Peri tou stephanou. The oration of Demosthenes on the crown. The Greek text of the Zurich ed. with explanatory notes by Bernard Drake

21쪽

TEIXO με ὁ ρητωρ περ 'Aθηναίων προὐβάλετο των συνηθων τούτων καὶ χειροποιήτων aρραγέστερόν τε καὶ βελτιον, την τε εις την πόλιν ευνοιαν καὶ περὶ λόγους δεινότητa, ς αὐτος εἴρηκεν o λίθοις καὶ πλίνθοις τὰς Ἀθ=jνας χυρωσα, ἀλλα μεγάλαις δυνάμεσι καὶ πολλ' τινὶ συμμαχία, τῆ με ε γης τ' δε κθαλάττης ' o μην λλὰ καὶ εἰς o χειροποίητον περίβολον υ μικρα τὶ πόλει συνεβάλετο. πεπονηκοτος γὰρ κατὰ πολλὰ μέρη του τείχους I 0 τοῖς Αθηναίοις, πειδ εδοξεν ἀνορθοῖ αυτό,

Πρέθησαν επὶ το εργον ἄνδρες δέκα φυλῆς

εκάστης εἶς, ους δε την επιμέλειαν παρέχεσθαι ψιλὴν το γὰρ ἀνάλωμα δημόσιον εἶς

τοίνυν τούτων καὶ ὁ ρητωρ γενόμενος ου ομοίως la τοῖς ἄλλοις την πιμελειαν μόνην εἰσήνεγκε βχρεία, ἀλλὰ το μεν εργον ἀμέμπτως ἀπετέλεσε, τα δὲ χρήματα δωκεν ικοθεν β πόλει. πη- νεσεν αυτο την εἴνοιαν ταύτην η βουλη, καὶ την προθυμίαν μείψατο στεφάνω χρυσω ετοι 20 μοι γὰρ θηναῖοι προς τὰς χάριτας των υποιουντων Κτησιφῶν δε ν ὁ την γνώμην εἰπών ς δεῖ στεφανῶσαι τον Δημοσθένην, εν μεν καιρω τοι Διονυσίοις, ε δε τόπω τῶ του Διονύσου θεάτρω, ε δε θεαταῖς πβσι τοι 'Ελλησιν, θους ἡ πανήγυρις συνήγαγε καὶ τούτων ναντίον ἀνε πεῖν τον μηρυκα Oτω στεφανοῖ Δημοσθένην

22쪽

Δημοσθένους Παιανιε ἡ πόλις ἀρετης συμπάσης

30 χὀθεν η τιμὴ θαυμαστὴ διὸ καὶ φθόνος υτῆς ηψατο, και του ψηφίσματος ἀπηνέχθη παρανόμων γραφή. ισχίνης γὰρ χθρὸς ν του

Δημοσθένους ἀγῶνα παρανόμων ἐπήγγειλε τησιφῶντι, λέγων ἄρχοντα γεγονότα τον Δημοσ-33 θένην καὶ μη δόντα λόγον πεύθυνον εἶναι, νόμον δ κελεύειν τους πευθύνους μὴ στεφανοὐν, καὶ πάλιν νόμον παρεχόμενος τον κελεύοντα, δε μέν τινα ὁ δῆμος ὁ Ἀθηναίων στεφανοῖ, ν τ εκκλησία τον στέφανον ἀναγορεύεσθαι, δε δε η βουλη,

0 ε τω βουλευτηρίω ἀλλαχόθι δὲ μὴ ἐξεῖναι.

φησὶ δὲ καὶ τους παίνους εἶναι τους επι τω Δημοσθένει ψευδεῖς μὴ γὰρ πεπολιτευσθαι a-λως τον ήτορα, ἀλλα καὶ δωροδοκον εἶναι και πολλῶν κακῶν αἴτιον τm πόλει. καὶ τάξει γεέ. ταύτη της κατη γορίας ἰσχίνης κέχρηται πρῶτον εἰπὼν περὶ o των πευθύνων νόμου καιδεύτερον περὶ το των κηρυγμάτων και τρίτον

περὶ της πολιτείας' ηξίωσε δ καὶ τον Δημοσθένην την υτὴν τάξιν ποιήσασθαι. ὁ δ ρήτωρ

50 καὶ ἀπο της πολιτείας τὴν ρχὴν ποιήσατο καὶ πάλιν εἰς aύτην τον λόγον κατέστρεψε, τεχνικῶς ποιῶν δεῖ γὰρ ἄρχεσθαί τε απὸ τῶν ἰσχυροτέρων καὶ λήγειν εἰς aὐτα μέσα δὲ τέθεικετα περὶ τῶν νόμων, κα τω ἐν περι τῶν πευ-5; θύνων ἀντιτίθησι διανοίας, τω δὲ περὶ τῶν κηρυγμάτων νόμον τερον τοι νόμου μέρος, ως φησιν υτός, εν se συγκεχώρητaι a εν τω

θησαν ἐπικρατήσας υν ὁ Ιακεδών φρουρὰν μὲν εις τὰς Θήβa ενέβαλε, καὶ ἐχεν ὐπὸ χεῖρα

23쪽

θώσασθαι, καὶ δ ἀφ' ἐκάστης φυλῆς τειχοποιοὶ προεβλήθqσαν. τοιόνδε και ἡ Πανδιονὶς ἐξ εαυ- 10

ετι χρημάτων μετὰ τὰ δεδομενα πο της πόλεως ρήτωρ εκ των ἰδίων δαπάνησε, καὶ ους ελογίσaτ αυτὰ τὶ πόλει, ἀλλὰ κατεχαρίσατο. 'αυ- 16την ἀφορμὴν ὁ Κτησιφῶν εἶς των πολιτευομένων, δεξάμενος εἰσήνεγκει γνώμην επι τὴ βουλγῆ περὶ αυτο τοιαύτην, ἐπειδη διατύλε Δημοσθένης ὁ

Δημοσθένους παρ' ολον τον βίον ευνοιαν εις την πόλιν επιδεικνύμενος, καὶ νυν δε τειχοπο- A 20και προσδεηθεὶς χρημάτων οἴκοθεν παρεσχε καὶ

ἐχαρίσατο, διὰ τοὐτο δεδόχθω τη βουλ καὶ τῶδήμα στεφανοῖσθαι αὐτον χρυσε - στεφάνω, Ἀντω θεάτρω, τραγωδιῶν ἀγομενων καινῶν', ἴσως οτε πλήθη συντρέχει πιθυμοῖντα καινὰ δράματ 25βλεπειν. εισαγομένου τοίνυν και εις τον δῆμοντο προβουλεύμaτος, Ἀφίσταται οὐ Κτησιφῶντος κατήγορος Αισ χίνης, ε της πολιτείας πάρχων χθρός, παράνομον εῖναι φάσκων προς τρεῖς νόμους το ψήφισμα, να με τον κελεύοντα o 30ὐπεύθυνον Ῥη στεφανοῖσθαι. πρὶν πιν δὴ τὰς εὐθύνας oύπω δὲ ταύτας, φησίν, ὁ Δημοσθενης εδεδώκει και τὰ θεωρικὰ διοικῶν και τειχοποιί. hκαι - δει ἀναμεῖναι και επισχεῖν το γέρας 4uora οφθ καθαρὸς ξετασθείς. δεύτερον λίνα aa γινώσκει νόμον τὸν κελεύοντα - ΓΙυκνὶ στεφa-νοῖσθαι, ν τ εκκλησία, διaβάλλων του πολίτας

24쪽

604 DEMOSTHENES εὐνοιαν κa σπουδην μαρτυρησας τω Δημοσθένει 1. , κακόνους γὰρ μαλλον καὶ πολεμιος ευρίσκεται τλη πατριδι τούτου του νόμου χρησίμου τυγχάνοντος, του τρίτου, ἀντιλaβόμενος ως πέρ τινος ἀγκύρας ὁ ρήτωρ κατεπάλαέ σε τον αντίδικον. μεθόδω δεινοτάτη και σοφωτάτη γῆ περὶ.3 του κατWrόρου χρησάμενος ἐκεῖθεν γὰρ σχ ελaβην λειν και καταγωνίσασθαι τον πολεμων.

τους μεν γὰρ ἄλλους δύο νόμους, τόν τε των ὐπευθύνων καὶ τὸν του κηρύγματος, εἰς το μεσον του λόγου ἀπέρριψε. στρατηγικω in κακούς δ' 55 ει ς μέσον λύσας, τω δὲ ἰσχυροτάτω εἰς τὰ ἄκρα προσκέχρηται, το σαθρὸν των ἄλλων ξεκατερου ρωννύς. εοικε δε καὶ διοικεῖν πρὸς τοσυμφέρον τὸν λόγον, καὶ ου σφόδρα ἀνa4δῶς την

τέχνην επιδεικνύμενος δοκῶν γαρ εν πρώτοις

ὐπερβαίνειν τὸ νόμιμον, ἐτέρω τρόπω τω νομίμωπροσκέχρηται καὶ γὰρ νόμον ἀνέγνω At σχίνης τὸν περὶ των στεφάνων γευδῆ, πρὸς ὁ ὁ ρήτωρ ἀποκρινόμενος εὐρε καιρὸν εἰς μέσον ἀγαγεῖν τὰ

εαυτο πολιτεύματα, ως νομίμω μαχόμενος. καὶ 5 η μεν διοίκησις του λόγου τοιαύτη, κεφάλaιον

δὲ ἰσχυρὸν τω μεν ισχίνη τὸ νόμιμον, ω δερήτορι τι δίκαιον, κοινὸν δε ἀπὸ του σου τὸ συμφέρον, οὐκ εχον φανερὰν την ξέτaσιν. στύσις εγγραφος πραγματική περὶ ψητο γὰρ 70 τὸ ψήφισμα. Tu δε γραφης τι Φιλίππου ζῶντος ἀποτε- είσης επὶ Αλέξανδρου διαδεξaμένου την ρχὴν λόγος εστ καὶ ἡ κρίσις ως γὰρ ἀπέθανε δελιππος καὶ τὴν φρουρὰν οἱ Θηβαιοι τεθαρσηκότες p. , εξέβaλον, ὁ μεν λέξανδρος ως κατa φρονηθεὶς τὰς Θήβας κατέσκαψεν, ιτα μεταγνούς επὶ τῶ πεπρaγμένω εξεχώρησε u Ἐλλάδος αἰσχυνόμενος a κατὰ των aρβάρων στράτευσεν, οἱ δε θηνaῖοι καιρὸν χειν νόμισαν κρίσει παρα-sb osva τους προδότας τους τὴν Ελλάδ ἀδική σΩντας, και Oύτω συνεκροτήθ τὸ δικαστήριον.

25쪽

Πρῶτον με δε ἄνδρες Αθηναῖοι τοῖς θεοῖς εἴχο

μαι πὰσι καὶ πάσαις, σην εἴνοιαν χων γAδιατελῶ τη τε πολε καὶ πασιν μῖν, τοσαύτηνυπάρξαι μοι παρ μῶν εἰς τουτονὶ τον αγῶνα,επειθ' ὁ περ εστι μάλισθ' περ υμῶν καὶ τῆς ὐμετερας ευσεβείας τε καὶ δόξης, τοὐτο παραστMὶ - σαι τους θεούς υμῖν, μη τον ἀντίδικον σύμβουλον ποιήσασθαι περὶ του πῶς ἀκούειν μας μοὐ δεῖ σχέτλιον γαρ αν εἴη τοὐτό γε ἀλλα τους νόμους

και τον ρκον εν πρὸς πασι τοῖς ἄλλοις δικαίοις καὶ τοὐτο γεγραπται, το μοίως ἀμφοῖν ἀκροάσασθαι τοὐτο δ εστὶν ου μονον TO Vπροκατεγνωκεναι μηδεν, οὐδε το την εἴνοιαν ἴσην

ἀποδοὐναι, ἀλλα καὶ το τ τάξει καὶ τ ἀπολογια, ῶς βεβούληται καὶ προyρηται τῶν ἀγωνιζομενων

Πολλὰ μεν οὐν Ἀγωγ' ελαττοῖμαι κατὰ τουτονὶ Ἀτον ἀγῶνα Αἰσχίνου, δύο δ' Ἀνδρες Αθηναῖοι καὶ μεγάλα, εν μεν ὁτι υ περὶ τῶν ἴσων ἀγωνίζομαι

26쪽

D DEMOSTHENES

οὐ γήρ εστιν ἴσον νυν μοὶ της raρ υμῶν εὐνοίας διaμαρτεῖν καὶ τούτω μη ελεῖν την γραφήν, λλ' εμοὶ μεν-οὐ βούλομαι δυσχερες εἰπεῖν οὐδεν ἀρχόμενος του λόγου, οἶτος δ' κ περιουσίας μου κατηγορεῖ.6τερον δ' ὁ φύσει πασιν ἀνθρώποις πάρχει, των με λοιδοριῶν καὶ των κατηγοριῶν ἀκούειν δεως,

OU εχειν πολύσασθαι τὰ κατηγορημενα δόξω

λογΗσαι κοινον εἶναι τουτονὶ τον ἀγῶνα μοὶ καὶ Κτησιφῶντι καὶ οὐδεν λάττονος ἄξιον σπουδῆς εμοί πάντων Ῥεν γὰρ ἀποστερεῖσθαι Γλυπηρόν

27쪽

εστι καὶ χαλεπόν, αλλως τε καν ὐπ' χθρου τωτοῖτο συμβαίνη, μάλιστα δε της παρ' μῶν εὐνοίας καὶ φιλανθρωπιας, σω περ ab T τυχεῖν τούτων μέγιστόν εστιν περὶ τούτο) δ' ντος του

του του ἀγωνος ἀξιω a δεομαι πάντων μοίως υμῶν ἀκοῖσαί μου περὶ των κατηγορημένων ἀπολογουμενου δικαίως, σπερ ι νόμοι κελεύουσιν,ους ὁ τιθεὶς ξ ἀρχῆς Σόλων, εὐνους ων μῖν και δημοτικός, ου μόνον τω γράψαι κυρίους φετο δεῖν εἶναι, αλλὰ καὶ τω τους δικάζοντας μωμοκέναι,ου ἀπιστῶν μῖν, ως γ' ἐμοὶ aίνεται, αλλ ορῶν οτι τὰς αἰτιας και τὰς διαβολάς, αἷς εκ ου πρότερος λέγειν ὁ διώκων ἰσχύει, υκ ενι τω φεύγοντι παρελθεῖν, ε μη τῶν δικαζόντων καστος μῶν την πρὸς τους θεούς εὐσεβειαν φυλάττων και τὰ του λεγοντος στερον δίκαια εὐνοῖκῶς προσδέξεται, καὶ παρασχθων εαυτὸν ἴσον καὶ κοινὸν ἀμφοτεροις

ἀκροατην, ἴτω την διάγνωσιν ποιησεται περιάπάντων.

Mελλων δε του τε δίου βίου παντός, ως εοικε, λόγον διδόναι τημερον και τῶν κοινὴ πεπολιτευμε- νων βούλομαι J πάλιν του θεούς παρακαλεσαι, και νaντίον μῶν εὐχρομαι πρῶτον μεν, σην εὐνοιαν ἔχων ἐγώ διατελῶ τ τε πόλει και πὼσιν ὐμῖν, τοσαύτην πάρξαι μοι εις τουτον τον ἀγῶνa,

28쪽

8 DEMOSTHENES επειθ' ὁ τι με λει συνοίσειν και προς εὐδοξίαν κοινη καὶ προς ευσέβειαν κάστω, Οὐτο παραστησας 'ra σιν ὐμῖν περὶ ταυτησὶ της γραφῆς Εἰ μεν ουν περὶ ν δίωκε μόνον κατηγόρησεν Αἰσχίνης, κἀγω περὶ υτο του προβουλευματος εὐθύς αν ἀπελογούμην ἐπείδ δ' υκ ἐλάττω λόγον τα λα διεξιὼν ἀνηλωκε καὶ τα πλεῖστα κατεψεύσατό μου, ἀναγκaῖον εἶναι νομίζω καὶ δίκαιον ἄμα βραχέα, ω ἄνδρες Αθηνaῖοι, περὶ τούτων εἰπεῖν πρῶτον, Da μηδεὶς υμῶν τοῖς ξωθεν λόγοις Wyμενος ἀλλοτριώτερον των περ qς γραφῆς δικαίων ἀκούη μου.

ητιὰτο o γὰρ λλοθί που βεβίωκα η raρ' μῖν), μηδε φωνην ἀνάσχησθε, μηδ' εἰ πάντα τα κοινὰ

ὐπερευ πεπολίτευμαι, ἀλλ' ἀναστάντες καταψη

φίσασθε δη εἰ ἡ πολλω βελτίω τούτου καὶ κ

29쪽

υπειλήφατε καὶ γιγνώσκετε, τούτω με μοὶδ' περτων aλλων πιστεύετε δῆλον aρ ῶς ὁμοίως ἄπαντ'επλαττετο), μοὶ ν παρὰ πάντα τον χρόνον ευνοιαν ενδεδειχθε επὶ πολλῶν αγώνων των πρό τερον, καὶ νυνὶ παράσχεσθε κακοηθης δ' ων Aὶs ilχίνη, τουτο παντελῶς εὐηθες ηθης, τους περὶ των πεπραγμένων καὶ πεπι λιτευμένων λόγους ἀφεντα με προς τὰς λοιδορίας τὰς παρὰ σου τρεφεσθαι. ου η ποιήσω τουτο οὐχ ούτω τετύφωμαι αλλ' ὐπερ με των πεπολιτευμένων κατεψευδου καὶ διέβαλλες, ξετάσω, τῆς δε πομπείας ταύτης της ἀνεδην γεγενημενης στερον, νβουλομενοι ἀκούειν se τουτοισί, μνησθήσομαι.

Tα μεν ουν κατηγορημένα πολλά, καὶ περὶ ἰν 12ενίων μεγάλας καὶ τὰς Ἀσχάτας οἱ νόμοι διδόασι

30쪽

10 DEMOSTHENES

γου τυχ εῖν, οὐδ' εν πηρείας τάξει και φθόνου τοὐτο ποιεῖν ουτε μὰ τους θεούς ὀρθῶς ἔχον ἴτε πολιτικον ἴτε δίκαιον εστιν, ω ἄνδρες Αθηναῖοι tiλλ' φ' οἶς ἀδικουντά με εώρα την πόλιν, ουσί γε τηλικούτοις λίκα νυν τραγωδει καὶ διεξήει, ταῖς κ των νόμων τιμωρίaις παρ' υτὰ τἀδική - ματα χρησθαι, εἰ μεν εἰσaγγελίας ἄξια πράττοντά με εώρα, εἰσαγγελλοντa καὶ Οὐτον τον τρόπον εἰς κρίσιν καθιστάντα ra bμῖν, εἰ δεγράφοντα παράνομα, παρανόμων γραφόμενον Ου

γαρ 07ro Κτησιφῶντα με δύναται διώκειν δι

εμέ, με δε εἴ περ ξελεγχειν νόμιζεν, αὐτὸν Ουκαν εγράφατο καὶ μην εἴ τι των ἁλλων ων νυνὶ

με μὰς ἄρα, ισὶ νόμοι περ πάντων καὶ τιμωρίαι και ἀ γῶνες και κρίσεις, και τούτοις ξῆν ἄπασι