum ibi reddit, legendo νῖν παρ-
σατε ται μελη μων δοῖλα τῆ Δικαιοσύνη, e. Si aliter te tu vel su
499쪽
natur, hortabitur eos Paulus, versu I9. ut faciant id quod versi IS 253
dixerat eos jainferisse. ulla est arguitientatio in παραστήσατε. EX Graecis linuna ad lani locuna Liueiani, quia in nuper Praeclara Editione, quam consulto duduin inspexi, nihil in eo, si Icete memini, tentatum vidi. iocus est in Apolog. Pro mercede conducti P. 487.ed Graev de linia zσι κω reginae Cleopati'se, quana Sinaiani Salina e Gocuerant : ἐκεῖνον γαρ φασί διδαχθέντα, τ εως μεν ecmσθαι πάνυ κοσμιως
HIS tinguin καὶ τοῖς ἄδουσι και αυλουσι συγκινουμενον. o μενουν ἐπειδὴ ειδεν
dibuluui, loco elegantisSinio Vix ullus finis est liuiusniodi capitalium depravationum in isto Scriptot' eloqUeniiSSimo licet multas hastille .rit doctissinii angeli liligentia et Solertia. Transeo ad Latinos et in priniis ad delicias tuas et Rius non, cui mens sana est y Horatiunt in rixi EI Odo ΙΙ. ver. 27. legi uius, FONΤESque lyn phta obstrepunt iunantibus Sonino quod invitet leves.
500쪽
Sed quernnani locum poSSunt hie laalbere fontes, Dan Upra, Vers al)254 hinc alteira dixerat, Labuntur altis interitu ripis QUAE moratius, opinor, non ScripSi FONTES que, Sed FRONDESqyle lyn phis obstrepunt na-nant mus reui ipsar expressi P pertius IV 4 4. Multa pie ratiris obstrepit arbor piis. Sibilus folio mon, a tinctu murmuri labentis fluvii, Somno invitat.
I Carin xxxv. . in nobili illa de ad Fortunam: Te pauper ubi sollicita prece
Ruris coloniis te do inina in Equoris,
Qui itin qu e Bithyna lacessit
Carpathiuin pelagris Carina. Coloniis ruris est quasi dicere nauta inari Ponenda est distinctio post prece, et post Ilitris ante clitana voceria repetenda Si dorminant, hae ConStructione : pauper Colonus sollieita prece inalbit te, doniana In Ruris nauta Seu qui cu inpie lacessit pelagus carina auibit te, do in inani cepi oris Tali sistinctionis defectu latiora forte locus iste iiii est
Bis terque Gyertiirn istiStra: delere jubebas, Et inale ter natoS, C. Fnistra est iam ageres Ox Seu jumetum Poetae, 'en nareantis, non alterius, Se excusanti ille nina nondum civit uti una e Set mistra, necne. Sem ius ad Eneid. IV. i5 rid inerpertu nisi stra ni0ritura relDuyuat f iustra ex judicio POEtae est.' Ergo it tingui, Opinor, amelius potuit, Ne quid in Perluxu fri tra ni oratura reliruiuat. Et initio hujus Epistolae ad PisoneS ver. 5. male PQSita Videtur diS- tinctio, forte Si reStituenda, Spectatu in diarissi risun teneatis ' antici, Credite, PiSon , C. annes Pisones, ut ania ce Valgi, et uice Maecenas alibi non teneatis,
armies ' iis non ad Antico in genere, Sed ad Pisones, hae Epistola scribitur id Cl. Bentieiuni ad III Caina. . I. In nota illa historia I ulteii 'Iense Iiplat. H. O.
255 mn septen donat sestertia, nutu a SYPte nProuiauit persuadet uti ni ercetur agellu n. Mercatur ne te longis,'e.
Horatius Linguam suani Dietius intellexit, quam ut diceret nereatur, POSici Uaim lixisset, persuadet uti nauicetvi Si clipSisset, suadet uti