Hiketides

501쪽

VETERUM ALIQUOT, &c. 265

mercetur, reete ut tecisse potuit, mercatur sed persuadet Sati Significavit lotia inithiis Itonianis Vulteiuni in aereatum suiSSe, et Sine necessitate acidi iercatur aleg et lis ting u :persuadet, uti iere etur agellunι. Mere: itiis ne te longis ainbagnus sera Qua)n satis est morer eae nutilos rusticiis Rc. hoc est, postqua D ntercatus fit iSset MOX, Ver. 92. Pol me MISERUM, Patrone, O ares, Si velles, inquit, vermn ilum ponere οὶ ne tu

Tni vero quod nonien inposui qu te genuit pater Cui ille respondet :T - δίκαιον, ΔΥΣΤΥXΕΙΣ καλοίμβ' ἄν.

ero quiden norintne ponexu vocari, ISER. Epist. i. 55. videtur excidisse Conjunetio et rhaec recinunt juventa dictata, Senraque, ETLcevo Stispensi loculos tabulamque lacerto. I. e. livenes, SeneS, E pueri, ut PSerin. i. 74. nam ridiculi forent

Senes, laevo Suspensi loculos, Re id est, δις παῖδες οἱ γέροντες et, ut II Carin. XVi. 37. Dialia parva rura, ae 256Spiritun Graiae tenuen Cainrenoe,AEC. atque ita forte II Seini. H. OO. ego vectigalia nὶ agna, ET Dinitias tu eo triuus arnpla regnuS. vi algo deest ei. III Carin sit 53. Qui cuinque niundo ea niuius obstitit

Hunc tangat amni VISEREGebrie Qua parte debaci lientur uno, Qua nebit lar pluΠύροι roreS. Hoc non satis videtur naui cujuslibet otiosi erat visere, ne lire ulla in ea re tuus: Se Ronianoruui erat VINCERE : et C tendunt tangat r-niis, et bellicosis Quirit laus Per qua parte debacchentui inalieni debacchantur ignes, intelligitur zona torrida, Seu ferviali Pars Di clusa calor laus inundi . ubi male legithii fervidis, III Carin xxiv. 36 37 per. qua nebiulce Pluvia que rores, intelligitur zona si igida.

502쪽

e66 EXPLICATIONER

. Poet. 2 l. Ut a condupli plorant in funere. Lego Ut quae conductae plorant, Sc Hoc eniin praescarum erat; et locus sumptus est ex Liucilli lib. xxii citante Nonio Marcello V. Proescoer Conductae sent alieno in funere Proescin Multo et capillos standunt et mnant nagis sic enim sacetus iste locus sistinguendus est vide et Fest. Pompeium

503쪽

VETERUM ALIQUOT Me. 67

Silvis deducti caveant, ni ejudice, Huni. Deducti quo Sci ibo, litera albiecta, Sili is educti careant, Re i. e. educati ut in isto Terentii Andr. V. 4. hoanines adoles contillos inperito, reruin eductos linere, in f audem illicis' Contra I Semra. i. I9. additione liter: di, et mutatione puncti, longe 253 concinnior, ut milii videtur, Sensus eXSurgit, Quic statis ' nolint At quis licet esse beatis, Quid caussae est, neu ito quis illιs, C. vulgo, atqui licet esse beatis. Quid caussae est, &C. Quis prorit laus, ut II Serin viii. I S. et PasSim. III Cari n. xxiv. 5. Ita hunc locuti legebat et distinguebat, Ut pri-

deII forte nosti, amicus noster, capitalis ines enii vir, Nicollius Uai eripe te Nn Orae, Ut seinper-udun THur, et Equiae Declive conteinpleris arvu Πι, 'C. Quo nihil veritis tuto ad st)har en in invitat Isecenatena Horatilis. Vulgo, eripe te inorae . Ne seinper uduin Aui', Re .

Jocose Maecenas, Precor, Manun puella savio opponat tuo, &C. Epitlieton parilii lio loco convenire Macenati vi detur Transfer ad puellan eaocosa, recenaS, Precor, Manuvi puella Sario, C. Ut in Poeta nescio suo, tuella nec Iocosa Phiellaboc amoratu, Stlud munda.

Nec vespertiniis ii citrigonitumus ovile. In pronatu es ningis Oetieiuna, et Ineti US Onan : Nec vespertinum circunigentu urbus vile.

504쪽

e68 EXPLICATIONES

proxime Sequenti ver 52. putarem alnia itinius potiorem quam attre

Insperata tuae cun Leniet PCENA Superbir,

'A. συστασία mihi videtur in I Epist. xli. 22. ut nunc distinguitur :Utere Potnpeio Grospho, et, si quid petet, Ult Defer. Quomodo potest aliquis dare seu deferre ultro i. e. Sponte Sila, Vel 260 prior istud quod parius ab eo perii uni fuit ' Si Flaccus dixisset, et, si qua re indige Grosphus, ultro istari e defer intellexissem sed petitio

Defer. vltro petere se ecquentisSinis egi locutio. Oster II Ser . i. 39, licet

sensu diverso, sed ii stillis at ii petet ultro ite inquaru rint ante v. Lilvius III. 12 Seleuci lia nolitae isse ei ni non petente in Sed Peti- tuni ultID. XLV. 27. Petita ultio orietate Boinaua. Petiere ultro Gra-

505쪽

VETERUM ALIQUOT, A c. 269

tius Cuneget Ver. 62. Sueton Cain. 14. uicuimn Ous ultro petiit. Marii alis V. Ultio urpureiDu petet desit nι. Epist. XIV. 19.

NAM toe deserta et inho ita tesqua Credi, mna Ha vocat necton a Sentit, &C. Constat enSUS. Sed, ut Dadii videtur, ad imo luna fliget, pia tioc, Non eaden intramur eo disco)ὶ venit inter Meuel et te quo deseria et nhooua tesquaci cili, ainoena vocat, ECUΜ qui sentit et odit Quae V pulchra putaS.

Praecedens te sol te expulit iti, quod videtur postulare oppositio. Sic Epist. X. G.

Rivos, 'C. In eadem Epistola X. 4. 1 o D e BEATO, valde suspicor Horatium sempSiSSe mire SABINO ; non dubitans, ex sensu et adiunctis, quin ad-aeetivum locale lateat sui isto beato et coniiciens iociniisse Minoe multis ipSius Poetae locis, et ex Suetonio in i ita ritisci vixit pluri-Niun in Secessu ruris stri SABINI, alui Hurtini Totuna Sic ΓStinguerem et legerem: Vivere naturae, convenienter Oportet, Ponendaeque doni quoerenda est area Phlinunt Novistine locuti potioren rure Sabino 'Est ubi plus tepeant mentes Id est Estne rus ultuum in quo hienae tepidiores lint, quana in Sabino '6 Irure ' Nisi haec intelligas de Pararculari ali liuo rure con parando cura aliis ruribus, inepta ei it quaestio, Di tibi Plit te 'eant me inesse una on1-nibus notum sit, hiemes tepidioire eSse in urbibris Iani ini re Parenthesis ista est gnonae UniverSaliS. Hactenus ex Holatio uana τῆ χειρ σπειρειν δεῖ:)k in quo auctore, POS Ouinia quae in una Scripta vidi, innuuier Sunt vitae non intelligo. In tot opere vix una est O te, et imo, vel Epistola, in qui ibus io non sentio, luna lego. Neque de uitior ue una lide OlbSCUrit lo vitio ille minini tenebatur, teste Suetonio in vita ejus a postetis invecta fuci it Horatius enina, Virgilius, CiceIUni nonnulla, Caesar, Livii sua)daui, Juvenalis, C. in Scholis Idelegetiantur pueris, et in Singulis

Vide Selii aderi Einend. P. 68.

506쪽

gro EXPLICATIONES

sere monasteriis lectitabantur inde tot spurii et inepti versus inmoratii et Iuvenali hexanipli is, tot explicationes et immittationes ele- ntiarum lingIaae Liatinae in Contextu Caesaris, Ci Ceronis, et Lilvii, ut si isti auctore rei iviscerent, in naulti sua Scripta non agnoSCerent. naui hernistichia, et debilia fulci a ista et supplementa sensus in Virgilii Eneide, a SeipSO pleraque profoeta Sunt qilippe qui, dun scriberet, te rid isnpeturn rnoraretur, meumn inperfecta re uiuit alia levissianis eranus velutis te quos per ocitin pro tigillis re tibici in iis interponi a se dicebat, ad Sust Dienduin opira, donec sottidie colunὶnc adi enirent ut de eo refert Donatus in vita ejus. Heu quod colui uno istae, morte Virgilii interveniente, nurulusina ADVENERUNT Pergenti ad Caesarem morana isti icit non enim ad ornauiana adstringiuatir locus iactantii, sorte conspectus, de viuibus religioniS,

lib. III. cap. xxV. Da in ilia vim in qui si ii a unctus, inale liciis, effs enatus paucis iniis Dei verbis fatu placiditui, pia in Pen reddant. Da cupidi in avaru in tenaceni: ani Hi eun Liberti lon flabo et pecunian plenis ni atrii iis largienteni. Diti in id traii doloris, ac nortis: a in Cruce et ignes, aurain conten inet. In Dana'g. edit. Cantablig. 6S5. legitur, et ignes, PERICULUM Ontne et ait mini conteiniret. Sed in Odicibus Subiacensi, et Coll. Emuaanuel. St, et ignes et PERICULA, et tali-ruin conteinnet. .ego: a in m ce et giles et PERILAI tauriι in con

ride I p. 737. d. I aev. G ti US ' 1 PROna. H. 24. Citat, ui ι mice in et ignes et Phalaridis taurion Ouieiunet. Sed eun nota Sit historia, et Perila exti' dubiunt, nolo Pluta Addet e. In Caesaris Conaiment. De Beli. Gall. lib. V. Cap. 42. mendum esta tua odiana vetustuua Galli hiberna Q. Cieerrani obsidebant, et Hlopedhun xi, OSSI Pedum XV ea cingebant. Sed nillia ferrainent orion copia quae fiunt ad huiὶ usu u id0nea, gla lii cespiten circii incidere, nanibus SAGULI Sque terrain Ghau rhre, cogebant i r. Ita hunc locuti initio . seculi legebat Paulus OiDSihi lib. vi IO. a doctissiimo Oudendo ipio ad

astutiam Orosii, qui pro eae iam ite, tuo Ista non intelligi potuit, substi

m uelitii litio latu ex S. Golliatio edidit Cellarius.

507쪽

VETERUM AD QUOT & e. 27 I

tuit exportare, quod alia Dinino res est. legumlum erat, nandus TRAGULI Sque terr nisThaurire cogebantur. Hlii in uesti fuisse tragulas,

teli genii est, Gellius X. 25. patet ex cap. 35, S. et lib. i. 26. z-haiιrire ferratu tragulis, id est, est odere, iit exhaurire terrari ligontaris, Horatio Epo l. V ver 3 3. Liucanus IV. 294. de Astanti Dillitiinis hin- danainiiserentibus et siti pressis Nec soluan rastris trisque ligondus G1na, Sed gladiis fodere SutS. Adhaesit ultitias litera vocis iraecedentis, nanibus , tragulisque ili te S- tu sagulis cylle Sed Sagulis terra in exhaurire, ut niti' res, ita in laris est locutio, V piout notat ad locuti sospitator Cae,aria iidendorPiUS. Ad duxi liun locunt praecipue propter mendi antiquitatena, quae

aeque insignis est in isto Horatu Aret. Poet. 5.

sterilitave palus prius, ytaque Teutas, Vicinas i rhes alu et grave sentit aratru u. Ita edidit, ex Oon. iectura, Cl. Bentleihi : ante erat, sim ilisque diu palus, Ptaque TenriS, De qua lectione ute Glauaniaticos vetetes in nota Bentled. iogendum 26 Ierat, sterilisve palus prilsataque rein is, &C. ut pulsu renior in Caesar Beli. Gall. III. 3. IV Piraperinis . . Remorum auditos per vada PhilSR SOROS. empla inique occum unt. Eooi' Serilitum priin videtur sterilisve palumpallus aptaque rei iris, ' palus P utSataque rentis deinde IniSSuna palus ulterutri et metri Scilicet cauSSa, interpolatuna, sterilisve DIU Palus, apta Pte renias: plod Gi'ananiatico veteres in Pararent induxit de quantitate illatinae Syllabae voci palmis. Recte aute ui opponunt UI', quae sterilis erat palus, ea nunc urbes alii; et thiae lina pulsata rei userat, jun Sentit aratruiu nec aratraran Olum, Sed et grat e fratriun quae vox soliditatem et sirimitatena Soli inclient. CertisSina an puto hanc restitutioneni sed lani intelligo, pio Liuiae nesciet aua, ut in ea non priniUIn fuiSSe. 1GUS autena pace viri Sumnii non ulniitti debuit in contextuni, naagi quana AEC ex . Heinsi conjectui a doli HAEC deprelua, I Setua. II. 131. qui locu ita legenduS, et distinguendus est, ut niihi quiden videtur,

508쪽

e7 EXPLICATIONES

Ne vinnia pereant, ut fina, aut dentque puga, vel pyga serio isto Dionaetitiali versit, Distancta tunica fugiendun est, ac pede nudo. 6 Oubcia est tin ulla, tu Con sidante illa non leprensa

na odi hei es, de quibus hic agit Horatius, non tana solliciti solent esse de fania, qualia de pyga de hae vero, quia quosdam ni oechos et iugilis intrat. Vulgo aut piuga, aut denuΤ uesania. Sed ad Caesaren revertor in quo, sequor praeStantiSSimam editionem Oudendor pii, cui viro sciriptor ille aeternum debebit In his autem explicationi ibus Seu conjectUriS, qua e plUIitIUS XCer PSi, Continebo nae intra tres lilbros De in civili

Cap. III. O nnes, si lint ejus oratinis, a Potnpeio evocantur Ous ordinis sine dubio est senatorii ordini su ut apud Ciceroneu Catilin. ΙΙ. princeps ejus ordinis. Sed incredit,ile est, timui talesunt, totii in Sena- tun a Porripei evocat una Sse, et CaeSalen nullo tibi amico liabuisse. L. ego onines Sui, qui Sunt ejus orativis,AEC VOX sui i. e. partiunι ius fautores, ni s anaisSa Videtur in ecplente qui Sallustius Beli. Catilin. p. vi. 35. Stulta omne Suo di Pulis e levit et ita saepissiuae

Seouit irci laudat Pompei US, atque in posterat ni confranat Segnior es castigat, at e inritat. Ita uine MSS. interpolantur in voce Potn-peium quae VOX Scripta Super laudat, hoc modo, ' '' et postea in

contextum deducta, genuinani, Ut videtiar, Caesar' i SCripturam XPU-lit pira ea viii loci substituunt acre Vel P oi l Ptos, Ut opponatur το Segniores. Aliud a Caesare suiSS SUSpicor laudat ALTEROS, atque in posterii in consiunat Segniore Castipat, atῬι inestat vi ad exquisitius erat et elegniatius quam Ut Vulgo intelli M'etur ut lite adeo Dini SSino, et postea ejus loco inepte SubStitutiana o inpetus. Noster Beli. Gall. V. 13. Hibit latetis ALTER angit lus, Pia est ad Canti tunὶ,-ad orienteius o leni inferioi', ad ιeridὶen spectat. Supra, C. 3. eiuSil libri : In ea ciri tote dii de prancipatu inter Se contendebant, In tritio intimis et Cingetoriae eae tibi is ALTER-ad eunt enim. Indutioinatus equitatunι

peditatuit uiue cogere. HoratiuS I Serim VIII. O. Lianea et sigies

509쪽

niet dedita hosti . pertinacior in repugnando, telis obruta et confa eri. Graeci De luenter ita scriniunt. Cap. VII DONA etiani, quiet ante habuerit, deniisse. Dona Sunt Privilegia, Seu praerogativae, tibiinitiae potestati concessae, inquit Cl. DaviSius. Velles exemptuni unum dedisset istius significationis Limo

et tistinguo Sullani, nudata onὶn Aus ebius tr dunttia potetiate, tanten intercessionern Heran reliquisse . PO)npetu in qui antissa restituiSSe videatur, ΜNIA, etian Plae ante habuerit, ademisse. Caussa hujus erroris, e nnunteirarum in his libris, videtur fuisse conipe Iulium scriptionis, Olci pro Onmnia. Iule secerunt dona pro quo alii condiciunt bona. Cap. XIII. Hunc eae primo Ordine auri Caesaria consecuti titues.yG5 Scriptum opinor eae prim crdan pro eae prinus ordinibus: Si enim legenduna puto Lilvius X. 39. onus, is piis, ad prinio ordine perari'ὶa, per corpora evaserint ita ex collicibus legit Gronovius, et notat, oi diares hoc signifieati non esse nisi peduuvι recte et inde est quod

hoc loco Caesar addit milites vide ibi plura Beli. Guli. VI l. 62. qui ni Primi ordines hostiuin trans iustis concidissent. Alium limus locutionis significationem vide B. G. I. 7. et notis ibi Paullo ante post,)pro L. Pupius imbri optimi habent L. Pupius volunt, Opinor, P. i. e. Spurius PupiuS.Cap. XXIV. quonimi ad id te inpiisfacultas conloquendi non fueris, at-φι ad se Brundisium sit ventumgs, interesse Reipublico et coni munis salutis, se con Pon peio conloqui: nepete vero deni persci longo, c. JHoc est Caesaris ad Ompeium mandaturia, Per Cn. Magi uni cuius Inamlati neque Latinitatem necliue argumentationem intelligo. Reci-proeorum doctrinam satis luculenter tradidit Cl. Clariaus ad Beli. Gall. VIII 5O. sed quomodo ad se possit Significare ad Potnyeiaιin, sive Magius haec loquatur ad eum, sive seSar Scribat, neScio. Deinde duae reddi videntur rationes, quare intersit res publico et conὶrnu ni salutis, Ut Caesar cum Pompeio conloqiuatur Pranaa St, quontain ad id ten pus faci/ltas conloptendi non fuerit Secunda, quoniam adio inpetunt Caesar

Bratndisiun Sit venturus. Hae ratione per Se Sufficerent ut evincendam lituus loci infi1 initatem. Lego et distinguo Magitis nari a Pona-peio Quoii iam ad id teinpus factuitas conlopiendi non fuerit, atque i. e. statim ad te Brundisi uim sit venturus. dicit interesse reipublicae, et

ideiu persci, e. Difficultas limus loci ortuni videtur habuisse ex In uva interpunctione, ex se pro te, et ex Oee atqtae, quain ceperunt Pro

510쪽

274 EXPLICATIONES

eo' unctione Cum SSet advectium, stat Dii, continuo, Ut in noto StoVirolii Georg. I. PO d. Si bracma forte rean irit, Atque illun in praeceps prono rapi alveus arnici in)i Seritu Atque id est, stati in et ita sumi potest in Horat Ι Senti. VI IOI. Atque salviandi plures et saepe in scriptoribus optimis. .ivius XXXIV. 25. hortatusque conjuratos qui aderant, ut potius quain aetorti norerentur, amna Secun caPe-266rentu ATQUE cum paucis D foruin re pergit, &C. Plura vide exempla in Fabr. TheSauro. In Caesare, hae vocis Significatio non percepta, multis eri ribu et interpolationibu anSam lectit, quarum nonnullas, prout OCCMi seri, infra memoratio. venturiis optime selibere potuiSSet e ventu ruin retineri tamen potest Sit venturus, ex mandato musden generi III IO. Fiant uni in bello Fortuna postit, jam ipsi incoin nrodis suis satis SSent docuinent e non No esse vide Udendorp. ad B. G. II. O. Paullo ante, quem Cn. Maolun Vocat Caesar, Plutarchus in POuipei p. 652. F. appellat Νουμ ριον non recte, Opinor. Ni inertius enim I at Iaenomen Solum, Si ut Qui itus vel ius et Fabiae genti peculiare. Cap. XXV. Ttre tuis Italice aridus region Ausque Graeciae J Quaero,cUJUSnam Criti hae VeIba, Girentis Pari Aus region latisque Sint et

quare Nonne deest opportunum 'Cap. XXXV. publice iis coit cesserit. Haec Sunt vecta Massiliensium, non Caesari in Sila perSOna. Unde igitur iis, una Massilienses de se loquuntur Liego: γι0ruin alter agros Volcaru in Arecoriracomnuet Helvior ni piratice ' i. e. siui concesset it alter, c. di in Conicibus nonnunquan scribitur , Vel si unci in ieemnis Di sinat in Q. Caecilium c. 15. pro sibi pristi Mod Franci halbeti pristias iaci pira tibi invenit Lilvineius in Eunaeni Gratiar Act C. i. p. 2S5. DelapSae transposita liter fit is, et inde iis Fod Io stat, non est, ut mihi videriir, aevi Caesariani. Vide partian. Severo, C. . ubi e pro

eli. m.

Cap. L. IV. ponten inStitutum biduo perscit. Tres optimi Codices

habent Distituit; reliqui SerVant inStitutiviit. Fori atque eae utraque parte pontein instituita in titutum biduo perscit. Supra c. 28 duasque naves-scaphis intriuusple deprehiendunt: Oprehiensas ercipiunt. vide et II. 11. et Beli. Afrae c. S6. Cicero Divinat in Caecil. e. p. hoc institui, atque ades notituim referri, ac renovari, inole, te fe

runt.