Kyrou anavasis

181쪽

παρελθόντας σκηνουν, μει 'ξιοῖμεν του κάμνοντας εἰς τας σπερο δέξασθαι επιι δε υκ ἀνέωρον τὰς πυλας, y μας δεχετο αυτ το χωρίον, ταμ ν εἰσελθόντες δελομεν ουδεν βίαιον ποιησαμεν, σκηνουσι δ' εν ais τε γαις οἱ κάμνοντες τα εαυτων δαπανῶντες καὶ τὰς mυλας

επιθυμῶν της μετερας πόλεως και χωρίων των πιλλαττίων. evia μεθα ουν ξυμπράττοντες αὐτῆ νεπιθυμεῖ φιλοι γίγνεσθαι V, τούτου μαλα μεν δῆλοι σαν οἱ. ξυμπρεσβεις ω 2 Ἐκατωνύμω χάλεπάνοντες τοι εἰρημενοις, παρελθὼν δ' ωπῶν δελος εἶπεν - ου πολεμον ποιησόμενοι κοιεν, αλλὰ πιδείξοντες, μι φιλοι εἰσί. Καὶ ξενίοις, νμεν λθητε προς την Σιν-rεων πόλιν, εκεῖ δεξόμεθα, νυνδε τους νθάδε κελεύσομεν διδόναι δ δύνανται ὁρωμεν γαρ πάντα ἀληθη εντα, a λεγετε V 'Eκ τούτου ξενιά 25υ πεμπον οἱ Κοτυωρῖται, καὶ οἱ στρατηγοὶ των 'Eλ-λ'νων ξενιζον του Σινωπέων πρεσβεις, και προς-λλήλους πολλά τε καὶ ψιλικὰ διελεγοντο τά τε ἄλλα ad

182쪽

ἐδέοντο.

εξὸν τοῖς βαρβάροις φιλους ειναι, τους Ελληνας ἱρῆ- σονται. Ἐπει δε ξυμβουλεύειν κέλευον, πευξάμενος ὼδε εἶπεν Ἐὶ μεν ξυμβουλεύοιμι, Λ βέλτιστά μοι δοκεῖ εἴλι, πολλά μοι aγαθὰ γένοιτο ε δε μ', ἀναντία. υτη am' ἱερὰ ξυμβουλὴ λεγομένη εἶναι δοκεῖ

των Παφλaγόνων καὶ της δυνάμεως. 'Fχει γὰρ ἀμφύ-7 τερα, καὶ πεδία κάλλιστα καὶ ρη ψηλότατα. aι πρωτον μεν οἶδα ευθυς, fi την εἰσβολὴν ανάγκη ποιεῖσθαι

183쪽

in ἐκάπερ εστιν φηλὰ δ κραπεῖν κατεχοντες ni πάνυ λίγοι δυναιντ ν τουτων δε κατεχομενων οὐδ' ενοι πάντες ειθρωποι δυναι- ν διελθεῖν. αυτ δε ista δείξαιμι aν, εἴ μοί τινα βουλοισθε ξυμπεμμι 'Eπειταβδε- α και πεδία ντα καὶ l)ωεων, ν αυτοὶ οἱ βάρβαροι νομίζουσι κρείττω εἶναι πάσης της βασιλέως ἱππείας. Καὶ νυν 'o ου παρεγενοντο βασιλεῖ κάλοὐντι, αλλὰ μεῖζον φρονεῖ ὁ ἄρχων αυτων vi δε και δυνηθεῖτε is τε δρη -- αι φθάσαι λαβόντες καὶ ε - πεδίωκρατησαι μαχόμενοι τους τε σmea τούτων και πεζῶν μυριάδας πλειον δώδεκα, ξετ επὶ τούς ποταμούς, πρωτον μεν ον Θερμωδονυ, εδρος τριων πλεθρων, δν χαλεπον οἶμαι διαβαίνειν, ἔλλως τε καὶ πολεμίων πολλων ἔμπροσθεν ἔντων, πολλῶν δε ιπισθεν ἔπομενων δευτερον δ' Ἱριν, τρίπλεθρον σαυτως τρίτον δ' Ἀλυν, ου μεῖον δυοῖν σταδίοιν ιν υ δν δύναισθε νευ πλοίων διαβηναι πλοῖα δὲ τίς ἔσται ὁ παρεχων in δ' αἴτω κάὶ ὁ Παρθένιος ἄβατος' φ ιν ἔλθοιτε διν, εὶ τὸν Ἀλυνδιαβαίητε. Ἐγὼ μεν οδ ου χαλεπην μῖν ειναι νομίζω l0την πορείαν, ἄλλα παν--σιν δύνατον 'A δε πλεq-

Ἐπεὶ δὲ αὐτα ἔλεξεν, οι μεν πώπτευον φιλως liενεκα της Κορύλα λεγειν καὶ γὰρ hi προξενος αὐτω'ol δε καὶ ως δωρα ληψόμενον δια h ξυμβουλην ταύ-

ν' o δε πωπτευον καὶ τούτου νεκα λεγειν ως μηπεζὴ ἰόντες την Σινωπεων τι χωρa κακον εργάζοιντο.

184쪽

των πολεμίων ληφθησόμεθα, εἴδη ν δ', ὁτι εν ἀνδρα-

16 πόδων χωρα σόμεθα ' Ἀκούσαντες αὐτ οἱ πρεσβεις εκελευον πεμπειν πρεσβεις vi πεμπουσι Κολλίμαχον Αρκάδα καὶ Αριστωνα Αθηναῖον και - - Αχαιόν. Κa o μεν ἔχοντο. 1 Ἐν δε τουτε τω χρόνω κενοφω- ὁροντι με ὁπλίτας, λοὐ των ' λῆνων, ὁρωντι δε και πελταστὰς πολλους καὶ τοξότα - σφενδονη- και ιππιις δε κω μαλα δ' δια την τριβην κανούς, οντας δ' εν - Πόν- τω, να υκ δ απ' ὀλίγων χρημάτων τοσαυτ δύναμις παρεσκευάσθη, κάλον υτω δόκει εἶναι χώραν - δύναμιν τῆ Ἐλλάδι προσκτησασθαι, πάλιν κατοικίσαντας.

τό τε -των πληθος και τους περιοικῶντας τον Πόντον. Και επὶ τούτοις θύετο, πρίν τινι εἰπεῖν των στρατιωτων,

Σιλανὸν κάλεσaς, τὸν Κυρου μάντιν γενόμενον, - ' - 17 βρακιώτην ' δε Σιλανος, δεδιρος μ' γε ται ταλακαὶ καταμείνη που -υaria εκφερε εις τὸ στράτευμα λόγον, τι κενοφων βούλεται καταμεisa την στρατιὰν καὶ πολιν οἰκίσαι και a- δνομα και δυναμιν περι-

185쪽

θοό-- Κυρφ, διεσεσώκει. ων δὲ στρατιωτων, -εὶ Is'ψυσαν, mi μεν δόκει βέλτιστον ιναι καταμεῖναι, mi δε πολλοῖς Ου Τιμασίων δε ὁ Δαρδανευς καιΘωραξ ὁ Βοιωτιος πρὸς μόρους μεν τινας παρόντas των Ηρακλεωτων καὶ Σινωπεων λεγουσιν, ὁτι ει ρο

186쪽

27 ' δε Σεν ων ε τούτω σίγα. Αναστας δε Φίλήσιος καὶ Λυκων οἱ Μαιοὶ λεγον, ως δεινὸν εἴη δὴ μεν

Σενοφῶντα πειθειν τε xaταμενειν καὶ θύεσθαι περ της μον' μ κοινουμενον τῆ στρατια, εἰς δ το κοινον μηδεν

mν, ως ὁρατε, ὁπόσα δύνaμαι καὶ υπὸ νων και περεμυτοῖ, πως ταυτα τυγχάνω και λέγων καὶ νοῶν κάὶ πράττων, ὁποῖα μέλλει μῖν τε κω ιστα καὶ ρισυ εσεσθαι καὶ μοι. Καὶ νυν ἐθυόμην περι- γπου τούτου, εἰ μεινον ι' πχεσθαι λεγειν εις υμα καὶ πράττειν περ τούτων, ' παντάπασι μηδε ἄπτεσθαι του πράγματος. 29 Σιλανὸς δε μοι ὁ μάντις ἀπεκρίνατο τ μεν μέγιστον, ταιερὰ καλα εἶναι ἔδει γαρ καὶ ε αε υκ πειρον οντα διὰ τό αε παρεῖναι τοῖς ἱεροῖς ελεξε δε, τι εν τοῖς ἱεροῖς φαίνοιτό τις δολος καὶ επιβούλη ἐμοι,, αρ γινώσκων,

187쪽

'a' του Ἀν σκοπουν, αφ' ὁ θν γένοιτο, στε λα- seras Me πόλιν τον με βουλόμενον ποπλεῖν δ', mi Q μη βουλόμενον, πει κτησαιτο ἱκam, στε aὶ τους μυ- Οἰκείους φελησαί τι. 'Επεὶ δε ὁρ--ἐν 31m τὰ πλοῖα πεμπονυς Ηρακλεώτας καὶ Σινωπεῖς, στεεκπλειν, καὶ μισθὸν πισχνουμένους Vi ανδρας πονουμηνίας, κάλόν μοι δοκεῖ εἶναι σωζομένους, ἔνθα βου- λδμεθα, μισθον της σωτηρίας λαμβάνειν xa aυτός τε παύομαι κείνης της διανοως, και ὁπόσοι προς με προσηνεσαν, λέγοντες, ως χρὴ -υτα πράττειν, ἀναπαυ- σασθαί φημι χρ ναι Ουτω γαρ γινώσκω ομο μεν 32ειπε πολλοι, σπερ νυνὶ δοκεῖτε - μοι καὶ ἔντιμοι εἶναι καὶ χειν τὰ πιτὴδεια εν a τω κρατεῖν ἐστι

καὶ - λαμβάνειν τὰ των ἡττόνων διασπασθέντες δ' avm κατὰ μικρὰ γενομένης της δυνάμεως μ' ὁ τροφην δύναισθε λαμβάνειν, με χαίροντες εν παλλάξαιτε. Δοκεε ἐν μοι μερ μιν εκπορευεσθαι εἰς την Ελλάδα, 33ωι άν τι μώνη Ἀπολιπών ληφθν, πριν ν ἀσφαλεῖ

εἶναι - - στράτευμα, κρίνεσθαι αυτον ως ἀδικοῖντα.

τειναν ἄπαντες.

188쪽

μεταμέλοι αυτοῖς, και δοκοίη κράτιστον ιναι πλεῖν εἰς Φασιν, πει πλάῖα οπι, και κατασχεῖν τὴν Φασιανων

37 χώραν Αἰήτου δε υχους τυγχανε βασιλευων αὐτων. Σενοφῶν δε ἀπεκρίνατο, τι Ουδἐν ta τούτων εἴποι εις την στρατιάν μέμεις δε ξυλλεξαντες ' es βου- λεσθε, λεγετε. ' Ἐνταυθα ἀποδείκνυται Τιμασίων ὁ

Δαρδανευ γνώμην - εκκλησιάζειν, αλλὰ τους αυ-ὐεκαστον λοχαγούς πρῶτον πειρασαι πειθειν Καὶ ἀπελθόντες αυτ εποίουν. -υτα-δν- στρατιωται ἀνεπυλντ τα προπτόμενα. Και ὁ Νέων λεγει, ω Σενοφων ἀναπεπεικως του δελους στρατηγούς διανοεῖται ἄγειν τούς στρατιώτας εξαπατησας 2 πάλιν εἰς Φῶσιν. Ακούσαντες δ' ι στρατιωται χαλεπῶς φερον καὶ ξύλ λογοι γίγνοντο, καὶ κύκλοι ξυνίσταντο, κά μάλα φοβεροὶ σαν, μη ποιησειαν ota καὶ

τους των Κόλχων κηρυκας ἐποίησαν καὶ τοὐς ἀγρα- μυς' σοι γαρ μ' εἰς την θάλατταν κατέφυγον, κατε-3λευσθησαν. - δε ῖσα-- ενοφων, δοξεν -- ως τάχιστα - πειν αὐτῶν ἀγοραν, και η ασαι ξυλλεγηναι υτομάτους και κελευσε τον κηρυκα ξυλε λεγειν ἀγοράν οι δ' πει του κηρυκος μουσαν, ξυνέδραμον και μαλα ὁ ἱμως 'Eνταῖα κενοφων των μενστρατηγων ου κατηγόρει, τι λθον προς-ὐτον, λέγει

189쪽

- χρ με ἐνθενδε ἀπελθε, πριν ω δῶ δίκην - δ'

190쪽

φαινώμεθα καὶ προς θεων καὶ vos ανθρώπων κῶ φιλέων καὶ πολεμίων, καὶ καταφρονηθῶμν''