Kyrou anabasis

발행: 1871년

분량: 298페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

Προς Πέρσας λέγειν α και πρόσθεν ν τω λόγω δεδήλωται 8 1, 7: Ως ε τω λόγω δεδήλωται Κυρος καταστησάμενοQ, et conveniunt quodamm0do una HiSi Gri 3, 1, 2 es μεν ουν Κυρος στράτευμά τε συνέλεξε και τοὐτ εχων ἀνέβη επὶ τον ἀδελφόν, και ως η μάχη γένετο, και ς απέθανε, και ς κτουto ἀπεσώθησαν ι Ἐλληνες επὶ θάλατταν , Θεμιστογένει

σάγγαι πέντε και τριάκοντα και πεντακόσιοι, στάδιοι πεντήκοντα και εξακιGχίλιοι και μυριοι απι δε της μάχης ἐλέγοντοειναι εἰς Βαβυλῶνα στάδιοι ἐξήκοντα και τρtακόσιοι. Quana non olunt mis Suin a rana naanii in antii quis sita Parisino C. δε SUSpectana reclinii, e lituit Imagi quae praecedit ut Kαι et λοιπὸν ὁ μεν ρχεν, οι δε ἐπείθοντο υχ ελόμενοι ἀλλα ψων- τες ὁτι μόνος φρόνει os δει τον ἄρχοντα , o δ' ἄλλοι ἀπειροι σαν, et sequi intiir: Ἐντευθεν ἐπεὶ σκότος γίνετο , μιλτοκυθης - ηυτομόλησε προ βασιλέα. Quae adeo 10leSte c0mputati0 ne illa interpellanti ir, ut apte coelint, si tollitiir, iit alterab, b, 4 μέχρι ἐνταυθα ἐπέζευσεν ἡ στρατιά. πλῆθος της καταβάσεως τῆς ὁδου απ της ν Βαβυλῶνι μάχης ἄχρι εἰς

Κοτυωρα σταθμοὶ κατὸν εἰκοσι δυο, παρασαγγα εξακόσιοι και εἰκοσι στάδιοι μύριοι και ὀκτακισχίλιοι και ζακόσιοι.

χρόνου πλῆθος κτὼ μῆνες, ipsa ii0vie ita interposita inter ἐντευθεν - ἀφίκοντο εἰς Κοτυωρα πόλιν χληνίδα, Σινωπέων ποικ0ν ὁντας δ' εν ῆ ιβαρηνῶν χωρα, et εω ταυθαεμειναν μέρας τετταράκοντα πέντε, ut non ininus continode omni collaereant uulata una cum uro l0 prendi genere πλῆθος

τῆς καταβάσεως της ὁδου, ouod in veriendium putes, ut in tertia et postrena conaputatione , 8, 26: ριθμὸς δέ, vi ido itere in priori dixi C. piti, ni addit unius Vaticanus συμπασης τῆς ὁδου της αναβάσεως και καταβάσεως σταθμοὶ διακοσιοι δεκαπέντε - χρόνου πλῆθος τῆς ναβάσεως και καταβάσεως etc., Di id fui της ὁδos post utrumque καταβάσεως addi

tuna vidi in codice . indominus liae computationeS, Qt 131'um OStre mana Oargiti etiam forma novitia δεκαπέντε, iam antiquitus X-Stiteriant in iiDm Xen0pnon lis uiuina non solitin Georgius Flaccill S

12쪽

VI PRAEFATI 0.

p. 255 C, ubi dicit Πολέμου συστάντος περ τον θριν ποταμὸν σταδίοις ξ κατὰ τον Ξενοφῶντα πίπτει με τρωθεὶς ὁ Κυρος, respiciat ver Da ex 2 2 6 cit lita, sed etiana Aget hitis

Hist. 2, 21, p. 52, B: Ἐστι γαρ ὁ παρασάγγης ώς με Ῥροδότη δοκεῖ καὶ Ξενοφῶντι, τριακοντα στάJια, RraSangar Inchina Stadlis conaparationen ex clii ipSi coimplutationi uias petierat. Non dubitavi vero iraeter Satrapanim in sine catalogum elicere Verba G, T 1 interposita in iuris: Ἐνθα ὁ εἰσιν αἱ διώρυχες, πο ου ίγρητος ποταμο 0έουσαι εἰσὶ δε τέτταρες, το μεν ευρος πλεθριαῖαι, βαθεῖαι δε ισχυρῶς , και πλοια πλεῖεν αυταῖς σιταγωγά εισβάλίουσι δε εις τον υ φράτην, διαλείπουσι δ' κάστη παρασάγγην, γέφυραι δ' ἔπεισιν duae

mi iluis ei rori Dii inscitiam pii dant eius ii Scripsit exposueriantqhii geographiam Anaba Sis explicarunt, sed Xenoplioniis non esse vidit Bocagitis Melanges de gographie p. bb culti iudieiuna quo-

danaimodo constrina Omis Stina a C. pr. ὁ εἰσιν, iit in eodemo in is si in δε in computatione notavi paullo ante. Est auten adeo n0n nainini Si liuitisn)0di additanaentis stricta est Xenopli 0ntis Ana basis, it imagis foret Iniraltitur si Sola frugisset conanti inen ii Droma in mi illum ieetitatori in Sortem, hi interpreti in lectori tui 1 otio Sol in conamentis ranauni iuXta aut inter verSti oppleretur, deinde talia a iiDrariis Dona fide in ordine in reciperenti ir. Et quum in aliorian uu0runavi Scriptonini lium plurima et nipla Saepe addit armenta ule Sint altae interposita ii essit gerant etiarn in lentos ad investiganda, satis vi Ie0itur credidit eli man iam antiquitus 1aσn0pere celedratiam non inanii inena tali labe ad eana perveniSSe aetatem 'ia Dra 10 die StiperStite autorioli illaris illi si in dueti exarrarentiti . Quo mini indicio uni in Imulta Sint ii Dinta uuae partina per Se ninai Stant inepta lian lut len quana p0SSint saliere, I Reter nae alia eius dena generis latere non in tu Sta est Su Spicio, Di neqile oratio mite Sententia Sati aptae aut lignae vidental Scriptore. Manifesti in paullo lite implius tale est additanaenti ina, quod Θ nlulti ante ne reiectum eo' de imi in elicet' non uultavi, I, 8,

G: Λέγεται δε και Ους ἄλλους Πέρσας νιλαις ταις κεφαλαῖς

Uii tanquam Seliolion pariter i lite simile 1, 8, 18 Λέγουσι δέ τινες ς και ταῖς ἀσπίσι προς et δόρατα δουπησαν φόβον ποιουντες τοι δεποις Iden p. 30 recte ani in advertit, quod ego a Volsi et Wytten Daeni n0tati in nutu iit lina eclusi 1 I, 7 0st: ν Μιλητω δε ισσαφέρνης προαισθόμενος τα αυτὰ ταυῖα βουλευομένους, Mitiina ἀποστῆναι προς υρον, vix

qtien illam omina qui laec et sina ilia tuentii ipstina sitisse ad litumina, quippe adeo langui illini et hi pervactiuna, ut Onina Sito el

13쪽

II MEAE A VIAE. VII

b, 2: παῶτα γάρ o ἐνετέταλτο, Θρηίκην καταστρέφεσθαι.

Est enim in aliutis non sati loquendi gentis excuSari qu0dan modo posse, Sed illud potius quaerendum quid loco cuique conveniat Scriptoremque deceat et Scripsisse crediDile sit. Veluti

Similes uic epexegeses nau. 7, 2, 4: ναξίβιος δ' εχαισταῶτα κουων, διαφθειρομενον το στρατευμα τούτων γὰρ γιγνομένων ωετο μάλιστα χαρίζεσθαι Φαρναβάζω, di minus non εχαιρεν ἀκουωπι et Hist. Gr. 5, 1, 2 Ἀκούσας ταῶτα περὶ

TO επιτειχισμOs, nemo praeStet Scriptori eSSe Potiti uuam, ut alii coniecerian de utraque , graminatre i. tqile nau. 1, 3 7:O δε στρατιῶται ι τε stos κείνου και ι αλλοι ταυταακούσαντες, τι υ φαίη παρὰ βασιλέα πορευεσθαι, πήνεσαν, uni πορευσεσθαι Co Detu p. 12. senoliaStae eum verDacorrigere Opinor, Ilum non Solium ei Se intelligatur qu0 dicunt, Sed etiana de duce adverSII regeni pro feetu , non invitato ad uni, Scribi a Xenopnon te nullo modo potuerint, qui nou πα-ρά, tu vi p. 7, 4, 6 μεσταὶ αἱ do πορευομήνων παρ' ἀλληλους, sed tuo unus illic tale inseri, επὶ erat dicturiis, ut 2 I, 4: πορευόμεθα αν επι βασt λεα 3, 21: μεῖς ουτε συνήλθοuεν ως βασιλεῖ πολεμήσοντες υτ επορευόμεθα επὶ βασιλέα. et alidi, distinguens sic etiam 2, 2, 3 εναι επι βασιλέα et ἰέναι παρὰ τους υρου φίλους. Unde Codetus p. 31bc0arσuit 1, 4, 12 Ἐὰν μη ις αυτοῖς χρηματα διδω, σπερτοις προτέροις πρότερον Selineiderus, ut b, 4, 26 ν τω πρότε-00ν αἱρεθέντι χωρίω meliores pro τω προτέρη μετὰ Κυρουάναβῶσι, addita παρὰ τον πατέρα του Κυρου, tanquam Super-VICIIR propter Se 'lentia και ταυτα υκ επι μάχην ιόντων, ἀλλὰ

eSSent και υ προ βασιλέα, vitae sive Sic Sive alter modo Scripta de Sunt supervacua et intempestiva maleque cum ἀπι-οντας connancta tu nini sit dicturus hiod parum Sit pr0- Dauile qui Xenopn0ntem hic quoque meni Drum orationi ita lau-

Sis Se contendat ut 1, 4, 14 μέχρι αν καταστήG τους Ελληνας ει γωνίαν πάλιν diuod si illa τι v φαίη - πο-

ρευεσθαι e margine sunt illata, non urum meliONDUS cimissua in illius angustiis peritSSe.

Sed qui illi de nis prodent, multo etiam minus 1, 1, 2 ' μὲν Ῥυν πρεσβύτερος παρῶν Ἀτύγχανε Κυρον δε μετα-

14쪽

VIII PRAEFATI 0.

πεμπεται, πο της αὐχῆς ς αυτον σατραπην ποίησε, καὶ στρατηγο δε αυῖον πέδειξε πάντων ὁσοι ει Καστωλοὶπεδίον αθροίζονται, assentientur BiSScli 0pio Annot. p. 1 et qui plumnias illius coniecti iras repetiit CODei p. 306, 0 Strema και στρατηγὁ - αθροίζονται ascripta opinatis ex I, 9 7 Ἐπεὶ δε κατεπέμφθη π του πατρός σατράπης Λυδίας τε και Φρυγίας της μεγάλης καὶ Καππαδοκίας, στρατηγὸς δε και πάντων πεδείχθη οἷς καθήκει εἰς Καστωλο πεδίον ἀθροίζεσθαι, iit dies pro eo qu0d hic, καὶ στρατηγος δε - δσοις etsi nemo negadit nihil illa nuc facere, ibi non de nuneri Diis agitur Cyri, Sed de loco et Satrapia, ludi versaretur, ut Si quid amplitis addere vellet Xenoplaon, illana potitis descrinere debuisse videatur. Exigit ad Speciem 10menti Si quod in Seqtientivus continuo vel sis ὸ να-

βαι,ει οὐν ὁ ρος λαβὼν ισσαφέρνην ς φίλον, καὶ των

Ελλήνων δε εχων ὁπλίτας ἀνέβη τριακοσίους C. pr. Ottit et manti antiqua inter versus addit δὲ ante χων. Sed eo ipso silicet ad coarguendum a0leste inter ositum ἀνέβη, 10 delet Bissenopius, it 1, 1, 8 Kαι γαρ ὁ πιρος ἀπέπεμπε τους γιγνομένους δασμοὐ βασιλει εκ των πόλεων ν ισσαφέρνης ἐτέγχανεν εχων, illatum inter τους γιγνομένους δασμοὐ et εκ των πόλεων, quae coniungemis sunt, ut 5, 3, 4: ο απιτων αἰχμαλωτων ἀργύριον γενόμενον, in uile βασιλει. in10 luxium ali Di Suspectum est 'in uni repetitur 1, 10, 6 Eν οὐ- τω καὶ βασιλεὐ δῆλος ν προσιὼν πάλιν ως ἐδοκει, πι- σθεν, καὶ ο μεν Ελληνες στραφέντες παρεσκευάζοντο ς ταυτ προσιόντος καὶ δεξόμενοι ' ὁ δε βασιλευ ταύτη μεν ουκηγεν, pr0pter articuluin Saepe uidelm ei additi in au draiciis, nunc ua111 Vero D Atticis. item 2 4 4 O γάρ ποτε κών γε

βουλήσεται μῶς ελθόντας εις την Ελλάδα ἀπαγγειλαι hsμεις

τοσοίδε ὁντες νικῶμεν τον βασιλέα ἐπὶ ταῖς θυοας αυτOs

και καταγελάσαντες ἀπήλθομεν, quamvis deleverant, non tamen contendam Servanduna esse βασιλέα. tiuna eniim την βασιλέως δυναμιν sit in deterioriDus, Satis est pr0D de neutririn addidisse Xenopnontent, sed ranimaticiani alium n0e, si uin illud,

ut 2 1, 4: παγγέλλετε Πριαί6 ὁτι μεῖς νικῶμέν τε βασιλεα, καὶ ως ορῆτε υδεὶς τι ἡμῖν μάχεται, και ει qἡμεῖς λθετε, πορευόμεθα αν επὶ βασιλέα, prius βασιλέα

telet Hirscnigius nil0logi vol. , p. 292, an vi an pr0pter Se- qtiens επὶ βασιλέα incominodum. Non minus supervacuunt φυγὰς 1, 2 9 0st: κε λίαρχος ὁ Λακεδαιμόνιος delentena o De tui p. 313, tanῬiana e 1, 1, 9 Κλέαρχος Λακεδαιμόνιος φυγὰς ὴν repetit una, recti a sortasse totum ὁ Λακεδαιμόνιος φυγὰς deleti inim sitisse vix in Dap. XV. Idem p. 314 delet, ut Kieli litis et Meli lenis nenaos. Ol. 1, p. 208, 1, 2, 26 inter την τε πόλιν et διήρπασαν interposituam

τους αρσούς. t p. 31b 1, 4, 7 Σενεας ὁ Ἀρκὰς στρατηγος καὶ

15쪽

Πασίων ο Μεγαρευς, alteri nomini addituli στρατηγός, quod

μάντις των Ἐλλήνων , , , post ρηξίων vel ὁ Ἀρηξίων,

quippe inutile post μάντις 6, 4,l3; ut certe I, 8, 28: ρταπάτης ὁ πιστότατος αυτ των σκηπτουχων θεράπων, a me quoque ante BisScn0piuna p. 17 Sti Ulatium θεράπων, ma0d non est 1, 6, 11. b. 17 Tων διαβαινόντων τον ποταμὸν ουδεὶς εβρέχθη νωτέρω των μαστῶν πο ου ποταμου, inutile nicii 4 b, 2 Ἐπορευθησαν επὶ το ν υφράτην ποταμόν, και διέβαινον αυτὸν βρεχόμενοι προς τον ὀμφαλόν, et praecedente

iteminudae Seqiuente ποταμὸς molestum πι του ποταμο delete obetus p. 316, issenopiu etiam O ποταμόν, non magi ne-ee8sarium et inlibi Saepe miSSuna post διαβαίνειν. Singula si qui ita Velit imari ut init erat quod ope se potius quana ireViter SatiSque perspicue sit dictuna, 1, 7, 5 Λίγουσί τινες τι πολλα πισχνεῖ νυν δια το εν τοιουτω εἶναι του κινδυνου προσιόντος, deleta a Coueto nena vol. 1, p. 209;6 p. 320 veru του κινδυνου προσιόντος non desideret, pariterque D. 13: αυτ δε ηγγελλον προς υρον οι αυτομολη- σαντες ε των πολεμίων παρὰ μεγάλου βασιλέως προ της μάχης καὶ μετὰ την μάχην οι στερον ληφθησαν των πολεμίων

τ et ηγελλον , neque εκ των πολεμίων, non minu mole Sta Se quente Tων πολεμίων quana Supervacua deleniluus ienti et Menter Mnemos. Ol. 1, p. 209 ulversetur, ne si μετὰ την μα-χην, tui et Co Det vol. 6 p. 321, ταυτὰ ηγγελλον nitent potiuS ταυτὰ λεγον ScripSisse coniiciat Xenopnontem de captivi loquentem aec non nilneianti Dus, Sed nareanti Dia , inde de utrISPle

Cyrop. 6 1, 2b dicit: ι αυτόμολοι και ι λισκόμενοι ταυτελεγον. Ididen 14 Tn ενδεκάet ἀπ' κείνης της μέρας πρότερον θυόμενος, mini quoque, tu Co Delo p. 322, Seliolion

visun est πρότερον, Sed aliana riteterea frauden duce C. pr. tollere licuit restitiit τη νδεκατy ἀπ' ἐκείνης μίρα, viae Si tuta est ratio loquendi altera ab li Draii illata, ut Hist. r. b, I, T, ων κατ κεῖνα τα χωρία pro χωρίων. on iniuria Codetuni

p. 326 ossendit mira una eri mutatio 1, 10 2 Βασιλευς δε και ι υ αυτω τά τε αλλα πολλὰ διαρπάζουσι και την Φω-καῖδα την GOφην και καλὴν λεγομίνην εἶναι λαμβάνει, e-

qtiente j δε Μιλησία ληφθεῖσα πόδεων ἀμφὶ βασιλεα, ut ,

8, 22 οι περὶ Σενοφῶντα συντυγχάνουσιν αυτ και λαμβάνουσιν αυτὸν και γυναῖκα, de iis qui reapse illos corrIperent. Itaque delet λαμβάνει, etiam propter και οἱ συν-υΤω, ne mR-gis seri 1, 10 1 Βασιλευς δε και ι συ αυτ διώκων εἰσπίπτει, Di ex Sequenti Uu illata conficit και ι υν αυτω, quae singulari postponere solet Xenopnon, ut 2 2, 1 et ali Di, prae ponere autem Iurali, ut 3, 5, 3. Ita εἶναι positum in fine aena' bri , ut Solet poni quum post alia ver da tum post λέγεται 1, 8, 9

16쪽

X PRAEFATIO.

εἶναι, et Hist. Gr. 3, 3, 2 Συνεμαρτύρησε δε αυτ αυτω vel potius δ' υτω και ὁ ληθέστατος λεγόμενος χρόνος εἶναι,

et alidi etsi utriqhi Singulam 1aedam exStant tui ilia.

Eiusdem generis est qu0d 1, 1 9: λίαρχος Λακ*ὁαιμόνιος φυγὰς ηπι τούτω συγγενόμενος ο ὐρος γἀσθη τε αυτὸν και δμωσιν αὐτω μυρίους δαρεικους ὁ δε λαβων τοχρυσίον στράτευμα συνέλεξεν απὸ τουτων των χρημάτων, ir-scnigio Annot. p. 81 IiSpectum sui το χρυσίον, conserenti . . 5 Dίδωσι δ αυτῶ fρος μυρίους δαρεικους is δε λαβώνου επὶ ραθυμίαν τραπετο, αλλ' απὸ τούτων των χρημάτων συλλέξας στράτευμα πολέμει τοι Θραξί' similiterque positum λαβών 1, 6, 3 5, 3 7. t quod 1 3 14 Προσποιούμενος πευ- δειν ς τάχιστα πορεύεσθαι εις την Ἐλλάδα, sui qui adesse mallet πορεύεσθαι ut 4, 8, 12 T μη δη εἶναι νθα πάλαι σπεύδομεν et Aristoph. IPps 266: λλ' ἁ τάχιστα προς πόλιν πεύσωμεν, ω Φιλοfργε. Item ib. 1b N δε τω ἀνδρὶ δ αν λησθε πείσομαι τὸ δυνατὸν μάλιστα, να ειδῆτε δτι καιαρχεσθαι ἐπίσταμαι ς τις και αλλος μάλιστα ανθρώπων, qu0d repetitum μάλιστα et ανθρώπων ollunt 1rscingitis p. 3 et Co Detu p. 314 conserens , , ξ ειανξ ῶς τις κα ἄλλος φροντίζειν 1, 4, 15 Ἐπίσταται δ' ει τις και ἄλλος etsi non multum interest inter illud et o Cyr0p. 3, 2, 26 Λώσω σ0ν

τις και αλλος πλειστον δη ποτε δωκε.

Ju0 1, 4, 2408t: αμῶς χων ναῶ ετέρας Κύρου πέντε και εἴκοσιν, αἶς πολιόρκει Μίλητον auiditur, τε alii δτι)Tισσαφέρνει φίλη ν, και συνεπολέμει Κέρω προ αυτόν, de

quae de det si ierant 1, 1, 7, 11 Q, Sed etiam, qui in

nae naves SSen Λέρου , ut dicitur ni et 1, 2, 21 mire de duce eamina dieantur a.iquam de Ocio Cyri. Non Sine ratione quis iniretur 1, b, 2 Πολλοὶ δε στρουθοὶ οι μεγάλοι, Sequente aliquotie genere feIninino S. 3, quo uno attin-ttur antiu uiore , ut Si Servati1 οι μεγάλοι, additure ut b, 4, 29 Καρυα ην πολλὰ τὰ πλατία et πολλαὶ scriDendum rite S, ut Couetu p. 318 0lint, et αἱ μεγάλαι, ut est in tota nonnulliS.

Quod 1, 7, 19 est Ἐπεὶ δ' επὶ τῆ τάφρω υκ κώλυε βασιλευς το Κύρου στράτευμα διαβαίνειν, i δοξε και Κέρω καὶ

loquendi naitarum liadeat im την τάφρον διαβαίνειν, Sed etiarne S. 11 et 6 intelligathi de παρόδω potitis agi iiana de διαβάσει, eruuna διαβαίνειν coci ectoris esse coniecit Hirscnigius

17쪽

ἐξέφυγε του μὴ καταπετρωθῆναι, Di delevi cum libris Libro 2, 2, 20 Κλέαρχος δε ολμίδην Βλεῖον ον ἐτυγχανεν Ιων παρ' εαυτῶ κήρυκα αριστον των τότε , Ofτον νειπεῖν ἐκέλευσε σιγὴν κατακηoέξαντα τι ποοανοψεύουσιν οιαρχοντες , O αν το αφεντα τον νον ις α πλα μηνυGΓ, ὁτι λήψεται μισθὸν τάλαντον αργυρίου, Si recte miti C pri, quod facile etiam negligi Dic potuit τουτον de Io inlia dicant. idenique recte pr. κηρύξαντα, ut Sol et Xenoph0n , HS quam iisti Seonipo Sit Oninino par In Sitato, duplex arguitlar Gitamentum COITectori , quo multo amplius Couetiis p. 329 tollit deletis ὁτιπροαγορείουοι οἱ ρzοντες, tanqIIM e S. 21 ι αρχοντες

ductis, pariterῬ1 μισθόν, ut μηνὸς μισθόν Idri 6, 2, 5. Hii hius addere licet αργυρίου in c. r. IniSSUID, Ut Aristopli. V. 10J J Ην ἀποκτείνη τις υμῶν Φιλοκράτη τον Στρουθιον, λήψεται τάλαντο et in si a 3, 5, 8 9ν μοὶ τάλαντον μισθὸν

πορίσητε, Di etiani alterius voca Duli paullo lia est ratio, etsi saepe et lain sinitur αργυρίου in alibi is Dignius SenoliaSta qualia TiSSapnerme cienti Du nareatum ad lita1nentum iudicat os eius

p. 330, 2, 3, 9 Ἐνθα βασιλευς ἀφίκετο, πει ρον ἀπί- κτεινε, deletque 332, ut issenopii 1 p. 28, etiam piae 2 5 9: Συν με γαρ σοὶ ἀσα μεν δι ευπορος, πῶς ὁ ποταμῖς διαβατός, των τε επιτηθείων ου απορία ' ανε δε σου ἀσαιμεν oli σκότους η ὁδός ουδεν γαρ αυτῆς πιστάμεθα πῶς δε ποταμὸς δύσπορος, πῶς δε χλος φοβερός, φοβερώτατον δ' ερημία μεστὴ γαρ πολλῆς πορίας στίν, minu concinne interponuntii et per Se infelligi Intur υδεν γαρ αυτῆς πιστάμεθα. Idem p. 33 maod , b, 38 post Κλέαρχος εχει τὴν

δίκην uidithir και τέθνηκε, neque e mani III et O S SUI I2, b, 4l: λέαρχος τὴν δίκην χει etiamSi Xenoplion erua illa ita Sit interpretatus, tollit, ut 2 6, 28 post ae00Sium altemini ἔτι ραῖος ων, et post letallium Mnemos. 0l. 1, p. 211, in. 20 στρατηγῶν inter συστρατήγων et στρατηγοί 0n miniis Supera Relltim Liam tu alterum απέθανεν, Sequente λέγεται τῆς τελευτῆς τυχεῖν, deletumque a lentio. iuS lein generi praeter alia tint ter intra tres verSus repetitum εν ω πεδίω , b, 2:Eξαπίνης οἱ πολέμιοι ἐπιφαίνονται ν τω πεδίω, καὶ ων Ελλήνων κατέκουάν τινας των ἐσκεδασμένων εν et πεδίωκαθ άρπαγήν, Di 0stremium delet Bisselaopius p. 46, et , , Iba κεῖτο δε osτο το χωρίον προ τῆς πόλεως της μηροτροπόλεως καλουμένης αυτοῖς, de quo , 2, 3 'Ε δε ην ω- ρων μητρόπολις αυτῶν, in deterioribus leui ita dilatata et depraVata : χωρίον ο μητρόπολις αυτῶν ἐκαλεῖzo Supervacti τῆς πόλεως ientius Mnem vol. 1, p. 213. Et 7 6, 13 Kαι οἱ Θρῆκες οἱ κατὰ αὐτα οἰκοῆντες στήλας ὁρισάμενοι τα καθ' αυ- τοὐς εκπίπτοντα καστDc λίζονται τέως d 4 λέγοντο. ποιν

18쪽

ορίσασθαι, πολλους π αλλήλων αποθνήσκειν, alii πριν ρίσασθαι, ut Cyrop. 1, 6, 10 'Oταν μάλιστα ευπορῆς, τότε προτης πορίας μηχανῶ, insiliter interp0Sita προ της πορίας,

οἴκαδε ἀφίκωνται, ubi η προσθεν delet Co Detus Var. .eet. p. 291, ut alia alibi, quae facile sit, pluribus augere. Cuiusmodi in uinitamentis investigandis Ositani operana nemiis, niSi ubi prersus Sunt DS0na, retiam putet et, Si Piam illis

placent, excusanda et Scriptori incuriae cuidam condonanda, iuvat animum aliquantisper ad iiDro advertere eomam Pae pSotaim testimonio eiusmodi commenta nonnulla coarguere. Sic ait ir1, 2, P Πέμψας Πίγρητα - κέλευσε προβαλέσθαι τα πλακαὶ επιχωρῆσαι ολην την φαλαγγα. O δε ταfτα προεῖπον τοις GτραTιώταις - - δε Osτου ἀττον προῖόντων -- δρόμος εγένετο Oις στρατιωταις επὶ τὰς σκηνάς, των δε βαρβάρων φόβος πολλοις τε και αλλοις καὶ τε Κίλισσα φυγεν, T. λ. , restitulo ex iuris optiniis φόβος πολυ pro φόβος πολλοις τε και ἄλλοις , duplex convinci vuletur Sunoli0n, quum is dativis situlatis

minu etiam quain antea commoduim Sit alteriam τοι στρατιώταις.

1, b, 2 10 serendium videri poterat: αι πάλιν πει πλησιάζοιεν οἱ πποι, ταυτὸν ποίουν, καὶ ου ην λαβειν, ε μηδιαστάντες οἱ ιππεις θηρῶεν διαδεχόμενοι τοι λποις, prae ter C. pr. et Bodleianum Demetrius De loe. S. 93 coarguit, Onait' tens cum illis inane additamentum τοι λποις, ut 2, 3. 18:Ἐπεὶ μῶς εἶδον εις πολλὰ κακὰ καὶ μὐανα πεπτωκότας, C. pri mittens κακὰ confirmat 10 ex Suida restitui πολλὰ κἀμήχανα. Graviorem idem liuer cor ruptelam prodit 1 4, QTαύτης ενεκα της παρόδου Γρος τὰς ναυς μετεπέμψατο,οπως πλίτας ἀποβιβάσειεν εἰ σω και ξω των πυλῶν, καὶ βιασάμεν0 τους πολεμίους παρελθοιεν ει φυλάττοιεν επὶ ταῖς Συρίαις πύλαις, περ ετ ποιήσειν ὁ Κῆρος τον βρο-

κομαν Ubi manu prima non Soluti βιασάμενος pretie Dei cunt aliis, G OStea ino mutato, Sed etiana Soliis omittit, et ne anti litio hi quidem, sed recentiora dela IIII a Uanu Supplet παρέλθοιεν, Ver- Duna ad conStoictionen nunc magi si ilam hi Sentelitian neces-Sanum. Quo vulato si Scribitur πως πλίτας ἀποβιβάσειεν

ει G και ζω των πυλῶν, βιασο ιενος οὐ πολεμίους ει φυλάττοιεν επι ταῖς Συρίαις πύλαις, περ pro ποιήσειν TOνυβροκόμαν, etiam illo ὁ Αὐρος carere licet, quod Imejiore ponunt ante, deteriore post τον βροκόμαν, miti Sedis ana Digui ia interdum est index cliolii, io ni inferri p0titit etiana illos in libros qui pluralem non an Derelit in proxiIn naenil)ro.

Cum eodeni et Vatican 1, 9, 6 es καὶ τὰς τειλὰς ειχε, delevi φανεράς, cui ετ sunstituit Suidas, ut appareat SiliapieXωτειλὰς non suffecisse grammaticis Neque 2 2 9 αὐτα δ

19쪽

ώμοσαν σφάξαντες ταῆρον καὶ λύκον καὶ κάπρον καὶ κριὁν εις ασπίδα quem uine mirantii lupuin in Babyloniari notatuna qui Suuam affirmet non alii inde pedem intulisse nec flenda esse καὶ λυκον, vitae alii Uri ponunt p0S ταῆρον, C. ci luteimo inittit, nee mIn , Sed Secunda nanti addit, ut conStet iam olim iii suisse tur Datum. Ideni 1 9, 17 Kαι γαρ στρατηγοὶ καὶ λοχαγο ου χρημάτων ἔνεκα προς κεινον πλευσαν, ἀλλ' πεὶ εγνωσαν κερδαλεώτερον εἶναι Κυρω καλῶς πειθαρχεῖν η τοκατὰ μῆνα κέρδος, sensitiens et Secunda demium vel tertia naanu addens αλλ' πεί pro ου vero οι vel οῖ ex liben manu prima, deniqII καλ- χειν pri pro καλῶς πειθαρχεῖν, mane graviterntinc interpolatam monstrat Scripturam: α γαρ στρατηγοὶ καὶ λοχαγοὶ ο χρημάτων νεκα προς κεῖνον πλευσαν, ἔγνωσαν

κερδαλεώτερον εἶναι Κυρω καλῶς ἄρχειν η το κατὰ μῆνα κέρδος. Quae etsi alnus convenit cum 6, 4, 8, Di de militi uias Tῶν στρατιωτῶν ι πλεῖστοι σαν ου σπάνει βίου ἐκπεπλευκότες επὶ ταύτην την μισθοφοράν, ἀλλὰ την Κύρου αρετὴν ἀκούοντες mirsu satis congrati crini 2 6 17 Πρόξενος κανος νομίσαςήδη ἐναι αρχειν - ῆλθεν εις ταύτας τὰς συν Κυρωπράξεις και ετο κτήσεσθαι εκ τουτων νομα μέγα καὶ δυναμιν μεγάλην και χρήματα πολλά. Similis fortasse in . 19

latet ratis , Di aliena ad sententia panicula cima Oreeetore manu secunda illata in C. ex nargine ii repsisse videtiar et ad αυ Pro in πέπατο pertinuisse. Idem 110 ο πέπαστο, etiam aptu He-Sychium Sic ScriptuIn intulit, si id DSeumarit, iure C. r. prae oeat καὶ . . πέπα . . τις, etSi non Satis constat, Xenopnon tameΠ aut, ScopSiSSe Videtur aut πια. hisden auct0ritate , 3, 10:Kαὶ ἐνετsγχανον τάφροις καὶ αυλῶσιν δατος πληρεσιν, ως μὴ δύνασθαι διαβαίνειν ἄνευ γε*τρῶν, ἀλλ' ποιοῶντο λα- βάσεις εκ τῶν φοινίκων, delevi διαβάσεις, quo HesycniUS X plicat γέφυρα nec pontis signistinatione facile Suriis erat Xeno- Pn0n, ne uiae sic dixit 3, 4, 20: πότε δέοι γέφυραν διαβαίνεινῆ ἄλλην τινὰ διάβασιν 2, Ε ὁ καὶ διαβαίνειν τινὰ dio διάβασιν γέφυραν. Condrmavit leni 3, 2, 23 Ἐπιστάμεθα γὰρ Μυσοές, ους ου αν μῶν φαίημεν βελτίσυς ἐναι, οι βασιλεως κοντος εν ῆ βασιλέως χώρα πολλάς τε κα ευδαίμονας καὶ μεγάλας πόλεις οἰκουσιν, quod ego iam olim ex Vaticani εν post O ponentis Scripti ira conieceram, Senotion SSeακοντος βασιλέως, in alio qui ο εν βασιλέως ἄκοντος χώρα breViu conceptum, ea ipsa erua in mamine ponens , quae duci ab eo iii adcidit potueriint ex 2. 1, 19, vel 3, 3, 4 et 0ri Sunt Comment. 3, 5, 26 T δέ , κεῖνο κήκοας ἀτι Μυσοὶ καὶ Πισίδαι ν τῆ βασaεως χωρα κατέχοντες ερυμνὰ πάν χωρορία - δύνανται πολλὰ μεν τὴν βασιλεως χώραν κακοποιεῖν Alia librorum melioriana indicio eiecta cla0lia sunt 1, 2, 1, στράτευμα ad βαρβαρικὸν καὶ Ἐλληνικον ascriptuni in plerisque: et

20쪽

in iisdena , T 12 Μη κάκιστοι τε και αισχιστοι ἄνδρες ἀποφαινώμεθα και προς θεῶν καὶ προς ἀνθρώπων και Dλων και πολεμίων, post liae languida naininaeqtie luimero Saκαι καταφρονηθῶμεν 6, 4, b post το δε ρος in deteriori Dus addita et εν et λιμενι 7, 2, 33: Oπω ς ζωην μηεἰς την κείνου τράπεζαν αποβλέπων , in sileni σπερ κύων,

φαίνετον δε τον Στυμφάλιον και Σωκράτην o 'Aχαιόν, ἐ-

του οντας και τούτους, κέλευσεν ανδρας λαβόντας λθειν ὁτι πλείστους, ως πολεμησων ισσαφίρνει συν τοι φυγάσι των Μιλησίων, aliqvul tante ostensionis nauent eo uod CSmani tanquam πολεμησοντα ισσαφέρνει ieinorant, demito uia in TiS-sapnermi Miletuna obsidente s. 8 suerat: πιστε βασιλευς ισσα - φέρνει τόμιζε πολεμοfντα αυτὸν ἀμφὶ τα στρατεγματα δα

etsi addi de Duit tale quid, ne uulatis illis idem dicat ii quod redit 1, 2, 2 Ἐκάλεσε δε και τους ίλητον πολιορκουντας, illuc tamen ς πολεμησων ισσαφίρνει, vel, quo Bodleiani scriptura ducit πολεμησοντας, sociasse correcto iri potiti eSi quam Xen0pn0ntiS, qui alimi hii Scripserat ut 4, 8, 2 lacuna Ver-M ετξὐοι και vix aestim est expleta in nullitis fidei 'iuris, et

SEARCH

MENU NAVIGATION