장음표시 사용
71쪽
dentes sorit ancora eo quae retine tui pactae mordicus eam retinent Sumptiosius in aenigritat de an Cord, Scrutor aquas medias, Usas quoque mordeo terras.
- f essas non inc l naues Vlla tenent, nco non alligat ancora rnor ib. Inde nordaces ancorae Sidonius pist. lib. VIII. Praeterea de contrarier res in Patriam ela laxantes hostico mordaces ancoras ad Nelliarit. tis lae dentes nauis ancorae sunt. Isidorus Orig. lib. XIX. cap. II. Ancora, dens se reos. . Virgilius Aeneid. VI.
Pindarias χαλκίγενυν χαλινον Pythion. d. IRAνω ἄγκυραν ποτὶ χαλκόγενυν
Noti κρημναντων πέτοσσε Θοῶs Ἀργους χαλινον.
Alioquin etiam nauis dentes appellantur τα ἔμβολα, silerostra. Porto dentes Latinis dicuntur, non solum quibus cibus atteritur, sed id omne , quo aliquid tenerI, aut exs mari potest, teste Nonio. Ad an Coram porro quod attinet, eam inuenit Anacharsis Scutha, teste Liaertio iij. I. Uυο δ' εἰς τον βίον ἄγκυράν καὶ κεραμεικον τροχον. ίς IOI. Εἰναφωσσονα στόλον ΙΗ istrissimus Iosephus cu-liger retulit Dathi, legisse te apud veterem quendam scriptorem Graecum, classem hanc vel oriana nouem fuisse: quod talaien manifesto falsum. Liege libellos, qui Dictyn et Darete in utentiuntur. 1or. ην ἄνυμῖον πόρτιν Helenam πόρτιν Vocat, pro qua buculam bacedaemonia aliquando inmolariint. Historia siue potius fabula, ita Iaabet . Laborantes peste Lacedaemonii oraculo moniti sunt, liberandos esse, si vir-
72쪽
nitiem Olbilem immolarent Helenam autem cum sors eistiasset, eaque oratu Produceretur, a li ita mi uolans glacium abripuit, et biiculae ibi loci pascenti inposuit, quaepio Helena inaniolata fuit. Vide lutat cliuiti Παραλλήλοιe. Vt antea lii ΙΙelena. Pro qua vitula sacrificata fuit, πο o- αις appellatur, ita LusT Iupiter, promit Saturno datus lapis. Εσκος, siue lapis, o Catur. 1o4. ις αρκυν θνείων βρόχων EX ternos laqueos in-t ei pretare amorem In tali Uris peregrinae. Pte vero natore in laqueo assimulat e AegVptiorum mysteriis. Horus I/ ογλυφικοῦ lib. I. Παγει ἔρωτα, is Θηραν, ἐμπλέκοντα τονα ερα σημαίνει. Ita enim supplendus corii gendia silue iste locus videtur Sic iii fra,
Et apud Poetas alios saepe id obseruare. to 5 sis καίσασαν ξευτο πτερῆ J Scholia si es . aiani πτο-
initate ineptii: Vt tisi erat iam , auctor Pollux, qui ita ait lib. V. cap. III. II τέρυγυ μ ε κατέρωθεν προβολα ί. et cap. IV.
Linea, siue Forni id dicitur Gratius, Ne reprehens suis Properantem lite Pennis
In texebant ei retis generi plumas versicolo Ies. Hinc retia iaculis disitincta dixit Otii lius in Epistolis Prudentius naculas Hyain. III. Καθημερινων, Callidio illaqueat volucres Aut edicis dolus, aiι maculis. Meminit eius retis etiam Seneca lib. II de Clementia, Sic eras lineam, et Durae clar/s a coλrtinerit , easdera a tergo telis eqries illos at aedicabruit fr/garn Per ja Vrιae
73쪽
fugerant, Proculcabuntque forniidinem Symmachus lib. I. p. XL. HI Nan υnde est haec ensti vi in eni- solis titis nouitas, verboriana velisas I tantummodosa retia, vel inuamina formidines , et sagaces caries, etc. Apuleius in polog. Verrim ego i a roνterea cornmemoria uici Non cyriod inrtamina formidines , et fuliginis maculam , te Praefertim iudice , timerem.
1 Io. Ni σα δ' ην δοακοντος Salamina puta. ρακοντα Ver καταχ πσπικας Posuit Io φιν Cyclareum aute in designat . qua σφι cooti Ominatus fuit propter morum aliae lintatem. Stephanus, Κυχρεῖος, πάγος περὶ Σαλαμῖνα Σοφοκλῆς εὐκρφ. ἀπο Κυχρέως του Σαλαμῖνος καὶ Ποσει=ωνης , ο ἴφια ἐπικληθη λα την τραχύτητα των τρόπων Quae verba Stephani
mutila non eo, et post εύκρω aliquid deesse, videlicet eura αασθαι φησι , aut tale aliquid scribo itaque pro punctoasteri ictim , defectUs notam. HUC peritia ni illa Eul allisi
Tisai odi liomines apud Graecos ὁ φεu, ita apud Latinos Scomisne appellabant vir Apuleiiis iles. IX. Nositi quendam Barbamina circitatis nostrae decurionema, quem Scor Vionem Prae morum acrιtudine vulgin a Pellat. Coiitra mites, uiculae. Aurelius Victor, irinctiis Fabius Maximius Crinctator , Vermι colu a verrat ca iulabris sta uictita a lenientia Πῖoralyn dictus. Ibid. Ἐκχέας ποθον Hic πόθος ora tarn de cupidine Venere intelligi debet, quam de Parid1 naue Pacte pictum in puppe Cupidinem habebat, ut en Ouidio clariarn,
apud aer sic ipse Paris in Epistola ad Helenam, . Troia caeduntur Pliryma inet securi,
Quaeque 1 at aequoreis titilis iarbor aquis.
Ardua Proceris spoliantur algam pluis, Innιι meras siue mi hi longa dat Ida trabes.
Texitur et colitis arida carina I uis. Addimio antennas, et et sequentia malas, Accipit et picios Pupyis adunca deos. Oua tamen in vehor comitata Pidine paruo,
74쪽
Solebant nani lue Vetere tutelae nomine naues appellare, quod etiam obseruauit in nuperis ad Petronium Animadversionibus erinditus iuuenis Iohannes a Wou Veren SeI-vius ad Aeneid. . Solent Naues nomina acci ere a tutelar in ictura. Lutatius ad Statii Thebaid. VIII. Tutelari nauis intelligimio cum gubernatore Iauigare, hahent eriam Pictos Praeflles , ItomtΠr orninibus nunc ἐ- Pantri et artes. Inde apud Lilicianum Πλοίμ, ἐν πων μον τῆ νεους Θεον Σουσα την 'lσιν ἔκατέρωθεν. Sic Virgilius Aeneid. V. Pristin, Chimaeram, Scyllam, et Centauri1In nuncupat aues tutelae pictura, in cuius loci explicatione ineptiunt Interpretes, tam veteres tua in recentiores.
- aurαt vulgebat Apolline u pis. Gaudius Quadra arius apud Nonium lib. XII. Rerum Rom. Ouinque Pri nauigiuna ea forma a marina
Bellua dictum es. Lego , rauigium ea foraria a marina Bellii dictum es , pro auigismιm dictor Uι, qua syncope eius aeui Auctores assectate usi. Ir. Ἀκτηs Tota quondam Attica Acte nominata dicitur, quod maximam eius parte in mare attingat, nuctor
Strabo lib. IX. Vel ab Actaeone, siue Actaeo, terrigena rege, testes Plinius, Gellius, Solinus. Hinc κταῖον μέλι Andromacho Γαληνη, mel Atticu in Similia apud Virholium, Ouidium, Catulluui, et alios Poetas.
112. Δευτέραν ωλον ου οψε Κυπρι J Venerem secunda in intelligit iliani, Maae πάνδημος victa. Duas enim Veteres Veneres statuebant, alteram υρανίαν dictam, quae honestos excitare mores, alteram παν δημιον, quRe in libidine in impellere putata. lato quoque in Symposio duas esse Veneres ait, et ἡ μεν γάρ γέτου πρεσβυτερα , inquit, καὶ ἀμητωρ, υρανου Θυγάτηρ, ν δ και ουανίαν πονομάζομεν ἡ δ
nis locum in dubie respexit Apuleius in Apologia, cum scriberet, mitto enina alta illa et ditιina Platonica , rarissi-
alteram πιι ariana, quae sit Mercita lego Praedita, Vt statim sequitur o illari Ana ore , non Diodo hiaΠι anis ani- πιιI, emit etiam Pecrιinis et feranis animis ad libidinem
75쪽
i in eritore, et rinxnodico trarcique Percus3ralyn animalium fera a cor ora com lexu viri Cimi terri alteram oro Coeli- leni VenereΠι, Praedita quae si Pt iurati Aviore solis ho/ninibus, et eor m Maricis curare, altili ad tiar iiij diis 1ie in cimiilis et illecebris sectatores flos Perce lentem. Gni P eiris armorem ΠΟΠ auro Hrtyri et laiciliatur, sed ontra iri corrIι ira n et errum , IlicritudiIte ho Messatis virtutis aurorem iam atombrιs m. conciliare e s quando d/cyra cor sy a contrareridet, a Dyltu Ulelia ora ni Procri labris terres e. Ita enim scribenda ea pC si retia verba tonuit literarum limen et Columen i Caslata bonus, quem ni eis rito sequor. Iuc pertinet quoque Epigramina Theocriti, cuius initium ita liabet,
Am γαρ Κυπριδίη πανδόμιος Ἀλθεν εορτε. Vide etiam Artemidomini lib. II cap. XL, II. Apitia Phur- matur vero lib. de Fat. De Ormin, cum ait Καλεῖται δε
uod sequentia facile conuincunt. Sane iuuat et Musaeus extremo poemate,Aἰνοπαθησυ Λέανορος κηλητοι φνὶ σίναις Πολλακι με λιτανευσε Θαλασσαίν Ἀφροδίτην. Et antea, Κυπρις αποσποιος ιστὶ Θαλασυ1ς
Meminit utriusque Veneris Catullus Epigramin. LXIX.
Nam mihi quam dederat duplex Amathuntia coram, Scitis, et in quo me torra erit genere. Ad Venerem πανδημον quod attinet, de ea elegans locus
apud Heliodorini Aethiop. lib. I. προ ii γαρ ἐν πανδημον
76쪽
Αφροδίτην το προφητικον ἀτιμ α ζει γένος, ου τῆς καθ ηοονην χρείας, αλλα τῆ εις λα λγχην σποραῖς, τηνδε μαυτω γενέσθαι σιεσκειααην. Simulacrum eius Athenis in foro consecratuni fuit a Solone , t quidam Olunt. Harpocration, Ἀπολλοδωρος ἐν ψπερὶ Θεων πάνδημον φησιν Ἀθηνησι κληθῆναι τὴν αμφιδρυθεῖσαν sern o φιδρυθεῖσαν περὶ 1 αρχαίαν γοραν , σι τ ενταυθα
ταντα τον δημον συναγεσθαι το πικλαιον ἐν ταῖς εκκλησίαις, α εκάλουν αγοράς. Νίκανορος ο εν κτου Κολοφωνιακων Σόλωνα φησι
καὶ κ τῶν περιγινομένων χρηματων ὐρύσασθαι Ἀφροδιτη πανδημον scribo πανδημου ἱερίν ἐστἰ δ πανσημον , πάγκοινον. Sed ratio 141 inibi Solonem σωματα 'αγορασαντα ευπρεπῆ, Id vero ita habet. Solon inter ulcerrimas leges, quibus Atheniensiana Rem p. firmauit, etiam constituit, Vt ciues et se, et fortunas suas redimerent, quae te Σεισάκλεια est appellata. Diog. Laertius lib. Ι. Σολων ξηκεστίδου Σαλαμίνιος, πρῶτον μεν τὴν σεισάχθειαν εἰσηγησατο Θ 1ναίοις , τ δε ην λυτρω-
τρεψε πραξαι. καὶ Ουτος ο νόμος κλελ σεισαχθεια. Vi de Plutarchiam in Vita eius. 115. G γα σε συλ λέκτροιο Φλεγραίας ποσu Proteus
Paridi, cum in Aegyptum venisset, Helenam ademit, reddito illi eius simulacro Huc facit Stesichori, Te Iε οι τότ ησαν sic ego . non Σὸσαν 'Eλένης Ἀζί -
Vide Herodotum inedia iiterpe Meminit eiusdem rei Xenophon lib. de Aequivocis.119. ρίτωνος ἐκβολατσιν Nilus, fluuius Aegypti septem ostiis nobilis, Aegyptum quotannis, una sol in Cancro est, flantibus telliis, inundatione sua fertilem reddens. Vide Heliodorum Aethiopi c. lib. XI. Hinc in Messalae Genethliaco Tibulliis, Te Pro ter nullos tellus tua pinulato res, Arida nee iuuio suppliciat herba Ioui. Vnde et a veteribus Aegyptiis Horona asdes, si Liaertiosa des habenda, qui taciten fallitur est enim hoc nomen Persicum, quo alendae designantur hoc est, lupiter
vocatus est, diuinique o honores habiliciunt Et Nilo a
77쪽
Aegypti s instituta, tiae celebrabantur sub oriri in inundationi g. Heliodorus Aethiop. lib. IX. αἰ γάρ πως συνέπεσε
Naιλῶα ποτε, την μεγίστην παρ Αἰγυπτίοι εορτην, ἐνεστηκέναι, κατα τροπα μεν τα θερινα μαλιστα , καὶ τε αρχην τῆς αυξησε o ποταμο επιλαμβανε τελουμένην , περ πάσα Οε τα αλλα προ s
Λἰγυπτίων σπουδαςομένην , et quae se itiuntur. Hic Triton aliouando litandoque et os , Aegyptias, et oceanus nonii natus est. Postea Nilus, a Cyclopis filio Nilo, Aegypti rege , Tantali ex filio nepote. Serii ius atrien aliud tyis moti ponit. nundationis causas habes apti l Solinum cap. XXXV. Iortina Ivογλυφικων οἱ. Lucretium lib. I. et Apollonii Scholiasten lib. IV. 12 I. Ozί τι σιφνεὐs Huc pertinent Artemidori verba lib. III cap. LXV. Ἀσπάλαξ ανθρωπον τυφλον diro του
quae nupta Menelao cum Paride legebat . Potest etiam ad historia in re rei, quae narrat picta in aliouando a Zeuxido Helenam fuisse, qua iii, Pesia amplum e eius pictura illo lucriam e portaret, Graeci Meretricem vocitarint. Aelia anus I οικ. 1στορ, lib. IV. Ο εἴω ο ρακλεωτη οτε τὴν
σοτε Ελληνες ἐκείνην τὴν Ἐλενην μαιραν. Cum autem hanc pinxisset, quid de eo per holmines censuri essent, expectandum non putauit sed protinus hos versiis adiecit eκ
Ου νέμεσις προυάς τε, - και ευκνη αιδας Ἀχαιους Τοι δ' ἁμφὶ γυναικι πολυν χρόνον ἄλγεα πασχε .
Vide Val. Μax. lib. III cap. VII. 155. Θαιωνο ἄγνίτην παγον Sic apud Horatium lib. Primo Sat. III. Concha salis ura. Et Persium Sat. ΙΙΙ.
78쪽
Ouod ei liti tibi purior salillo est.
Vide Acronem Neptuni autem salem vocat, aen illo ut est apud Iul. Pollucem lib. VI cap. X. in Traga si nam ραγα σου , Ori ραγα-vlego' gratiam conglutinauit. Si quis tamen πλω per Neptunum uiare intelligat, non inepte fecerit, qua ratione Alexander Aetolus citante Parthenio, nuncupauit. Os vero erat veteribus salem in mensa hospitibus apponere, eo concordia in inter se nitatu optantes V e aqua et terra illo Constat. Plutarchus Ἐλληνι- κοις, Λαβίον αἰχμάλωτον απηγεν οἰηκαδε, καὶ μεταδευε αλῶν τε καιτραπέζης, πέπeμπεν οἰκαδε Heliodorus lib. IV. G1μῶδες γαρ ιμαι και των γροικοτέρων, σπονσων καὶ τραπέζυ κοινωνησαμταs, και φιλία ἀρχῆ ιερου αλας ποι σαμένους, μη ουχὶ και τηνπερ αλληλων γνῶσιν χοντας ἐπελθεῖν. tein lib. I. Ἀλλα προ ξενίων καὶ φιλίων θεῶν, προ αλιοῦ και τραπέςης, ἄν- ας ιμαι, φιλανθριίπων ἐν πιτέρου πεπείρασθε. Plautu Curculione, etc.
Thera ontigone Plαtagidore, salue Ialuus quum aduenis in Epidaurum, hic hodie reui me nunquan delinges solem
Hinc Dion περ Ἀπιστίας, ον Ἀρχίλοχον ουδἐν νησαν οἱ αλες, και ἡ τραπεζα προς την μολογία των γάμων. Demosthenes in Orat. περὶ ΙΠαραπρεσβείας, Ποῖ δ' λες; ποῖ τραπεζαι που σπονδαί ταωτα γαρ τραγε δεῖ παριων. Huc pertinet prouerbium vetus, ' Ἀλαν καὶ τραπέζας παραβαίνειν de a vide Au-Ctorem prouerbiorinna Romani quo tu in mensis salinum
Ponebant. Festus, Salinum in nrensa Pro quali Iblitum est. Mans, ait Verrius , cum Matella, quia nihil aliud si LGl Iιam aqua. A quo paullulum abit Acron. Salinunt inquit es Matella, in qua Duc rimulae cium sale olferebantur Horatius lib. II. d. XVI.
Viuitur armo bene , cur Paternunt
Splendet in mens tenui salinum. Et lib. I. at ΙΙΙ.-- nodo sit naidii mensa tripes, et
79쪽
Atque tum sacras esse mensas existimabant. Arnobius lib. II. Sa a facito rear a Latinor m a Positu et simulaeris Deoraran. Qiuod a Graecis, Ut alia multa, clinianuisvit. Quia vero ruga supra facta mentio, a quo Traga in Deus sal, emendabis obiter Hesychium, et Stephanum scribendo Παγασαῖοι λει. Nam apud illum male Παγασαι, οἱ αλες, ι, etc. apud hunc ρα,ασοι, II λες. 157. Λύξας τράπεζαν Nempe hospitalem, nam illa in Graeci vocabant κοινη , τράπεςαν. Heliodorias lib. V.
ἔστιωντος Parthenius Erotic. XIV. 'Eκεῖνος απεωθεῖτο , ποτὰ ἐν φάσκων ο ρ ωδεῖν, ἡ κατάδηλος γένοιτο , ποτ δε λοὶ leno Δία ξενιον, και κοινην τραπεζαν προσι σχομενος. Ad Paridem uod attinet, ille hac e re τραπεζίτης a Poeta dicitur. Hesychius , ραπες 1 Παριν , τον παραβαντα την τραπεζαν, καί ατι- μνησαντα την Μεροελάου Mensae Vero Olim maxima in veneratione habitae, velut sacrae Syaesitis epistola LVII. απεζα ἐν ἱερον χρῆμα, σι η o Θεο τιμαται φίλιο τε καιονιοι Pindarus emeon. d. XI. - ξενίου Διος σκεγαι Θέμις γενναομ
- nullus erbis Pudor aut reuerenti mensae.
Orpheus in Argonaut. Αἰδομένου Θέμιν γνοτιλῆ . ξενίην τε τραπιζαν. Tacitus Annal. I. Tractaque in multam noctem laetitia,
Per Piιlas ac vinolentiam incautum Cotyn et PULVrtam dolun intinexerat , sacra regni, eir sdeva familiae deos, et hos itales mensas obtinantem, cateriis onerant. Re ferendus huc etiam Demosthenis locus, et prouerbium Graecorum, quomam paullo ante facta meritio.
I 33. Ἀρκτου τι ηνη Paridem expositum ab Hia Iactatum narrat Apollodoriis lib. III. Aelianus Ποικίλης Iστορίαι lib. XII. Ἀλλοι κα τον Ἀλόπης lego κάβης Ἀλέξανδρον , τε IIριαμου. πο αρκτου φασὶ τραφῆναι. Qui lyquod ait Artemidoris lib. II cap. ΙΙ ' Ἀρκτο γυναῖκα σημαίνει, φασὶ γαρ εκ Καστοῖς lego Καλλιστοῖς, naui festinans Librarius me tiam syllabam omisa τῆ Ἀρκαδικη μεταβάλ-
80쪽
λει το ζωον ο περ μαεταμορφωλυς μυθολογησαντες. Alioqυ ita olim a Graecis mulieres ἄρκτους nominari consueuis e ue-mo, opinor, ignorat Qua de re ad Theocritum.159. οιγαρ, αλιαθι εἰς κενον νευραὶ κτύπον Allusit ad Prouerbiit in Κενα ψάλλεις. 14O 'Λσιτα κανδύρητικοῦ φορμίζων μέλη J Veteres didicisse fidibus, notum ex Ciceronis lib. de Senectute , alii S-que. Θο ειχον οἱ παλαιοὶ, ως καὶ Καλλίμαχος ἱστοοεῖ, μετακιθυα περὶ κλα ιέναι, και ἀνυμνεῖν, και εγκωμιαζειν. Et nos erat , ut in conuiuiis post coenam circumferretur lyIR: Cuius cum se imperitum Themistocles diceret, utar Tullii verbis . habitit ese indoctior. Etiam Romanorum Veterum epulis fides ac tibias adhibere moris fuit. Certe antiquitus , si qui fidibus docti , pati Din lillosophis in honore habebantur. Didyinus ad Odyss. III. ο αρχαῖον οἱ
οιοισοι σιλοσόφων τάξιν πεῖκον Athenaeus lib. I. Σωφρον ην το των ἀοιδων γένος , καὶ φιλοσόφων διαθεσιν ἐπεχον. Quintilianus lib. I. cap. X. Ouis igitoriae Muscen υι de hac Prirnuvi loquar tantum taxia antiquis illis tem orabus λιολι radii modo , Demina etiam enerationis habui me, Ut iidein Musici, et ates , est QPientes ridicarentur PAd Paridem quod attinet, eius lyram etiam Aleriandri Magni temporibus extitisse tradit praeter Plutarchum Aelianus Ποικ. ἱστορ lib. IX. 143. Τῆς πενταλέκτρου Θυαδος Aeschyliis Agamemnone πολυανορα appellat, Euripictis Scholiastes ρέστχ refert, Tyndamini. Helenae patrem , aliquando Diis omnibus sacrificasse, excepta Venere, quae πιξ, 4 d. irata filias eius Connubia bis terue mutare, et viros deserere fecit, mitatque hos Stesichori versus,
nigritat, stamina Parcis tribuunt Poetae. Tres vero esse Pomas, Otius est, iam ut hic referri debeat.145. Δηναια αλοι Ex Thialetis sententia, qui κ. quae elemento Ortas res omnes Piuauit Hermias, st