Physici et medici Graeci minores

61쪽

ρηξιν καὶ κλάσιν, καθάπερ καὶ την ξηρότητα di ξύλων. ουτων καὶ Ἱπποκράτης ἐλεγε ο φυχρον, φλεβῶν ψηκηι--

κόν' - - αγαν- θερμον ευρίσκον τοιουτον vo σῶμα της

lis. Σ1ιὰ τι τα παδία καὶ μάλιστο τα βρέφη πέπτοντα

sag της γης - ταχέως πλάται, καθάπερ ἄνδρες - διὰ το μαλακον ἄν του σωματος ἔκοντος - ἐδάφει της γης ἐκλέουσιν αυτης τον τόνον καὶ το κληρὰν πρὸς το μηκέτι δρῶν οἱ μέντοι ανδρες σκληροσωματοι τυγχάνοντες, τῶ πἀντιμένειν κληρω τινι σωματι φλίθ τινὶ την τάσιν της ὐπης επιτείνοντες ἀναγκάζουσι δρῶν τον λίθον εις αὐτούς, ω σκληρότερον ' τω λόγω τώτω καὶ σπόγγος πωτω

ομοιότητα λέξοις αν καὶ διὰ τί καὶ κίνησις ἀνέμου σφοδρα, δρυν μὲν καταβάλλουσα, κάλαμον δὲ Ουκέτι διότι δρύς μωω σκληρὰ καὶ ἰσχυρά εὐμεγέθης ἀντιβαίνουσα τλάνων

την τούτου δύναμιν ἐπιτεένει, καλαμος δέ, ως μαλακος in κούφος καὶ μικρός, εἴκων ηδε κἀκεῖσε η πνον του asάνω- την μναμιν κλύει τούτω τω λόγω και θλητης άντιβαίνων μὲ τω ἀνταγωνιοτη Ιην δυναμιν αυξει του-

62쪽

121. rati τι τὰ βρέφη μέλους ἀκουοντα παρὰ τῶν τριμ

ἐπι-- καὶ τέχνη νῆ φρον, ποπερ ηα θερμότης ἔμφ τος τῆ πυρι, καθως καὶ ο Πλάτων ἔφησε τὰς ἐπιστημας ἀναμνησεις της ψυχῆς Da κά ου διδακτάς. ἀκουσα ου η ψυχίη του τοπιυδε μέλους παρὰ τῶν μελιζόντων M. μιμνησκομένη μὲν ἀναγκάζει συχάρχειν τα βρέφη θελγο- μέ - καὶ εἰς πνον αυ- καταφέρει ἀμολυντο μὲν ἀρ ουσα σωματος τά ἐπιστημα εἱλικρινεω ἔχει, μολυν iso δὲ ἐν σωματι, ωσπερ εις ληθην μετρέων αὐτων ἔρχεται. 122. διὰ τι τά βρέφη αἱ τροφοὶ πρὸς υπνον τρέπου

μ σπι κινουσιν via; πρὸς το τους χυμοὼς πὀ τη κιννσεως χεομένους κινεὰν τον ἐροέφMον τέλειοι μέντοι τολοπάσχειν ου ἀνέχονται.

'κ μων πληρουμενοι, -τὰ τὰ πλέον η ἔλαττον, καὶ χαλαροι γινόμενοι διαστρέφουσι τους φθαλμους τους μὲν - τοανω, τους δὲ ἐπὶ τὰ κάτω καὶ ουε λοιπὼν αἱ τῶν ὀφθαλμῶν ἀκτινες - εἰς τὰ ωυτόν - τόπον συμβάλλουσιν, irate διἄφόρ- τόπους καὶ oώματα καὶ ωτὰς ἔκαστος των

ra ὀφθαλμῶν ορῶν ἰδιο, διπλην ἄφιν απεργάζετσι ἔτι δὲ τουτοἀaηθέστατον πάρχει, δηλον ἐκ του καὶ τους - δακτύλ' τὰν μερον τῶν ὀφθαλμῶν θλίβοντάς τε καὶ θοῶντας ἐπὶ τὸ ἄνω, διπλῶ πάντα ἀναγκάζειν δράμ124. Ah τι οἱ ἐκ φυσεως στραβο διπλά ου δρῶσι -διότι την παρατροπην τῶν ὀφθαλμῶν οὐκ ἔχουσιν ἐπὶ τὸ ἄνω σι κάτω, ἀλλ' ἐπὶ τὰ δεξιὰν μέρος και τὰ ἀριστερόν ααὶ πάλιν οἱ ὀφθαλμοὶ κεπτημένοι την αὐτην θέσιν, φημὶ

Θην ἐπ' εὐθειας ἔχουσι τὰς δυο xvisci ἐαυτῶν εις νοῶμα συμπίπτουσας και υτ μιαν χροιὰν και ποιότητα

M vola ὀφθαλμοὶ ἀναφέρουσι- πρὸς ἀντέληψιν αυτης. 25. ἀ- τὰ ηβάσκοντα παιδέα τραγῶ περὶ δ' ἔτος; ἔτι τότε η διοικουσα τὰ ἀνθρώπινα σώματα φύσις noa ν

63쪽

τόπους διά νην - βρέφους παραμονην, τῶν δὲ ἀνδρον ε

- των τρώρον τραχεων ἀρτηρίαν καὶ τον λάρυγγα απρότητα πλείστην, καὶ τους ἔλαιον πλεων πένοντας που -

μέν- δε συνεροὶ και συντόνους κραυγὰς δι ξηρότητα

τιρον μναμιν πρῶς μετον, μάλιστα δὲ κην ξανθην χολην

64쪽

ως--φην dici λωττομερῆ τυγχάνουσαν. ὁτι δὲ το ἔλαιον ανωφερές ἐστι, σαφὲς 'it ἐνεργεία μιγνυμενον γαρ Θρφ

σφοδώς, ως ' καὶ πηγνυσθαι τῆ ἀκρ φυξει ' το δὲ ἡ ρεμόθον φυχρὰν ον αον ἐαυτο φυχρότερον γινόμενον

πηγνυται ' ο μέντοι γάρος, ω λεπτομερη καὶ θερμὰς - α ταχέως φύχεται τον αυτὰν δε τρόπον καὶ ο οἶνος το δὲ ἄξος ως λεπτομερέστατον οὐχ υπομ- πηξιν. m. ιὰ τι - ἐναντι -τὰ ποιότητα το αυτὰ δρωπις καὶ γαρ το υχhὀν πηγνυσι τ πρὰν καὶ το θερμὰνομοιως. -υτω γαρ aso χιων κά ζωμὸς πηγνυται πὐφυ- et χρότητος, --πλάσματα δὲ καὶ λίθοι ἐν κυστει παρὰ δερμότηνς φημι τι κατ' αλλην καὶ ἄλλην ἐνεργειαν το μωγα θερμὰν τω ψόσκεσθαι καὶ δαπαναν την πολληνυγρότητα τὰ δε φυχρὀν τῆ πυκνότητι πιλουν εα φει ν ανχμώδη πρότητο, καθάπερ καὶ σπόγγος π χειρων et θλιβόμενος τὰ ἐν τοIς πόροις δωρ αποβάλλει. m. Λιὰ τι πολλάκις ἔνος ἐπαύσατο, φοβεροετινος κτύπου γενομένου κατὰ την ἐπισημασ- τω πάσχον. η υδατος ἀθρόως ήιφέντος διότι πολλάκις - χρόνω των χυμῶν πεφθεντων καὶ λεπτυνθέντων η υσια θερμότης ω πάσα σφοδρως καὶ ἀθρόως πὀ-- δέρματος ἐπὶ τὰ βάθος φεύγουσα, τὰν νοσωδη χυμὰν ξάναλέοκει καὶ διαφορεῖ τούτο δὲ ποιε καὶ ἡ θηροακη καὶ τὰ πλειστα των θερ- μων καὶ ξηρῶν εἰδῶν --έρως καὶ μετὰ n ιν λαμβανόμενα. Μ 131. σι ει ι στρεφόμενοι πολλὰ παρὰ την συνη- θειαν καταπλεουσιν; τι ἀναγκάζουσι τὰ φυχικὸν ἐν ἐγκε- λω νε- ταράσσεσθαι καὶ ειλεiσθαι - τοι Θροῆς,

65쪽

θος παραπέμπουσιν ἐαυτῶν την ποιότ α, - λεωκο- καὶ μέλαν, και πυρρον, καὶ τα μοια. αἱ δε εις βάθος διώ- πέμπο- την αυτῶν ποιοτητα κα ἀλλοιωσιν, - νυ--χροπης, γρότης, θερμότης, ξηρότης. θεν καὶ παρὰ Has λοσόφοις καὶ ἰατροὶ δραστικαὶ λέγονται ποιοτητες προς ἀντιδιαστολην παὶ σύγκρισιν τῶν προειρημένων. 133. 1ιὰ τί ἐπὶ τῶν κατοπτρων καὶ τῶν διαφανῶν ὐδάτων, ἐαυτοδ ορῶμεν οτι η ποιότης me φεως ἀπιουσα προ τα λαμπρῶ-ώμαρ- πάλιν κατ' ἀνάκλασιν ἔρχεται δια κτῶν ἀητένων τῶν φθαλμῶν πρὸς την αυτης θέαν Ἀτι δὲ ποιό περ ἀπιάσι τοὐπροσώπου, καὶ οὐδὲν ἄτοπον, δη- assim καὶ οἱ περὶ τὰ δένδρα παραμένοντες Φρὰν την φινεχοντες, - τηνώχρἀν ποιότητα τῶν χλωρῶν φύλλων ἀπιώ- να προς το ρόαωπον ' μοιως δὲ καὶ προ τ ρέον, oras ἀπι-οα, χλωρὰν αυτ δείκνυσι.

66쪽

πληττόμενος πεμπει, τοσοsτον καὶ τον χον σφοδροτερον κνυμβαινε γένεσθαι τα in γρὰ των χωρίων σπερ μ λακώτερα τυγχάνοντα, τῆ πλπη εἴκοντα καὶ ἐκλυοντα αυτην, τον χον ου ἀποτελεὶ προς δὲ τ ποιὰν καὶ τοπο-ομ της φωνης καὶ της πληγηe, καὶ τό ποιον καὶ τὰ ποσὰν 10 οὐ χου ἐναποτελεῖΨαι κακως δέ τινες ως αἱμονα την''ω μυθεέουσιν εἶναι, αλλοι δε φασι τον Πάνα πεφιληκέναι ἀέτην, περ φκδος ἀνηρ γαρ τις γεγονε οφός, οστις πρῶτος ἐπόθησε καὶ ἐπεζητησε μσθειν την αἰτιαντης χους καὶ σπερ οἱ φιλουντες καὶ μη τυγχανοντες 1 δυσφορούσιν, ουτω καὶ αυτὰς πρὐτης λυσεως ἐδυσχεραινε, καθαπερ καὶ ὁ πρῶτος ευρων 'Eνδυμιων τον δρόμον της σεληνης, αγρυπνων τὰς νύκτώς, και προσεχων αυτης τῶ ομω καὶ ζητῶν τὰς κινησεις, τὰς μέρας ἐκάθευδε μυ- θετουσιν ουν την Σεληνην ποθηοαι τουτον κα εχθεω προς ει αττὰν καθευδοντα, καὶ σπερ ἐπιδεδωκέναι ἐαυτης την λυσιν της αἰτιας τω φιλοσόφω φασὶ δὲ αυτὰ και ποιμένα, δεότι περὶ τους ἐρημους και καθαροὐ τόπους καὶ φη-

χοὐς ἐώρα ταύτης την κίνησιν πυκτίδα δ' ἔχοντα, διότι περὶ τους φηλούς τόπους ἄλλον τα πνεύματα, s οτια την ἄρμονέαν ἐζητε τῶν σχημάτων. μοέως δε καὶ ὁ Προμηθεὼς σοφός τις ων καὶ ζητφν την αἰτίαν os ἀστρφουαετο καὶ την φύσιν καὶ την θέσιν, καὶ τ ἐπιθυμία του μαθεῖν κατεσθιόμενος μαύσατο, του Ηρακλέους αυτωτα ἐπαπορούμενα λύσαντος τῆ ἐκεία σοφέα. , 135. Ῥιὰ τί το δωρ το ἱστάμενον ἐπιπολης ν καὶμ εις βάθος της γης λίθου ιπτομένου κατ αυτο πολ- λώ κὐκλους ποιεὶ ἔτι, τάσει της βολης ἀποδιώκει πανταχόθεν ἐαυτο του σώματος ὁ λιθος το δωρ πόρρωθεν, καὶ μως ινεται κύκλος του ἰσοδύναμον καὶ ἰσότιμον s εἶναι την τάσιν της βολης' δια δὲ την μετρον τάσιν καὶ 'μεέζων ὁ κέκλος ' καταβαίνων ωαχρι της ne ὀ λιθος καὶ διασπῶν τα σώματα του δατος κατα το ἐξης, εικότως

68쪽

διόσι περ - ἄλλα τῶν ἀλογων φων Η πρὸς τὴν γῆν

is ὀφθαλμῶν τἐ γα μεριζόμενον μάλα ἀεὶ ἀσθενεστερον

μυτου ἱνετω καὶ ηττον δραστικωτερον ' καὶ Ἀσω μάν- δον καταμεριζε etαι τοσούτω πλέον ἐστὶν ἀδρανέ-ερον. ἡ οτι κινούμενος Ἀγιης ὀφθαλμός, ἐν ταὲς νεργειαι ἐαυ- vom συνεροὶ ἀναγκάζει καὶ τον νομῶντα συγκινεωθοι in τεσαντάκις ἐμάθομεν δὲ μεγιστον δαμα παντὰς πάσχον -

τος μέρους την ἀπινησέαν πάρχειν. 44. Ah τι ἄνθρωπο μάλλον αὶ συνεχῶς καὶ φωχότερον με πάντα - ἄλογα ζω πτάρνυται διότι πλεέονι - ποιμι τέρα καὶ πλεον του κόρου κεχρηται τροφ usia πνεύματι, καὶ δια τούτο μη ποτων αὐτην κατὰ λόγον, πολα συνάγει νε- δια την πολλην γρότητα τούτοτοι- ως λεπτομερὲς ανιὼν προς - ἐγκεφαλον ἀναγκάζει

69쪽

nsaρμόν. ψόφος ουν ἐνεται - διὰ στενῶν πόρων της ἐινος το πνευμα διαμένειν θρόως, - - - πάρ e

- χος δι των αα βορβορυγμὸς δι ἐντερων μοέως. 145. ια τι των τεθνηκότων αἱ τρίχες αυξo-αι καὶ οἱ ονυχες ἐπὶ χρόνον τινά Moτι της σαρκος ἀπομαραινο- μἐνης, τὰ κρυατομενα μέρη περὶ τὰς ρίζας αυτῶν νυν

φοίνονται καὶ ἀπατωσι καὶ φαντασίαν παρέχουσιν guτὸμεντα τινὲς α φασιν, τι κατῶ ἀληθειαν αυξονται, οιότι ταυτα περιπτωματικην ἔχουσι την γένεσιν τα δὲ

νεαρ σωματα κατ τάς αρχὰς εἰς περιττωματα πλεῖσται την προσγινομένην ηφιν ἀναλύονται ταυτα δέ, διὰ τῶν noρων καὶ των ἄκρων του σωματος μετὰ του νεμοτος ἐξιόντο, την - εἰρημένων αὐξει γένεσιν. a. 146. σιὼ τέ - των δακτυλων των χειρων μάλλον περ ἐπὶ πων ποδῶν α λεγομεναι λευκα γένονται, καὶ

ποιοὶ μάχλον η τελεόοις ' τι την γένεσιν εὐφλεγματικων

μάλλον περιττωμάτων ἔχουσι, το δε φλεγμα μάλλον eisηφάροις τοῖς παιs πλεονάζει καὶ ως ἀργοτεροις ' οἱ δὲ mo Ie των ποδῶν μάλλον ἐν τη κινησε καὶ τω περαιάτω His γυμναζόμενοι, διαφορουσι τὰ περιττωματα. 147. En τί ἐν οἷς ποσὶν αἱ τρίχες ου ταχεως πο- λι-νται διὰ την αὐτην ιτίαν. οι γάρ Ποδες ν τω συν- mi καὶ ουντόμω περιπάτω το κατιὰν εἰς αυτούς περί- ets ομα φλεγματῶδες διαφορουσιν, περ ην αιτιον των ποιῶν η δὲ μ καὶ αὐτη βραδεως πολιομαι διότι θερμο- - πεφυκε και ἐν π συνουσία διαφορε τὰ φλεγμα. 148. διά - τοῖς ἀνθρωποις η φωνη και ο λόγος ham τελειουται, τοὶς ει λόγοις εὐθεως η μετά βρα MF, χρόνον, διότι ποικιλωτερα καὶ τεχνικωτέρα και διδαχης μάλλον δεομένη Ἀ δὲ των ἀλογων πλουστέρα καὶ φυοι-

νοτερα μάλλον η υχικωτέρα. 14s. h et τά πλειστα των ζωων τὰ Ῥυράς κινε brνωρίζοντα τὰς συνηθεις, καὶ τὰς πλευρὰ δὲ λέων ὐΠτε asstvμούμενος ομοιως δὲ και ταύρος. διότι τον νωτιαῖον

70쪽

θάττον ἀπεκλέει τον τονον αυτ s.

φῶν κλαδ υρἱζοντα μὲν ησυχάζει, προιόντα ει, κοὐ κα-' - δει διότι συνουσέωται μουσnis1. καθαπερ καὶ πάσα

- σαι κινουσιν -- πρὸς τους χυμοὼς ὐπὸ τη κινη--σεως χεομένους κινειν τὸν ἐγκέφαλον ' τέλειοι μέντοι sivo πάσχειν μύκ ανέχονται.

123 Λώ- των σαν μεθυόντων ἔνιοι διπλῶ λέ-

πουσι λοτι πωτης πολλης Φροτητος οἱ μώ- των φθα - μῶν πληρουμενοι, κατα το πλέον η λαττον, καὶ χαλαροὶ γινομενοι διαστρέφουσι τους ὀφθαλμους τους μὲν ἐπὶ τοανω, τους δε ἐπὶ το κάτω καὶ Οὐέω λοιπὰν αἱ των οφθαλμῶναπονες οὐκ εἰς τον αυτόν αμα τοπον συμβάλλουσιν, ἀλλ' εἰς διαφορους τόπους καὶ σωματα καὶ οὐτὰς καστος των

--θαλμων ορῶν ἰδιο, διπλην οφιν απεργάζετσι. τι δὲ ἀτοσχηθέστατον πάρχει, δηλον ἐκ του καὶ τους - δακτύλωτον ἔτερον τῶ ὀφθαλμῶν θλέβοντάς τε καὶ θοέντας ἐπὶ τ ανω, διπλῶ πάντα ἀναγκάζειν δράμ124 2 ιδ ει οἱ ἐκ φύσεως στραβο διπλά οὐχ ορωσις - διότι την παρατροπην των ὀφθαλμῶν οὐκ ἔχουσιν ἐπὶ το ἄνω και κάτω, ἀλλ' ἐπι vo δεξιὰν μέρος καὶ τὰ ἀριστερόν ααὶ πάλιν οἱ ὀφθαλμοὶ κεκτημένοι την αὐτην θέσιν, φημὶ Θην ἐπ' εὐθεως, ἔχουσι τὰς δύο ἄκτινας ἐωυτῶν εις νοῶμα συμπίπτουσας και οὐτω μιαν χροιὰν καὶ ποιότητα

as Wola ὀφθαλμοὶ ἀναφέρουσι προς ἀντέληψιν αὐτης. 125. ιἀ- τα βάσκοντα παιδία τραμ περ ιδ' ἔτος; οτι τότε η διοικουσα τἀ ἀνθρώπινα σώματα φύσις πολλην