Hapanta. Opera omnia. Editionem curavit Carolus Gottlob Kühn

발행: 1821년

분량: 1044페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

tiones morbosque consituunt. Quum enim unumquodque vraeter naturam redditur ac mutatur, calescunt quae ιnoue Draus frigebant , quae Acca sunt in Uemam humescunt levi quoque et gravi Omnes ornnino mutationes

fias es iunt. Hac itaque in oratione Plato quantum ad Prima elementa eorumque qualitates spectat Hippocratem dilucide sectatur. At in sequentibus humores etiam morborum causas statuens hoc modo eloquitur alba autem Dituita ob bullar m Jhiritum intus detent disscitis extra Mero corporis Diracia coercens mitior quidem es Darie tamen corpio inscit, albas atrasque itiligines atque his congeneres morbos Procreae, sed ιν atra bile mixta,

in dioDialsimos qui in capite sunt metitio illabatur fosdiflvit perturbatque. Quod Per omnum contingat, mitior DF Digilantes Diiγαdat, solutu disicilis; qui morbus quia a sacrae laturae sit, sacer merui mo ιcitur. Atque huic sententiae his verbis alteram assert acidas ero et falsa pituit omnium qui a Uuxionidiu oriuntur

352쪽

Piltiata una alia ad Pronuit Maverat. Quae vero de flava deinceps pios 1at, ausculta quaecunque artes O OriSquυd at deaut ιι rianturque, PrOPtere instim mcisionibO Ob-sderi dicunt ιιr, quae Omnes a bile Procreantur. Quare sibilis exterior subeat Piracula, varia fera eris Gisirat

san utri iuvicem colle erit tia in anguis uni e s dissiliu in lyrae vero ambientes furn fragore cito cono fiant 'Quurm

353쪽

quae natura Detus es sanguis, iac rur iam e caininio ira hunc elisuata, calida et urnida Paulatim Prirnum rim' dens brariam faciιltate concres cit, concreta DEVO C Lexsincta frigira tremoremque conritat. Quod si Oe ι Oros luat, iisque calore bras superet, confusionem ferve

medullae genus penetrat , ac eae urens animae Dincula GH

quam navis r dentes solvit i amque Aeram Pro in Ovet. Quum autet inferior es corpusque liquescens rei iactatu , ipsa deυicia aut Per universum corpus et libitiιr ut Ver Menas in is errorem Dei superio em ventrem Ornyulf ut exsul e seditio a ii ita te, sic e corpore ebcitur, ac turndi arrhoeas, dysenterias et ullomodi norbos ea citat. Haec

sane Plato in solo Timaeo Hippocratem sectatus protulit. At si iis in reliquis eius libris quae reperi ianuir omnia colligere velit 1 videbitui pioliXae orationis lati Julianti in imitari Quin etiam iuina an a gis quaeciliuiti a

354쪽

Ed Chart. X. 4382 383. Ed Bas. V. 339. εἰ τα παρα Θεοφράστου καὶ Αριστου λους καὶ ρυσίππου καὶ πασι τοῖς Περιπατητικοῖς τε και Gro ibola ιρημενα,

περ θερμο και γρυ καὶ ψυχρο καὶ ξηροῖ καὶ χολης

s 383 Σκεψαι δ' ξῆς α γράφει μὴ συγχωρων, ως

Theopli rasto, Aristotelo, Clirysippo et omnibus perripatetieis et stoicis de catii do, frigido, tumido et sicco, etiam de tale et pitii ita, sanitate et morbo plodita sunt , describeret universa. Etenim Jam nunc arbitror quosdam me longi tu linis sermonum in stupidi sopia istae redat glutionem Compositorum arguere. Quem enim non piguit, Jupiter liquo, Platonem, Aristotelena, Zenonem et posteros ipsorum liuos optios laudibus extollere , quae Vero asto Hippocrate de corporis elementis pronunciata sunt repreliearitere, quid tandem in omnibus Verecunde dicturiis

est Sed haec inissa sint.

At quae deinceps scribit ea perpendenda sunt, Main hoo naturae nomen considerandum esse concedat. Hoc autem exstat Ibi contextus initium nunquam enim hi nobis aut etiam sibi ipsis re vera persuaserant quod norant.

355쪽

μεν π φύσεως, τῶ δ' π τυχης γίγνεσθαί φασιν, ἐνδει

καμνόντων ὁρμῶσθαι σωματος, br δ' ot ἐξωθεν ἀφορμην ταύrην ειχε περὶ του ληρησαί τι περὶ του ης φυσεως νομα toς. ἔστι δ' o βούλεται λέγειν ν κ/gαλα ἰω περιλαβοντο τοιόνδε φυσικὰς κενωσεις οὐδε φθίγγεσθαι προσηκεν, ἀγνοουντας τι πυς ἐστὶν η φύσις. αλλὼ - γενναιότατε Quid ipsa natura sit, quam et suisum et deorsum actam ubique tragice decantantes aut calidum simplex aut ex mixtione temperant enlum aut frigidi spiritusque substan tiam esse. Deinde his deinceps multa infert, cognosci naturae substantiam minime concedens, ac si Hippocrates huic proposito aptaorasino natura nomen non adlampserit, neque de spontaneis potius Vacuationibus verba fecerit. Uirale illi nomen naturae in mentena venit diana aliunde quidem ex consueta Juliani garrulitate, ut longae oratio Dis occasionem praestaret Quam si quis explicaverat, apsius nugas perspicue deprehendet. Quum igitur medici

omnes acuationum alias quidem a naturae, alias e1 a casu fieri praeferunt, qui demonstrant ipsarum Causas non nunquam ex ipso aegrotantium corpore concitam, nonnunquam Vero extrinsecus, hanc nugandi de naturae Ocabulo occasionem nactus est. Quod ipse vult proferre com preliendenti in summa hui'smodi licet percipere. Quod sit natura qui ignorant, mos naturales vacuationes nunciare

356쪽

cu)usque substantia cognitu fit dissicidis Ecclita I miruna, quandoquidem et ipsius solis, quem evidentisinae inlue Daur, Dolionem qua sit sui3 stantia X plorale nescitia iis Ande natura, de antima, de Inemoria aut quibusdam istius modi ceteris sa cito sententiana statutinus J Voriani quem adna otii tui de ista laae recte di X inuas, sic etiana intini lio

Ham in gulorum notionem et dilucida in eo mina exilientiae digu illi laena Consequimur, liae oratio iii addenda sitiat. Vinnis i tradem Planta a natura regitur, in ne Ver animal a natiar si uiui et anima. Enimvero si luna nutritio nis tum incrementi ac aliorum per una Causam narie Stioni ines naturar appellamus, quem adnaodum sensus ejus que labitus et motus animam: tiare nemo nostrari de naturae operibus mentitur, neque etiana quum citiis liae Cnorit; etiam derepente , s substantiana nosse acile pote-

357쪽

ipsutis iso et occidente incirianifestos, intuemum et un IVer sum inter edit in locum ordine ita te inpore praesiis Ito e I C timentetia , substantiana' vero quae et mitialis ipsa vit, 'na

joii otio terquirinatas.' Itaque si naturales excretiones quo te inpore iuni minime cura praeviani naturaei ipsas essicientis cognitionem nosse possim uil nierato ne quia in de Dion stravit, hanes , ignoti ina' esse, quam ' tranaum stamina etiana' noli iam iuni ipsa Initri, abstulit Quuna autem concedat, istiani si lino illam i giso Dei. Jaas tamen cognoscere. cuinulatissinae uiae mitinia: praeclari sinatis Iulianusniugati iv os alitem Patina abs Pie medicantento pti Igante Vol Nitias aut copiosa de ollirini oboriatur vacitatio, sive per intestina, sive per uteria in cliuius imodi on1 nix Per naturam

Vel a natura vel naturaliter facta esse pronunciam iis . NI-hil qui doni resseri, si has imitati vacuationes aegrotantibus operi plane tulerimus in Julianus ne ius videtur id scire quod 'orti necio iniis sex quotidie trofitentur et agno'scunt eos secundunt naturam se habere qui sanitate ruun-

358쪽

Ορωπίνην ἀφικέσθαι δύνασθαι, τί δη nora o noὶὐ πρῶτον

tur, praeter naturam vero eos qui aegrotant. Si namque minime liceat quidquam nos talium nominum usurpare, priusquam naturae substantiam noveramus, neque etiamo ipsis sanos bene valere, quod secundum naturam se Iaabeant, neque aegros morbo laborare, quod praeter Naturam sint. Sed enim et Iio ipsi, si velit, cumulati sinae demus' et concedamus, nisi irius , noverimus 3ς Calido, frigido. humido et Icco nostra corpora Constare, i, Perar duram esse nos quae bona a natura vel fortuna procedunt imitari. Quid igitur prohibet nos id accurate cognoscere, quum et vel his tenus decreti detrionstrationem sortiamur

et piaestantisti in platio sophi, quos tu ipse quoque adimi raris et inter se et cum Hippocrate consentiant Nisi quis dissensionen censeat idoneum esse testem ignorationis decreti statim pro stoico quidam aporeticus dubiusve fuerit. Nam si sane huic rationi credideris assicinanti nihil eorum de quibus omnes inter se philosophi digladiantur in diuinanain cognitionem senire posse, cur non longe

359쪽

μός τε και Κλεάνθης και ρύσιππος ἄμα πολλοῖς φιλοσό-

etiam magis primuin omnium tuis pulchras communitatibus quas an coelo labitans melliodiis genuit fidem non ad lithes At eas aliorum medicorun nullus obscure , sed perspicue novit, ut arbitratur Tliessalus, sed et id majus est, quod etiamsi illas Tlies salus et viderit et clarissinio eortina qui illum sectati sunt medicorum lior ostenderit; nullus tamen eoruna altei congruit, aio vehementiori ad hunc it ite diem bello inter se dimicant, quam eo quo Ille Isaliis cum suis discipulis concertaverat. Si itaque dissentio rerum ignorationis signum sit, prinatam omnium nulla Thessali communitatibiis fides erit adhibenda, quo plus de ipsis inest controversiae. Enimvero corporis nostra natura an ex adre, Igne, aqua et terra aut ex humido, sicco, calido et frigido inter se commoderate temperatis constitula illud in controversiam adductum est, sed non in tantam quanta in Thessali communitates subierunt, quandoqui dotii Plato, Zeno, Aristoteles, Theophrastus, udε- mus, Cleanthes et Chrysippus ac plerique philosophi, quo-

360쪽

φωνίαν, ἀνυπέρβλ 0 τυ μέγεθος αύτης ἰγνεται, μητ υτοῖ rum alii sola quidem stoicos, alii vero peripateticos, alii

denique Platonicos nominaveruiit, de ipsis naul consentiunt. Quas vero appellavit conitatunitates liessalus, tantum abest ut liae a ceteris medicis prolientiar, ut ne quidem ipsae ab iis re vera ornethodis coii cedantiar, sed gravi mella odi nona in tanquam propugna Chilo Uttantur. Neque en in Hippocrates, neque Diocles, neque Plistoni-CUS, Decliae Pra Xagoras , ne lite Mnesit laetas, neque lailoti-INUM, Neque rasistratus, neque eropliatus, teque alius qui sciliana medicus ne lite rationalis ne titie empiricus hiensali conina unitatibus annuerunt. Et sane si controversiae inter se cona paranda sint, eam qua de liessali communitatibus est inveneris non re parva alias superare. Quum enim tres genere sint in arte laedendi sectae, ut ipsi loquiantur, quianaque tum inpirici tuna doginatici has Tliessuli coim mi initates testiniant oxisti iri altilum est lianc Non exiguam ess e litinis ni odi controversiana, sed in uanieli 1 una ejus imagnitudine ua in crethei es limini lectile nienti tan

SEARCH

MENU NAVIGATION