Hapanta. Opera omnia. Editionem curavit Carolus Gottlob Kühn

271쪽

πόνου καταπίνειν. επιβλλειν υν χρη και τα αλλα ημειαπρὰς ἀκριβεστερα γνῶσιν του γενησομένου κοινόν de ΠἰJuVenes vehementius febricitant et in furorem facilius vertuntur propter biliosum calidumque temperamentum. Quare haud praeter ationem Celerius moriuntur quam aures suppurent. Senibus hae qui dein minus asserunt periculum. Morbus vero reverti solet, quoniam lau- Ianor, ii parit dolorena, non absolute Concoquitur Propter temperamenti frrigiditatena. Reliqua satis manifesta

sunt.

XV.Fauces autem exiιlceratae ιιι febre grave, sed 'quocialiud etiam signurn fuerit ex his quae ante Praυ esse iudicata iant, homi rem in Periculo eλ sari Praedicendum. Fauces ulceratae mali succi rodentis indicio sunt; eaede iue non parvum exhibent negotium, propterea quod Onnis aegre transglirtire possunt. Itaque quo sit eventus magis absoluta cognitio . oportet notas alias On-

272쪽

λαρυγγος ὀνομάζει δηλόν εστι κάοῦ ων νυν γραφεν , κείνας τἀ κυιάγχας δεινοτύιας ιναι λεγων, ὁσαι t εν λ φαρυγγι μυε κατ τυ αυχένα διάθεσίν τινα παρὰ ii σιν ἐνδείκνυνται, καr χρ0ιάν τε καὶ θερμOrητα και γκον. αυχίνα ii οὼρ 40ν τράχηλον λίγει. Ἐλάρυγγα δε την ἐν templari. o autem praeceptum trabe in omni bris notis Coin naune, sed in iis maxime, quae inter bonas et pess-ma medio se labent modo. In quilius etiam ipse Hippocrates alia quoque signa consideranda censet.

XVI.

Angina gi avfimae quidem su=it et celerrime iterim urit quaec rique esu in faucibus neque an cervice quidquamco Prcuum faciιι 1it, Plurimum ero dolorem exhibent et OrthOPn Oeam; hae namqiι et eodem die et secundo et tertio et quarto frangulant.

Hippocrates ciάρυγγα haud dubie appellavit spatium illud quod ante gulana iiiturque sitiam est . M lio Vele laoc loco perspicuum est, ubi scribit, angina illas saevissimas esse, e quibus neque in faucibus isque In Cervice vel color vel calor vel tumor praeter Naturam Ρ-

paret Si qui dein per υχένα coliti ira intelligit, λάρυγγα

273쪽

autem Vocat eam capacitatem, quae adaperto ore lingua que depressa cernitur. In qua diro Ostia, nuna gulae, alteriim ut turris apparent. Itaque si nec in saracibus nec in cervice altilia id praeter naturam se Videndi in pra 'bet, Corpus aliquod eo iam, quae intra Ita ilia II aberat tir, pulare Oportet lite gnaone asseclum esse, quae sphiti rara elidit. Cuius quiana perangusta alii rati ter via sit, si ea naphlegmone circuna positorum corporum pro Isus CC ludat, strangulari necesse est. Qua triobrem coguntur aegii recta cervice spiritu ui trali ere, Do vel tantilluna naeat una pate iaciant. Supinus enim decul itus eum penitus olit Urat, prio Iibus corporibus ii codi veri el)ras plus justo proclina-ben labias. Et ana liuidem ob causam quodque guttures Smiusculi inflammatione tententur, laud temere dolore

Cru Ciantur.

XVII.

Quaecunque ero in caeteris quidem similiter dolorern Σ-hibent, tument autem et in faucib- turn Orer excitarit,

274쪽

ην o et ciύχην κυι TO Gruo O ερυθημα ἔχη και μὴ παλινδρομε η et ερυσίπελας σω. adi nodum eaeitiolos , Prioribus tamen diutumitores, si ingens ιb O f erat. . Alteram angina disserentiam exponit, in qua et Cervi intumescit et fauces rubent. Nec tamen minor Iios quam id os dolor Xercet, nisi quod recta Cervice spirare non coguntur, loc est non Magna premuntur spirandi di iascultate, ioci musculi gutturis non vellementi lilegiMone Urgeantur. Recte Igo has quidem pestiferas esse dicit, attamen non esse tam praecipite iri, ut a prioribus pesteria.

XVIII.

Quibuscunque ero fauces et cera is simul rubuerint, hae anginae diuturniores sunt et ex Us maxime Dadunt

et cerMix et Pectus ruborem habeat, neque intro erysipelas recurrat.

275쪽

τῶν γάρ σχυρῶς πνιγομένων ώς νακαθίζειν Ἀναγκάζεσθαι χείριστω διάγουσιν οἱ σφοδρῶς μἐν ὀδυν ενοι, Ῥηθεν deeχοντες ε τῶ τραχήλον και η φάρυγγι σύμπrωμα. Oύτων Tertiam anno anginam proponit, quam Graecoriam pleraque synanclien, Iaon autem cynan Clieri appellari Vo Iunt. Nam cluod Hippocrates ait eos suffocari et dolere nilhilque vel lilegmonos vel erysipelatis simile neque in cervice neque in faucibiis Videri, id Cynanchen Vocant.

Sed quod ego perpetuo testatus sum Ilippo Crates manifesto facere videtur, non est de nona inibus scrupulose solicitus appellat, ut succiauit. Et scriptuiti sane est in vetustis aliquot exemplaribus semitonis 1ujus initium, quem de anginis instituit, tunc in modum, αἱ δε συνάγχαι. x quo perspicuuna est quana sit inutile de κ et a literis,

quena admodum Tecentiores Declici faciunt, litigare. Nam quando de re convenit, absurilia in est contendere de nominibus. At vero res ipsa sonant secta est, hi artis opera intelligunt. Siquidem eoru in quos tanta suffocatio premit, ut res dei coganti ir, pessivi illi assecti sunt, qui quum acerbissina dolore vexentur, nihil tamen in cervice et faucibus prae se ferunt, quod praeter naturam

276쪽

an tumuere, faucesque a albent pluri in rubore perfusas. Deinde vero asti, de iiii hius ioc loco Hippocrates Verba fecit, qui nec in agnopere dolent nec tisicilen habent respiratione ira, nulla in re si eclo iit ture, sed universa su-xione vel in saraces et in cervicena vel in tria nimiae decumbente. II an auten stirXionem prorsus biliosa in osse nec Te est, Ut repente aut er I spelas aiat latentrioneni erysipelati similem excitare possit. Qua de re ipse dixit, nec se ei 3 sipelas intro 1 ecipiat. Si clua Hio vero e te in apti logimoniades obo Ili in si ierit, Celerari me Curatur neque vero ab ipsis etiana pii inordiis morbus hic acutus est. Caetera naanifesta sunt.

XIX.

277쪽

θάνατον σημαίνει si usor P0φην 20 ερυθήμα z0ς. To μεν ἄνευ φυματος η πτυσμαTων ευπετως ἀνωγομανων φανισθηναι et ἐρυσίπελας η et ε ρευθος, κατε ρως γαρ γεγραπται, πρόδηλ0ν πως σται μοχθηρόν. τυ δε μήτ' ἐν ἡμέρησι κρισίμ0ισι ζιον πισκύεφασθαι ό ρον Obtως κουστέον εστ ιν ως αν ἐν κρισίμοις νημερωις φανίζητοι, μηδε- νος συμένου μοχθηρ0 σημείου LTῶ η οἴ, εξηγησαν to γαρ 6T, cisio obro τινες, η συνάψαι χρὴ Σουτο χοῖς φεξης ως κἀκεῖνα βουλυμίνου του ' πυκραιους ει ημέρα γίνεσθαι κριοέμω χαριν της βεβαίας πίστεον , ὀπερ λυθε στερόν ἐστιν. ἐαν γαρ ἐν κρισίμοις νημεραι γ μετασrOσις εἰς TOν πνευμ0να γένηται, παλινδρομ0ὐντος ἔσω eto ἐρυσιπέλα- τος ου διαφορουμενου κατ την ἐκτὰς ἐπι τανειαν, Ου μυ- ω0ν υκ γαθυν GT ZO τοιου ro ν άλλα κα μέγισro κακὸν, ε του ζ ημερας πιστο τ βψαιον η κακίας προ λαμβανομενον. d μετα του Ἀλυμα ἐν ἐκτὸς γενε σθαι, pus extu sint . facilesii ac sine dolore ' habere sddeatur, moraern gnis cat aut eboris reversorier n. Quam noxium si erysipelas vel ruborem, Utroque enim inodo sera ptum est, sine tuberculo alit sputis facilibus aboleri, perspicuum est. Quod autem dicit nec in diebus criticis di)udicatulurn videtur, an ioc modo intelligi det, eat, ut diebus liticis aboleatur, sive nulliana adsit signum ni aliam, sive aliquod adsit, sic enim aliqui inter pretati sunt, an id se ita entibus conjungere pomeat, cluasi illa velit Hippocrates in die critico fieri , quo plus sit in illis fiduciae. Haec mihi videtur vetior esse opilii O. Nain criticis in diei ius in ateria in ulnaonem Iansferatur, recutiente antro erysipelate non discusso per exteriorem Cutem, non modo non bonum est, sed ingens etiam maluim quod ex fiducia, quam ex ipso die labet opori uit, malitian sciatu naulto mi agis construa alit Si ei et ii-

278쪽

υσφαλεστερον δε et οἴδημα καὶ τ ερύθημα , ως μάλιστα

Οἱ δε γαργαρεῶνες ἐπικίνδυνοι καὶ ἀποτάμνεσθαι καὶ ἀποσχάζεσθαι και καὶεσθαι, στ α ερυθροί τε σι και μεγάλοι και γαρ φλεγμονα ἐπιγίνονται του z ισι και αἱ μορραγὶαι ἀλλα χρη τἀ 0ιαυt τοῖσιν ἄλλοισι μηχανημασι κατισχναίνειν πειρῶσθαι VH τουτίω τω χοόν P. berculum quidem oras prodeat et facile extussiat, ipsumque erysipelas ruborUe vati escat, tun nihil minus quam aegri mortem sperare Convenit. XX. At fecurius e turmorem et roboren quam maxime foras verat; quod si ad ulmo uerri Dertatur et dernentiam ραγι et ex his nonnulli suppurati PlerunHyiae evadunt. Et liae et quae postea sequuntur nota sunt iis, qui praecedentia neminere.

Gurgiιliones et ero Periculose inciduntur et cari cantur et um/utu quarndiu rub i et nagni fueratnt. His enim infarnmationes et sanguinis ema tiones Γιccedunt. Sed hos aliis mach υια me itis e uernpore in tenuar Conandum

279쪽

s. Ubi ero separatum iam fuerit et toturn quod

uvain Doca it et I urernn Ouider gurgulionis ara et ma- .ior et rotunda fuPerior uterer et tenuior extiterit, Per id tempus nanum ad iovere tu turn es. Praesia auternet alvo I ubducta nanus hac uti chirurgia, si et teimpiosin αρο et non si secetur aeger. Hippocrates rapesagiendi theorema X ponens, aliquid etiam inseruit ilo ad curationem pertineret, sine quo non poterat tuto piaesagium explicam: Gurgulionem in flammati in si lissecueris vel scarificaris , sanguini profusione et phlegmonae consequuntur. Quum ero id, quod MVam appellant, separat una est, pars clite ima gurgii lionis Cras1or rotundaque supera o aut en gracilis Vasit, tunc manu ali litas audete Lithi in est, inaxi in si vel sponte vel nae dici cura alvus cita antecesse iit.

280쪽

XXII.

Quibus autem febres cessant ore que a Parent Diis Olusionis ygnis neque in diebus criticis, iis r ecidii/a e pectanda es. Quiani neutrum adest eorum quae dixit , uno recidivam timere Convenit, non quit In in una adest, alterum de est. Nam citra sine ratione desierunt, reverti solent, etiamsi di Ebus criticis desierint. Pei spicuum auteni est ea dici sine latione desinere, quae et sine borus gnis nec in Lebus criticis sinit eis videntur.

XXIlI.

Q ιι aecunque t ero febris longior at assecto ad alutern

hornine neqiι dolore detinente ob insammationern ali-Guam neque ob ullar aliam Nidentem causarn, Ituic abscessus o in turmore et dolo te ad arti a turn aliquem maAimeque in inferior Aus artibus e Pectandus β.

라틴어 텍스트