Hapanta. Opera omnia. Editionem curavit Carolus Gottlob Kühn

291쪽

οιδεν, ἀλλ' δμως ο μεν της μέσης θόγγος βύτερος μέν

ἐσιι τυνω ης λιχανο των μέσων, βαρυτερος ὁ τονω ης παραμίσης. υιῶν ὁ ἐκείνων παλιν Ο με της λιχανοὐ της παρυπά ro zων μίσων ὀξύτερος ὀνω. O di της παραμμσης βυρυrερως μιι ὀνω ζ τρίrης των διεζενγμένων εἶτεκείνων αυδις ξυrερο et καὶ β&ρυιεροι, καn Me ἐκείνων citoις τεροι, μέχρι ἀν επὶ τον Ἀξύιαιόν τε καὶ βαρυια- mutato. Quare si illa ratio valeat, hae quoque valeat. Sed laec profecto valida non est, illa proinde invalida. Nisi sorte qui Lyci sententiis annuunt arbitrentur ε Vocem at o alteram neque esse, neque O ab a disseree. Quod si lias quoque inter se diversas esse concesserimus et praeterea tum ci tum , tum N a ceteras nanes iteras, has quidem erunt viginti quatuor. Quae vero ars ipsa rum novit disserentias, grammatica est, quemadmodum et musica eas novit clitae inter Voces acutas et graves sunt disserentias, etiamsi has nil illo minus Lyci tollat alio. Vox enim a Voce, qua vox est, ilia disseri quuin tamen mediae cli ordae sonus ichani clioidae inediarunt tono acutior sit, gravior ero parameses toti O. At rursum inter istas licia an tonus peripati tono mediarum acutior est , paranaeses Vero tonus semitonio tertiae divisarhina gravior. His etiam tum ac latiores iam graviores, atque iis alii deinceps, ultro usque ac acutis linatim omni liba gravissini uua

292쪽

μελαν. que sonum ei veniarnus. Verunt maxime adimirabilis L.y-Cus lota aliam advertit se haec omnia hisce verbis everteie: armPQ ibile ac Perarduum esse nitri idetur calidum hac Tatione consi imanti cu inlinigitur tu etiarn calefactione ιm altero etiamnum diverstatem habere. Praeclamim est , si quis colorem a colore, qua Color est, non miserre dΙ-Cen S, pictoriam artem e naedio tollat, si tuae ruit Liam , al-lbum, nigriana, flavum et iujus in odi quoscunque Celero Scolores subjecit oculis Enimvero quae ipsius est de Olo- Tilius Tatio, qua in quae de calido nunciatur', longe probabilior est. Cati dum uim dena a calido discrepare lini

II US Non tamen alterum alter prorsus Contrari uin esse. Colorem Vero a colore non disserre dii nata Xat, Vertim etiam Natura albo nigrum minime contrarium esse pro

293쪽

qua color intelligitur, colori sit contrarius ' At veritate in

quidem per deos professumis est arbitratus colo 1'ena, quan-ltina ad Colorem spectat, altemini ab altero nil illo disserre.

eiurn quem a limo Juin id veritin est, sic et illud album videlicet a nigro non solurn diversum esse, sed etiana tantopero di sidere, ut illi sit contrarium. Qito pacto etiani fieri potest, dicent fortassis qui Lyco priirias tribuitiat, ut simili res eadem sit, simul quoqtie maxime Contraria. Otia ratione nigro albuin et contrarii ina et idem dabitur Quibus iii dilani tanti momenti rei potitaemia S, ut, si non detur albuni nigro simul et contrairium et simul idem esse, oriani alteri atriina eligant. Nam Plato,

quemadmodum sane et Aristoteles et Theophrastus, fieri possse existimat, quum alterum altera dena sit genere, tantam tamen in specie disserentiam habere, ut ei maxime contrari uni existat Quod se utramque rationem Geram

294쪽

babilior est Calidii

natas, Ori tana eri in Colorena sero etiam matura nunciam taverum

295쪽

li arbitratus Ol Oi na, ilia an ii iii ab ali ro nil illo clis. me.

296쪽

λογούμενον, ἐναντίον εἶναι TOGEwκ ὀν ω μέλανι και μην,

παιδείας et o A. κον. εἰ δ' ἀναγνοῖς Ου ἐνόησε, θαυμάζω της συνέσεως. εἰ δε νοησας υκ πείσθη, μακαρίζω τηοῦ κρίσεως. Προς του Βι0 ἐρωια ἱ λόγον χύδε α osse non censeant, manifestiorem eligant. At tanto manifestius est album nigro contrarium esse, Uant a Clinctis hominibus conceditur. Ac sane si laoc verum sit, illi

vero ut rauique rationem fieri non posse censeant, tum hanc quae album nigro contrarium tum tuam quae idem esse proseri, neqlia quam recte sentiunt, quum albi na, quatenus color est, a nigro nihil disserre praeclicant. Enimvero qui in Platonis libro cum Socrate disputat, fortassis

erat venia dignus, quum Socratem per Voluptatis disserentias voluptatem dividere prolathieret. Nondum enim libertatis habebatur, qui ei posse doceret, quum mullis multa sint eadem genere, ea almen eo usque disseree, quo maxime contrariam inter se et ideam et naturam sortiantur. At quum in Platone littebiis veritatem docenso litus fuerit, si tibi una hunc non omnino legerat, lycus, Lyci eruditionem ad intror; sed si legerit ne intellexerit, iii genia demiror sollertiani si vero intellexerat nec concesserit, seti praedico judicium. Proh Iupiter quis pri-

297쪽

mis dialectices rudimentis ineruditus rationem quaerit Quis lacinio Graecus est medicus, gramna alicus rhetor, pili losoplius aut denique qui Vis alius rationes scrutaturus

Platonis Pli debui non legerit Sed quid lidebunt i sis, o Non enim in hoc solo libro propositam rationem docuit Plato, verum etiam aliis in multis meminit, quorum nun saltem pollebat admirabilem Lyciana legisse, qui scientificas rationes scrutabatur. Turpe si quidem est

eum ira ippocratem lauere contendit rationesque concludentem di ii irit, pio ut censet, illa minime videri didicisse quae priua inter Pladosophos tractantur. Vetur per Jovoni, adna irandum ipsius de humidis exena plum est. Eioni in ioc vult ea nilii inter se disset re, qua nania sunt humida, qua tarne hae acida, alia acerba, alii a salsa, alia idcia, hac ratione dis erre. In his vero ipse se plana non obaudit. Num enim qua humida disserunt pio seri, ai)bitratur nulla in ipsi inesse disserentiana coni-

p basia, amo frustra. Hippocratem lisserentiana attulisse,

298쪽

xito οὐθ' 45λως γινωσκει διαφέρουσαν ὀξεῖαν ποιόra m GTυ-90υσης η τε Πήρωται την γευσιν - μηδ' ὀλως αισθάνεσθαιτων ἰν Oις aDμοῖς Σια ιορῶν 4δικεν χυν - Uulo καὶ ρ Εσπίλου και μηλου και κυδωνίου οὐ Γ367 4ζους αἰσθα - νEσθαι, ' καίιοι γε Πάνιων νθρώ uin i νια με των μήλων si ustra quoque Theophrastu in integriam de Ricco opus conscripsisse. Quana quam vero id ipsum nomen succi saliqua in latrinidi disserentiam praeos fert, nihil minus etiana quaedam est liuitii di disserentia, maae uisus in alias disserentias secari consuevit. Nun adni irationis est Lyctim ad tanta in naperitia in appulisse, ut auguretii adstrati gentem aceto inesse citialitatena talem que adve1siis Hippocratem ausum esse contio versam scriptis olbjicere 2 Haec enim ita dilum da luna Dioscorides Dagarbeus novit, tum

Ceter omne qui de a ateria medica commentario scrIpsere, in citribus alia iiii do in salsa io minant, alia salsaginosa, alia amara, alia dulcia, alia austera, alia Celba,

alia adstringentia, alia acria , alia acida. At eminentissi anus L.Fcus aut acida in qualitatem ab ad Istringente discrepantem Plane non agit oscit aut depravato est gustu, qui aullas torsiis saporiina diaetentias percipit. Videtur en inaiia pyrii, ne spiti , mali et cydo iiii , ita et aceti sapor deprchendi quum darnen cuncti di omines Ionia mora nulla

299쪽

acida voci lent, nonnulla puca, alia dulcia, Paemadmo- dirara arbitror et mala punica tum acida tum stuptica tum dulcia. At vinorum quidem quatenus Virtus a vitio et adliraclio ab cole secernitur, generosa cerae sunt plico. Acidum Teculi luna maturaim milli una est Ini si paucuin ipsis etiam liujusmodi qualitatis acidae accessetit, ' an ace-tuni eorum mutationem fore quam minum stilpi cana ur. Ita- qtie ortass1. Lycus neque oXyla pallium, . neque Xalidem a Iapallio et lactuca novit dis ceria ere, AElfithitas adstringen

iis quidem lacultatis ne minimum quidem est, acidae veroa inibo plurimum i participant Mimam prosecto, si liae ab acida icialitate denominata sint nec ejus quidquam a Cettim ipsum . participet Iaim vero qui me communes quidem sensus in togros seivat Lyciis Hippocratem ait Iet accusare. Praeterea do saporum numero quaestionem novit Ad hoc enim, it videtur. sapor playsicomani a sapore, quatenus

sapo est. nihil disserta Quare ex . oes libenter audirem, cujusnaiae rei sint hujusmodi disserentiae, dulcis, scidus,

300쪽

stringens, linguis Nisi enitia hae saporaim sint disset entiae. fori assis erunt aut Vociam miti coloriana aut odoriam aut tactu in cognitionem veniti ni Nam praeter eos alium sensum non 'a ab 'natis , sed universi quinqile tint inaeqtaa-Ies gustus, auditias, suus,' odoratus et tactus Quem ad modum autem sensilium alia aliis dignosci in iis, sic et i ista sapores At vero 'it in laualidis naultae sunt misi rentiae, sic et in sensibus, etiam si qua thuris si in sensus non disserant. 'eraim in dialecticis alia xii ne vel salias L ciis di me nos non pei' Giittit, neque praedictas esse in I. pom latis disserentias, . ne lite in sensibus, litas inanes ignoscinatis, neque in coloribus, AEuriana, migmina, sus curia, flaviani, ful-Vum, rubriana, turii Ceriin, Caeriit eum. Ne lite enim colora colore, qua color est, ii sterti Insaniunt ergo modici omnes et lailosoplii, qui irae clictas coloratira disserentias

esse aibitrantur. saporia ui vero a Cidiana atriar uua a Clemet quos cutique alios latilo ante Onanaena Oratos quemad-