Persai. Persae, ad fidem manuscriptorum emendavit notas et glossarium adjecit Carolus Jacobus Blomfield

발행: 1830년

분량: 293페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

quana in prioribus editioniblis, et nonnullis in locis nova luce Sus lusi. Suhisidiis vel , i tibii in rotaretheo et Septeni Contra Thebas adorn Findi u Sia eraria, nil illud hunc fabulaui ad lumenti CCe8Sit, PraeterV: tria leCtiones OdiCis LGUS larn, quo inter alios libros ianu scriptos, munificentia rae- stilis, tui hodie Sed erra CantUBTien Seu tenet, bibliotlioc in Liambethanain lani id a pridem litavit. Sed nescio an vere dixerim tibi uinistiani a nae Cossatum fuisse. Et enim quuin OCCasio codicis evolvendi insperanti mihi oblataeSSet, Summa Cum feStinatione, Sine I selibrioi InpreSSO, et mentoriae tantum fidens, Perlegi. Est autem liber iste Cliartaceus satis bonae notae, Crit turn, Ut illethur, speCiali xiv ' nitida

12쪽

et distincta. Utinam mihi per negotia, quIbUS

tunc teni Poris districtius erum, hunc Odi CemnCCuratius Surpare licuisset etsi, ut Verum fatear, ex EsClayli libris tanti Scriptis, quili Odie Servantur, si unu Π et alterunt XCil in S, Vix liuidquain in textu sanando Proficiendiarii OSSE 1 su didici. Sed hoc nihil ad Persas, hi os tamen non In te

darn de ipsius fabulae Constitiatione et Chron Ologia praemittantur, quibus perleCti8, iuvenes possint ad ipsani tragoediam Imajore Cuni fri1Ctu accedere. Est autem lectu signissiuia tarn ob imaginum quae in ea insunt pulentii linem,

ius, et quod ESClabilia rei uua quas depingit ipse par ali lii fuerit. Salarnine pugnatum est l. LXXV. 1. jus leni Olynipiadis anno tertio, lirynichus tragoedia in Athenis oculi, vicit irae, Them1stocle

13쪽

menti ad Persas, qui dat Glaucunt Hiieginum εν τοῖς περὶ Αἰσχυλου μύθων. rologuΠ triRooediae Phryniciaepe agebat Eunuchus, qui, dum Per Surun nauigistratibus Sedilia quaedam terme- betat, Claden Xerxis nai rabat. EXOrdii in autem hiritisino si erat, Γαδ' ἐστὶ Ιερσων των παλαι βεβηκοτων. Hermanniis in rollisione de orsis, ipsiseedua 18l4. quani viri egreoli iuni initati debeo, Suspicatur Unu Chun istunt minime ex SerVOTUIm lumero fuisse, Sed munere aliquo insioni apia regem funCtum 88e a CtGUS equi iein sententia invitus discedo. Erat autena, ni fusor, eunuclius Ste ServuS, CX Ormn genere, qui στρῶται diCebantur, de qui ibus insignis est Allienaei locus II P. 48. C. πρῶτοι δε

ΙΠερσαι, ῶς φησιν Ηρακλείδης, καὶ τους λεγομενους Στρωτας ἐφεῖρον ἴνα κοσμον χη η στρῶσις, καὶευαφειαν τον ουν Κρητα Τιμαγοραν η τον ἐκ Γόρτυνος ῶς φησι Φανίας ὁ Ιεριπατητικος ' Eντιμον,ος Ἱλφ Θεμιστοκλεους ἀνέβη γ βασιλεα, τιμῶν 'Αρταξερξης, σκηνην μὲν δωκεν αὐτω διαφερουσαντο καλλος και το μεγεθος, καὶ κλίνην ἀργυροποδα επεμψε δε α στρωματα πολυτελη κώ τον πο- στρωσοντα, φασκων ου ἐπίστασθαι τους Ελληνας ποστρωννύειν. UIule liquet, artem sedilia

14쪽

vi PRAEFATIO.

Sternendi, quae inmolaneri aetate rudior erat, Peculi irem apud erSRS ServUII POStUlRSIO. Nec dubito, si hi in ipsa S VOCOS, στορνυς θρόνους, qua ex latico affert Gram uiaticus, ipse PhryniChiis Stirpaverit. In θρόνω enina, Seu δίφρφ1nsidere, apud ersas dignitatis indicium erat. Herodot. III. 144 των Περσεων οἱ πλείστου αξιοι,

θρονους θεμενοι, κατεναντίον της ἀκροπολιος ἐκα

τέατο. et ibid. 146. των Ιερσέων του διφροφο

ρευμενους τε καὶ λογου πλείστου οντας κτεινον.

Ex eadern aliteimithrynichi tragoedia versum conservavit Atthenaeus IV. p. 635. C. ,αλμοῖσιν ἀντισπάστ ἀείδοντες Ῥελη, nil lxiae μεληalludit Aristophanes in noto isto VOCubhilo, ἀρχαιομελεσιδωνοφρυνιχηρατα, VCSP. 230. Ul)Ivid Scholia Antiatii istu angeria ann P. 1l4.ed Behicer. Σφηκῶσαι, το δησαι Φρυνιχος Φοί- νίσσαις. X eadem fabula forSan deSunitum est quod habet deu Grai rimaticu P. 116. φελια.

vito id inimam videtur, GrauariantiCOS, IUOSi inpugnat Antiatricista, docuisse istam vocem στρεπτά apud Scriptores Atticos de amnillis seniper positam fuisse quo nihil iminius verunt eSSe Potest: ψέλια enim Senaper de aruullis, στρεπτά de torquibiis usurpantur Utrilinque

15쪽

vero inter ornamenta Persi Ca eriit; Iule veri

ἐπιοι δε καὶ στρεπτους περὶ τω τραχηλω, καὶ ψελια επὶ τῶν χειρῶν εχοντες ibid. Vili. 29. κοὰ στρεπτον δε φορει, καὶ ψελια, καὶ τα ἄλλα, σπερο αριστο των Ιερσῶν. Cf. I. u. 27 Adnίinus

P. 250. ψελίοις μεν τὰς χώρας, στρεπτοῖς δε τους τραχηλους κεκοσμημενοι. Inde Herodotii fier-Sn VΟCnt ανδρας στρεπτοφόρους τε και ψελιοφο-

ρους VIII. 113. Vid. AElian V. H. I. 22. '

Huj iis aut leui lirynichi prae Ceteras ἀντιδιδασκάλοις stimulus fuisse videt ir Esclayliis, Circa viginti annis ii nor nani lii hi duo Prinni auctores rogoediae novae BC iugubris erunt, ut guruento ejus ud fabulas et Calantitate Converso: quod quum tiserte Trinu- verit lutarchias, valde dubium videtur, VIII fratinus, quocum FSChylius ContendiSSe nurratur, illas tragoedias, proprie Sic dicta S, docuerit, udquid diciat Suidas, mi Solus, ut OPinor, ratinae τραγωδίας meimorat. Quin et vel Sintile est ne ipsum quiden Phryni latinii

16쪽

VII PRAEFATIO.

heroica uti lugubria in subtilis si iis tractasse, nisi ab Eschylo edoctuna. Namque AESChylum hujusino li draulata in cenam PrimVIII induxisse, et ridiculas tragoediae iuga seriis mutasse luculenter probat Aristophanes Ran. 10O4.

Ἀλλ' ω πρῶτος των Ελληνων πυργωσας ρηματα Καὶ κοσμησας ΤΡΑΓΙΚΟΝ ΛΗΡΟΝ. σεμνά,

quae ninii ne intellexit Scholiasta. Et sic Auctor Viis eius, in editione Ilobortelli πρῶτος

Αἰσχυλος πάθεσι γενι ικωτεροι την τραγωδιαν

επηύξησε. limentis r. XXXIII. 4. ευρεῖν

μὲν Αἰσχυλον τι νεον οντα αρτι την ποίησιν

υψου χαμόθεν ἐγείροντα, ν ἐκ μετεωρου τοῖς θεα- ταις διαλεγοιτο, niSi hoc sit de pulpitis intolligenduΠ1 AESChylii auten Priva VIIa, Ut videtur, Pro Corona Certavd Ol. LXX. 1. Ejus lenitetraetericlos anno quarto, Ut PariSi ConbiCere, flarynichus Μιλητου λωσιν doCUit, URII CR-lamitaten tanto uni artifici illustravit, ut universus populi consessu in lacryinas effusus sit poeta vero illle drachnai Imulcinias est, vetitum liue ne qui in Posteriana ejusImodi argumenta tractaret'. Quod si veruim sit istii , ex deperdito auctore a Suida traditum, videli

Suidas in v. Αἰσχυλos, ex plurimoriim criticorum correctione. Herodot VI 2 l. Benti Disseri. p. 256.

17쪽

cet Plirynichuna praenaiunt tragoediae reportasse Ol. LXVII. I. per tragoediana non erit intelligendum grave istud a Subliui PoeSeo genUS, quod qui1ui minus ESClaylus introduxisset, jure eum Atlaenien SeS, quaSi πατέρα της τραγωδίας SusPiCere Solebant, ut ad thilostratus in Vita Apollonii VI. 6. a ibidem diserte Confirmat ESChylum prirnuin exstitisse iiii Sua1ntringoediae dignitatern vindicaret. Orro si fides Philostrato, nemo ante AESChylun μονωδιῶν prolixuatein resecuit, aut histrionunt dialogos invexit, Cluod Ut solet, breviter expriniit Ari

Mirum est Boeclchium haec verba interpretatum esse de Choreutarum numem, quorum Veria SenSus a Tyruvlaitto patefactus est ad Aristot Poet. . l0 Vid. Mus Crit T. II p. 208.

18쪽

PRAEFATIO.

sit. Nihil igiti ir nil uni, Si Phryni Chi aemulatione, eandem iam illo In uteri urn paucis post annis tractavit . ersas enia docuit Archonte Menone, uti ex arguulento discinatis, id est, Ol. JLXXVI. 4 et Oronaim meruit H in autena

19쪽

ΡRA FATIO. XI

laCtuna St, ut opinor, iod inter Phrynichitragoedias recensentur apud Suidaria Φοίνισσαι et ΙΠέρσαι, qtiaria in illa Pliryniciat, lipec Eschyliniit, similis argumenti, titulis tantuni disserentes, Si enim sit, quod tradit Glaucus apud arguimenti auctore ut A schyli Persas exilirynichillioenissis παραπεποιησθαι Sed nillil aliud Significat, quaΠ AESChyluna, Oden fere modo 4rao lirynichus, Xerxi Claciem per narratΟ-

qtae insionis est inter duos auCtores divorsitas ah ipso Glauco Couintermorata : Maod apud Plirynicliuim in ipso fabulae initio narratio ab eunucho facta sit, apud ESChyluna vero, non nisi post Chori nobile ni cantuu et Colloqui uim ejus una Atossa, de filii salute anxia. Sed hoc argivinentuui lentu tractavit Herni annus in Ρrollisione p. vii. De choro Phrynichi nihil

certi definiri potest: ain tuae turnen absurdiu Imesset Conjicere, illuua fuisse ex imulieribus Phoenissis Constitutum, istoruin hoenicuim uxoribus, qui Xerxi Ju88u post pugnan Salautiniani decollati erant, tuti narrat Herodotus VIII. 90. AEschyli vero horus ex senibu ConStnt, VIII annis tuti dignitate venerabilibus, ii universae gentis Persicae Pavorein et lucturii XPriniant. Ρar est credere Phrynichun diena ante obiisso

planio schyli fabula docta sit, nec anaen id-

20쪽

XII PIRAEFATIO.

sed et hoc de μύθω tantiiu intelligendurn minini vero de dictione aut extermis tragoediae OrnuΠ1eDKS. AESChylus nuteu non adeo inventione Pauper erat, ut thrynichi fabulus recoqueret. Alidi PSum de Se loquenteni apud Aristophanem in Ran. 1298.

FI νεγκον αυθ. ἴνα- τον αυτον Φρυνί Λειμῶνα Μουσῶν ἱερον οφθείην δρεπων. ΡersaruIn arguinentum Simple est, et simpliciter tractatum, in epopoei potius qua ui tragici Poetae moreui, Si ab Aristotelis definitionestanduin est quum tota fere fabula per narrationem trunSigatur: nain quod Daria umbra interloquitur, id pariani aut nihil actioni prodest. Hinc factuni est solitis sis ut Hermun-no', Iro RCutiSSimo, ei spe nihil aliud viderentur, AURII TECen natae urtis nobile rudi

' Praelat ad Aristoph. Nub P. XXXV.

SEARCH

MENU NAVIGATION