Libanii Opera;

11쪽

PRAEFATIO.

Duni in eo est ut opus quod ante hos trioa ita quinque anno Italia 111 leten Hercheroe auctore miggreSSHS SUIIa fora, mutum facere non OSSum quin pauca praefationi Sloco dicam, una de ration totius operis imprimisque crisi factitanda, quae Xponenda, Sunt epilogorment potius 11 iam protegOmen1 commissurus sim ubi totus textus ditioni comparuerit prodituris. Na 111 nunc ante Or In teX- tum dosiderari scio. Opera Listanu non Olum tanto ambitu, sed etiam tot Sunt numero es, code qui cuncta, complectatur ne cogitari quidem possin Nan uitione enim fabulae epi Stulae quae eius sunt vel esse feruntur Si singillatim computantur, ΠUmeria Scriptorum unimam duorum missium xcedae Inde

laniar ab initio a in tres divisa esse parte8 λόγους, μελετας, πιστ0λάς facile intellegitur Exstant sane codicos quinu opera tritani generiam consociata sint, ut acterinus I 41, Vatidanus gr. 2, sed tu non syllo a S, ed el0gas exta Rent et aetatis sunt recontioris. Sed etiam diversissinianti fortuna singuloriam opusculorum: alia splendebant viris doctis, alia sordebant Ida serui ultis, haec pauciS

vel singulis ossicibus ad nostram aetatem perVenerunt.

aequalium scripta, condississe gloriatur omissis epis is ea in tres clas8es λόγους ἐπωνευκους συμ βουλευτι-ους, μελέτας di Videns πλεῖστα δη των νυν ντων συγγράμματα πεποι is καὶ

τους μὲν ἐπαινέσας, τοῖς δὲ συμβουλευσας, ου ὀλίγα δὲ γωνισμένος ἐν πλάσμασιν εἴς γε τον της ἐνεγκουσης ἔπαινον ἄφωνος γέγονα).

12쪽

iam e tenebris esse proditumini. Multi illoruu et originoni

ni concessa, Sint. Nam multi Sunt codice μικτοί, ciuippessui in diversis partibus divorsis a0tatibus eripti vel diversis fonti laus manaverint, ut quod de uno pia Sculo, etiam de alter Valent mini 1110 000880 Sit. Id veritatiet 0rspicuitati consulatur se proba recenSionis fundarmenta Valida, aciantur, in unoquo suo OpuScul Singillatina quaerendum erit, quae Sit ratio inter codicus omissis indignis

ciui in cenSuni Veniant, et Stemna contexensium, quod etsi non omnes Semii B S, ta 111en Via principale sit tibii Singula ad nos pervenerint, uno conSpectu ante oculo ponat

Quod non ita inludos volo ut d affinitatis intortotos codicos vinculo nihil c0rti stabiliri queati Nam X- stant codices qui ut pro corpore uni u generi Scriptoriunetsi non prorsu integro, armen pauci membri mitilo habendi sunt, ita etiam anden in omnibus scriptis affinitatis condidionem xhibeant. De his quod emo constitutum eis; ubi lue Valet, et hos principeri in crisi faetitanda, locum obtinere debere patet. Sed hi pauci sunt, ut Stemmate quod nexum quo codice coniuncti sunt clarum faciat in singulis opusculis indigere non possimus. Sed hoc in unoquoque brevitor indicasse sati erit; documenta dabuntur in memoria plena Viae qua Libanii opera adHOStram aetatem pervenerunt, ubi totus horum contextus prela, reliquerit, una cum commentatione de Vita et arte

13쪽

Scriptori prostitura, Ut propo81tum quod in hac editione ante Oculos habuit Xsequerer, priu acquiescere non potui M1RI Omne eo lice iii in cen Si in Veniunt collatos haberem. In apparatu autem critic eum iis qui istirpabunt quam accurati Ssime, mi Ssis anien ieris quisquiliis Scripturae e quibus plane nihil disci 088it - 01mmunicabuntur lectiones Odicuti omnium qui sin=larem habent auctoritate111, quoniam in Via illa maa libani opera. ad nos pervenerunt locum haud praetereundia 111 obtinent, aberunt Ver codice quibu careri poterit, Maia sunt vel niΠii neglegenter exarati Vel foedo intorpolati vel x aliis quos habemus transscripti. Etiam testimoniis granimaticorum rhetorremque posteriorvui creberrimis sed viad disserSiS, ciuibu etiaΠ s agmenta permn deperditomam haud pauca, continentur, non Solum e editionibu Verrem etiam,

utilo sit. DeScriptio auteni unius cuiusque codicis ibi dabitur, ubi prinitim adhib0tur. Reliquis locis ubi occurati , ad

hanc delegabit hir. De rebus viae ad grammaticam et rhetoricam pectant, orthographia, hiathi, numero in pilogomenis illis quae Supra indicavi agam, quoniam athi perSuasum Si non solum melius sed etiam multo hirovius id seri poss0, it0xtus ipso ad furor an fidem reconsitus in omnium ciu0rum inter08 manus pervenerit. Unum iam nunc dico me in his rebius non omnia ad amussim ne lua,S80, Sed librOTum Iun. 13,Xime pre88i880 vestiHa. Quod valet tiam de clau8ulis, quamluam Libanium legi Meyeriana Studiosum fuisse patet. Editionem non mere inicam 8Se Olui, Sed quae simul, quantum liceret, commodo consuleret lectomun et studiis Libanii datisque operiim eius nec non memoriis

14쪽

veteram auctoriam comoscendi inferriret. Itaqhie non Solum alioriam 1ae respexit Scriptoriam dicta, sed etiam

scholia tis intollectui utilos orant, locos parall0los ipsius Llibansi alioriun tu scriptoriam addidi. In hoc ultim si erunt qui longius in progredi potuisse actitrentur, loci

angustiis artos fines mihi imposito secum reputent velint. m o Neque 13, Viri docti recentiores ad libanti vecta sive interpretanda sive niendanda attuleriant neglegenda erant, immo Ver eorum non Solum libro impreSSOS, 'IO-mun parS, Velut editiones peculiares in loriun opuseulOrum Oredianae, Vel in copiosissiuiis Europa bibliothueis rarissime occuriit, Sed tiam scheda 8, 18, quidem mictum

quocum Litinnius amicitiam mihi conciliavit , Iacobsu Boissona dii, Li00pardri, Sinnem, inteni Culeunda, e8Se cenSui. Denique ut ipse familiaritate in Scriptore meo inita, emendationi eiu prospicerem, parte virili operam dedi

fuit brovis temporis. Haud semel occasio eodicis nanciscendi diu exspectanda, ne lite M itinera, licerem, Semserin mea, OSitiun erat poteState. Haec quoque re longam tulit; flationem, quod tempori me ita optime parSum1mosse credidi, ut viae codice continerentur uno praesertim longe remoto omnia civersoriam generum Scripta Simul conferaem. alem enim in modum id me consecutumana

esse existimabam, ut diri tota libani Choricii si10 0n10l coepta uno tenore ad exitum perduceretur, id quod, si Deus Optimus Maximus γόνυ χλωρον mihi OΠSerVRVein, haud irinium fore spero. Huius igitur rei veniam velim

mihi dent quibus nimiim moratu eSS ViSUS SUDa. Sed ne nunc quidem primum volumen prodire iubero Ρο88em, nisi eneo a multi adiutus essem, e quibus facere non possum ciuin hoc loco iustis laudibus Graim

Academiam eoam Scientiarem omissicam, inisterium Reoiam bonis artibus colondis Bomissicum, praefectos bibliothecamim in Occidoni se Orioni publicarum et priVMarum, amico et collaega S, quonam pars iam flebili morte

15쪽

simum. Utinam fiat ut ditio ot tantisquo adiutoribus digna, studio rhetoris Antiocheni summi et clarissimi promov0ndo haud inutilis reperiatur. Doniquo etiam tbibliopolam honestissimum B. G. Teubnerum benevolentia via hanc editionem prosecutus est max1mem sibi devinxisse grast, animo profiteor.

16쪽

Pag. 1 not. 2 scribas 35 pro 34. P. 58 6. Copiae Allatianae servantur Romae in bibliotheca ali 1 cellana. f. Martini, Catia codicum graecorum qu in bibliotheca, allicellana adservantur, ediolani 1902

Ρ. 69, 10. Ad codices qui Βίον continent accessu; extus decimus Valli collanus F 14 81 chartaesus saeculi XVIsOl. 73 λιβανίου σοφιστου λόγος περὶ της εαυτου τύχης desinit Verbi καὶ ιμετα ταυτα . 204 1), quem nuper in lucem protraxit Α0midius Martini in M,Uogo modo laudato . 137, necuristiHS infra sub n. 10 describam. Initium p. 79-87, 11 et finem p. 202, 14-204 1 gratiose mihi contulit Augustias au. Βίος cum Lia urenti an Li 40 a concinit, ut ex eodem quo hic exemplari deductus sed pretio critico prio esse licendu sit. P. 79 8 sq. versum comoedia, ἐμοὶ δ' ἐκέρασαν οἱ θεοὶ τατης τέχης agnoscere voluit Theodorias och re coni. v. mp. 500 n. 495, quem neque hic sequi possum neque cum devectis p. 87, 14 μ δ' ἐκέλευεν ἀδυνάτων φεστάναι 110,4σωρους ἐφ' αμάξης κεν αγων βιβλίωmi 110 12 ἔμοιγε οφσης ἀντὶ γυναικι της τέχνης l. l. n. 496-498 alibique cf. p. 294, 14

idem statuae P. 85, 8 ἐνιδρέσθαι. De quantii a te Vectoriam in υ de sinentium alibi fuse agetur.

17쪽

ΡIIu8quam Opera ipsa libani accedam, inam huius ab unapio scriptor aetate quidem suppari sed parum diligenter et nastos ex auditione nec sine invidia conscripta In praemitto, ut antecedit in magna copia, odium Lithanianorem, O8tquam Georgius Liaca penu primuS, ut Videtur, eam eclogae epistularii In Lis anu ab ipso factae

anteposuit.')Αc codices citu eam inscriptam fors ἐκ του βιβλίου του ἐπιγεγραμμενου βίοι σοφιστῖν iuniae hanc praebent unt: Vaticanus m. 11 M. 91 saec. XVVaticanus se . 2243 coliunnensis 82 fol. 2 a se. XIV )Vaticanus gr. 1588 sol. 196 saec. XVVaticanus alatinus m. 20 fol. 75 saec. XVBacterinus Π 6 fol. 46 saec. XV

18쪽

Aurelianensis 3 fol. 8 saec. XVIParisinus gr. 2577 fol. 101 saec. XV. Atque ut haec a Liaca peno scholarum in usum instituit, erat, ita in Aetoricorrem quoque libanu opusculOm1m eclogas eidem usui destinatas transiit, quales continentur codicibus Vatican Π. 81 fol. 4 saec. XVΜRr013,no'. append. XC 2 fol. 3 ase XV

qui corporis instar esse debuit perim Libanianomun legitur initium vitae gri i) Cf. infra, p. 24.

Denique etiam in codicibus miscellaneis, sed Libanti operibus priris reperitur, ut Liaurentiano LV 3 fol. 279Saeo. XV. Haec autem vitae Libani recensi Laca pentana, etsi non eum Vitelino LiundSuom habenda est, pro particula recensionis duplicis otii is operis βίοι σοφιστον inscripti ab una pio ipso institutae, cuius nec Volam habemus eo vestigium', inmiaris tamen Si pretu, quoniam non X

1 In codice Vaticano ii oboniano gr. 46 saec. n fol. 103 declamationibus Libani non solum huius sed omnium sophistariun vitae unapianae εὐναντίου βίοι φιλοσόφων καὶ σοφι- στων succedunt. 2 ὁ θειότατος ante Ἱουλιανός Laicalpenum ipsum delere debuisse facile intellieitur. Cf. I. MOR, Beri. hilol. Πο- chenschr. 189 col. 934. 3 De Eunapii codice Laurentiano, Lemgoviae 1888 p. 4.

19쪽

quo codices superstite integri opusculi 'ia urentianum dico It XXXVI manavid, sed per se constat. Nam Vecta ultima 8 6 τουτ δε ὁ ταυτα γράφων ο συνεγένετο αλλοτε αλλων εμποδισμάτων πηρεία τύχης συμ βάντων, de quibus quid iudico sese ignorare roditis profe8Su8 St, non Lia capen addita, sed ab unapio ipso scripta esse Liund-stromius p. 30 recte intellexit In codice e quo Liacupenus hauSit, Servata, in eo e quo Lia urentianus fluxit, omissa erant. Etiam aliis in rebus fides illius maior est quam huius, ut recto habet ἐξεβιάζετο p. 4, 14 pro ξεβιβάζετο,10disse praebet, εχοντι , 6 pr εχων, καλυφθησόμενος , pro καμφθησόμενος, προς παντας , 5 pro εἰς κάτερον, ηλεγχετο 6 6 pro ην αυτω, πολυπους ibidem quod ille omisit, πανταχόσε 6, 23 pro πανταχου, osτω 7, 11 pro

ουτος In aliis re est contraria, ut perperam praebet τύπον

4, 15 pro λόγον ὐφ' ἁπλότητος , 12 pro π αρχαιότητος,

omisit τοῖς , 18. Sed praeterquam quod Lacapenus complura, ut Suo proposito inutilia, omisit, n1hil haec nisi lectiones variae codicum, non recensione auctoriS sunt diversae. In lectionibus codiciam proferendis equor iund8trOmium qui non solum Lia urentianun Li XV 7 contulit, sed etiam e compluribus codicibus recensioni Lia cupenist-nae collatis hiatu exemplar restituit, illiu littera , hoc littera L significanS.

20쪽

Aψάνων δὲ Ἀντιόχεια μεν νεγκεν η της Κοίλης καθλουμενης Συρίας πρώτη των πόλεων, Σελευκου του ικάτορος ἐπικληθεντος εργον. ην δε των ὁ γεγονότων καιεἰς τους κρους ἐτέλει 2. νέος δε ν τι και κύριος αυ- του πατέρων ἀπολελοιπότων ἀφικόμενος Ἀθηναζε οὐτε ως ἐκ Συρία 'Επιφανει προσηλθε μεγίστην χοντι δόξαν osτε παρα Προαιρέσιον ἐφοίτησεν ως ἐν τω πληθε των ὁμιλη- τον κα τω μεγέθει της δόζης των διδασκάλων καλυφθησόμενος. ἐνεδρευθεὶς χε ἐστ, των Λιοφαντείων Λιοφάντω

μεμαθηκότες φασκον, ταῖς με ὁμιλίαις και συνουσίαις τογεγονος συμμαθὼν ἐλάχιστα παρεγίνετο καὶ τω διδασκάλωτις χληρος οὐκ ην, αὐτος δε εαυτον ἐώ ταῖς μελεται συνεῖχε καὶ προς το ἀρχαῖον ἐξεβιάζετο τέπον την ψυχην δια- 15 πλάττων καὶ τὸν λόγον. 4. σπερ υν οι πολλάκις πέμ

ποντες εστιν τε και τυγχάνοντες του σκοπο και το συνεχες

της μελέτης αὐτοῖς δια της γυμνασία των ργάνων ως ἐπὶ το πλεῖστον εὐστοχίας ἐκ πιστήμην φυσεν, ἀλλα την τέχνην, isτω και ιβάνιος ἐκ του ζηλου τε και της παραθέ 20 σεως της κατα μίμησιν προσαρτον αυτον και παραξέων ἐγεμόσιν ἀρίστοις τοι ἀρχαίοις, και οἷς ἐχρην πόμενος ἐς δε om L 2 των m. ἔχων A 8 τῶ m. A καμφθησόμενος A 9 διοφαντειῶν A 1 ἐαυτῶν in απιτιν