장음표시 사용
21쪽
'Aβδηρίταις φασὶ Λυσιμάχου ηδ βασιλευοντος
ἐuπεσειν τι νόσημα, Ἀαλε Φίλων, τοιουτο πυρεττειν μεν γὰρ τα πρῶτα πανδημεὶ παντας ἀπο της πρώτης ευθυς ερρωμενως καὶ λιπαρεῖ τῶ πυρετω, περὶ δε τηνεβδόμην τοις μεν αἱμα πολυ εκ ρινῶν ρυέν τοις δ' ἱδρὼς επιγενόμενος, πολὐ καὶ οὐτος, λυσε τον πυρετόν. ες γελοιον δε τι πάθος περιίστα τὰς γνώμας αυτῶν ' παντες γὰρ ες τραγωδίαν παρεκίνουν και ἰαμβεῖα ἐφθέγγοντο και μεγα βόων, μάλιστα δε την Εὐριπίδου νδρομεδαν μονωδουν και την του Περσεως ρησιν ν μέρει διεξηεσαν, και μεστ ην η πόλις χρῶν πάντων καὶ
λεπτῶν τῶν ἐβδομαίων κείνων τραγωδῶν, οὐ δ' es θεῶν τύραννε κἀνθρώπων Ἐρως καὶ τα αλλα μεγάλ τ φων ἀναβοώντων και τουτο ἐπι πολύ, ἄχρι δη χειμών και κρύος δε μέγα γενόμενονεπαυσε ληρουντας αὐτούς. αἰτίαν δέ μοι δοκε του τοιούτου παρασχεῖν ρχέλαος ο τραγωδός, εὐδοκιμῶν τότε, μεσοὐντος θέρους εν πολλῶ τι φλογμῶ τραγωδήσας αυ- τοῖς την Ἀνδρομέδαν, ως πυρέξαι τε ἀπο του θεατρου τοὐς πολλοί καὶ ἀναστάντας στερον ς την τραγωδίαν παρολισθαίνειν, ἐπιχολὴ ἐμφιλοχωρούσης η υνδρομέδας I μνημη αὐτῶν και του Περσέως ἔτι σόν τη με δούση την ἐκάστου γνώμην περιπετομένου. 2. ὲς ουν εν, φασίν, ἐνὶ παραβαλεῖν, λωβδηριτι-
22쪽
μενων περιεληλυθεν, ου οπιτε τραγωδεῖν - ἐλαττονγα αν τοίτο παρεπαιον αλλοτρίοις ἰαμβείοις, Ου φαυ-
λοις κατεσχημενοι - ἀλλ' αφ' ου η τα εν ποσὶ ταυτακεκίνηται ὁ πόλεμος ὁ προς τους βαρβάρους καὶ τ ενυρμενία τραομα καὶ αἱ συνεχεῖς νῖκαι, υθεὶς ὁστις υχιστορίαν συγγράφει, ἀλλον δε Θουκυδίδα κα φόJo-
τοι και Ξενοφῶντες μῖν ἀπαντες καὶ λ εοικεν. ληθες ἄρ' ην κεῖνο το ,Πόλεμος πάντων πατηρ - εἴ γε καὶ συγγραφεας τοσουτους ἀνεφυσεν πο μια τῆ ρμῆ.3. αῆτα τοίνυν, ω φιλότης ὁρῶντα καὶ ἀκουοντά με τοτos Σινωπέως κεῖν εἰσῆλθεw πότε γαρ ὁ Φίλιππος ἐλεγετο δη επελαυνειν, οι Κορίνθιοι πάντες ταράττοντο και ν ἔργω σαν, ὁ μεν πλα επισκευάζων ὁ δε λίθους παραφερων ὁ δε ποικοθομῶν του τείχους, ὁ ε
ἔπαλξιν υποστηρίζων, ὁ ε ἄλλος ἄλλο τι τῶν χρησίμωνυπουργῶν ὁ δ υιογενης ὀρων αὐτα, πεὶ μηδεν ἐχεν
ο τι και πράττοι - ουδεὶς γα αὐτ ες οὐδε εχρῆτο - διαζωσάμενος το τριβώνιον σπουJῆ μαλακα αυτὰς κύλιε τὰν πίθον εν ω τύγχανεν Οἰκων ἄνω και κάτω ros Κρανείου και τινος τῶν συνήθων ρομένου. ἰ αὐταποιεῖς, λυιόγενες Κυλίω, φη, κἀγὼ τὸν πίθον, ως μημόνος ἀργεῖν δοκοίην εν τοσούτοις εργαζομενοις. . at - τὸ Ουν ι Φίλων, ω μη μόνος ἄφωνος εἰην ν οὐτω πολυφών τω καιρῶ μηδ' σπερ κωμικὰ, δορυφόρ μακεχηνὼς σιωπὶπαραφεροίμην, καλῶς εχειν πέλαβον ως
δυνατόν μοι κυλῖσαι τὰν πίθον Ου ως ἱστορίαν συγγράφειν ουδε πράξεις αυτὰς διεςιεναι ' OU OUT μεγG-λότολμος εγώ, μηδε τοὐτο δείσri περὶ μοs sid γάρ, ηλίκος ὁ κίνδυνος εἰ κατὰ τῶν πετρῶν κυλίοι τις, at μάλιστα olor τοὐμὸν οὐτο πιθάκνιον Οὐδε πάνυ καρτε - ρῶς κεκεραμευμενον ' δεήσει γαρ αυτίκα μαλα π9ος μι- κοόν τι ii χιον προσπταίσαντα συλλέγειν τὰ στρακα
23쪽
τίχυν γνωσταί μοι και πῶς ασφαλῶς μεθεξω του πολεμου, αυτος ἔξω βέλους ἐστώς, εγώ σοι, φρασω. ,,του- του μεν καπνολκαὶ κύματος - καὶ φροντίδων, σαι τροσυγγραφεῖ ἔνεισιν ἀνέξω ἐμαυτον υ ποιῶν, παραίνεσινδε τινα μικρὰν και ποθηκας ταύτας ολίγας ποθήσομαι τοῖς συγγράφουσιν Ἀγκοινωνήσαιμι αυτοις qς Οἰκοδο μίας, ει και η της επιγραφῆς, ακρω γε τω δακτύλω τουπηλοί προσαψάμενος. 5. καίτοι O, δε παραινέσεως οἱ πολλοὶ δεῖν οἷονται σφίσιν επὶ το πρὰγμα ου μὰλλον η τέννης τινὰς επὶ το βαδίζειν η βλέπειν η ἐσθίειν, ἀλλα πάνυ
0ὰστον και πρόχειρον καὶ παντος εἶναι ἱστορίαν συγ
οἶσθά που και αυτός, ταῖρε, ς υ τῶν ευμ εταχειρίστων οὐδε ραθύμως συντεθηναι δυναμένων τουτ' ἐστίν,
αλλά, εἴ τι εν λόγοις και ἄλλο, πολλης της φροντίδ0ς δεόμενον , ν τις, ζο Θουκυδίδης φησίν , ε ἀεὶ κτῆμα
συντιθείη οἶδα μεν οὐν ου πάνυ πολλοί αυτῶν ἐπιστρέψων, νιοις δὲ και πάνυ παχθης δόξων και μάλιστα ὁποσοις ἀποτετέλεσται δη και ν τω κοινῶ δέδεικται ἱστορία εἰ δε και ἐπήνηται πὰ τῶν τότε ἀκροασαμένων,
μανλή γε ἐλπίς, οι τοιοίτοι μεταποιήσουσιν μετεγ- γράψουσί τι τῶν ἀπαξ κεκυρωμένων καὶ σπερ ες τὰς βασιλείους αὐλὰς ἀποκειμένων δμως δε υ χεῖρον καὶ πρὸς αυτοὐς εκείνους ειρῆσθαι, is εἴ ποτε πόλεμος ἄλλος συσταίη, η Κελτοῖς προς Γέτας η νδ0ῖ πρῖς Βακ
24쪽
6. ιττου δε οντος του της συμβουλῆς ἔργου ταμεν γὰρ αἱρεισθαι, τα δε φευγειν διδάσκει, φερε πρῶτα εi πωμεν τινα φευκτέον τω ἱστορίαν συγγράφοντι καὶ ων μάλιστα καθαρευτέον. πειτα οἱ χρώμενος ου αν
αυτω ἀρκτεον και τάξιν ηντινα τοι εργοις ἐφαρμοστεον και μέτρον εκάστου καὶ α σιωπητεον και οἷς ἐνδιατριπτέ0ν καὶ σα παραδραμεῖν ἄμεινον και πως εὐμηνευσαι αυτ και συναρμόσαι ταίτα μεν και τα τοιαίτα στεροπι νον δε τὰς κακίας ὁ ζ i πωμεν, ὁπόσαι τοις φαυ- λως συγγραφουσι παρακολουθουσιν. α μεν ουν κοινὰ πάντων λόγων στὶν αμαρτήματα εν τε φωνύ καὶ 9μ νία και διανοια και τ' ἄλλη ἀτεχνία, μακρόν τε αν εἰηεπελθειν καὶ της παρουσης ποθεσεως υκ διον ' κοινα γάρ. ως φύν απάντων λόγων στὶν αμαμτήματα εν τε φων καὶ αρμονίαJ. 7. α δ' εν στ09ία διαμαρτάνουσι, τα Oιαίταπιν ευροις επιτηρῶν, ἐα κἀμοὶ πολλάκις ακροωμενω δοξε καὶ μάλιστα νάπασιν αυτοῖς ἀναπετάσris τλώτα. υκ ἄκαιρον δε μεταξὐ και απομνημονείσαι ἔνια παραδείγματος νεκα των ηδ ουτω συγγεγραμμένων. και πρῶτόν γε κεῖνο, ηλίκον αμαρτάνουσιν επισκοπήσωμεν ' ἀμελήσαντες γὰρ οἱ πολλο αυτῶν οὐ στομεῖν τὰ γεγενημενα τοι ἐπαίνοις αρχόντων καὶ στρατηγῶν ἐνδιατρίβουσι, τους μεν οἰκείους εἰς ψος παί9οντες, τους πολεμίους δε περ του μετρίου καταρρίπτοντες ἀγνοοίντες. ου στενῶ τῶ ἰσθμῶ ιώρισται καὶ διατετείχιστα η στομία προς το ἐγκώμιον , αλλά τι μέγα τεῖχος εν μεσω ἐστιν αυτῶν καὶ το των μουσικῶν δὴ rostro di διὰ πασίων στι προς ἄλληλα, εἴγε τω μεν γκωμια- ζοντι μόνου ἐνος μέλει, πωσοὐν ἐπαινέσαι και ευφρK- ναι τον ἐπαινουμενον , καὶ εἰ ψευσαμένω πάρχει τυχεῖν του τέλους, λιγο αν φροντίσειε sed ου ἄν τι εὐ-
25쪽
do ἐμπεσον η ἱστορία ουδε ἀκαριαιον ἀνάσχοιτο , υμβλλον η την ἀρτηρίαν ιατρῶν παῖδες φασι την τραχεῖαν
παραδέξασθαι αν τι ες αυτην καταποθέν. 8 ετ αγνοεῖν ἐοίκασιν οἱ τοιουτοι ως ποιητικῆς μεν κα ποιημάτων αλ-λαι ποσχεσεις και κανόνες ἐδιοι, στορίας δε ἄλλοι ' κεῖμεν γαρ ἀκρατη τελευθερία καὶ νόμος εἶς το δόξαν τω
ποιητη ενθεος γαρ καὶ κάτοχος κ Μουσῶν, κανάππωνυποπτερων ἀρμα ζευξασθαι θελy, καν φ υδατος ἄλ- 10λους η ἐπ' ἀνθερίκων ἄκρων θευσομενους ἀναβιβάσηται, φθόνος ουδείς, ουδεχπόταν ὁ Ζευς αυτῶν ἀπλμιας σειρὰς ἀνασπάσας αἰωρ ομολγῆν καὶ θάλατταν, δεδίασι μη ἀπορραγείσης εκείνης συντριβὶτὰ πάντα κατενεχθεν- τα ἀλλα αν γαμέμνονα ἐπαινέσαι θέλωσιν, Ουδεὶς κωλύσων ι μεν αυτὸν ὁμοιον εἰναι την κεφαλὴν καιτὰ ὁμματα το στέρνον ὁ τω ἀδελφῶ αυτοὶτω Ποσειδῶνι, τὴν δε ζώνην si Αρει, καὶ ὁλως σύνθετον επιπάντων θεῶν γενέσθαι δει τον τρέως και Ῥερόπης ου
γὰρ κανὸς ο Ζευς ουδε ὁ Ποσειδῶν οὐδε λυρης μόνος
εκαστος ἀναπληρῶσαι το κάλλος αυτοί. Ἱστορία δε ην τινα κολακείαν τοιαύτην προσλάβn, τί ἄλλο η πεζη τις ποιητικὴ γιγνεται, της μεγαλοφωνίας μεν κείνης ἐστερημένη, τὴν λοιπὴν δε τερατείαν γυμνὴν τῶν μέτρων καὶ δι αυτ ἐπισημοτέραν ἐκφαίνουσα μέγα τοίνυν II μὰλλον δε πέρμεγα τοὐτο κακόν, ε μὴ εἰδείη τις χω9ί- ζειν τὰ ἱστορίας και τὰ ποιητικῆς, ἀλλ' ἐπεισάγει τη ἱστορία τὰ της ετέρας κομμώματα τον μοθον καὶ το ἐγκώμιον
και τὰς εν τούτοις περβολάς, σπερ αν ει τις ἀθλητην τῶν καρτερῶν τούτων και κομιδῆ πρινίνων ἁλουργίσι περιβάλοι καὶ τω ἄλλω κόσμω τω ἐταιρικῶ και φυκίον ἐντριβοι και ψιμύθιον τω προσώπω υράκλεις, καταγέλαστον αυτὸν ἀπεργάσαιτο αισχύνας τω κόσμω κείνω.9 καὶ ου τοὐτό φημι, ῶς οὐχι καὶ ἐπαινετέον εν ἱστορία
26쪽
ενωτει ἀλλ' εν καιρῶ τω προσηκοντι ἐπαινετέον καὶ μετρον ἐπακτέον τω πράγματι, το μη παχθες τοῖς στερον ἀναγνωσομένοις αυτά, καὶ ἀλως προς τα ἔπειτα κανονι-l στέον τα τοιαυτα απερ μικρον στερον πιδείξομεν. οἶδε Γονται καλῶς διαιρειν ς δυο την ἱστορίαν, εἰς τοτεὐπνον και χρήσιμον, και δια τομο εἰσποιουσι καὶ oεγκώμιον ε αυτην ς τε9πνον κα ευφραῖνον του ἔν-
τυγχάνοντας, ορῆς ὁσον τἀληθους μαρτήκασι πρῶτον μεν κιβδήλω et διαιρεσει χρώμενοι ἔν γαρ εργον ἱστορίας και τέλος το χρησιμον. περ επιτου αληθοὐ μόνου συνάγεται το τερπνὰν δε αμεινον μεν ει καὶ αυτὸ παρακολουθησειεν Ἀσπερ καὶ κάλλος ἀθλητn, εἰ δε μή, ουδεν κωλύσει αφ υρακλέους γενέσθαι και Νικόστρατον 13 Iσιδότου, γεννάδαν ὁντα και τῶν ανταγωνιστῶν ἐκατέρων ἀλκιμώτερον , εἰ αυτὰς μεν αἴσχιστος ὀφθῆναι i qτηνέψιν, λκαῖος δε ὁ καλὸν Μιλήσιος ἀνταγωνίζοιτο
αυτῶ και εὐωμενος. ς φασι, του Νικοστράτου ν καὶ τοίνυν η ἱστορία, εἰ μεν αλλως το τερπνὰν παρεμπορευσαιτο, πολλοὐς αν τοὐς ἐραστὰς ἐπισπάσαιτο , χριδ αν καὶ μόνον εχ τὸ χιον εντελές λέγω δε την της αληθείας δήλωσι i/, λίγον του κάλλους φροντιεῖ. 10. τι κἀκεῖνο ειπεῖν ἄξιον. τι Ουδε τερπνὰν εν αὐτὴ τὰ κο- 14 μιδη μυθῶδες καὶ τὰ τῶν παίνων μάλιστα πρόσαντες παρ' ἐκάτερον τοι ἀκοχ ουσιν. ην μη τὰν συρφετὸν καιτον πολὐν δῆμον ἐπινορς, ἀλλα οὐ δικαστικῶς καὶ νη Βία συκοφαντικῶς προσέτι γε ἀκροασομένους Ους ουκαν τι λάθοι παραδραμόν ὁξύτερον μεν του ' ργου ὁ 9 cir - τας καὶ πανταχόθεν του σώματος ἀργυραμοιβικῶς δε τῶν λεγομένων καστα ξετάζοντας, ῶς α με it πα9ακF- κομμένα εὐθὴς ἀπορρίπτειν παραδέχεσθαι δε α θοκιμακα ἐννομα καὶ ἀκριβῆ Oi τυποr . πρῖς Ους αποβλέποντα χρη συγγράφειν, τῶν ὁ ἀλλων λίγον φροντίζειν.
27쪽
καν διαρραγῶσιν παινουντες. ην δε ἀμελήσας κείνωνηδυνης περ του μετρίου την ἱστορίαν μυθοις καὶ παίνοις καὶ τη-λλη θωπεία, τάχιστ' αν ὁμοίαν αυτ qν ἐξερ- 15γάσαιο τ εν Λυδία υρακλεῖ εωρακέναι γάρ σέ που μκ0ς γεγραμμένον, u υμφάλ δουλευοντα, πάνυ αλ-λόκοτον σκευὴν ἐσκευασμένον , κείνην μεν ον λεοντα αυτοεπεριβεβλημενην καὶ το ξύλον εν ri χειρὶ εχουσαν, ως υρακλέα δῆθεν ουσαν, αυτον δε εν κροκωτω και O9φυρίδι ἔρια ξαίνοντα και παιόμενον πο της υμφάλης τω σανδαλία και το θεαμα αἴσχιστον, ἀφεστῶσα Ἀσθης του σώματος καὶ μη προσιζάνουσα και του θεο τ ανδρῶδες ἀσχημόνως καταθηλυνόμενον. 11. καὶ οἱ μεν πολλοὶ Λως και αὐτα σου παινεσονται, οἱήλίγοι δε εκεινοι, ων σὴ καταφρονεῖς, μάλα δὐ και ες κόρον γελασονται, ορῶντες το ἀσύμφυλον και ἀνάρμοστον και δυσκολλη- 16τον os πράγματος. ἐκάστου γὰρ δ' ἴδιόν τι καλόν ἐστιν ει δε τοίτο ναλλάξειας, ἀκαλλε το αὐτο παρὰ την χρῆσιν γίγνεται ἐῶ λέγειν τι οἱ επαινοι ἐνὶ μεν ἴσως τερπνοί, τω ἐπαινουμένω τοι δ' ἄλλοις επαχθεῖς, και μάλιστα ν ὐπερφυεις τὰς περβολὰς εχωσιν, i λυς αυτους οἱ πολλο απεργάζονται, την εἴνοιαν την παρὰ των ἐπαινουμένων θηρώμενοι και ἐνδιατρίβοντες ἄχρι οὐ πασι προφανῆ την κολακείαν ἐξεργάσασθαι Ουδε γαρ κατατέχνην αυτὸ δρὰν ισασιν οὐδ' επισκιάζουσι την θωπείαν, ἀλλ' ἐμπεσόντες ἀθρόα πάντα και πίθανα καὶ γυμναδιεξίασιν 12 ῶστ' οὐδε τυγχάνουσιν ου μάλιστα ἐφίενται οἱ γὰρ επαινούμενοι προ αυτῶν μισοίσι ἀλλον καὶ ἀποστρέφονται. κόλακας, εὐποιοίντες, καὶ μαλιστα ην ἀνδρώδεις τὰς γνώμας σιν σπερ ριστοβου-λ0ς μονομαχίαν γράψας λεξάνδρου καὶ Πώρου, και
ἀναγνόντος αὐτω τοίτο μάλιστα το χωρίον της γραφῆς Τ- ωετο γὰρ χαριεῖσθαι τὰ μέγιστα τω βασιλεῖ ἐπιψευ-
28쪽
δομενος ἀριστείας τινας αυτ καὶ oναπλάττων ἐργα μείζω της αληθείας - λαβὼν κεῖνος το βιβλίον - πλέοντες δε ἐτυγχανον εν ω'0ταμῶ τῶ δάσπη - ἐρριψεν επὶ,φαλην ς το δωρ ἐπειπών. α σε δε υτως χρῆν, ωριστόβουλε τοιαυτα περ μορμονομαχουντα καὶ λ φαντας ἐν ἀκοντίω φονεέοντα και ἔμελλέ γε υτως ἀγανακτήσειν ὁ λέξανδρος, ο γε ofδε την of 9χιτέκτονος τόλμαν νέσχετο, ποσχομένου του 'Mθω εἰκόνα ποιήσει Ῥίτου και μετακοσμήσειν το ορος εἰδομοιότητα τos βασιλέως, αλλὰ κόλακα ευθυς ἐπιγνους του ἄνθρωπον ουκέ ουδ ες τα αλλα buοίως ἐχρῆτο. 13. πολτοίνυν το τερπνὰν εν τούτοις, κτὀ ει μη τις κομιδὶανόητος εἴη ώς χαίρειν τα τοιαῆτα ἐπαινουμενος, ῶν παρα18 πόδας οι ἔλεγχοι ῶσπερ οἱ αμορφοι των ανθρώπων. και μάλιστά γε τα γύναια τοῖς γραφεῆσι παρακελευόμενα ως καλλίστας αυτὰς γράφειν tot rca γαρ ἄμεινον εξειν τηνἄψιν ην ὁ γραφευς αυταῖς ἐρύθημά τε πλεῖον ἐπανθίσii
και το λευκον ἐγκαταμα πολυ τω φαρμάκω τοιουτοιτων συγγραφόντων οι πολλοί εἰσι τ τημερον καὶ το διον και το χρειῶδες, ο τι αν επιτης ἱστορίας ἐλπίσωσι θεραπευοντες, ους μισεῖσθαι καλῶς iχεν , ε μεν το παρὸν κόλακας προδήλους και ἀτέχνους in ας ες τουπιὸν δευποπτον ταῖς περβολαις τηνάλην πραγματείαν ἀποταμνοντας εἰ δέ τις πάντως τε τερπνὰν γεῖται καταμε-l μῖχθαι δεῖν τη ἱστορία πάση ἀλλα ἀ σὐν αλ iii 'εία τερπνά ἐστιν ν τοῖς ἄλλοις κάλλεσι του λόγου. ν αμελησαντες ο πολλοι τα μηδεν προσήκοντα ἐπεισκυκλοὐσιν.
14. Ἐγὼ δ' Di και διηγήσομαι ὁπόσα μέμνημαι ἐναγχος εν Ιωνία συγγραφέων τινῶ iti καὶ νὴ ista ἐν
λεχ =ησομένοις τι γαρ ἀλη, φεοτι καν ἐπωμοσάμην εἰ
29쪽
άστειον ν ρκον ἐντιθέναι συγγράμματι εἷς με τις αυτῶν ἀπο Μουσῶν ευθυς ρξατο παρακαλῶν τὰς θεὰς συνεφάψασθαι του συγγράμματος ορὰς, εμμελης ἀρχη καὶ περὶ πόδα τη ἱστορία και τω τοιουτω εἰ δει των 20 λόγων πρεπουσα εἶτα μικρον ποβὰς Ἀχιλλεῖ μεν ονημετερον ἄρχοντα εἴκαζε, Θερσίτη δε τον των Περσῶν βασιλέα, υκ εἰδώς τι ὁ χιλλεὐ ἀμείνων ν αυτω, εἰ Ἀκτορα μὰλλον η Θερσίτην καθηρει, καὶ εἰ πρόσθεν μεν ἐφευγεν σθλός τις, ἐδίωκε δε μιν μεγ' ἀμείνων. ειτ επῆγεν περ αυτο τι ἐγκώμιον, και ως ἄξιος εἴη συγγράψαι τὰς πράξεις υτ λαμπρὰς ἴσας ηδ δε κατιὼν επηνει και την πατρίδα την Μίλητον, προστιθεὶς ώς ἄμεινον ποιοι τουτο του μηρου μηδεν μνησθέντος της πατρίδος. εἰ επὶ τέλει του φροιμίου υπισχνειτο διαρρήδην καὶ σαφῶς επὶ μεῖζον μεν αίρειν τὰ ημέτερα, τους lβαρβάρους δε καταπολεμήσειν και αυτός, ῶς αν δυνη- ται ' και ρξατό γε της ιστορίας ουτως , αἴτια ἀμήτης του πολέμου αρχῆς διεξιών ' , γαρ μιαρώτατος και κάκιστα ἀπολούμενος Οὐολόγεσος ῆρξατο πολεμεῖν δι' αἰτίαν τοιάνδε. - 15. υτος μεν τοιαίτα. ετερος δε Θουκυδίδου ζηλωτὴς ἄκρος, io ευ μάλα τω ἀρχετυπω εἰκασμένος, και τὴν αρχὴν ώς εκεινος σὐν τω εαυτολονόματι ρξατο, χαριεστάτην ἀρχων ἀπασῶν και θύμου os υττικοῆ ἀποπνέουσαν δρα γάρ ,, επέρηος Καλπουρνιανὸς Πομ πηχυπολίτης συνέγραψε τον πόλεμον τῶν Παρθυαίων
καὶ ' μαίων, ς ἐπολέμησαν προ αλλήλους, ἀρξάμεν0 22 εὐθὐ ξυνισταμένου. - στε μετά γε τοιαυτην ἀρχὴν τί ἄν σοι τὰ λοιπὰ λέγοιμι, ποῖα εὐυρμενία δημηγορησε
τον Κερκυραῖον αυτὀν ρήτορα παραστησάμενος, οιον
Νισιβηνοῖς λοιμὸν τοι μη τὰ Ῥωμαίων αἱρουμένοις ἐπήγαγε παρὰ Θουκυδίδου χρησάμενος ολον ἄρδην πλὴν μό-
30쪽
νου του Πελασγικ0s καὶ των τειχῶν των μακρῶν, ν οἶς οἱ τότε λοιμώξαντες φκησαν τα δ' αλλα καὶ ἀπο ἐπιοπίας ῆρξατο, στε καὶ ς Αἴγυπτον κατεβη καὶ ς την βασιλεως γην την πολλήν, καὶ εὐεκε r γε μεινεν υποιῶν. γὼ γουν θάπτοντα ετ αυτον καταλιπὼν τους
αθλιους Αθηναίους εν Νισίβι ὰπηλθον ακριβῶς εἰδὼς καὶ
23 σα απελθόντος ερεῖν ἔμελλε καὶ γαρ αυ καὶ osvo πιεικῶς πολυ νον εστι, το Oi εσθαι οὐτ' εἶναι τοις Θουκυδίδου ἐοικότα λέγειν , ει λίγον εντρέψας τα αυτολεκεμνου λέγοι τις, μικρὰ 9άκια, πως και αυτος αν φαίης, ο δι αυτην. νη Βία κακεῖνο oλίγου δεῖν παρέλιπον ὁ γαρ αυτος ουτ0ς συγγραφευ πολλὰ καὶ των ὁπλων καὶ των μηχανημάτων - ως ωμαῖοι αυτὰ ὀνομάζουσιν, Ου- τως ανέγραψε , και τάφρον ς κεῖνοι καὶ γέφυραν καὶ τὰ τοιαῆτα καί μοι ἐννόησον ηλίκον το ἀοίωμα της ἱστορίας καὶ ς Θουκυδίδρ πρέπον μεταξ τῶν 'Arri κῶνονομάτων τὰ μαλιωτικὰ αὐτ εγκεῖσθαι - σπε et v πορφυραν ἐπικοσμοsντα καν ἐμπρέποντα και πάντως 24 συνήδοντα. 16 ἄλλος δέ τις αυτῶν πόμνημα τῶν γεγονότων γυμνὸν συναγαγών ν γρας κομι di πεζὸν καὶ χαμαιπετές , οιον και στρατιώτης αν τις τὰ καθ' ημέραν ἀπογραφόμενος συνέη ηκεν τέκτων η καπηλός τις συμπερινοστῶν τῆ στρατιὰ πλην ἀλλὰ μετριωτερός γε ἰδιώτης ουτος ν. αυτος μεν αυτίκα δῆλος ων io ην, άλλω δέ τινι χαρίεντι και θυνησομένω ἱστορίαν μεταχειρίσαοθαι προπεπονζκως. Osr μόνον Πι&σαμ νψUros, ὁτι υτως ἐπέγραψε τὰ βιβλία τραγικώτερον η κατὰ θντῶν συγγ9αμματων τυχη .. Καλλιμόρφου ἰατρ0s Vς τῶν oruo φόρων κης ἱστοριῶν Παρθικῶ ' και πε- 25 γέγραπτο ἐκαστn ὁ ἀριθμός. και η υία καὶ τ προοίμιονυπέρφυχ9ον ποί σεν ουτως συναγαγών Oίκειον ἐναι