장음표시 사용
81쪽
παντος αρχρον, και ἔκ του γρου τα παντα συνιστατο , και εις γρον
αναλυετα, καὶ η γῆ ἐπὶ δατο οχεῖται. Nuncupat ero δηναειαναλα, que inadu O iuui Oeta αλα πολιαν, et Anyta poetria in pigra inmatis ηιον πολιαν duriuscula catachrest. At Maris sitas vocat, propter sera in et iraei mitem fatorii a legem Claridas autem, a forni anili, qua fingebantiir.
Catullus in epithalamio Thetidis et Pelei,
Infra quoque a Poeta nostro γηραια κόρπι ppellantur. I 47. Δοι- μεν α πακτηραs J Theseum, et Pariden intelligit. De liel et rapina elegans locus est in Isocratis
Helenae en conii , quem adscribere non grauabor Θησευ so λεγόμενο μἐν Αἰγέως, γενόμενο σἐ εκ Ποσειδῶνοs, ων αυτην Ἐλένην ουπω με ακμαζουσαν, εἰδει δἐ των ἄλλων διαδερουσαν,
τοσουτον 1ντηθη του κώ λουs, κρατεῖν - αλλων εἰθιτμένος, στεὐπαρχουση αυπῆ καὶ πατρίδος μεγίστos, καὶ βασιλείας σφαλεστάτης, γησαμενος ου αἷον ιναι η ἐν τοῖ παρουσιν αγαθοῖς νευτῆς προς κείνην οἰκειοτητος, τειδη παρα τοῦ κυρίων υκ Γῆς τ' ἐναυτον λαβεῖν , αλλ' ἀνέμενον πην τε της παιδος ἡλικίαν , καὶ τον χρησμον τον παρα τῆς Πυθίας, περιδι, την ἀρχὴν τοῖ υνδάιε, καὶ καταφρονησα τῆ ρύμης τῆς Κάστορο καἰ Ιολυδεύκους , - ταντιων των ἐν Λακεσαίμονι σειγων λιγωρησας, βίον λαβων αὐτην εἰς
Aφιδναν της Ἀττικης κομισε Hae de Theseo satis sus Isociates Stricte uidius in Heroidum Epistolis,
Em arsit merrat qui nouerat omnia Theseus, Et visa et tanto digna rayina iro. More tuae gentis nitida dum nuda palaesta Ludis, nudis faermina mixta iras. ouos duos priores versus mendosos emendabis hoc modo, Ergo arsit merito qui nouerat omini Thelmo, Et vis es tanto digna rapina iro.
De Paridis rapina vide eundem Ouidium, et Didymum ad Odyss. . .
82쪽
auctor, praeter Aristoteleni. Plinius, qui sic de eo, Tri-
orchen a nurarer tessirim cui rinci tum in augurias Thoransito dedit, buteonem a Mellant Romani, αἰσάλωνα Graeci, qui soliι onmilitem ore a Paret. Aquilas autem duces interpretare, quia hae auium reginae. Volatiles nuncupantur a nauibu , quartim vela et rem alae dicuntur, ut supra docui. Uφθαλμίας vocat a pictis nauium Partibus, quae φθαλμοῖ Graecis: si tamen simpliciter quis accipiat oculatam propter Visum , quem acerrimum aquila habet, non magnope Ie repugno. Horatius, Cur in amicorum vitiis tam cernis ac tum, Ouam aut aquila Pullos otio inodo diiudicent, notum.15o. μικρητα βάρβαρον Barbarum enelaum appellat a Pelope auo e Phrygia quae regio barbara censetur orto, vel quia Βεβαρβαρωται χρονιος ων ἐν βαρβαροις. uod ei apud Euripidem obiicitur Bari,ari auten dictitant peregrini homines Athenis, a βαρβαρ, absona
voce, in qua in cum Primurn Graece loqui conarentur, incidere solebant. Suadet Cassiodomis, barbaros diis Ctos a liarba et rure, nec tamen persuadet. Vide Strabonem lib. ΙΙΙ. Proprie de Phrygibus hoc vocabulum accipiebatur: unde opta ocles βαρβαρον Φρύγα dixit in Aiace, et βαρβαρον ta Electra Barbamu ens Oiad. Met. lib. XIV. Et Horatius in Satiris, Graeri Barbariae lento colli fa duello es.
i54. 'Ετύμβευσε ταφιρ Sepulcriam, os interpretare. Artemid. lib. I. I XXXII. ο ἐν αἰοοῖον παισὶν δοικε, το διστόμα ταφρ' σα γὰρ αν λαβοι στομα, σιαφθείροι, - ου φυλαταει. David propheta Psalmo quinto, αφος νεφγμένος λαρυγξ αὐτων. Et Paulus Epist ad Romanos cap. III vers.
XIII otes nihilominus de ventre accipere. Sic infra ILycophron,
Πολλῶν γαρ εν σπλάγχνοισι τυμβευΘησεται
83쪽
Ouidius Metamorph. lib. VI de Tereo, qui Ityn filium
Flet modo, seque vocat bustum ni ferabile nati. Ennius de quo optime meriti V. Clarissimi Η. Columna, et P. Merula) de Metio Fussetio quadrigis distracto, Voltur scin siluis in Uerum nandebat emonem: Dei quam crudeli condebat membra se Olcro pVal. animus lib. IV. cap. I. de Artemisia, vi enim aut eos colligas, aut de illo inclyto tu varii loquare, ei in infamausoli, iuuu ac θιraris se ulcretim seri con-mι ierit, eo motu testuronis. iii earn ea tincti ossa potione a Mersa bibisse tradunt Huc pertinet locu Marci
Antonini των εἰς ἔσυτο lib. IV. ρη δεχη μονον ενΘυμεῖσθαι σπλῆθος των θαπτομενων ουτοισι σωματων , αλλα κρει το τῆς κάστης ἡμέρας εσθιομένων ωων υ ημων τε κα των αλλων ζύων ἴσος γα ἀριθμος καταναλίσκεται, και υτωσί πως θάπτεται ν τοῖ τωντοεφομενων σωμασι. Item ille Apuleii des V. At hie iam ιυα eo existimati , trum sororibus Pro tua cara salute sol lieitis adfraitari elis, e declinata morte robi ciιrn Lectιra periculi luere, ara saeriistymaerae sitiae seMeliri i Leeribtis. Ouintilianus Declamat. XII. Aenuant adhuc intra Pectus ἐν ulta entri bru Ur, cognata viscera Nec abludit riuod vultures ταφοι ἔμιυχοι sunt appellati. Hermiogenes
lib. κερι δεων, cap. περ Σεμνότητος, Παρα δε τοῖς Ἀποξύλοι το τοισὶ σοφισταῖς πάμπολλα ευροι μν. τμφου τε γαρ εμιυχους τους γυπας λέγουσιν, ωνπέρ ε τι μάλιστα αξιοι. Vt autem venter
et os sepulcriam appellantur, ita reciproce Saturnus dein vorasse filios dictus est, quos Xtulerat, sepelierat lue. Lactant. lib. I. cap. XIII. Sed sc turn sane Putemru Sat 1ιrnum filios deiιorasse, modo cum aliqHa ratione : rιyro lego nunes idcirco, quod ait vulgus, comedist e lios suos eurn, cui extulerit , se ulturaeqrue mandauerit p157. Ποῖον αυμεδοντος αρπακτηριον 1 Quomodo raptusa eptuno Pelops, refert Olympion Od. I. Pindariis. hia ΤΙ Τανταλου σε δ ἁντί-
84쪽
Meminit etiam lib. IV. Arnobius. 158 στιλ Ερα Θελ εἰς Λετριναίαν γυίαι Pindarus fuse loco citato,
Eσωκεν δίφρον χρύσεον. ἐν πυρο -
et quae sequuntur ' Cur autem fabulentur equis rapuisse, docet Palaephatus his verbis, 'rητέον ουν. zri Πέλοψ λθο
162. Λ Καδμίλου γόνος Lego Κασμίλου , a nomine inter Cabiros quatuor, quibus in Sanaothrace initia-hantur, appellaturi Apollonia Scholiastes lib. I. Mυοῖνται ἐν τῆ Σαμοθρακη τοις Καβείροις. ὼν Μνασέα φησὶ,- τα νόματα. Tέσσαρες δε εἰσι τον ἀριθμόν' Ἀξίερος, Ἀξιόκερσα , Ἀξιόκερσος.Ἀξίερος μεν οὐν ἐστὶν η Δημητηρ Ἀξιόκερσα δὴ η Περσεφόνη. Ἀδοκερσο σε, ' Αιδης. o D προστιγόμενος Κασμ ον Ερμῆ ἔστὶν, ως ἱστορεῖ Διονυσόδωρος. Postea litera tertia eritrita , Κ τλοedictus. Varro Lib. VI de L. L. Cantillus ominatur in
Samothraces mysterias Dius quidam adminisse diis magnis Macrobius lib. III. cap. VIII ex Tulliano, ei apud Tuscos nominis fuisse narrat, Statius tillianus de Placabulis remini libro Hino ait, dixisse Callimam chum, Tu hos Camilliina a Mellare Mero riurΠ, quo vocabulo gniscant raeminintrairn deo 1ιm. Servius Aeneid. 1 adstipulatur mi moros et mirristras myriberes Camillos e Camillas tu sacris pocabant unde e Mem
85쪽
elirius Hetru bili Igua Camillii dicitur, pias mini er
aeorum. Stiabo lib. X ex Acusilii narrat Casini tu in Uulcani et Cabirae fili itini a Pa Cabiri, et Cabirades una phae. Qitem vero Sana Otia iaces, et ab iis edocti Hetrusci Κασμῖλον appellarunt , eum Iμβραμον Cares Eustathius ad Dionysi una, II δἐ Ἱμβρος Θοακικι μέν ἐστι νησος, ἱερα Καβείρων
I 64. Φερωνυμους ἔσυ. Νηρέως τάφους Myrtili liis oria in fuse eriplicatio in eo Scholiastes Iliad. secundo. Claudianus de laude Serenae,
corru Pisae marino Fugit tela Pelops, nam prouidus obice regis
Prodidit Oenomia deceptus Myrtilio aem. Seneca Thyeste,
Decepto donnuit Myrtilus, , sde
VectM qua tulerat nobile reddiditi clutato Pelagus nomine.
Vide Acronem ad Horatia lib. I. d. I. et Euripidis Interpretem Ορέστη. nait ei Myrtilus erctim ex Phaethusa filius vel, ut aliis placet, Iouis et Clymenes.
166. Πόλαργον φύλλαν , ιοστροφων Aiati qui tu non contemptum , sed remi UIN plane auriga triti munu , , dicebaturque ἔκπεια vis rebat autem a παραβάτου ni Unere, ille en in soli curris ni oderationi erat intentias , et του παραβάτη pia gnanti, si necessum foret, suppetias ferebat. Ad Hom. Scitoliast. Sunt vero Psylla, et Harpinna noni in equorum enoniai. 167. Και την πλαῖς Αρπινναν αρπυίαις γην Id est, unguibus obliquis et concauis, eae enim in equis laudantur maxime Philostratus iunior incliti aginibus , Φρονεῖ γοὶ τοῖς
Ἀποις, ἐπεισῆ ψαυχενές τε , καὶ πολλοὶ τον μυκτηρα , καὶ κοῖλοι
τυ οπλην. Isidorus Orig. lib. XII. cap. I. In gener seqrtis, De aiunt eteres , quatuor Mectaratur forana, Pulcritudin, meritiam , atque color. Forana, ut tit ali diu cor us, et Ilidum robore, conuertiens altitudo, latitudo , latus longuria, si ractirις, maximae et rotundae clunes, Vectus late Pateras, comtu Omne mulcrιlor m
86쪽
Henstate ΠρdΟιm, es foc s, et cornu concavo solida-Lus Xenophon quoque περὶ Ἱππικῆς equos laudat virgulas oblongas halbentes quod tales sint maxima cauae. Ιόδας δ' ἄν τις δοκιμώγι inquit , πρωτον μεν οὐ 'ἴνυχας σκοπῶν, οι
γαρ παχεῖς πολυ των λεπτῶν Διαφέρουσιν εἰς ευποδίαν ἔπειτα ουδὸτοῖτο σεῖ λανθανειν ποτερον αἱ πλα ει σῖν ιηλαι η ταπεινα καὶ 'μπροσθεν και πισθεν , η χαμαλαί' αι ἐν γὰρ υιηλαι πορρω πο ου σαπέδου ἔχουσι τὴν χελιδόνα καλουμώνην. si vero ine citiis χελιδίν Vngulae cauitas. Vide Hesychium. Neque audio locti Tinium Villionia Ium, qui id negat, luod ti- Dan non fecisset. 163. Τον δ', τέταρτον Deiphobum intellige. Homeri Scholiastes ad Iliad. vltinatina, Ἀλεξάwhου τοξευθέντος
169. Κίρκου καταρρακτηρος Eodem Domine appellat Aelaltylus θομ. Δεσμ. Aegypti filios Danai filiabus desponsatos,
87쪽
Nam si legere malim, quam ἰλλων με, . quae vox doctis viris hactenus imposuit . . Virgilius Aeneid. .
Tum satus Annil cunctis eae mora Ocatis, Victorem magri Praeconis oce Cloanthum Declarat.
Inde est quod ait Eumenius Aetor, orasιrni iri in fr-
Item illud Statii Thebaid. I. - sequitur Sicyonius Alcon,
175 Uν ποτ' ἰνίνης φυγας J Peleum, cum fratrem Phocum in palaestra incaute Occidisset, fraterat, sanguine fontem, Expulsu inque domo Patria, eanit vid. et lib. XII. Solebant nam Pae Veteres, perpetrata incaute caede, a patria profugere, quoad expiati essent Homeri Interpres Iliad. Eθος ην παρα τοῖς παλαιοῖς το α κου σιον φονον εργασάμενον φευγειν κ τῆς παγρίσος, o καθίζειν επὶ της οἰκία lego σπίας συγκεκαλυμμένον, καθαρσίων δεόμενονa173. Ἀφ' ἔπτα καί ων Aegre ferens Thetis mortali Peleo se nuptam, filios masculos se igne combussit, septimo Achilii idem factura, a Meo interueniente prol1ibita fuit. Homeri Scholiastes Iliad. ' Θετι καταναγκασθεῖσα πο ιος Πηλε γαμηθηναι , τα γεννιύμενα παμία εἰ πυοι βαλλε, νομδουσα τα θνητας τὸ πυρὶ σαρκα καταφλέξειν , το ἐαθανατον σια φυλαίειν. υτπι εξ παῖσα διέφθειρεν. βδομον δε γενόμενον χιλλέα βαλλει μοίως εἰ πυρ, θεασαμενος δε Πηλεις σφηρπασε τον παῖσα , - νεγκων εἰς το Ιηλιον ρος, τρέφειν παρέδωκε εἰρωνι Vide praeterea Inter piete, Apollonia lib. IU Ai istophanis ad .φέλαι, et Apollodorinua lib. III. 135 'ογει Ῥητειραν Ουλαμωνυμου OPλαμωνυμον vocat
88쪽
Pyrrhum, qui aliter eoptolemus. Eodem modo νεικεων επωνυμον Polynicem diXit Euripides Phoenissis.10 . Ἐλλάδος καρατόMOVJ Iphigeniana putat, quae Dianae Tauricae hospite ininiolabat. Cum enim in Aulide mactanda staret, in Diana in Scytinam auecta, lactisque eius praefecta re litur Placet hoc loco transscribere Antonini verba e Metamorpta libro, Paae ita habent: Θη-
σόως και λε όης, τῖς Διοs, γήροτο Θυγύο ρ 'Iφιγένεια, καὶ αυτὴν ἐξετρεφὲν 1; τῆς λένης αοελφη Κλυταιμνήστρα προ δε τον Ἀγαμέμνονα ειπεν αυτ τεκεῖν, λεν γαρ πυνθανομεόη των ἀδελφων, εφη κορη παρα Θησέ ius πελθεῖν ἐπεὶ δε ἡ στρατεία, η των Ἀχαι- αν , πο απλοίας εν Aυλίσι κατείχετο , προεσημαινον ὐ μαντει , τι ἔσοιτο πλοῖς , εαν Α τέμιοι Θυσιωσι τηνδε φιγενειαν Ἀγαμέμνων δρ
tenus ille. Huc pertinent quoque illa Senecae extroma Octauia,Le ies nitrae. Zephyripi leves,
Qui vexis is raptam sae aei irginis aris Iphigeniam, Ilauc quoque tris procul a poena POraate Pt ecor, templa ad Triuiae. Vrbe es nos a mitior Aialis, Et Mauror ni barbara tellus, Hospitis illic caede litatur Numen super Mn. Fuia haec ad Diodum etiam Ouidius, Elegia secunda libri tertia de Ponto a videndus.138. Φαληριῶσαν σπίλον Lieucen putat, quam in ponto Euxino, ut ab Achille et Helena habitaretur, Thetidis rogati edidit Neptunus, auctor Philostratus υρωικο ς. Arrianus, in Veii plo ponti etiNini, tribus eam nominibus insignita in ait, ac I Leucen quidem a colore dictam, his
versis: Κατα τουτο μαλιστα το στόμα, επ' εὐθυ πλέοντι νέμωαπαρκτια ιδία το πέλαγος, νησος προσκειται, ηντινα οἱ μεν χιλ-
λεως νησον, οἱ δε Δρόμον Ἀχιλλέως, οἱ ἡ Λευκὴν επι τῆσχοοια ονομαζουσιν ταυτην λέγεται Θέτις νεῖναι τί παισι, κο
89쪽
in Lycophrmiis cassaildram. 2 orpides,
Antoninus Liberalis, libro citato, dicit etiam Iphigeniam
in I leucen deportatana, inaui Ortalitateque accepta , Ordois
chian dictam fuisse ' Vide Eustathium ad Dionysiam, ιε-
19 . Την ποτ εν σφαγα; κεμμs Cum in Aulide Grae corum laues Coactae iacerent, tempestasque a profectiones prohiberet, proditum a Calchante est, Don ante eam desi-tiiram, quam Dianae foret inamolata Iphigenia, quae dum ad arani mactanda duceretur , a Diana eruam reponente
liberata est eminit Liucretius lib. I. Aulide quo aci, mura virginis aramis hians at turpar ni cinguine Ioede
Vide Uirgilium Aeneid. II. Ouid. Metamorph. I XII.
Antoninum liberalem libro citato, Sophoclem λεκτριν, et Dictyn Crμtensen lib. I. Si imodo is est, et non suppositatius aliquis, quod magis verisimile milii Dianae itaque immolatana Iphigeniam ah Agamemnone nemo eis scit Callimachus clauum in Dianae templo suspensum memorat Hymno III. - - οἱ δ' Ἀγαμέμνων
90쪽
ieto a I. Meus Conis ne uarius
I93. Ἀρη uos Arrianus, loco antea citato, N D
nus narrat, eo applὲllas, Visis anticiuitatis vestigias, temploque, et donariis eidem heroi coli secratis, vel per repetere naves , dicentes, non sine discrimine vitae illic quemquam
Ι id. Νυμφίου δολοι J De nomination s huius caiansam tradit oui p. Mela, lito 1 Achilles infesta classe mare Ponticum ingressus victoriam ibi ludicro certamine celebrarit, postea iiij se et duos vi P ab grinis quies esset, cursu exercitauerit: cui adsentitur Plinius qui Acti illis insulam ab Cursu aliam dicit, euatilite ab illa a 5oo passuum distare. I95. Ilis λλοιωμένην γραῖαν De Iphigeniae metamorphos inter auctores non conuenit. Plerique in cedi Vam mutatam volunt Lycophron ei vam pro ea inaui Olatam, ipsa ui autem in anum mutata in canit plia in taurum,
alia in ursum, alia in buculam. inter quos Plutarchus Πα- I96. Σφαγείων ηδε κερνίβων κέλας J φαγεῖον, siue σφα- γιον, as erat, quo ericipiebatur victimae sanguis. Pollux lib. X. cap. XII. Και σφάγιον, ε Θύεις, ου lego ο ὐφέξMτι τω τοῦ ἱερείων αἴ κατι. Et postea codem libro cap. XXIII. Σφαγιον, o ποσέχεται το αἴκα των ιερείων Homerus Odyss. III. 3κνίον vocat, quo loco Didymus, Ἀμνίον ἐστἰ μεντων ἔπαξ ειρημένων ἡ λεις. σημαίνει ς αγγεῖον, που το αἱματο υρνίου σέχονται, και ἐστὶ κατα ντυμον αμένιον, o ἐστι στερητικο του μένους, τουτ' ἰστι ψυχῆς οἱ Ἀττικοῖ σὰ σφάγιον αυτ καλοῖσι . Quid vero fit χέρνιψ docet Athenaeus lib. IX. Ἐστὶν,
in UUit, σωρ, εἰς ο απέβαπτον δαλον κω του βωμου λαμβάνοντες,
I97. Ἀιδου τε παῖ λάζοντο κρατῆρος J Veteres Graeci omnia Concaua κρατῆρα vocabam. Scholiastes Sophoclis Οἱδ επι Κολ. ad illud, Κοίλου πιλα κρανvos, ait a κρ