Opera omnia

31쪽

Ad ρον κατα-- G ἐν δ πρότερον. ἀλλ τρων θων, προς τάξιν γαρ ἀταξίαν μεταβάλλειν δέον, - πρὸς ἀτάξια τά ιν εἶτα δὲ ἔτι καὶ μετάνοιαν 950 πάθος καὶ νόσημα δέλται φορος Ἐδει γα μη κο-P-

σμοποιησαι τὸ παράπαν, ν κρινοντα 'Dέπον αυτρτο ἔργον χαίρειν τω γενομένω ν δὲ δευτ ον ξον- βραχέως ἐρευνης. Et γαμ ετ ον αντὶ του νυν.-- κατασκευάσει, πάντως δε γενόμενος η χείρων ὁμοιος ε κρείττων -οτελε σεται, ν ἔκαστον ἐπί-

ματαιοπόνος ο τεχνέτης, ουειν κομιδη νηπίων παμδων διαφέρων, οῖ πολλάκις α άγιαλοῖς ἀθυροντες ψάμμου γεωλόφους διανιστασι, καὶ ἔπειθ' Ἀφαι--ωντες, ταῖς χερσὶ πάλιν ἐρεμουσι Πολῶ γαρ ἄμειναν os κώτασκευάζειν ἐμοι. μηδεν μητε φαι- ινοπιαμ, μητε προςFιθέντα, μ ae v προς το Iμυ--,

32쪽

18 3HIL IUD DE IΝcORR. tmin. f. 13.14. νον η χεῖρον μεταβάλλοντα τον ἐξ ἀρχῆς παξ μνόυενον κατὰ χώραν ἐαν. His κρεlττονα δημιονε - σει γενησεται του κρείττων καὶ ο δημιουργος, ως' ηνίκα το πρότερον κατεσκευαζε καὶ την τέχνην.

ωπονοεῖν ἐστίν. Do γὰρ αυτὰς ἐαυτ καὶ μοιος θεὸς μητρούνεσιν προς τὸ χεῖρον, μή ἐπίτασιν προς τὸ βελτιον δεχόμενος 'ει δὲ τας τοιουτας

ανωμαλιας ανθ ρωnοι κεχωρηκασι, προς κάτερον, του καὶ et χεῖρον πεφυκους μεταβάλλειν, ἐξη- σω καὶ προκιn ς καὶ βελτιώσεσι καὶ πασι τοῖς ἐναντιοι εἰωθότες χρησθαι Προς ὁ τουτοις ταμὸν των θνητῶν sev ημῶν φθαρτὰ δεόντως γένοιτο, τὰ δὲ του θανάτου κατὰ τον ἐοικότα λόγον φθαρτα ηπου T γαρ φύσει τῶν τεχνιπων ἀλογον τα δημιουργηθέντα ἐξομοιουσθαι. f. 14. Λαὶ μην παντί που καὶ ἐκεῖν δηλον, οτι φθειρομένης ἐν της γης ἀνάγκη καὶ τὰ χεροσαῖα των ζώων καθ' υλον τὸ γινος ἀπόλλυσ,αιρ φθειρομένου δι δατος, τὰ ἔνυδρα κα ἀέρος μέντοι οὐ πυρὸς, τ αεροπόρα καὶ τρίγονα. Me ἀνάλογον ἐν φθείρεται Θυρανὸς φθορ σετ μιν καὶ λιος καὶ σεληνη, φθαρησονται δἐ ι'oo-ποὶ πλάνητες, φθαρησονται ὁ ο ἀπλανεις ἀστέρες, 50 ο τοσουτος αἰσθητῶν θεῶν εὐδαίμων τὸ ἀλωΜ.νροισθεὶς στρατός. ' δη γένοι αν οὐδἐν τερον

an θεους φθειρομώους πονοεῖ σον me ἐστι του καὶ ανθρώπους ἀθανάτως ωπονοειν καί τηι ἐν ἀτέμων 951συγκρω τουτ αν εἴροις σκοπῶν ευλογώτερον ἐκείνου, P. χἄριτι θεου ον. νητει ἐν γὰρ ἀθανασως μετα- λαχεῖν εἰκος ἐστιν, ἀφθαρσίαν δὲ θεοτ αποβαλεῖν δύνατον , καὶ αν- ἀνθρώπων σοφίαι κακομανῶσι. καὶ μην ου τε τὰς ἐκπυρώσεις καὶ τὰς παλιγγενεσίας Mςηγουμενοι του κοσμου ρμέζουσι καὶ μολογοεσι τοὐς στέρας θεο ς εῖναι, ε τω χἡ διαφθείρειν

33쪽

ἀποφηνασθαι , καθάπερ ἔνιοι τῶν οἷα περὶ δεσμωτηρίου φλυαρονντων του σύμπαντος ἐρανοῖ, θεώς, η δαιμονιας -- νομέωντας, τὴν αρμόν-τουσαν θεοῖς ἀφθαρσίαν πρ ομολογησαι. μν δὸτοσουτον δόξης ἀληθον διημαρτ- ωςτε M.ηθασιν αυτοὐς, καὶ τῆ προνοία - φυχη δέ ἐστι τοῖ - νου - φθορὰν ἐπιφέροντες, L ων ἀνακόλουθα

φιλοσοφοισι μύσιππος ουν ο δοκιμώτατος των - παρ αυτοῖς ἐν τοῖς περὶ vi ανομένου τερατευεταί τε τοιουτον, καὶ προκατασκευάσας τι δυο εἰδοποιους

- της αυτης Ουσέας ἀμηχανον συστηνα φησίν 'χστω θεωρίας ἔνεκα τον μέν τινα λοκληρον, τὸν ει χωρὶς ἐπινοεισθαι του ἐτέρου nodoς, καλεῖ M - μἐν λόκληρον Λέωνα, το δ ατώ, Θέωνα ' καὶ ἔπειτα ἀποτέμνεσθαι Λίωνος τὸν ἔτερον τοῖν ποδοῖν κητουμένου ὁ πότερος ἔφθαρται, τὸν Θέω φάσκειν οἰκειοτερον ναι ' τουτο δ παραδοξολο- γοωντο μαλλόν ἐστιν Ἀληθευοντος Πῶς γαρ ομεν ιδεν ἀκρωτηριασθώς μέρος, ο Θέων ἀνηρπασται ' ο ὁ ἀποκοπεις τον πόδα Λέων, ου -- ται Λεόντως, φησίν. γνειδεδράμηκε γὰρ ὁ ἐκτμη--αὶ τον πόδα Θόων ἐπὶ την τέλη του Θέωνος οὐ-λαν, καὶ - δοποιοὶ in του αυτου noκωμένου - δύναντ εῖναι Toιγαροs τον μὲν Λίωνα μένειν ἀναγκαῖον τον δὲ μνα ἐφθάρθαι.T δ' in τά ἄλλων, αλλὰ τῶ αυτων πτεροῖς αλισκόμενα ω φησὶν ο τραγικός. σπομάξάμενος γήρ τις τον -κπον του λόγου, καὶ ἐφαρμήσας - παντι κόσμ- δείξει σαφεστατα καὶ την πιττην φθείρομένην την

34쪽

μὲν κόσμος ου ἔφθαρται, ο τὸ σῶμα Ἀφαιρεθῶς, ωςπερ υδ ο ἀποκοπεὶς τον πόδα ίων, αλλ' του κόσμον ν η, ςπερ Θέων ο μηδὲν παθών. μὲν γαρ κόσμος ἐά ἐλάττονα ουσίαν ἀνέδραμεν, ἀφαιρεθέντος αυτω του σωματοειδους ἐφθάρη δὲ ψιχη διὰ τὸ μ δυνασθαι δυο ὶδοποιους εἶναι περιο αυτ υποκείμενον Ἐκθεσμον δὲ τὸ μειν φθείρεσθαι την πρόνοιαν ' φθάρτου δὲ παρα- 952σης, ἀνάγκη καὶ τον κόσμον φθαρτον εἶναι ' P. s. 15. Μεγωρον μέντοι παρέχεται πίστιν ςαιδιότητα καὶ ο χρονος. Et γαρ α γένητος ο χρόνος. ἐξ αναγκης καὶ ο κόσμος γένητος. σιὰ τl; υ ηφησὶν ο μέγας Πλάτων, μέραι καὶ νυκτες, μηνές τε και ἐνιαυτῶν περίοδοι χρόνον ἔδει αν. Ἀμηχανον δέ

πη τουτον συστηνα δέχα ηλίου κινησεως καὶ της του παντος voανου περιφορας' ως εὐθυβόλως ἀποδεδόσθαι προς των ωθότων τὰ πράγματα ορι- σθαι, χρόνον διάστημα της του κόσμου κινησεως.

Ἐπεὶ δὲ τουθ πιές ἐστι, γίνεται κόσμος σηλιξτου χρόνου καὶ αἰτιος Πάντων δ ἀτonώτατονυπονοεῖν, τι ην ποτὲ χρόνος νίκα - ην κόσμος. A-ρχος γαρ ει ατελεύτητος η τούτου φύσις ἐπεὶ καὶ αυτ ταυτα, τὸ ν τὸ ποτὲ, το νίκα χρόνον συνεμφαίνει δευτφ δὲ ἀκολουθῶν, τὸ μηδἐ χρόνον

- δόγματι της ἐκπτρώσεως ' φ της λώκεις ἐνδοιάσας ἐπισχεῖν ' o γαρ νεότητος, ἀλλα γηρως τὰ σεμνὰ , κώ περιμάχητα διῖδεῖν, καὶ μάλισFoσα μη ικάοι η ἄλογος καὶ ἀῆατηλὴ αἴσθησις,

αλλ' ο καθαρώτατος καὶ κραιφνέστατος νους f. 16. -οδείβεσι δὲ οἱ πιρὶ τον Βόηθον καχρηνται πιθανωτάταις, ας αυτίκα λα μεν ' EI, σαώ, ' γενητος καὶ φθαρτὸς κόσμος, ἐκ του μηδντος τι γενησεται ' περ καὶ τοῖς λωῖκοῖς τοπώτατον εῖναι δοκεῖ ista I; πιτι ιδεμίαν ,οροποιον 503 ευρεῖν αἰτίαν τιν - ἐντὸς, - ἐκτὸς, ' τω

σμον ἄνελεῖ 'Eκτὸς ἐν γα ουδέν ἐστιν, τι μη

35쪽

τάχα που κενὸν των στοιχείων αποκριθέντων, -- τον λοκληρων ε ω- ωειν νόσημα τοιουτον, γένοι - αἴτιον τοσουτω διώλωσεως. Ei ἐδναιτίως φθείρεται, δηλον ἔτι - του μη οντος ἔσται ἡ γένεσις της θυρας ' περ υ η διἄνοια παραδέξεται. P φασιν τι γενικοὶ τρόποι θο-- ρας σὲ τρεῖς, ο τε κατα διαίρωιν, o κατὰ ναι- ρεσιν της ἐπεχουσης ποιότητος, καὶ π κατα συγχυσιν. ἐν δ ὲκ διεστηκότων αἰπόλια, βουκολια, χοροι, στρατεύματα η πάλιν ἐκ συναπτομένων σώματα παγέντα τη διαστάσει - διαιρέσει λέονται.

Κατὰ δὲ ἀναίρεσιν πης ἐπεκουρος ποιότητος, ο με'τασχηματιζόμενος Μος η καὶ λεαινόμενος, γνα μηδὲ ἔτεροειδη τινὰ παρασχη τύπον μορφης Κατὰ ἐσυγχυσιν - η παρὰ ἰατροῖς τετραφάρμακος. ἱγα δυνάμεις των συνενεχθέντων φανίσθησαν εἰς Mαιρέτων μιας γένεσιν ἀποτελεσθείσης nol δητοέτων ξιον τον κόσμον φθείρεσθαι φάναι Nκατὰ διαίρεσιν Aλ ου ἐκ διεστηκότων ἐστιν, ς τὰ μέρη σκεδασθῆναι, οἴ ἐκ συναπτομέν- ώς 953διαλυθηναι, υτ τὸν αυτὸν τρόπον τοῖς μετέροιςP- ηνωται σώμασι. In ἐν γὰρ ἐπικηρως τε λαυ-

των χει καὶ δυναστεύεται προς μυρίων, sp ων

βλάπτεται τοτυλυήττητος η - πολλη τινὶ περιουσία πάντων κα-κρατουσα. λχ αναιρέσει παντελεῖ της ποιότητος Aia ἀμήχανον τοsia γε. νει γὰρ κατὰ τοτ τὰ ἐναντία αἱγομένους η τῆς διακοσμήσεως ποιότης ἐά ἐλάττονος υσίας, ὁ τουδί ' κατὰ την ἐκπύρω- : λλὰ τω κατὰ sy -- σιν Ἀπαγε. εήσει γὰρ πάλιν εἰς το μη ὁ γ νεω ι την φθορὰν παραδέχεσθαι. οὐ χάριν, 'Οτι εἰ μεν ἔκαστον ἐν μέρει των στοιχειαν ἐφθείρετο, μεταβολο ἐδύνατο την εις ἔντερον δέχεσθαι Πάντων ὁ συλλήβδην ἀθρόον κατὰ σύγχωσιν ἀναιρουμένων, ἀνάγκη πονοεῖν τὸ δύνατον 'Eτι πρὸς τούτοις ἐὰν ἐκπνεω , φαοι τὰ πάντα, τι κατ'

36쪽

ἐκεῖνον ο Θεος προ ει τὸν χρόνον, η το παράπαν ' οὐδέν Evi μηπο εἰκότως μνὶ ἐν γὰρ ἔκαστα ἐφορ κω πάντων οἷα γνησιος πατηρ ἐπιτροπενει, καὶ υει το ληθὰ εἰπεῖν, νιόχου καὶ κυβερνητου τρόπον νιοχεῖ καὶ πηδαλιουχε τα συμπαντα ἡλω, και δε νη καὶ τοῖς αλλοις πλάνησι καὶ nλανέσιν, ἔτι δὲ - καὶ τοις μέρεσι του κοσμον παριστάμενα, καὶ συνδρων - πρὸς την του λου διαμονην καὶ την κἄτ ορθον λόγον ἀνυπαίτιον διοίκησιν Πάντων 504 δἐ ἀναιρεθέντων - αργίας καὶ πραζίας δειρος, Μ.ἀβιώτω βιω χρησεται. ου τι γένοιτ υν ἀτοπώτερον; 'ων λιγειν, ο μηδὲ θέμις εἰπεῖν, τι ἀκολουθήσειθε θάνατος, εἴ γε καὶ ρεμέα. ο γαρ ἀεικίνητον ἐὰν ἀνέλης φωχης, και αυτην πάντως συνανελεῖς. - δἐ του κόσμου κατὰ τους ἀντιδοξουντος, ο θεός.*. 17. Ἐκεῖν δὲ οὐκ αξιον διαπορῆσαι, τίνα τρόπον σται παλιγγενεσία πάντων ἐς πυρ ἀναλωθέν

των 'φαναλωθείσης γὰρ της ουσιας πὸ πυρος, ἀνάγκη καὶ το πνρ ωκέ ἔχον τροφην ἀποσβεσθη- ναι Μένοντος ἐν οἶν ο σπερματικος της διακοσμησεως ἐσώζετο λόγος, αναιρεθέντας ὁ , συνανή- ρηται To δέ ἐστιν εκθωμον, καὶ ἀσέβημα - διπλουν, μη μόνον θορὰν του κόσμον κατηγορεῖν, ἀλλα καὶ παλιγγενεσίαν ἀναιρηεῖν, ωςπερ ἀκοσμία καὶ ἀπραζώρ; καὶ τοι πλημμελέοι πασι χαίροντος θεου. Tu δἐ όγον ἀκριβεστερον δε διερευνητέον. ρὸς τριττὰ εῖδος το μιν ανθραξ, το δὲ φλὸξ τοδ αυγη. Ἀνθραξ ἐν ουν ἐστὶ - ἐν ουσία γεώδει, ο τρόπον ζεως νευματικης πεφώλευκε καὶ ἐλ- λοχα ι λης χρι περάτων τεταμένον Φλο δέ ἐπτιν περ ἐκ ooφης αιρεται μετεωριζόμενον. νγη ὁ τὸ ἀποστελλομενον ἐκ φλογος, συνεργον φθα μοῖς εἰς τὴν των λατῶν ἀντιληψιν Μων δ χώ-954ραν απης τε καὶ ἄνθρακος ειληχε φλόξ. πιεσθεῖσα P. ιἐν γὰρ εἶς ανθρακα τελειστα, ζωπυρsωμεν διεκεε φέγγος, ο την --ικην φηρημένον δυναμεν

37쪽

διότι παμπληθὸς πολείψεται το γεώδους, ου τὸπι' ἐγκατειληφ'- σομβέβηκεν Ἀρέσκει δἐ ηειν

38쪽

οὐκ ἐκπυρώσεως τότε κρατοέσης, ε γε μένει τὸ στωχείων βαρύτατον - δυςαναλώτατον rei, γη μηδιαλυθεῖσα, μεταβάλλειν- η εἰς φλογὰ φῶς αὐ- γην ἀναγκαῖον Π μἐν φλογα, - -ο Κλεάνθης, εἰς- ανγκην, o ρυσιππος ωλλ' ἰτε φλdi

ἔλαιον πιει, περπεπωτάτην ἀποδέδωσι φλόγα. 'Eπειδὰν δὲ ἐπίσχη δαπανησας oi ον της πεπης λεωανον αυτίκα κατεσβέσθη μηδἐν μέρος ταμιευσάμενος της φλογός. Ei d μη τουτο, λου πη γίνεται, πάλιν θρόα μεταβάλλει Λιὰ τί ' ωπόστασιν ἰδίαν οὐκ ἔχει, γενναται δἐ ἐκ φλογος ης ἴλης δι λων σβέσιν λαριβανουσης, αναγκη καὶ τηνοπη μη κατα μέρος, αλ ἀθρόαν ἀναιρεῖσθαι. 'O γαρ προς τροφην φλοξ, τουτο απὴ πρὸς φλόγει. θάπερ ον τροφῆ υναναιρεῖται φλοξ, και αυρο φλογέ - ' ἀμηχανον παλιγγενεσίαν τον κόσμον λαβεῖν, μηδενὸς ἐντυφωμένου περματικου λόγου, πάντων δὲ δαπανηθέντων των ἐν αλλων πο πυρὸς, ἄωτου δὸ - ἐνδείας 'E ων ἐστὶ δηλον τι----ος ut ἄφθαρτιν - διαπελεῖ.

ἀναμοιχειω-ν τὴν διακόσμησιν εἰς αυτ προ , του-λοντος ἀποτελεεσθαι κοσμου σπέρμα εἶναι, κώὼν ἐπ αὐτεπεφιλοσόφηκε, μηδιν ἐψεῖσθοι ne 506 τον μὲν, τι καὶ ἐκ σπέρματος η γένεσις, καὶ εἰς

Μ.σπέρμα η ἀνάλυσις επειτα δ', τι φυσιολπάτω κόσμος καὶ,φύσις λογικῆ, ἐ- μόνον ἔμφοκος ων, ἀλλὸ καὶ νοερὸς, πρὸς δὲ καὶ φρόνιμος ' - των τὸ ἐν-ων - μέχεται κατασκευάζεται, τομεδέποτε φθαρησεσθαι Aὲ ἡ πίστεις προχειρόταται

40쪽

ἐνεργειας 'Eτι τοίνων σα λαμβάνει την γένεανἐκ nέρματος, μείζονα ον 'o ἐστὶ του πεποι κότος, καὶ ἐν τοπω μείζονι θεωρεῖται. δεδραγον ουρανομηκη πολλάκις ἀναβλαστάνει ἐκ βραχυτάτης κεγχρου, κω ζῶα πιοτατα καὶ περιμηκέστατα ἐξ ὀλίγου του προεθενῆος γρου Ἀλλα καὶ το μι - ω κρ προτερον ιρημένον συμβαίνει, κατὰ ἐν τον Μ γειτνιῶντα τῆ γενέσε . χρόνον, βρει τερα τα γεννη

πλείονα τόnον ἐφεζει το δ' noτέλεσμα βραχύτερον καὶ ἐν ἐλάττονι φανεῖται τόπω Λαι ὁ κόσμος ἐκ

σπέρματος συνιστάμενος ου ἐκ του κατ λέγονἐnιδώσει προ αυζησιν, αλλ' εμπαλιν ε)ἰγκου μεί--. ζονος εἰς λάττονα συναιρεθησετω T δἐ λεγόμενονράδιον συνιδεῖν 'Anαν σῶμα νωλυόμενον εἰς πῶρ, ωναλύεται καὶ χεῖται σβεννυμένης δε της ἐν αὐτφφλορος, στέλλεται και συνάγετMι Πίστεων δε τοῖς οἴτως ἐμφανέσι προς μαρτυρέαν ως δηλουμένοις, ουδεμία χρεία Λαι μην ὁ κόσμος ο πυρωθεις, γενησεται μείζων, τε συμnάσης της ουσίας i τον λεπτότατον ναλυθείσης ὐιθέρα. ' μοι δοκοῖσι και ι Στωῖκοι poειδόμενοι, κενὸν ἄπειρον ἐκτος του κόσμου λόγω καταλιπεῖν, is πειὸ χυσιν ἀπέραντόν τινα μελλε λήψεσθαι, μη ἀπορ του δεξομένου χωρίου την νάχυσιν fovi μεν ον ἐς τοσουτον ἐπιδώωκε καὶ συνηυζηται, ώς μονονουχὶ καὶ τη ορίστου του κενου φήσει τω της ἐλάσεως ἀπείρου μεγέθει συνδραμοῖν, σπερματος εχει κατ

των μερων της συμπάσης ουσίας - στελλομέ--957μὸν κατὰ την σβέσιν του πυρος εἰς παχυν ἀερα, P. συλλομένου δ' έρος εἰς δωρ καὶ συνίζοντος, - νομένου ' τι μῶλλον ,δατος κατω την εἰς Ἀν