장음표시 사용
192쪽
δε και μων υτων τινες, και πνίγετο οστις νειν μη
οἱ πάντες υκ ἔσεσθε κύριοι με ἀνελεσθαι πόλεμον, ψον βούλησθε, οἴτε κατάλῶσαι, δια δε ὁ βουλόμενος αεσιστράτευμα si ατ 3 θελy. ἄν τινες προς ὁμαλα,-
τηγοὶ σκεψασθε. 'λαρχος με ὁ ἀγορανόμος ει μεναδικει ὁ ς, υσαι ἀποπλεων οὐ δους ἡμῖν δίκην σιδε μ' δικει, εὐρο εκ ου στρατεύματος, δείσας, μη30 αδίκως κριτος ἀποθάνn. O δὸ κατάλεύσαντες τους πρεσβεις διεπράξαντο μῖν μόνοις - των Ἐλλῆνων εἰς
193쪽
κνεῖσθαι τους δε νεκρους, ις πρόσθεν αυτοὶ o κατακανόντες κελευον θάπτειν, τουτους διεπράξαντο μηδε
μάτων τ μείωμα εικοσι μνῶς, Σοφαίνετο δε, τι ρχων
194쪽
Q. ἀποκρίνεται o καὶ τω ρίγει ἀπωλλυ- ,3 καὶ χιων πλείστη ν' πι δε εἶπεν Ἀλλα μην καὶ
195쪽
πεμψά σε, κατὰ λαμβάνω υθις συν τοῖς πισθοφυλαι
'E', g, ανδρες, μολογῶ παῖσa δὴ νδρας νεκεν ἀταξίας, σοι σώζεσαι με ερκει δι ηρος, εν τάξει τε ἰόντων καὶ μαχομένων που δεοι, αυτοὶ δε λιπόντες ac
198쪽
μεταμέλοι αυτοῖς, καὶ δοκοίη κράτιστον εἶναι πλειν εἰς Φασιν re inoia εροι, καὶ κατασχεῖν την Φασιανῶν
Δαρδανευ γνώμην Ου εκκλησιάζειν, ἀλλὰ τους αὐ-ὐεκαστον λοχαγούς πρωτον 'εφῶσθαι 'ειθειν. Καιἀπελθόντες αυτ εποίουν. 7 T - ουν οἱ στρατιῶται ἀνεπυθοντο α πραττόμενα. Και ὁ Νεων λεγι, ω Σενοφων ἀναπεπεικως τους-λλους στρατηγους διανοεῖται πειν τους στρατιώτας ἐξαπατησας 2 παλιν εἰς Φασιν 'Ακουσαντες δ' οἱ στρατιῶται χαλεπῶς ἔφερον και ξυλλογοι γίγνοντο, και κύκλοι ξυνίσταντο, καὶ μαλα φοβερο ησαν, μη ποιησειαν, οἷ καὶ τους τῶν Κάλχων κηρυκας ποίησαν καὶ Ους ἀγγα- νόμους' - γαρ μ' εἰς την θάλατταν κατέφυγον, κατε-3 λευσθησαν. Ἐπει δε aiσθά-τ Σενοφῶν, δοξεν αυτωώς τάχιστα ξυνοπεῖν αυτῶν ἀγορὰν, και η ασαι ξυλλεγηναι - μάτους καὶ κελευσε τον κηρυκα ξυλε λεγειν ἀγοράν. οἱ δ' πε του κηρυκος μουσαν, ξυνε--δρα-ν καὶ μάλα μοίμως 'Eνταυθα Σενοφῶν τῶν ἐν
στρατηγῶν ου κατηγόρει, τι 'λθον προς-υτον, λεγει
199쪽
- κως εις, ἡμεῖς δε οἱ ξηπατημένοι ἐγγυς μυρίωνεχοντες oina. Πῶς 3 οῖν εἷς ἀνηρ μαλλον δοίη δίκην,
Ουτω περὶ μου τε και νων βουλευόμενος 'Αλλ' 10ουτοι εισιν οἱ λόγοι ἀνδρων και λιθίων κἀμοὶ φλ--υντων, τι πω - νῶν τιμωμι. Καί- ου δικαίως γ' αν μοι φθονοῖεν τί, γαρ αυτων γω κωλυ- λέγειν,ει τίς τι ἀγαθον δυναται, ν μῖν, ' μάνεσθαι, ει τις εθλει, περ μων τε και εαυτου, ν πρηγορέναι περὶ