Ludouici Iusti Galliæ, et Nauarræ regis inuictissimi vita, et virtutes quadraginta elogiis explicatæ, occasione funeris eidem decreti a sorore amantissima, Christiana ... Auctore Aloysio Iuglaris ..

31쪽

, a Iustum eum nolit agnosci, Qui quae Dei erant Deo reddiderit, i. aQuae sua sibi. ri .i

Velit illa tamen, aut nolit; Ludovicus is est, i' 'pQui Rex a Pharamundo sexagesimus quartui, Credi possit in Galliis regnasse primus. Ita dederunt alij leges, ut & acciperent: Cum haberent penes se Regni insignia, . Penus alios Regni iura. Is unus Gallico plane liber in Regno, Qui ne tempori quidem voluit seruiendo regnare. ζHac tanta libertate dignissimus, Qui cupiditatibus obsequi DNec coactus est alienis, nec voluit suis rbs ad Assuescite Ludovici artibus Principes, imo ' sEt ad easdem laudes iisdem itineribus lutit

Properate. Subegerit ille perduelles armorum violentia, Accepere arma Vim omnem ab innocentia morum. Ornamenta piae mentis .

Facta impio dogmati tormentasunt. Ideo Caluinismus e Regibus nullum habuit Hactenus magis hostem,

ELOGIUM

32쪽

Pacata Galgia, Europam iniuersam suis implet victoria.

IΤissi MuM Principem Proh l in quot bella impulit amor pacis lDissidiorum occasiones, ut nullas attulisset, Adeo multas inuenit, Ut dum unam sopit, alteram excitans, Pacando Galliam, turbarit Europam. Sint haec Crimina temporum, non Gallorum, Qui ut pacis & ipsi otia diligant, ζ Ea libertatis detrimento non emunt. e a Mutaturus Rex bella, Quae aboleri non poterant, Ad domesticorum remedium In externa consensit. Patefecit hanc ad exteros viam excisa Rupecula: Tunc primum incussit Gallia terrorem hostibus, Cum ipse iam incuteret nullum sibi. Vocatus suorum Iura seruare, Qui tam feliciter recuperauerat sua: Superatis, quas frustra hyems defenderat, Alpibus, Victoriis suis ingentem in Italiam aditum Relaxauit. Pugnarunt ubique gentium pro tanta virtute, Fortuna temporum, Infortunia Nationum, Adeo ut Arccs Europae muttitissimas Tam

33쪽

. 'ram multis in ictas saeculis Primus prope vinci posὰ docuerit. .. .. Superbiat exciso Sagunto Pompeius Carthagine Scipio, Syracusis Marcellus,. Nemo cum eo Poliorcete se conferat,

Qui vel in primo bellorum suorum impetu Intra nonaginta dies, Urbes minimum quinquaginta Deditione, vi, terrore Nominis suas fecit. Opponat Inuidia semper infensa felicibus quidquid volch. Bellatori tanto id ipsum fuit vivere, quod vincere :Nisii quod cum iam desierit vivere,

Adhuc vincere non cessauit.

ELOGIUM XVI.

Ui potuit inter bella Mars credi, Inter Musas adhuc visus Apollo. Assuetus Regnum suum ipsismet ornamentis;

Armare, Scienς non minus necessarios y tir CZ Contra ignorantiam eruditos, Zi of b I Q intina duersus ignauiam strenuos, Vtrisque obtulit lv Imr :Π IDisparis exercendae virtutis pares casiones. I O

Erexit saepe Academias, ubi Arces destruaerat , ' i'

34쪽

Nec tamen interim minuisse se credidit munitiones, Cum Magistro potuisset Patre sat discere, Palladi nec clypeum deesse nec telum ; Et hominum capita ineluctabilius dimicare,

Quam manus. Sub uno olim restituta Ludovico, Restoruit sub altero, pene noua Sorbona τAcademiarum omnium Matri Accreuit ex aedificiis dignitas ; . Mi Adeo ut iam non minus oculos ' . Quam aures erudiat. Excitata in tanti admirationem argumenti Omnia genera litterarum.

Suspexit in eo Theologus gratiam, naturam PhilosophuAMores Ethicus, Muscus modos Solam Poesim Achillis, & Aineae puduit, Cum eum in historiis inuenit heroem, Cui parem fingere nescisset in fabulis. Audiat igitur Haeresum Profligator, Qui eas magis, erudiendo ignorantiam, domuit, Quam euertendo Rupellam.

35쪽

ELOGIUM XVII.

yngentem 'umis laborantium multitudinem holo

sanat contactu.

U I D N I adoret Reges suos Gallia ZQuorum humanitati Ita manifesta est inserta Diuinitas Vt ipsis etiam morbis ingeneret reuerentiam sui Stare coram tanta Maiestate Pertinax alioqui tabes, struma non sustinet; In manu Regia diuinam agnoscens Imperatam illico fugam exequituri Felices eos populos probans Quibus tam salutaris sit res Multis perniciosissima Ad Reges accessus. Accepit Ludovicus una cum Regno virtutem Quam vel priuatus mereri potuerat. Tegere illam nesciens cum aegrorum iniuria, It euocauit ad usum, Ae si Miraculi huius auctoritas Non induisset in Galliae Regibus vim naturae, Sed ut haberetur, Nouis egeret quotidie meritis impetrari. Vix unquam fauces contactu soluit alienas, Quin praemissio ieiunio cruciaret suas. Pacata

36쪽

Pacata Gallia Ad Italiae fores delatus Segusium Tantos non attulit felicibus metus, Quantas Miseris sanitates. In Diui Iusti templo, Credas Regis, & Martyris In unum coaluissenustitiam: Cum ibi visus sit Ludovicus Non illa solism fecisse, quae Reges , Sed ea etiam potuisse, quae Martyres. R

E L O G I V M XVIII.

Excitata De in Regno dissidia tam felicitet quam prudenter componit. OLAM Dei domum nulla diuidunt iurgia: Caeterum ubicunque homines, ibi Lites. Quacunque maior inuidia Ludovici Fortuna Eius penitus prudentiam texerat, Nisi magnis & ipsa obiecta periculis, Iis par erupisset.. Coactus in bella . Quorum odisse non liceret authores, Studuit illa magis prohibere, quam vincere: Nec unquam magis notauit Humanae felicitatis lubricam fidem, Quam cum non potuit pacare Palatium,

Qui pacaverat Regnum. G suorum

37쪽

Suorum non placens moribus, Qui suis tantopere probaretur, Eo se deductum ingemuit, Ubi videri cogeretur, Aut Rex parum prouidus, ui ril Aut consanguineus parum pius. I I l . Neutro tamen fractus in scopulo, Iniurius nulli, pluribus utilis, Carissimorum tolerauit absentiam, non imperauiti. Quis hanc Ludovico calamitatem obiiciat 'A qua si factus est minus felix,

Non factus ideo minus pius. Et tu Lector, multa velis in tua fortuna . Corrigere, Quae corrigere ob hoc unum non debes, Quia non potes. Singularia Certamina siverissimis Legibus interdicit.

I pN ELL o R v M Auctorem Ludovicum qui facis,

Us7 o Cave ne dicere magis debueris Abactore Praeliis praesta persequuxu , Extra Regnum suum postquam eiecit publica, Studuit etiam abolere priuata. Si Pacem igitur mundo, Ob hoc unum ilic non dederir,

Quod

38쪽

Quod imperare eam ipsam non potuit exteris Quam potuit suis. Execratus probrosam in honosis desensione vesaniam, Quae singularibus dissidii, Singulas sensim Prouincias exhausisset , Vltionem non ferens A Christianis credi magni indicium animi, lQuae vel Ethnicis fuerat Certissimum argumentum pusilli,

Infami illam nomine puniens, i r OLT Luendum capite crimen secit: ira tuo

Dissimulare nesciens eius inobedientiam legis, lsii 3 'Quae deberet omnibus & aequitate placere, I aeo ,

Et utilitate prodesse. . Lia VPrincipes ipsos indignos venia censuit, mi V i': VIQui, quod ita displicuisset honoris Arbuto, D IAdhuc honorem putassenti; . TEt nobiles iras in alios Quam in Regni & Dei hostes absit mere au si essent. . t Collige, Gallia, quotquot potes Coronas, Regi tuo nunquam tot Ciuicas dederis, Quot ille Cives hac una Lege seruauit. Et miremur in Ludovici Castris Tantam ingentium animarum frequentiam ξStrenuos qui perire in priuatis dissidiis vetuit, bii VEos habere mox potuit

39쪽

ELOGIUM XX.

Hamedem silium a Deo impetrat. I G N V M Rege optimo haeredem Quia non facile poterat Natura concipere, Hoc Galliae beneficium distulit annos plures. Tantum tamen opus moliri Quia Natura sola non poterat, Fuit in subsidium aduocanda MARIA, Quae felicibus semper obstetricata puerperiis, Vera mundi Lucina est. Europae procellis finem spopondit E Gratiarum pelago Delphinus emergens; Tam boni Musici precibus excitatus exiliit, Et mundi calamitatibus territas spes fugaces,

Piscatoris Petri secum reduxit in retia. Dedit Ludovico filium Ea ipsa, quae dedit Deo; i lcini Si muneris igitur pretium liceat ex authore, Cognoscere,

Quando etiam fuisset in tam bono Principe, Vnde formari pessimus posset,

Talem dare nollet M A RI AANNAE p sertim, In qua & Matris suae nomen reueretur,

40쪽

Inter Miracula vivat Qui non creditur sime miraculo genitus; ., Ludovici absentiam aduerti'prohibeat Ludovicus: Et ne sit infra Decimum tertium Decimusquartus, Qui Laureti in imagine vivit Argenteus, Totus in seipso Aureus, Saeculo suo pretium faciat.

ELOGIUM XXJ.

'Eo deuinctissimus Princeps i Ita illi suos omnes agglutinauit asscistus, Ut nullus nisi in Deum illatis laesus iniuriis, Vix aliis, quam Deo collatis honoribus Potuerit hilarari. Eum reueritus ubique praesentem, Ubique vixit tanquam ad Aras Sacerdos ;Nihil inter homines magis cauens, Quam ne quid ageret Deo teste non dignum Usque ad naturae negligentiam, Et obliuionem fortuna: ἰMemor virtutum,

Diuinitati propiores ita dilexit, Ut eas non tam induisse, ..t ' Quam in iis totus desisse videri potuerit.

Religioni sane quamdiu fuit bellum in Gallia, , H Nullam