장음표시 사용
121쪽
Virgilius ti milliιm inanem dixit. Aeneidos libro tertio,
Solennes tum fora dapes et ursi dona Libabat cineri Andromache, manesq- Ocabat, Hectore m ad tumulum viridi quem cespite inanem, Et geminas cas ani lacrimis sacrauerat aras. Valerius Flaccus lib. V. Tu quoque nunc tumulo nequidquam condit inani, Annus. Diu maras. Suetonius in Vitis Caesar an lib. V. c. I. honoramur tuis mulin appellat. Cia et emam. exercitias λολι orarium es tuis ramuluna excitariat, circa quera de luce Hysato die ilotannis nutes demira eret, Galliarairrique cirritates Publice Γιμ-ylicarerit. X eodem hoc ritu capies Ausonium in 1 piis
taphiis Pro Is Burdiguiensium Titulo XVII. Aemilii Magni Arborii, Illi diues Pium . doctoque ibi Caesare honoriuoccuni bis a tribus, Magne . su e sitis ;In citria in s. te sedem ac monumento tuor m nes is Augis resiluit Pietas. Hinc renouat catissam lacryrnis, et sebile muniuAnnuus ingrata relligione dies.
Xenophon Expeditionis Cyri lib. VI Ἐνίους δε τοῖς ceci
XII. Ouin fugitis, dum tuta via est, Lernamque reuersae Nomina , quod superest, vaciιis datis orba fetulcris, Absentesque animas ad inam bina vocatis pQuem locum initi cauit mihi iuuenis doctita, e trus Scri. vetitis, amicus meus uidiua eis in orph. XI. Et saepe in tumuia sne corpore nomitia legi
122쪽
Pythio gorici vero iis, qui a philosoplii desciuissent, cenotaphia erit ruel ant quippe eos pro nio I tuis habet intit . Testes ii genes Geuiens, alia. Vide nobilissinii et doctissimi viri, Theodori anter Varias.
Ouidius iast. lib. III. cap. III.
Ouosque legat Dersus malo rosterante lator, Graiiuibo in tumuli maranor caede uotis. Iuvenalis, titulo res digna I. Dulcri. SenecasI1ifcri lius Dossenni nonurnent tit ιι lusu
Ouem locum suo gessit Scri uerius Neus. iii inteIlle etidus Laberius apud Macrobi uin,
Sepuleris utilis ui nisi orneri retineo. Ei Cicero lib. de Senectute, Nec si ulcra legeras vereor cuod aiunt , re Perdarer terras inui. Solebant vero scribere non solum sepulti nomen, Verum etia ita e Maa patita, et oua familia esset oriundas Hieronymus in vita Paulae, Scipio. quam genuit, Paulae fudere Parentes, Gracchorum oboles , Agamemnonis irresyra Proles, Hoc iacet in turnia loes Paulam diaere imores: Elisochri genitriae, Romani rima dolatus Pauperiem Chrisi, et e emitica raci Iecuta. Callini achus Epigrammate XX.
123쪽
Isido ii Orie lib. XV. cap. I. ubi de sepulcroruni inscriptione, nurnueut ita Ple, et memoriae Pro Neritis ad-nronitione dictae. Neque aliud meratoria, Maar sepulcri itis ei ptio, in illis Ciceronis verbis, Nec se ulcra legeras vereor, Via Oxa Τι ut , Ne Perdant ni raris maria. Vetus Iu scripti O,
Et apud Ausoniuui Dion uuaerata , in Epigr.
124쪽
l ra, solus Iupiter Hilara Ibyricorii in Princeps Horatius ib. I. cap. II
Deaete a sacras ac latus arces, Terruit urbem. Ouo loco vetus eius interpres Acron, Onanes manribiae
albae, et nigrae esse diciaritur, Iouis deae et smigiuineae . clavilianus lib. II de Rapti Proserpitiae, Ilissaque ene foret ni uniter aethere umimo Pstes eas ratara misisset fulminis alas. H-en intelligit Arnobius lib. III. Deos nouem Manilitis, quιbus olis I Piter μοι α evr iacior adi Γι Mermiserit silini/tis. Quia autem Iupiter eos fulmine interficeret,
oi orum impietatem damnai et inde factum ut 1 aeci veteres damnatos κεραυνοῖσθαι dicerent Artemidoriis lib. II cap. III. Καὶ γάρ οὐ καταρικασθεντας κεραυνουσθαί φαμεν.
Hii, capiendus Iuvenalis Sat. VIII.
Nam fulmιne iusto ratere Graeca phrasi dixit pro daninari.
125쪽
Ab eo 'oria fonte derivatum illud Stati Sylv. V. in Piotre. ptico ad Crispinum,
Imrneritae fallo adiere cyrimine famae, Erigeretq- Iorurn , succinctaque iudice multo Surgeret, et casuri vibraret Iulia fulmen. Fulmen Iuliae legis nihil ali ii quam damnatio. Qua vero de caiissa Iovi fulmen tributum sit, docet Plinius lib. II cap. XX. Latet Pleros Vlte, Ha ra coeli Uectatioris eoimVertum tuticiVibIιs docerauae iris, it Verioraι nai turn siderint igrio esse , t decidui ad terras fulvianti in no-νnes habeaIlt, loci Uraxirare ex is uredio locosti, forta Llis fila contactium uirnia Irritrroris ex f/Πeriori circulo, at*u ardoris e Dble 'to Ποι hiari moditan eget at ideo- nti die trim Ioueri juintilla ac iuri. Dicit vero Ibyco
535. Λαμπτηο φαίνη Attingit iistoria in aliptii, oui indigne ferens silia Palamedis necem, lysiis et Dio
me tis dolis circumuenti, pliaritat Oritim e Graecis Princivibus uxores in adulterium Pelle Nit nec eo contei tus, redeunte a Troia Victrice clasIe , saeua iactatos tempestat ut in scopulos pertraheret, ii Caphare promontorio, et Opheliis. Tu pilaus gnes accendit: eo aufragi cursu in dirigentes, Ortia Hi Inti, quicquid supererat auium confre- erunt Val. Flaccus lib. I. - et iace saeua In tu mo Danaos acturati αχα Caphareu, Naupli- Euripides tuoque Helena,
Φλογερο σελας αμφὶ ρυταν Eri βοιαν εἱλ' Ἀχαιοῦν
126쪽
Vtiles etiam Q. Calabrum II αλ n. Ammianum Marcellinum lib. XXII.
5Oo. Γυρα σι ς ἰν πέτρησι τερσαίνων πτερα Aia o CaIsandrae stuprui Mineruam sibi iii fensam liabetis. Cuim naufragium passus esset, et in Gyiadas peti as enatasset, se etiam inuitis diis euasisse iactabat, ob quod a Neptuno de saxo praecipitatus in mari pertit Philostratus Ἀρωiκοῖς ait, euna male sibi ab Agamemnone, qui Cassandra In eri-Pue Iat, metuentem, noctu, tempestate e Xistente, cynibaaii fugiise atque dum ad Tenuat, et Amirum cursum dirigeret, HXta Gyradas petras periisse. Vide etiam Hygini Mythologicon. 392. ριωνυχω δορὶ Tridente puta , quem eptuno
assignauit antiquitas propter triplicen aquaru In Dat Ur3m, liquidam , Oecundam, et potabilem vel, ut Bliis Placet, propter ita a luariarn genera naari naua su uiatilena, et stagnant 'in Vide Fulgentiunt x Iutholog. lib. I. Aes cliyli Scholiastes Ipομ. εσμ. ρίαιναν δε λέγουσι κρατεῖν τον Ποσει-
ρεῖσθαι το δωρ, εις ποτάμιον , εἰς Θαλάσσιον , και εἰς λιμναῖον.
595. Λατρεὐι Μercenarium vocat Neptunum, obnatanta a Liaoine doliti in exstiniendis Troiae ni Oenibus ope Tata , qtiod notum imis Cyprianus de Mol. Vanitate: Laovaedon i muros Ne turius intitituit , nec mercedemo rei is it felix structor acce it . 397. Ἀκτι Σειρίου καταυα νεῖ' Silius stella erat in ore Canis, lua Oriente Ronas quotannis per publicos sacerdotes sacrum Canariam fiebat. Iunius Philaroyrius Georg. IV. Oriente Siluo niax tui calores, et ex iis graues morbi ideoque Ilonine onritibus arinis acrion Cariariun f μει i licos Lacerdotes. Festus , utilae canor, id est, lora rocul a Dibro colore , inaniolari trir, ut ait
Prope porta in Catulatiam, ut est apud eun clem est una. Catillatia orta. Porro Siri apud Poetas frequens pans in est mentio, tum pro stella ipla , t una pro sole quoque.
modo exponi potest apud Virgilium,
127쪽
Apollonia Scholiastes lib. II. etiam omnes sellas eo raona iis ne tunc Upati polle licto I est. Us οίως D inquit καὶ πίλνατα ' στρα Σειρια λέγοι το , οἱονεὶ τείρεοί τινα οντα Ἐλλα το τελειν, το δαικύψειν η τι τέρατα ισὶ καὶ σημεῖα των πλοιζομένων. AILycophrone hoc loco pro sole ponitiir. 4o O. , Δίσκου μεγίστου τάρροθος I Discus erat βαρ- ΘΘος. ἔν si ἰπτουν οἱ γυμναςόμενοι, ut aiunt Glossae Graeco mina. Erat sero aere Vici Arte nil lib. I cap. NIL IX. Σολος autem feraeus. Vide cliolia fleti Honier Iliad. . Disci iactus in lia inqueri io Dialis notus. I y Cophron καταχρηστικωs I lapide stirpauit. Euaei, la obiter Suid alia, Δίσκos, ' σίλos male ni 11 hodie ; στόλος legitur. 4oa. ρέμων J neptias Scholiastae Ecquis hic no- vias Tremon aut apud clitem scripto rena eius nomen pMetatissimo repreliendit doctissi natis ante rus, Cuius X-plicatio iii fulcrum fas iniitIinium a Pausania, qui in Atticis ait diuisse se meniora quentam, 'Oς οὐ τύφου τα προς αἰγια
κον ἔφασκεν επικλυσαι την Θαλασσαν, κα την έ σοδον προς μνῆμα ου χαλεπην ποιησαι. de Ee , προς το μορμα οἱ χαλεπη κ .
ονομασίαν προ Μίληφεν Alia ad flucti1 una, quos θαν vocant Graeci, magnitudine Solinus cap. XVII ab Antandro, caprae speciem reserente. Alii ab Aegaeone, qui et Briareus dictus, clii victurn a Neptuno se ae ore ferens, in mare illud se praecipitauit. Vide Strabonem , et Constant in una περ Θεματων. a 4I5. I τ' ἐκ ξι, ηι ἰνοι J Sive N. 11 hostilem, siue Peregritia i accipias, eo deuio ea recidit Danaatia cedaemo-Dii Ball)aros vocabant iένους. II erodotus υρανίη, οἱ ψο- ροι εἰπαν ἐα ορκου καὶ δὴ δοκέειν ινα εν ρεστία στείχοντα ἐπιτοῖ ξείνους ξείνου γαρ καλου τευ βαρβαρους Sic Liatini peregrinos et hospites Hoso appellabant. i. Ambi si ua
128쪽
Osfic. lib. I. cap. XXIX. De iique etiam aduers arios molli
terra a Pellatione nominabant, fieregrino vocarent. nosses enim antiquo ritu Peregrini dicebantrir. 417. Το μἐν γαρ Phoenicem dicit, Paen κουροτροφον vocat, quod Achillis nutritius fuerit, vi ipse narrat apud Homerum Iliad. , non , quod ait Caraterias me. mora lapsus. 423. Ο ει νοθον τρηρωνος ευνασθη λέχος ' Cum Amyntor Clytiati pelli cena uxor Hippodamiae piae ferret, Hippodamia aegre ferens Phoenici filio persuasit, ut cum pellice patris rem haberet, qui, cum matris rogationi auscultasset, in patris odium Incurrit, qui eum visu privavit, quem a Chirone postea recepit, qua de caussa ad Peleum profugit, a quo Dolopum regionea et Achillem occepit educandum. Vide Homeriana Iliad. ι eiusque Interpretem, et Apollod ΓΔ ΙΙΙ.429. Τον ανθα μιλλον ΜOpsum, Cum quo certabat, et a quo victus. Contigit hoc certamen in finibus Ioniae, in Grynaeo nemore, si Seruio fides habenda , cuius talia veri a ad Ecloga in VI. Grynaeum nemus es in silibus Ionias, Mollini consecratum , in quo aliquando Calchas, et mo sus dicuntur de Peritia diuinandi inter se habitime certainen et metu de Ποαῖος Πι Ibycophron grorusos ti adit cuiusdan arboris riιnraro corrtenderent, stetit:
gloria Mo fo, coitu rei dolore Calchas interiit Uido Strab. lib. XIII. Seneca Mopsum in Ilorem factum vult in Medea, Ornn Jus verax, sibi Iussus ni Concidit Mopsus, caruitque Thebis Ille qui vere cecinit futura.
nigniore vocabulo appellare Nonnus in Paraphrasi,
Callimaelius Epigia minate XIV.
129쪽
Ἐνθάδε τον πάσαις κνον ὀφειλόμενον.
Orpheus Argonaut. E Me Ἀγνιαδη , γλυκερ βεβολημένοs πνου. Et postea,
Τπν υπο γλυκερῆ Θανατου μάρπτουσι τελευτην. Sic Aeschylo εὐμενίσι mortui agi ντες dicuntur et infra Lycoptiron septi l crui ευνασπι ριον vocat Id inde profectum, quia dormientibus mortui similes . unde et ortis frutiem
Ibid. Τον μεμορμένον ποτμον J ortis tres gradus, Fatum, Casus, Genitura. Epicii rei hominem fato ianori dicebant, Stoici casti, Pythagorei genitura. Vide Acronem, oratii interpretem. Mortis autem duo genera, Naturalis, et Violenta Aristoteles περι ἈναπDῆς , ανατος δ' ἐστὶν ο κ ἐν βίαιος α δἐ κατα φύσιν βίαι- μἐν zθεν 1 α ρχηλξωθεν η κατα φυσιν δε , ταν ἐν αυτρ. Plato Τιμαίου Θανατος
ιμὸν κατα νοσοος και τραυματα γιγνtμενος λεγεινος καὶ βίαι os, δε μετα γηρα ἰων επὶ τέλος κατα φύσιν , απονωτατος ιι θανατων.
Demosthenes in Oratione περὶ Στεφάνου naturalem mortem dixit τον η ε μαρμένης, καὶ αυτόματον Θανατον. Ita et in in
Philostratus de vita Sophi si lib. I. Scopeliano, οιαυτὶ λ.
130쪽
ex natura, nec fatalis Apuleius Milesios . timuit ia-ririm geritu mortis Arnobius lib. I. I ii milis coryoris rora natural di oletitione digres Γι eo, sed i illata discessit Qui vero violenta ni orae occidisiant, ut hoc obiter vicariau sy ciam ris Iastas aestar re nioris erat. Vide Etyniolo sit c Auctorem. Harpocration, 'Eπενέγκειν δόρυ ἐπὶ της
χεσθαι του φονέας. Vnde intelligendus Virgilius Aeneid. I. in funere Pallantis,
Surgit eques versis ducunt insignibus ipsi
Qui vero sibimet inanius intulissent, ii sepeliebantur, siquider igne re inari nefas. Testis Philostratus Θωiκοῖς. ΕΘα
κτείναντ . Apud Stati utri quoque lib. ΙΙΙ. Tliebat Ios rex Thelbanorum Maeone iii, qui seipsum CC i ierat, Letat igne Tayi, Facemque se ulcri Diρius ignarus nequidquam Marii bio arcet. Fatalem autem mortem Apollini, et Dianae in putabant. Strabo lib. XIV. Και PVHλιος δε, και η Σεληνη , πάθη δε, καί
του αυτομάτους Θανατους τουτοις αναπτουσι τοῖς θεοῖς. et ad
Pensu in red . Hoc loco apud Lycophronen τον μεμορ- μόνον ποτμον non lebes interpretari τον τῆς ε μαρμένης καὶ αυ- τόματον, sed Itiortem ab oraculo praedictam.