Hapanta. Opera omnia. Editionem curavit Carolus Gottlob Kühn

131쪽

g'od talem respiration om siciat dicendum est Nam si

fragus ilioracis musculos vel etiam nervos inVaserit, duri ties quaedam instrumentis oborietur et motus convulsivus quem tu in febris tum calida auxilia sanare consueverunt. At si iis febris conjuncta sit, musculorum lioracis aut aer Orum perfrigerationem causari non sinit, sed vel da ritiem obortam vel facultatis imbecillitaten vel convulsi vum sectum. Quidquid vero horum in causa fuerit, bo- Num Ion est in nocto acuto accidere. Si igitur de sola enunciata spirabadium instrumentoruin notione gemebunda respiratio ab ipso pronunciata sit, ea jam explicationis finem Itali et si vero etiam cum lati quodam sonitu, qualis plorantibiis editur, ab ipso proditam respirationein fieri velit, praeter dictas causas citiandam etiam dolorisI- Cain assectionem indicabit, qua tamiuam sentes aut e Inentes aut aliquem mixtum X ambobus sonum edentes ita respirant.

132쪽

Fodagriri assectus vere et auctrumno Ple myrique moventur. Podagrici assectus , quemadmoduin et omnes alii arti CUlare Vere augentur, icleoque ipse stipea ita in nrorbo- Tuira Vernali uim enunieratione articillatim meminit, in quibus ridelicet podagrici continentur. Concitantur tamen interitum etiam a uiuia ino, quibus per Oporaui Caco Cllymia lUaedam Coacervata fuerit. A nobis enim commentariis

de facultatibus nati iralibus demonstratum est si lagulis partibus, taenaa tmodum alias quas lana facultates, ita facultatem eorum Xphiltricem esse a ae molesta sunt. Molesta vero sunt alia quaedam inultitia tine, alia Vero aliena flualitate. Secundum iitrianaque igitur tum iis qui liberno tempore ravo victu si sint, per opora in diuturni assectus Concitantur, fusis humoribus et mox a sortioribus ad lo-

133쪽

Tοῖσι μελαγχολικοῖσι νοσημασιν ες αδ επικίνδυνοι αἱ ἀποσκηφεες η ἀποπληξίην του σωματος η Πασμῖν η μανίην η τύφλωσιν σημαίνουσι. 288 Tῖνονται με καὶ δια φλεγματικον χυμον πο- πληξίαι τε καὶ σπασμοὶ καὶ πηρώσεις ὀφθαλμῶν γίνονται ὁ δια μελαγχολικον, πειθη κοιιόν εστιν ν άμ IOZεροι etsπάθος. οὐ μην τό γε της μανίας στὶ κοινόν ουδέποτε γαρ ἐπὶ φλεγματικω χτμω et πάθος οὐr συνIGet circi ι, δε

eos imbecilliores pro tu sis Secunduna alterum vero, sutumnali tantum tempeltate.

LVI. Morbis melancholicis Per has tempsales Periculosi decubitus aut Popleaeram corporis aut Onima Onem aut maniam aut caecitatem de nunesant. Fiunt etiam propter pituitosum tumorem a popleXIae, convulsiones et Caeci tales , sunt quoque Propter nael an clio cum, quoniam iitri sciri Comam unis est affectus, non tamen Inaniae assectus est communis. Nuirituam enim laicassectus hi pituitos iam inna Oiem colassatur, Maum ad uige Nerationem humore promtante a mordente opus habeat.

Talis autem sena per valdem est lava bilis; non semper vero luimor melancholicus, sed trii ira supra modum aut exustus aut putrefactus maligna in qualitatem induerat.

134쪽

o lectici vero maxime , fiant. aetate quadragesimo anno adus que seaagesimum. Non omnem poplexiam, sed solam praedictam, Maasex sola sit atra bile, pronunciatam aetatem agentibus ortum liabere contingit, quia per an potissimum scatet atrae bilis humor, quem adnaodum etIRIn per autumnuIII. Sed ut simpliciter dicam, plures senes a popleXia percelluntur. Si igitur vera futua a sit oratio, ea Cum Praecedenti aphorismo connectenda est, ac si ita diceretur: ni orbis melancholicis per has tempsales periculo humor m decubitus corporis PoPlexiam, quae homines α ια-

Si mentum excidat, necessario utrescit.

135쪽

ά 1ορισμῆ προ αλλους φ Varroκράτους εἰρημέ ν, ἐν σχή- Propter sermonis brevitalem salsiis is este vi debitur

aptior uuas, ta non recte ipsi tria perceperint. Quod enim dicitur est liujusmodici quia in ornentur exciderit, laoc est qi uim nudatum fuerit et extra petitonaeum pronaicia erit, illii l rediicti ir sanuni a salvi tria permanere probabile Non est quena adnaod hina si quid alii velut intestinum alit visceris totius oras prona ineat. Haec namque nisi longo tempore persi iXerint, pristinum statum recuperant, adito- minis aptura ad cicatra cena per Licta. Oment una Vero vel minina tempore nudeliar, repositu in pti trescit. Quam Ola causana inedici partem plitis nudatam praecidunt. Hanc igitur sententiana liabet aptioris naus in anus distincte hoc textu proti uiactatus. Si quis vero proserat se nonnunquam omentum pauco tempore prolapsana vidisse, deinde repositum non computruisse, nunciationis quidem ippocrartis perpetuitatem sustulerit; venam tamen observaveris, Ulti plerunaque contingere ut Prolapsurn Dras mentum

Putrescat idque huic aphorismo cum ceteras ab Hippocrate

136쪽

proditis commune est, ut o dictionis forma perpetuitas ostendatiar etiamsi res ipsam non semper eodeni modo, sed interdium etiam aliter licet raro eveniant.

137쪽

tanc raphori simum in si aperiores sejungere mori decet, si sint ut in unam oratione in conjunctos cita acci-Vult enina 'nunciare liribus cilchia dicis pro pler opiani articuli is excidit iii suntque incidit, processus crus tabescere necesse est nisi anteve tenta s In actina exsiccentus quod et libro de articulis inlii cliis iter exciderite essici constitebat Etena in 'ii aniit Hae eadem vis est orationis, ilia ipse super i scii iunii 'in Ieri consulit, ut libro articulis locellat; ritu cola Tluvies inlisutriatur, ait in ut cutis laxi laslii articulus elabebatur per ad ultionem ruit Conten- ducta articulum inrciet et loco moveri prolii beat.

138쪽

πάλιν υ χαλεΠως, α δ 290 και νυν φησι τοῖς Ο ὐrω διακειμενοις σχιαδικοῖς συμβαίνειν. τανυ in λὶ et ἰσχίον ἐξίσrασθαι, το κατ σχἱυν ρθρον κ0υITέον, ω καν τω Περι αρθρων ἔλεγεν, μου δε ρθρον ἐν τρόπον id ὀλι-οθαῖνον εν σω τῶ κατ ωμον αρθρον. proditis commune est, ut ex dictionis sorana perpetuitas ostendatur, etiamsi res ipsae non semper eodena modo, sed interdum etia in aliter licet raro eveniant.

loco excidit atque rursus incidit, is nuci innascuntur. Saepe in articulis humor pituitosus coacervatur, quem Inucum appellat, quo inelbriatat artreulationis ligamenta laXiora redduntur proindeque acile cavitate sua amici aliis excidit ac incidit iistis non disiciles Prae sine a lancischiadicis ita asseclis ait accidere. Quum vel illa litiam ait excidere, articultis schia intelligρndus est, quo etiam modo libro de articialis dicebat; iumen auten articulum Un modo elabi scio, ino perrinde est ac si articulunaqtii in humero labetur dixisset.

139쪽

δυναμίς ἐστι καίειν συμβουλεύοντος αυro κατ ἰσχίον, ως εν τω περὶ ρθρων ἐδίδασκεν, no)ς εκ δαπανηθῆ v et μυξῶδες η et χαλυρ0rης του δερματος, εἰς ν λίσθανε et ο&ρθρον πὰ ης καυσεως est συντονίαν χθεισα, g*γει Τε και κωλυει μεθίστασθαι, - εἰ γε διὰ et πληθος της Quibus Iehiade diiι turna exatis Uchium isacidis . iis errasta Descit et claudicant, ni urantur. Hunc apta orismum a superiore seiungere non decet, sed ipsos simul in una in orationem conJunctos ita accipere Vult enim nunciare, quibus is Chiadicis propter nauci copiam articuliis excidit miri unaque incidit, processu temporis ius tabescere necesse est, nisi antevertentes Ustione nuclina X socernus, quod et libro de articulis in braclito jugiter excidente effici consulebat. leniat etiarn utrobique ea leni vis est orationis, qua ipse super scintiniustionem fieri consulit, ut libro de articulis docebat;

tuna ut mucosa illuvies absumatur, tum ut cutis laxitas in quam articuliis elabebatur per adustionem ad Contensiollem ducta articulum arctet et loco moverI proliibeat.

140쪽

μυξ/ω. ἐπὶ Ἀλειον ξεστηκὸς ἐνει το ἰσχίον It μεν θη- που του ro χωλεία οὐ σκίλους. ἀκολουθν σε δ' ξ ἀνάγκης ci, rn και τροφl , καθ ο και τοῖς αλλοις α Πασιν, ὁσα ων καt φύσιν ἐσιερήθη κινησεων. Quod si ob in iaci copiam scilium luxatum diutius man-sorrit, id prosecto coim claudicatio suerat, quam necessa rio ejusdem trophia sequetur, quomodo aliis etiam Ianibus accidit, quae naturalibus motibus privata suerint.