Isaakiou kai Ioannou tou

발행: 1811년

분량: 612페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

Varietas Lectionis

t Tana, qui h. l. egregie halluciti Btur, uti etiar interpretes L, ycophronis latinos, eniendata, eo paris inmitiendati XIX 17, et ni Onstrate Strabone VIII. T. III. p.

185. ed. Si Rhenis. TZ schia Cis. PIO in Onto Ilii in Μὶ leae non .iptas esse γαμφηλας νου , sed in vicinia earum. eiba Stia bonis sic semia lamat εἱ-

. 59 sqq. e. Olit ad Eustath.

si uni as Ouid uero id XVI, ara lapsu ineno oriae legisse

Φαλακραιοι dicit. πόδες pars pro tot h. e. ipsis naitibus, nain . ποῖς est πηο αλιο , . . clavus vel rit letis Bais, ut

Hom. Odyss. II. et Pin I. Ne in VI, 94. Cf. Otter. V. 93. γυθίου Sic nostri Codd. omnes legunt per Lut etiam Polyhi. V, 9 6. Strabo III. p. 18 d. sed Paus.

112쪽

sic etiam in scholias. Iti Vit. ivem super εἰννα scriptum θῖνοι, quod vix est scholium. Thryll. Sane hic vers. est salebrosus TZet Zes, uti saepitis, hic ineptit, et cum

eo interpIetes reliqui ιαυειν est διατελεῖν, ανυει , Vel

quiescere facere , ut Eurip. Phoeni Is IIII et infla v.

Stephan Thes. στόλον ergo διατελέσεις, cursiam Persese , qui Vero στόλος dicitur τό-λο σκαρθμων, nain hoc Ver bum Clanin στόλον videtur Ungenditur cur1. saltuum l . e. celer, et quas per saltum, transiliendo morat. I, 3, usi h e secundus, ut Tet Z. in Antesiona. N. 93. ἐς πρίρω οὐρο Deuto jeciando fias , et εἰναφύσει , , nouem cum a vilius, quibus Paris vectius est Liacedaemonena. Si vero lectio θῖνα φώσσωνα o Cuna habere potest, quana Cod. Vii. . cum ipso TZelga κ-hil , et, supplenduin est εἰ l. προ , ad litto , ut U. 246. εις θῖν' ερείσας Sensit ergo Otius Vers redit eo, ut sit: hic Pigelles, hic cursum δε-

Diues fetu iter. Quod si Mais

sit, cui non probetia liae inter pietatio, Per me c- quiescat in veteri iactatio. ilibus liberabis, ita ut σκαρ-

Θμος sit motus υeherneris, eam que 2 Confirmet coluthi auctoritate omni emo Iaratis V. OR. XOria tempestate mare turbatum et nauem

iactatarn fuisse. V. 1Ο . μνυμφον Bene quidem Rei chard infeliciternuFiarm nt quum myst Ogra .phi ante raptum Paridis nil' tradant, quod tui in tei pretationi faueBt, ima limeX-plicare illocabilem , quae nuytici nepia i dari, li. e. iam

rito in Creta Sic Eurip.

113쪽

κεῖται. Forte tamen inter in

fertur ad irinia ex ioc matrimonio in Troianos Iedianis latitia. πόρτιν Ci Z. et Vit. 1, Vt Vat. πόρτην, Per Peraim. λύκος. iE. et Vit i. ως λυκος, in cliolia Vero συ , qtio 1 e ως fieri potuit.

Thryll. ως ex ultima syllaba

11, a Thryllit. δυεῖν putat praeferendum esse, ad litque Scholia ανέκδοτα ad Eu.rip. Hecubam, quae apud nos

dum tamen, an Ibycophroni fornaa Attica δυεῖ, sit obtru- Q. et CiZ. πελείαιν, ut Steph. iii od Tliryli praesert r 4-λίαιν, o It πελείαιν, Pal o. In hoc una ero errat Sebast. qi ita antea Pal. o. πελειαῖ, praebere dicit. Legendum ergo est vel hic, vel antea Pal. 42. γονB. viti a et S.

Cig. et viti tres cum scholiis . ει πέσασαν, in VI t. a. autem superscriptum, λεμ - πταίσασαν, cf. ad h. l. Rei-chaid. Pro λη μιν omnino legendum Cian PON . ληῖτιν. πτερῶ li. e. naui XVarisis velis auola ue Scholiastes Onita misere. Vt eurs. 11tat, ineptiae videtur, X plicans: σῆ ταχύτητι του Ἀλεξανδρου.

114쪽

Meurs de pagis Atticis, Val

I 4 II. εκνοων ποθος de amore et Coraci Ibiti usurpatur. Viri attinebat clio monere ' misi

sed Holia. l. l. atis. III, 22, 2 et Strabo IX. Θ g. 99. Cranaen, postea Helenam dictana, vocant. κραναὴ au in possit es Ras era, τραχεῖα, CL

pedit, ioni inus intelligatur Salannis. Alia Xponunt de Cyclieris Ver antani en

115쪽

Vari et a Lectionis.

citium Itaycophron vo r. 'ξα- κων de iis quo iure, qui vini inferant nauli ei thias, in nimnoque de lasciuiae petulantia, Vt V. 5O9 et 22η, Vtiet iam δροι καινα V. 674 , sur-Pet, et sitium nullus alius pii in o mi leni in insula Sa lainine concula uisse cuni Helena tradat, non dubitaueri in iecedere ab interpietatione clioliastae, et δρακοντος Un re cum πόθον, itavi ποθος δράκοντος sit concrc-biti se lasciuus tqiι illegitimus, et con tria te post πο Θον deleto το νη σω Cum κτῆς, ita ut quaecunque alia illula Atticae conteriit ina ipsa quoque

Cranae, si ei est insula, vel Helene, in te nigi queat.

V. υχρον ταρ. quia Paridi Proteoe pro Helena erepta siniti lac Iam eius erat datum. Videtur 1 Vcopilionante octilos habuisse Eurip.

καξ, nostri quotliae ita ia-

Vit. l. o γαρ γε lecti bona, et iii textum Jhiae recipia, tur, digna, a nemine adhuc notata. II in scitot minor. addit: το σε περισσον, sed vere non redundat, an longa iriter possit paten ineficie seiri potes ad v. 128. κεῖνος σε νοσφιεῖ. lacet tamen γε, naui vim addit irationi et- enirn hic t e. φλεγραίαις. f. Steph. ByZant ad λέγρα. V. 116. στυγνοs Vt a P. Eurip. Electr. 769. φονευς στυγνος inui jus . claol interi. μισητος, perpera in Sebast.

trisis ob sqq. γέλως - δακρυ , nisi velis litterpretaria qui rises reddit. ορωνης. f. Eustath ad Dionys I 27, qui

minat filiam Protes.

116쪽

a Sebastiani

conieri possit. ρίγωνος Nili. Sic quoque vocatur ab Apoll. Rhod. IV. 60. et lin. H.

potest calcari pedibus, scit.

nul ei a facili lapsu mutari poterat in is forte σιφνο vel V. IEI. νέρθε 'ta quoque

Pici hac lectis ne stant Codd.

nostri omnes, et scia Ol. min.

Vit. I. qui explicat λῆλθε, sed schol in in vit . . legit

διηνύσας, iam interpretatur:

iii Apoll. 4. quare sic OCetur, Cis. Dan et Iacob in Anthol. r. T. IX. p. 9.ed Iacobs vel T. II. p. 136. ad Diodori Sarsi Epigran m. V, 1. ubi nominatur ἰχναίη παρθενος, et ans in Vie-land Mercurio Teuton. an.

117쪽

ν ariditas Leotionis.

quis est, qui nesciat Horatianum illud: Culpam μελια

prernu comes, ID IV. 6, 24. 8Sclinei dei L. I exicon neque V. 15O. λυγρα Viti Q et d. λυγρων, cliol miti Vit. I. χαλεπων, ita ut iiDoatur Cum γψμων, non male quidem, Veriam contra Metri leges, quas Lycophron constanter obseruat.

V. 151. πελειάδοςx Vit. et Ciη παλειάδος, vitiose. Caeteriani hi Genitivus et ad λίπτοντα et ad εκβαλλων simul referri potest. V. 134. Γον Θνοις -- πάγον θscit. υκ αιδουμενος , Ibi marinum, quod sinu cum hospitibus sumitum quam ni olesta verbori imponi pa pro iure

hospitalitatis, quod est inuio, labile αγνω1 i. q. αγνοs . nec satis apte Schneid. In GeN. Gr. πάγος. . laudat, I yco phronis loco , de mali ipso

explicat Plati alter a sant, quae interpretes de sale pu- Io es uti duiit. Θεω , ii primis Iouis, qui hospitalitati

praeest. V. II 6. λοιτος sit. I. ut

V. 157. λαξας Rei charil.

quod significat disrumPO, vel etiani cum clane idem a λάζω, quod videtur esse ille in quod λακτίίω, Vt schol explicat: Hesycli et schol ad Eurip. Hecub. 64. υβρίς ο τραπεςαν Cil. ξενίαν, vi noni inat Oin Odyss. υ, 25 o. et in J. Isth. I, o.

ζαν καὶ Θέμιν per Hendia d. τραπεύη Θεμιν , ius o ortu.

stri omnes Phanor videtur legisse κανακυπτώσας.

118쪽

Sebastia na

que nec spernenda ii dein lecti O. V. I 33. εκφλε- μαγ 'ους Vat. I 6. et Pal. 4 Ο. V. 39. τοὶ γὰρ Cas. Jaari et Baro C. ες pro εἰς Vat. III. I. I. a. q. alii. V. 43. πλευρωνεια Pal. I 58. V. 4 q. ersus ala hocce inclusiue ad Oo Vsque XClusilio,

similitilo iisque, qIIae sunt pia eniisset, non est on1-nino apta , Dis sui , lato puncto post τρόπους transferat hir ad si luentia, ita ut PBris visae citi catuli sunt

re tristi, sed finistra repetit, adsinii letur. Itaque Oeta melius liuic similitudini consuluisset, si τοιγαρ piae misi Diat, et ἄρκτου ad initium V. 139. Posuisset De Voc. εκ - μεμαγμένος vid. infra a P v. γαρ etiam in scholias. ψαλύξεις. f. Etymol. . V. Isio. σιτα Sunt veri. q.

αδωοητα, ματαίως, frustiaca mina cano, vel Vt piae moerore re cibis abstineas, ut Eurip. Med. 24. κειταιάσιτος. Non male Sebast.

Cantur de συνουσ οὐ haud dubie etiam . l. δωρητοι μέλη sunt quibus non efficies,

ut tibi restituatur Helena,

quacum Concumbere possis.

dicuntiar γηραιαι κόραι, ne

claudicentia Be, nam non nisi uti Lycophrone, et Post eum crini Eustallii ad Hona. I l. '. p. 27Ο, 13. et Il. . . 763, 5. Claudicant.

Homero quidem Il. , 499. λιτα sunt χωλαῖ, et Euripidi Fr in c. II, 3. Δίκη βρα-Oει ποδι στείχουσα , olim Orat.

III, 2, 1.

Raro antecedent evr Delvium DeDruit pede Poena claudo.

119쪽

Parietas Leotis Ni S.

N. I. de Parcis disi geliter

Lycophionis sietus P. I 4. not. n. Tatui, ideo sic esse appellatas, uod fortuna adversa, etsi in te duia cunctetur, Anderi tanaen ingiuat, grata ulina a silue inferat plagas. ΛΙelius sane, quam Eustalli et TZet Zes VeriI ID, an etiana veritas vide Tint

alii Liuid, si plane ni illae essent aicae clamiae, saltem non Deae vitii ces 8 cf.

Potier. V. 145. κατεκλύσαντο h. e. ε μαρμένον ἐποίησαν. Hinc Par Cae nominantur κατακλωθεs,

tius est veIhi uiri επικλωθειν. Ho in Odyss. . 7. Euri P. Orest. 2.

146. νυμφεῖα δαίσασθαι ut p. vii p. Iphig. in Aul.

V. 143. πτηνους et C. Cumulat hic L. ycopli H IOIuxuria sua, Vt v. 26O, VeIba, ut raptum Helenae graia Viter notet, et furori Can

omnino epitheton 'πι νο-,1iisi transferas adceleritatem et rapacita term , it a rapto in res laeseus t Paris ciue bati in Helena in eis Inctile abducebant secum. In fiav. Eho die. πτεροισι Lectio πηγους, a solo Cod Alex. exilitata, ita Oculi tu de Ο-loio intelligatur, ininus aptavi letur. Tribuit hoc voc. Hom. l. , V. 124, equis, viil ibi Hevne, Cassi inach. in Dian. 9 canibus CL Spati .li ei na, J ycophron ut ei v. 33 i. canitiei Tριόρχας, . Vel, ut alia τριόρχους , libidinosos, Diconfitientes, Uti Timaeus a p. Polyb. XV, 15, Agathocle in Sicula in ornitia πόρ

Scli vel gla austa et Suidas in: aristiae φθαλμίας est vel epi

gin in conspiciunt, indi-ς et, vel intelligitur genus aquila ruin, quod contextui melius conuenit, Ut Diaco ous ad Hesiod Scul. 22 docuit . . . I 49. τον δ' Cig. et Viti omnes cum scholiis

τον τ' , non male τε et τεκαι,

vel post μἐν pro D poni pot-

120쪽

est. Potter neque δῖ, ne-Gue τε agnoscit. V. 15O. βλαστόντα natum, metaphora ducta ab aeris

colendis. Si quoque u-Tip. Iph in Taur. V. a. Cis. Lbi interpretes. V. 52. υ πάππον ordo Verbo ritu postulat, ut hic

comma ponatur, et εν γαμ- φαῖσιν iungatur Cum μιστύλ-

ἐιφηφόρος. it. I. ξιφοφορος,

quae forma quoque, sed rarius occurrit, Vt ξιφοκυνος, sed h. l. metrum ViolRt.

V. 154. ἄσαρκα Si quis sit, cui tuterpretatio scholiorum minus placeat, sicut nobisnietipsis visplicet, ἄσαρ

κα explicet την σάρκα qua'

propIi non erat σαρξ, Ua, abstinendum erat qua mainon licebat, ut βίος ου βιω-

τος vita non vitalis. μιστύλ-λαs'. Sic quoque nostri Codd. duplici, alii, ut Canter. μι- στυλασ', simplici L. ἐτύμβευσε. Sic etiana Codd. nostri, et edd. supeliores. Μetri causa, vicia a docuit Rei-char l. legendum : ἔτυμ

βευσεν.

V. 155 τον - χόνδρον per periphrasin, τἰν ωμον, vl, est χόνδροι τη ωλένη Vel τού βραχίονος.

Codd. omnes sic legunt, non ἡβασαντα, ut Reichard secu

SEARCH

MENU NAVIGATION