Peri Alonnēsou. Hegesippi Oratio de Halonneso, secundum codd. mscr. recognita

13쪽

4 ii i de hac oratione scripser Int l*. 1. Jani Lilbani us in argumento Orationis, do I IR PIRem IS, et Veteriam auctoritate et rationibus suis adlii tis, si verrem dicimiuS, ita RC- curate displitavit, ut fere quaestioneIII solverat; liuod igiti ir recentiores vestigiis illius ingrediuntur, Dro meritoῬ1e laiulandi esse videnti ir: Μ ursius λ, Dolinaeus η, Τaylo DISJ, .Ι a

14쪽

Scriptore confictam esse putat, et S c liau In a n-nus β. Accedunt interpretes orationum Demo- Sthenicamini variiqire Scriptores; primaS auten te

in medio relinqMattur ac dubitetur, qviIIII 1e PIaedan praetermissa, et non illiso citro Mae causam ita agita-tani esse Videamus, ut tuna XVe i s lcia opinio, vii,,Orationem de Haloneso Dentostheni vindicat Ist,eXplosa ejectaqwe Sit, tum ut venis Orator PIis

Sit, certo cognoscatur recteῬ1e ac proprie Oratio inscribatur; nobis, altilaciam atPae areoganti an minime praeferentimas, ara: menta recolemta esse

Videntur, ut dissiliatio, si seri possit, oninis tollatur ratione et via, Pia in Spumis libris censen

15쪽

' GPrinuim igiti ir videt inlus, quantuni R Proprietate Den Osilienis uiatorestat forma Ora -t i o n i s. De singulis vertas et formulis. . f. 2. Duduni quidem mirabuΥ, quomodo Ῥ1idan duabus tribusve formis vicendi singillis si e vocabulis sagaci sitne odorarentur, quam po Sterioris aetatis esset liber aliquis vere antiquissimus; sed Inagis etiam mirabar, mi Omodo sera

posset, ut istis 1 1ltillulo fident haberet. Nihil enim difficilius Imihi videbatur. Naam e singulis Vocatallis stylum agnoscere, quia alii P10Pio eadem, P1ibus aequalis delectabatur, in eodeni genere adhibere poterant, dico cummaxime etην πολιτικην λέξιν. Quare qiuas IVeislcius diligentissiimis p. 22 proposuit tanquam Demosthenicas

foranulas: ίφαιρεῖσθαί τινος τ0ν λόγ0ν p. zz f. 3, fici μακρουεσθαι ibid. *. 5, δι0ικεῖν τά τινος ibid. , et μηδεν δεῖσθαί τινος p. 79 sq. f. 12 et 16, eas

Omnes apud alios quoque scriptores in eadem significatione Occurrere in notis monstrabo; contra, quae Rudigerus mecuIII conjunctissiImus , ut orationeni de Halonneso non esse Demostlienis OStenderet, vocabula collegiti, ad eunt finem non

referenda sunt. Nisi quod orator p. 82 S. 23 dixit τω Φιλοκρήτους ψ ηφ ίσ ματ ι τ ει αποὶ λιν τι ' φίπολιν, personaliter de re; nam De-

16쪽

τῶ σω ντα τον χωραν. Deinde viod idem vir doctissinitis vituperat επιστ0μιεῖν p. 85 f. 33, merrto quidem vituperat, est eniin comicum, Aristopli. Esim VS. 841: τους εμους ἐχορους επιστομίζειν, taceo posteriores Plutarchum et Lucianuna. At non est Oratoris ipsius, sed sumtuni eX epistola Plissippi: επι-οτ0μιεῖν ημας εφη τους εαυτιῶ αντιλέγονιας.Τum ad p. B3 ῆ. 29: πεφυλαγμένως οῦ παντα προς υμας ἐπιστέλλειν. Demosthenes quanquan non Idem advertuum, alia certe ejusdena formae alta usurpaVit, ut: Olyntia. I. p. 13 S. 14:

ἀντιληπτέον ἐρρωμένως. Μid. p. 627 j. 41: βεβουλευμένως υβρίζων ἐστίν. Τimocr. p. 749 S. 157:εσκεμμένως πράττοντες. Aristocr. P. 665 f. 137: τετυφωμένως.Denimie quod Ducas obserVavit p. 77 *.5: εἰ καί τις αλλος non Demosthenis esse, qui dicere Soleat: ειπερ τις αλλος Sine καi, oblitus

Sunt tamen, quae in Dermosthenis germanis orationibus non inveniantur; praeter ea, quae Veislcius observavit: P. z9 f. 12: επιμιξίαι. P. zz f. 4: ἐκκόπτειν, expellere, nos haeSitanUIS

17쪽

ῆ. 51: διεπιστευετο. - P. B1 f.- 1s: επαναγιγνωσκομενου apud Demostlienem non legitur; Bavaricus exilibet sitnplex ἀναγιγνωσκομένου. - P. BGῆ. 39: α τ επιστέλλει - ετι δε και α πρύTTει, καὶ ταυτ εἰδέναι. Simplicius Dei nostilenes fere dixisset: a τ επιστ. και α πρ., ειδέναι. Sed haec Inugis ad consecutioneni Vocabuloriam pertinere video; singulomini illorona probitatem non tango, in Demosthenis Orationibus ea reperam nego, hoc auteIII non multum Valere concedo. Verrem tamen vanum est D licium de spi io aliquo aut gemnano libro, nisi natura Scriptoris et genero dicendi proprio confirmatium: videamius igiturd e consecutione Verbor In. f. 3. Et vero diversitas Orationis, Paae interjejunum nostriini Oratoreni et Demosthenem copiosissimuni intercessit, non tam in singulis Verbis , quam in eomini constraictione et in dictionis liabitu posita est.

Quod initio ' πιδρες ' - αῖοι et quod sine

A dicitur, Demostheni prorsus inusitatum eSt, nisi si alium loquentein inducit, familia reni Sermonem iniitans. Chera. p. 98 q. 35. lais. Leg.

18쪽

p. 40G S. 209. Hoc autem Omitto, quia Dionysius Halic. locunt bis citans cf. Scaligera Ἀναγραφη 'Oλυμπιάδων ad Olynap. CIX, 2), eam particulam facillime a pictore neglectam cf. Chers. p. 99 f. 37 not. f.) addidit, Σ codex praestantissimus retinuit, in relivia Oratione semper dicitur A I. ' ., et Leptinea item incipit. --δρες δικασταί, ut oratio conti a Zenotheniim. In Aristocratea P1OPie, attamen in medio eminciato,

Cf. Gersdorf. IOc. cit. Berntiarii. Synt. p. II. Schoena ann. ad ΙSaemu p. 228. Persectunt pro Aoristo in hac oratione solito Saepius Occurrit: p. 80 S. 15. - P. BI S. 19 ibi l.

Schae mis exempla collegii p. 8 *. s. p. 83 f. 28 p. 84 ῆ. 29 p. 86 S. 38 p. 87 S. 43. Addo p. 84 S. 29 et alia.

rum veri,Onim simicitia a puro Demostlienis usu aliena esse videtur.

19쪽

petitur: Φιλίππω ζῶντες και 0υ TI εαυTῶν πατρίδι, e nostra oratione p. 80 *. 17. De ea constriactione vide I holuch. in Pauli Ep. B Om. cap. 14 VS. T. Non igitur erat, P1od e constrinctione Verboriani Meislcius exempla styli Dentosthenici peteret P. 22, PIalia Pioque sunt de Substantivo inter Pateticipium et pendentem Casum interposito, ut Την καταψευδ0μένην γνώμην των πρέσβεων ταυτην p. 81 *. 19: ejus enini generis Imulta non solume Dentosilienis, ut Chers. p. 95 *. 21, Phil. II. p. 67 P. B. not. 2, sed etiani ex alioriam Ora1ionibus, Praecipue Lysiae congesseriant FGrtschius Ob- Servati. p. 38. Krugerus ad Dionys. Τhuc. Jud.

c. 26 p. 139. Funklianelius Quasilonii. p. 20 8 N.

ΜaXinia Vero viversitas est periodor Π eaPIetanta, ut cuique vel discipulo, isti unam modo Demosthenicam orationem legerit, disserentia continuo appareat. Dentosthenis enim dictio constat fere enunciationibus longius ductis minor nῬ1e partium comprehensione continuatis; neqwe Sane

est aut facilis aut simplex, non multum diffinitiis

20쪽

oratii incula plane est diVersa coinpositio; enunciationes pleminique breveS et concisae, forma proponioduni Lysiaca. Unum tanaen Dentosthenici generis circuitum deprehemsimis p. zz eXtr. q. o: παρακρουσθοναι αν Ῥῶς οἴεται υ πο Των τανταυθα διοικήσειν , ῶς αν αυτος εκεῖνος β0υλη-Tαι, και πριν υπεσχημένων και νυν δε πραττόνιων. At Onanes codd. inter διοικησειν et ώς tuentur μελλόντων molestunt illud viii deni, sed eXplicandum ex Oratoris ingenio, m1od toto dictionis habitu cernitur. De habitu dictionis. f. 4. Prinirum psingit nos in tantu rem1m propositamim copia inopia oratoris, Pli, Ulum Demosthenes abundans ictoneu nominum communione delectetur, Synonyma nulla unquam coriunxit, nisi bis e somnula solenini ἐλευθερ0ς και αυτόν0μος

p. 84, in Pia eadem p ina leginius: δίκαιον εἶναι και φιλάνθρωπον, quae ne Sunt Pi idem ens Orator S Verba propria, sed citata e Philippi epistola, itena p. 85 q. 33: πρ0κεχειρισμένων και