Opera omnia

11쪽

της ἐκπυρώσεως ουσία τις η δι ακοσμημένη, ἀλα-σμητος, ης της πινησεώς φασιν,ναι τὸν χρόνον διάστημα. οὐδέ ἐστιν η σκέψις περὶ του κοσμου του κατὰ τὸ πρῶτον σημαινομενον , ο ἐξ ουρανου καὶ γης καὶ των ἐν αὐτοῖς ἐξων συνέστηκε. -υ - τω μέντοι καὶ φθορ- η τε, προς το χεῖρον μεταβολε λέγεται δὲ καὶ η του οντος ἀναίρεσις αν- λης, ην καὶ ἀνύπαρκτον ἀναγκωῖον λέγειν. υμερρορ , o μὴ νηος --δἐν γίνεται, τὸ .la o μηὼν φθείρεται Ἐκ του γαρ συδαμ οντος ἀμηχανόν

ἐστι γενωθαι τι, τό τε ον ἐξαπολεῖσθαι νηνυστον κώ-παυστον. τραγικος, ...... θνησκει δ' osδἐντων γινομένων, διακρινόμενον δ'

αλλ. προς-λλου μορφην ἐτέραν ἀπέδειξεν.Ονδε γε υτως ἐστὶν εὐηθες το ἀπορεῖν, ε ο κόσμος ώς το μη ον φθείρηται, ἀλx 4 δέχεται την ἐκ της

διακοσμησεως μεταβολην, τα ποικίλως μορφὰς στοιχείων τε καὶ συγκριμάτων i μίαν τε και η αυτην ἰδέαν ἄναλωθώς, a ἐν τοῖς θλάσμασι καὶ τοῖς κατάγμασι δεξάμενος παντελη σύγχυσιν. 489 f. 3. φιτταὶ δὲ περὶ του ζητουμένον εμνασι Μ.δόξα. , τῶν μιν ἀεδων τον κοσμον φαμένων, πέν τον τε κω ἀνωλεθρον ' των δ ἐξ ἐναντίας γενητόν τε καὶ φθαρτόν. Elia Dor παρ ἐκατέρων ἐκλαβοντες, τ μἐν γενητὸν παρὰ των στερον παρὰ L των

12쪽

ξεσι τῶν γεγονότων. ἱ- τωia κόσμον ἔν

γενέσεως ο αντο θων αἴτιον, φθορας δὲ μηκέτι θεὸν, ἀλλα την πάρχουσαν ἐν τοις οὐ πυρὸς ἀκαμάτου ναμιν , χρονων μακραῖς περιόδοις ἀν- λυουσαν τα πάντα ς αυτην, ἐξ ης πάλιν α ἀνα--γέννησιν κόσμου συνίστασθαι προμηθεια του τεχνίτου.

μναται δὲ κατα τούτους o μέν τις κόσμος ἀιδως, δέ τις φθαρτὸς λέγεσθαι. θαρτος μὲν ὁ καταδιαχῶσμησιν ἀυιος δὲ, o κατὰ την ἐκnυρωσιν παλιγγενωίαις - περιόδοις ἀθανατιζόμενος ουδέποτε ληροτσαις χριστοτέλης δὲ, μηποτ επσεβως καὶοσίως ἐπιστάμενος, γένητον καὶ αφθαρτον ἔνη τειν κόσμον εῖναι Λεινην δὲ ἀθεότητα κατεγίνωσκε τωντα ἐναντία δυξιόντων, o των χειροκμητων Ουδὸν ψηθησαν διαφέρειν τοσουτον ορατὸν ἐὸν, λιον καὶ σόληνην καὶ τ αλλο των πλανητων καὶ ἀπλα - νῶν ως ἀληθῶς περιέχοντα αν θεῖον ἔλεγέ τε ως ἔστιν ἀκοέειν, καὶ κατακερτομῶν, ὁτι πάλαι μἐν ἐδεδίει περὶ της ωιας, η βιαίοις νενασιν η κειμῶσιν μισέοις, η χρόνW, η ραθυμια της αρμο- τούσης ἐπιμώ.είας ἀνατραn ' νυνὶ ἐ' φόβον ἐπικω

-σθαι μείζονα πρὸς των τον παντα κόσμον τω

λόγω καθαιρούντων. Ἐνιοι δὲ - Ἀριστοτέλη της δόξης ευρετην λέγωσιν, ἀλλὰ καὶ των Πυθαγορείων τινας ἐγώ δἐ καὶ μέλλου συγγράμματι Αευκανοῖγένος ἐπιγραφομένω περὶ τῆς του παντὸς φήσεως --χον, ἐν δ ἀγένητόν τε καὶ αφθαρτον οὐκ ἀπε- 490 φαινετο μόνον, ἀλλα καὶ δἰ ἀποδείξεων κατεσκευαζε

πιὸν κόσμον εἶναι.

f. 4. Γενητον ὁ καὶ ἄφθαρτόν φασιν Πλάτωνος ἐν Τιμαί δηλουσθαι, δια της Θεοπρεπους ἐκκλησίας, ἐν λέγεται προς τους νεωτι- oon θωώς υπὸ του πρεσβυτάτου καὶ γεμόνος,

Θεοὶ θεῶν, ων ἐγώ δημιουργὸς πατη τε ἔργων, ἄλυτα ἐμου γε θέλοντος. ὁ ἐν δ δη ὁ ἐν πυν-τόν τό γε μην καλως ἁρμοσθὲν καὶ ἔνια ενδετειν

13쪽

ra Δειν, κακου. - καὶ ἐπείπερ γεγένησθε, ἀθά

γε μην au σεσθέ γε -δἐ υνξεσθε 'του μοίρας, 941 τῆς ἐμης βουλήσεως μειζονος ἔτι δεσμου καὶ κυρι--P. τέρου λαχοντες ἐκείνων, οἷς τε ἐγίγνεσθε συνεδεῖ σθε ' ινι δἐ A, τοι σοφιζόμενοι κατὰ Πλάτωνα γενητον λέγεσθαι τὸν κόσμον, ου του λαβεῖν γενέσεως

τον εἰρημένον συστημι τρόπον, ἡ διὰ τὸ ἐν γενέσει καὶ μεταβολὴ τα μέρη θεω--ἄι Βέλτιο δικα ἀληθέστεοον πο-- τῆ πρότερον, - μόνον - δια παντός του συγγράμματος, πατέρα μιν καὶ - την κω δημιοωργον τον θεοπλάστην ἐκεινόν ἄ- σιν, καλλίεργον δὲ καὶ πονον τουτονὶ τον κόσμον,4 ἀπετυπου καὶ νοητου παρα/εθματος μίμημ αδσθητον, πάνθ' ὁσα ἐκεῖνο νοητὰ περιέχοντα αἰσθητὰ ἐν αυτου, τελειοτά- πρὸς νουν τελειότατον ἐκμαγεῖον προς αἴσθησιν. A1x τι καὶ Ἀριστοτέλης ταωτα μαρτυρ, περὶ Πλάτωνος, δια την της φιλοσοφίας μεμηδἐ ἄν ψευσάμενος, και διότι πιστότερος νως φηγητης ΠωMμον μαρτυρεῖν, ημὶ

μάλιστα τοιούτου, o ου παρεργον ἔθετο παιδείανα κόρω ρα μία, προ περβάλλειν ὁ σπουδάσας

τὰς των παλαι- ρωεις ἔνια των ἀναγκαιοτάτων εἰς ἔκαστον φιλοσοφίας μέρος καινοτομήσας προςεζευρετ.. , 5. Πατέρα δὲ του Πλατωνικου δῆματος ενιοι νομίζουσι τον πο την 'Besodam. γενητον κα αφθαρτον ἐόμενοι το κόσμον υ ἐκείνου λέγεσθαι, γενητον μἐν οτι φησὶν, 'Hτοι ἐν πρωτιστα χάος γένεω, αυτὸ ἔπειτα ' πύστερνος, πάντων δος ἀσφαλις αἰει αφθαρτον M. τι διάλυσιν καὶ φθορὰν - - --κεν αυτου. Mo ὁ ο ἐν Θριστοτέλης τόπον Οἄται εἶναι, τι τὸ δεζόμενον ανάγκη προυποκεῖσθαι sώματι, των ὁ Στω&ῶν ἔνιοι το δωρ, παρ την χύσιν τυ νομα πεnoιησθαι νομιζοντες. ποτέρως σ

14쪽

ανυλοι, το γενητον εἶναι τον κόσμον ἐναργέσταταπαρ Ῥσιοδω ι Φηνυται Μακροῖς δἐ χρονοι Μό- τερον ὁ των Ιουδαέων νομοθέτης Μωτρος, γενητον

491 καὶ αφθαρτον ἔφη τὸν κόσμον ἐν ἱεραῖς βίβλοις

Maio δ πέντε - - την πρώτην ἐπέγραψε γένεσιν, ἐν η ρχεται τον τρόπον τουτον, 'Fν ἀπ' ἐποίησεν ὁ θεος τόν οιρανὸν καὶ την ρον Dra ην ἀόρατος καὶ ἀκατασκε εαστος' '. ειτα προελθὼν ἐν τοῖς ἔπειτα μηνυε πάλιν, ora μέραι κω νύκτες, καὶ ἄραι καὶ ἐνιαυτοὶ, σελην τε καὶ λιος, ο χρόνον μετρήσεως um ἐδίζαντο, μετὰ του παντὸς οτρανον μοίρας ἀθανάτου λαχόντες διατελοῖσιν ἄφθαρτοι. οὐ δὲ ἀγένητον καὶ ωφθαρτον κατα- 942σκετάζοντας λόγους, ἔνεκα της προς το ορατὸν αι- P. δους, τακτέον προτέρους, οἰκείαν ἀσην λαβόντας. γπασι τοι φθορὰν ἐνδεκομένοις αἰτίαι διτταὶ της ἀπωλείας, η ἐν ἐντος, - ἐκτὸς προsπόκεινται Σιδηρον ουν καὶ χαλκον καὶ τὰς τοιουτοτρόπους θυσίας ἀροις αν ἀφανιζομένας ἐξ εαυτῶν ἐν, τα ερπηνώδους νοσηματος τρόπον ς ἐπιδραμὼν διαφάγη ποὸς δὲ των ἐκτὸς, ταν ἐμπιπραμένης οἰκίας, πολεως συναναφλεχθεῖσαι τη νγ βιαίου in 7 δι-λέθωσιν. μοιοτρόπως δὲ καὶ ζώοις ἐπιγένετcta τε--λ-τη, νοσησασι ἐν δ εαυτῶν, υπὸ δὲ τῶν ἐκτὸς σφαττομένοις καὶ λευομενοι η ἐμπιπDαμένοις,

Est δι φθείρεται καὶ κόσμος, ἐξανάγκης τοι πό τινος τῶν ἐκτος, η πρες τινος τῶν ἐν αντε φθαρήσεται δυνάμεων. Ἀμηχανον ὐεκάτερον. κτὸς ἐν

γαρ υδέν ἐστι του κόσμου, πάντων εἰς την συμπληρωσπ αντο συνερανισθέντων. υτω - εἷς τε ἔσται καὶ λος, καὶ γηρως εἷς ἐν δια τὸ πο- λειφθέντων τινῶν, ἔτερον αν τω ν οντι γενέσθαι-οιοπι oλος δὲ, ἔνεκα του σώμnασαν τὴν οὐσίαν

15쪽

ἐγκατειλημμένων Ἀσω. Et δι αρα τέ ἐστιν ἐκτὸς,

- καὶ της ἐτέρας ἐστὶ πάντως. Σημεῖον ἐ, βοος

σμημένον μόνον, ἀλλα καὶ του κατὰ την ἐκπύρωσιν ιν γένου Προς- λεκτέον, 'Tην ἀκοσμίαν, A γενναῖε, μετατιθεις τα νόματα, κόσμον κάλεῖς H- ουτο δ ορῶμεν ἐτυμως καὶ προπυέστατα κό- ουμος ωηται, διατεταγμένος καὶ διακεκοσμημένος, ω an ἀνθρώπου τέχνης ἀκρότητι, την προς υν αὐ- που μεταβολὴν δεόντως ν τις ἀκοσμέαν ὀνομάσαι

16쪽

f. 6. Κριτόλαος δὲ των κεκαφευκότων -- σαις της Περιπατητικης ἐραστὴς φιλο-φίας τῶ περὶ

ανάγκη καὶ την 'ν πονέναι ' ἁ- η γη γενητη, πάκτως καὶ τὸ ἀνθ ρωπων γένος. Ἀνθρωπος M ἀγέννητον, ἐξ daeis του γένους φεστὼς ω ερ ἐπιδειχθησεται' ἀιδιο αρα καὶ ὁ κόσμος ' o ἐυπερτεων - κατασκευασ τέον, εἰ δεῖ κεὐ ἀnoδ.ίξεως τοῖς ουτως ἐμφαπέσι. Λει δὲ, ς ἔοικεν, ἔνεκα των μυθοπλαστῶν, οῖ ψευσμάτων ἀναπλησαντες τὸν βίον, ἀλήθειαν περοριον πεφυγαδεύκασιν , - μόνον πόλεις καὶ οἴκους, ἀλλα καὶ - ἔκαστον ova τηματος χηρεέειν βιασάμενοι, καὶ πρὸς - της οράσεως οἶκον, μέτρα καὶ ρυθμον δέλω εἰς ἐνίδραν ἐπινοησαντες, οἷς φρόν- ωτα κατηππ--ουσι, καθάπερ φθαλμοδ αἱ ἄμορφοι καὶ δεχθMἐταῖραι περιάπτοις καὶ νόθω --φ, χηρεία νη- σόου. Λέγουσι γαρ, τι η ζ ἄλλη ν γένεσις ἀνθρώπων, νεώτερον φύσεως ἔργον , αρχεγονώτερο 49 δ καὶ πρεσβυτερον η ἐκ γης, μειδη πάντω Μ.μητηρ ἐστὶ - νενόμισται. μυς ει αδομένους παρ' Eλλησι σπαρτοὐς λέγουσιν ἐκφοναι καθἀ-ρ νυν τα δένδρα, τελείους κω ἐνόπλους γης παῖδας. Oτι δἐ μυθου πλάσμα του ἐστὶ, συνιδ ἐκ πολλῶν ράδιον. -τέκα τω πρῶν γενομένου δει καν ἄρωμένα μέτρα καὶ ρι-οὸς χρόνων αὐξησεως. Βαθμους γαρ τινας η φύσις τὰς λικως ἐνέν σε, δι ν τρόπον τινὰ ἀναβαίνει καὶ κάτεισιν ἄνθρωπος. Ἀναμένει μιν νζόμενος, κατέρχεται δὲ ἐν ταῖς μειώσεσιν 'oco δὲ ὁ των ἀνωτάτω βαδημῶν-μη, ποδ ον φθασας τις, οὐκέτι πρόεισιν γλουωςπερ ι διαυλοδρομονντες ἀνακάμπτουσι την αὐ-την δὸν, - παρ ἰσχνούσης νεότητος ἔλαβεν, ἀποδιδοὰς ἐνασθενεῖ γηρα. To δἐ γεννηθῆναι τινας οἴεσθαι τελειον ἐξ γνοηκότων ἐστὶ νόμον φώσεως,

17쪽

τέρων, καὶ τα ἐπομένας ελογον η ἐπιγίγνεσθαι. πιδ ἐμαοδῶν ὴν ἀνθρώπους καθάπερ φασὶ πρότερον, καὶ νυν βλαστάνειν Ovπω κα η γη γεγηρακεν, ἁ διὰ χρόνου μῆκος στειρωθαι δοκεῖν' αλλ' ἐν μοί μένει νεάζοισα ἀεὶ διότι τετάρτηριοῖρα του παντός - ἐστι καὶ ἔνεκα της - λου

διαμορος φειλει μη φθίνερο, πὼ καὶ τα δεχνὰ στοιχεῖα αυτης, δωρ ἀήρ τε καὶ πτρ. ἀγηρω . διατελεῖ. Πισπις δὲ ἐναργὴς της ἀδιαστατο καὶ Masi περὶ χην ἀκμης, τὰ φυόμενα καθαρθεῖσα γαρ η ποταμῶν ἀναχύσεσιν, ωςπερ φαοὶ Αἴγυπτον, τοι ἐτησίοις ομβροις, τὸν ἐκ της φθορας κάμα

τον πανώται καὶ χαλαται, καὶ πειτα διαναπαυσαμμένη, τὴν οἰκείαν δύναμιν ἀναπτῶται μέχρι παντε λου ρώμης, εἶτ' ἄρχεται πάλιν της των μοιων

γενέσεως τροφὰς ἀφθόνους πάσαις ζώων ἰδέαις

ἀναδιδουσα.

49 f. af ὁ μοι δοκουσιν οὐκ an σκοπον Μ.ποιηταὶ Πανδώραν αυτην ὀνομάσαι, πάντα δωρουμένην, καὶ τὰ πρὸς ἀφλειαν καὶ δονης ἀπόλαυσιν, ου τισὶν, αλλἀ πασιν, - φυχης μεμοίραται. EI

18쪽

σιος si κατίδω την ρεινην καὶ πεδιάδα, την ἐνεπορτον κα χλοηφερον, iat καὶ χιλον, κροθάς τε κιώ na ρους, και μυρίας ἄλλας παρεῶν aesti ἀν- διδουσαν, et ς τε γεωργῶ κατεβάλοντο καὶ ως ἀπαυτοματίζουσα η του τους ωρα παρέχεται την κλάδως καὶ φυλλάσι κατάσμιον, οἷς ἐπικοσμειται -δωρα, καὶ καρπῶν περιπληθ-zώην, τχὶ των

προς ἐδωδην μόνον, ἀλλα καὶ ις πόνους ἀκέεσθαι συμβέβηκεν, - ο ἐν γὰρ της λαίας καρπὸς σώματος κάματον ἰῶται, o ὁ της ἀμnas ποθὼς μετρίως ἐπιχαλ- τας σφοδρὰς δυνας φυχ' - ἐτιω τὰς - τῶν ἀνθων ἀναφερομένας Mωτέρῶς.ώτερας, M. τὰς των χρωμάτων ἀμνθητους ἰδώτα ας τέχνη δωμνω πεπινικιλμένας. ηὐδἐ φιν ἀποκλίνως uno τῶν μέρων, ἐν μέρει πάλιν ἀγείροος, 45αιὼ κέ ove, ἀκοις, λώτως, δρυῶν - περιμ P.

κέστατα, τάς vaων των ἀγρίων συνεχεῖς κα βω- θείας - περιαθρησειεν, α τα πλεῖστα καὶ μνιστα τῶν ὀρῶν κω την πιλλη μη βαθυγειος της vnερορίας συσκιάζουσι, γνω τεα την ἀνένδοτον κώἀκάματον της γης 4. νεα υσης ἀκμην. 'Dς ου- δἐν ἐλαττωθεχα της παλαιῆς Lχυος καὶ νυν α' ιγε τὸ hooτερον, ἔτικτεν ἀνθρώπους, ni δυοῖν τοῖνοναγκαιοτάτοιν ' ἐνος μἐν, τον μη λειποταπιειν τάξιν Οἰκείαν, κώ μάλιστα ἐν soa καὶ γενέσει του χερσαίων πάντων ἀριστον σὲ γ μόνος ἀνθρώπου '

19쪽

πορον προπενέσθαι, τροφη a xχωσιν ἐκώ- οἱ πρῶτοι ἀποπροθέως. γλλα γὰρ οὐ ποταμὸς, ἡ πηγη πις ονδαμου της οἰκουμένης ἀνθ' ωδατος μνημονεύεταί ποτε ὀμβρῆσαι γάλα Πρὸς ὁ τούτοις, ῶςπερ γαλακτοτροφ-θαι χρη τὸ ἄρτθονον, ἴτω - τη δἰ ἀμπικόνης σπων χρησθαι, διὰ τας M496- μου καὶ οάλπους ἐπιπομένας τοῖς τρεφομένοις M.ς - ου χάριν μι ι κοὰ μητέρες, αἷς αναγκαια

φορντὶς ἔρχεται των γεννωμένων, κατασπαργαν σε

πλάσται, τοὐς σπαρτῶς ἐκείνους καὶ ἐνόπλους ἐτερατεινσαντο ἐκ ναι πις υρ ην κατὰ γης χαλκουργὸς, τοσοντος πιφαιστος, ῶς αυτίκα παντευ-

χίας υτρεπίζεσθαι Tl δἐ τοις ποώτοις γενομένοις ἰσόπαις ην οἰκειότης πιμερώτατον γὰρ ζῶον ανθρωπος, λόγον δωρησαμένης φυσεως --γέρος, καὶ τὰ ἐξηγριωμένα πάθη κατεπάδεται κώ τι- οσευεται Πολυ βέλτιον ν ἀνθ' Lλων κηρυκι-

γέαν κατὰ της ἄληθείας φλυαρηματα μετρίως ἐμεληλεγκται μη Dia Moέναι, ἔτι ἐξ ἀειδίου κατὰ

διαδοχας ἐξ ανθρώπων βλαστάνουσιν ἄνθρωnoι, 46 σπείροντος ἐν εἰς μητρα ανδρος ς. o αν, P. γυναικὶ δὲ ποδεχομένης τὰ σπέρματα σωτηρίως, της ὁ φύσει--πάτως κοστα καὶ των του σώματος κω της χης διαπλαττοέσης μερῶν, καὶ σπερ οὐ χο λώμιν μῶν ἔκαστος, τοὐπιαπαντι

του γένει δωρησαμένης, το ἀθάνατον. misti γὰρ

20쪽

αν ἔχοι, το γενητον εἶναι τον κόσμον ἐναργέστατα παρ μαδεμ μηνυται Μακροῖς δὲ χρονοις προτερον των Λυδαίων νομοθέτης Μωτρος, γενητον

491 και φθαρτον ἔφη τὸν κόσμον ἐν ἱεραις βίβλοις - Μ.εἰσὶ δ πέντε - εν την πρώτην ἐπέγραφε γένεσιν, ἐν foρχεται τον τρόπον τουτον, - ει η ἐποίησενι θεος τὸν Ουρανον καὶ την ρον αόρατος

και κατασκα αὐτος' ' Ελτα προελθὼν ἐν τοῖς ἔπειτα μηνύει πάλιν, τι μέραι καὶ νυκυς, καὶ ωραι - ἐνιαυτοὶ, σελην τε καὶ λιος, o χρ νον μετρησεως φυσιν ἐδίζαντο, μετὰ του παντὸς οτρανου μοίρας ἀθανάτου λαχόντες διατελουσιν ἄφθαρτοι τοῖς ἡ ἀγένητον και ἄφθαρτον κατα- 942σκευάζοντας λόγους, ἔναι της προς το ορατὸν αι- P. δους, τακτέον προτέρους, οἰκείαν ἀρκην λαβόντας. πασι τοῖς φθορὰν ἐνδεχομένοις αἰτίαι διτταὶ της ἀπωλείας, η ἐν τὸς η δ ἐκτὸς προυπόκεινται ' Σιδηρον Ουν καὶ χαλκὸν καὶ τα τοιουτοτρόπους ουσίας ἀροις αν φανιζομένας ἐξ εαυτῶν ἐν, τα ερπη- νωδους νοσηματος τρόπον ἰὸς ἐπιδραμών διαφάγη ποος δε των ἐκτὸς, ταν ἐμπιπραμένης οἰκίας, πολεως συναναφλεχ,εῖσαι τη πυρος βιαίω ριπη δι-λέθωσιν. μοιοτρόπως δι καὶ ζώοις ἐπιγίνεται - λεωτη, νοσησασι ἐν ἐξ εαντῶν, υπὸ δὲ των ἐκτὸς σφαττομένοις καὶ λευομενοι η ἐμπιποαμένοις,

θάνατον ου καθαρον - δι γχόνης πομένουσιν.

εἰ δὲ φθιέρεται και κόσμος, ἐξανάγκης τοι πό τινος

των ἐκτος, η πρός τινος των ἐν αυτ φθαρη--ται δυνάμεων. Ἀμηχανον ὁ μάτερον ' τὸ μινγα ουδέν ἐστι του κόσμου, πάντων εἰς την συμπληρωσιν αυτο συνερανισθέντων. ἴτω ναρ si τε ἔσται καὶ λος, και ἀγηρως εἷς μεν , δια τὸ ἀπολειφθέντων τινῶν, 'τερον αν του νυν ντι γενω aoμοιον χλος δὲ, ἔνεκα του συμnασαν τὴν οὐσίαν