Ludouici Iusti Galliæ, et Nauarræ regis inuictissimi vita, et virtutes quadraginta elogiis explicatæ, occasione funeris eidem decreti a sorore amantissima, Christiana ... Auctore Aloysio Iuglaris ..

발행: 1644년

분량: 67페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

Nu ssam sibi passiis est pacem esset IlSuas illi iras aeque ac amores utiles fecit, . sibimetipsi eripiens, Quam daret illi, securitatem regnandi. iii m a Christi iura roborans suis, i . Qui commune aliis Christianissimi nomen , Fecisset propriissimum sibi: . T, Ne hane quidem laudem Volen .gratuita . . Sed & hanc debitam, at et num illi Epinicion victoriis suis cecinit, .

AEternum Euchari ilicon moribus: Illius gloriam crebris alens ieiuniis, Illius ignominias magnis recolens lachrymis, Adhuc illum magis imitationes . Ouam magnifica templorum Erectione, Laudaula..ilietur ii uin tri re ia r I

ELOGIUM XXII.

Quo uniuersos se queest coplexus ac singulos Labores illi omnes hic Tyrantius indidist,' lGHic illum, dum quiescere non sinit, occidit. Praestantissimum Principem Cum ita bene Ludovicus expresserit,

Expressit

42쪽

Expressit fortasse melius Amantissimum Patrem: iHoe illi nomen ne crederes

Primum detulisse Delphinx aM I O Puer adhuc filiis visus est afundare r: Vtpote qui qua die viderat

Se unctum in Regem, Eadem se crediderat I A =i . Omnibus assignatum in Patrem lNemo maturius induit nominis hujus affectus. i Egebat adhuc ipse tytoribus, . i l-l - - - VEt iam omnium Tutorem agebat; . t Sollicite vigilans CNe cuiusquam laederet auariis inopiam, i zri V

Principum semper probra esse non temporum: l

Quidquid auderent sapplices dicere Alieno silix lolatio

Visus accipere beneficium, cum rogaretur conferre t Nullius Thesauris inhians i ii i Qui eos solum se crederet habere qu sidaret, Zf'Il. Certus in diuite regno i mnquam iij rn Regelii esse, , Suorum diuitias istuduit; angere. non sun r . Omnium amore dignissimus, λ lQui sola populorum utilitate se ilia r i ci Gloriam Prindipis metiretur. a L . I Π

43쪽

E L OGI M XXIII.

Ludovici in summa febritate, summa Modectia. Nox 'Avr querimonias, 1li I. iCuicunque irati praeconio, Manes pissimi,

Uestrarum admiratores virtutum ii

Vni Modestiae placati esse non possumra, M. asci. Quae in hac tanta Qpportunitate loquendi , in bi 3 lSilentium imperarit. . t loZ

Solem indutus adhuc latere speravit l, tiis IImminuit populis libertatem, l n Urii GQuibus noluit tantam hanc honestatem licere. i Facundiam, Tantali pmn a, mulctauix, i Quam tot lectissimis ferculis irritatam p. Ici unam adhuc νiuero Voluit. btu Lus PHuic volu ntati, licet & tanti Regis ultima fuerit, Poetica audemus licentia reluctari: - iri j,b: i i Congerimus ii, mortuum decor Quae vivus mereri maluit, quamh-bs i5 tot, ition statum volumus mundo, oi ni avri Ludovici merita pluris nos aestimare quam iussa. iue Christus ipse tot ab eo donatus triumphis, , Depositi eos, non doni nomine retinens, Omnes in uno reddidit morieriri.

44쪽

Dei igitur exempla si sequimur homin es, Regi nostro modestia multos honores distu terit, Nullum abstulerit, Cum plures sit habiturus in tumulo, OQuam aucupari tumidus potuisset in regno. m At M

Ludoviti in calamitos beneficentia. Si it i l

RCE Aasus conductas ab hoc funere Praeficas, Pauperum pater i C. IIn quocumque pereat populo, Nec illaudatus possit, nec illachrymatus efferri. Qui miserorum oculos siccauit vivus, Etiam felicium genas humectat mortuus. - Hoc unum de illo conqueri mundus possit, Solatia non dedit diuturna qui dedit maxima, Constitutus a Prouidentia Nequissimi remedium sarculi, Qui cuiuscumque peccata fortuna Sua poterat charitate corrigere, i : Omnem felicitatis suae fructum Alienis calamitatibus debere se credidit uEius liberalitatem qui praesciit Deus nNe ita pronum in beneficentiam Genium it 'o Argueretur frustra fecisse, Partes suas duxit Non minori eum patrimonio munire,quam Regio.

45쪽

st hoc ipsum timen exhauserat, i isINisi eum dandi occasio, non animus desecisset. iAdolescens ab Aulico monitus, Quod porrigenu manum ad stipem l triti ,

Plus aequo munificus extitisset, Mendicum reuocans

Maritiae remedio prodigalitatem hanc emendauit: Illi non aurum solum quodcumque superfuerat, Sed & crumenam ipsam adiiciens, In quasi se non dignae expiationem tenacitatis. Et miremur felicem in bellis manum Quam Dei aemulam veneramur in donis λ Nemo terrarum omnium Imperio dignior, . Quam qui eas purgatas aerumnis, I9 nSeminat beneficiis.

ELOGIUM XXV.

Ludovici in dulgendis idoneis magnarum' rerum isdwm Eris Prudentia.

In s mu

tua tu Diu TOR Es, quos habuit Ludovicus 4 1 ad Nec mediocris olla re Fortuna, . In n. O Nec nisi summa eligere Prudentia potuita .: li A

Optimis qui sem l adhaetanas

Eos non est actus mutareddas: d ni GL mori sat Virtutis illius summo nuracabo Vidit in magna Aula senium magna potentra. H Ab omni liber inuidia nobilis is usinet fauo bonita C. I Suoruim

46쪽

Suorum incrementa semper adspexit ut sua ;Et tam non malus Amicus, Quam bonus Princeis, Ut quos amauerat,sibi quam simillimos faceret, Non dici quidem Reges,sed esse iussit. Quam idoneus alios regereTam facilis ab idoneis regi. Nullum ratus detrimentum libertatis, Quod se sanioribus consiliis alligasset.

Dei more ita egit omnia Vt iis etiam quibus vim omnem contulerat Laudem relinqueret suam.

Quis pudor Soli Phosphorum sequi ZEt bono Principi ire post famulum

Praeeuntem cum face, . l l

Describentem itinera, non praescribentem 3 Qui in magno corpore manus & humeros laudas, Memineris omnem esse virtutem ex capite, In quo ideo membra omnia coronantur:

Vt ut malignus Interpres sagacitati velis adimere Quod male adjicias probitati. Richelios omne dare Saeculum potest, Non Ludovicos: Cum facilius sit inuenire pritiatos . a- lae t . lQui nori trecte consulere, Quam Principes Qui ita velint bene Consulentes audire. ii m

47쪽

ELOGIUM XXVI.

Ludovici mira in adeundia periculas Fortitudo. M N I ausus hora prouocare fortunam, Conatus eius omnes ita contempsit, Ac si iis se obnoxium nesciret agnoscere. Se ipso loricatus animus Umnia praeivit in discrimina non vocatuset

Ibi potissimum primas volens, Ubi priuilegium est eligere potuisse postremas.

Terruisse illum ipsam mei Mortem credas, Adeo interritus in eius saepe faucibus lusit.

Exempli sui violentia Thersitem ipsum Achillem fieri coegisset: Iis implere solitus animis se sequutos,

Ut eius aemuli fortitudinis Prope ad fines accederent temeritatis. Ad Engeriacum sane eo usque progressus Rex est, Quo nec triarium Ulla parendi necessitas, Nec gregarium ulla mercedis auiditas Impulisset. Nimirum se totuna suis ita deuouerat, Ut eos iam non solum authoritate, Sed ipso etiam vellet corpore tegere. Eo regnante vix alios agnouit Gallia metus

Quam

48쪽

37 λ

Quam quos ipse hac sua tanta securitate u PFecisset. Pro bono nihil sibi timente ci i ii rv Ob A Omnes omnia metuebant: TN unquam de virtutis praestantia dubi, Semper de fortunae infidelitate solliciti. Absumpsit tamen omnes in his timoribus metus Erecta in omnem fiduciam Natio: l ' xlv 'VNe unum quidem Pisandrum ei a

In tot exercitibus numerat, t1 I

Cum odiosa videri iam non possint pericula mihi. Quae usque adeo cara fuerint Regi.

Ludovici is plectendis sceleribus, ac mun raodis inutibus summa lantitia. i. Et L

OPVLORvMfortun m i, Artem vestram facite, Principes, tui GEt ut possitis beare quos regitis, . ci i qIdeasdistulite quas habetiS. Vnica Ludovic unqima R andi, siau n. iAd honesta pellicere magnis praemiis, Deterrere a turpibus, magnis poenis, Obruat verius quam erudiat imperantes Praeceptorum multitudine Philosophia:

Tam longum iter peregit ille compendio,

49쪽

Qui bene semper collocauit beneficia, i P . Nec male supplicia, IAdeo ut illius in regno i l l cl ' Tam bono non licuerit essemiserum,' M . tuo. γ imo Quam malo selicem. tu surival seu ut priuin Statutos a Deo Virtutis nutritios Reges ciens,. dii, ubi mZ Tam inestis min honoribus aluit, ' id Ut vix ullo fuerit sub educatore robustior. o tri Liberalitatem suam infra suorum metita p intinv UANunquam passus consistere 13 7 Hirta I ro Dare paratior quam offerreuli stati i Liυ o ibo mi DVigilias unius muneransi R OLPlV λ. . Somnos alterius excitauit.

Non ideo tame si obleus ne quidam ple 2M, 'Nihil cau- curatisi i T Quam ne aliena nimium Assimulando stagitia. .

Et frustra innoceas, criminota leui Clementix. Quas male condonasset hominibus,

Dignissimus quem Mundus uniuerses l. V m A li

Qui quemquam Aut impune mal , a talislotium Ob 'I min T Ziim: ' eiolitin ora ill aestitio l LA

50쪽

Momenta omnia laudatissimis curis impleta, Praesciens annosi uos cliuium messe 1 posse, Quos adeo saeculorum omnium meritis onerasset,

Ne suae quidem misertus puerulaepirii Annos, quibus pondum prodesse si rininibusζpplers, Colendo Deo prudenxerampesidia inuti ii AAssuetas suos in ardua non m iste AP si nazbOASed deducere i. oslui ai obii Nec imperare solum bellis si per se gere M 3zai ensaongi

SEARCH

MENU NAVIGATION