Physici et medici Graeci minores

81쪽

ωσπερ ουν ἐπὶ πης ἔγνωμεν ουτων σωμεν καὶ ἐπὶ της , ἄτει ς' ἄττη γαρ καθ' ἐαυτην πρωτως ἔχει - βέβαιον, πρωτως 'χει το ἐδραῖον παναπτωτον, ἐπιστημη τυγχάνουσα '

τερον ἀφορῶν του υμβεβηκότος, αλλα προς το πρω- isso της πάρξεως. καὶ ο σον μὲν πρὀς την μετέραν λα-νοιαν διειληφαμεν, ἀλλ' - πρὀς την χρειαν των ζητουμένων, λέγω τινὰ κεφάλα ἐξ αττων καρπωσάμενοι, συντελουντ δε οἶς αυτην με περχομένοις καὶ μάλιστα oeg τον λονον ἀσκουσι φέρουσι δὲ την φέλειαν o. μιαρὰν is καὶ ἐς την των πραγμώων ευρεσιν.

l. υι τι οἱ νεφριτικοὶ Ἀραιὰν καὶ μεγάλην ἔχουσι

ενθέντωw ἀραιά v εικότως γένειαι η αναπνοη βλαβει- πνοης δυνάμεως φυχικης ἐπιλανθάνεται γαρ ἔργου οἰκείου - - ἐπαάττει τοIς προρρηθεισι μεγάλη δὲ μνεται διὰ το ριπισμὸν της καρδιας ἐξαναστάσα - η ζωτικη δύναμις της καρδίας νυττε κα κινει την φυχην, ἀπειλουσαν αὐτῆ την ἀπωλειαν -υκουν περ ἐνδεὲς ἀφηκεν rari την νόσον, τουτο ἀναπληροὶ καρδία τω μεγεθει διὰ b

τῶν λουτρων και λεβητων σκεπομενων ἀπολλυουσι γὰρ την θερμότητα και γίνονται ψυχροι συμμεταβληθεντες ν του as μορέου φυσει καὶ διπλασιασθὲν τὰ ψυχρὰν ναρκοι τὰ γε--μονιών και γενν Πάθη.

84쪽

140. Ἀώ τέ ερ ἄνω βλέπουσαι σιγωσι βασταζόμεναι; δώ- περὶ τἀ υλλα τῶν λόγων ζωων ἀεὶ φὰρ την γῆν

νευουσι - δυσωδέα τερπόμενα καὶ ταυτην ἐπιζητοοντα. ἐν - τη- ό μεταβολη της φεως ξενιζόμενα μὰ του πολλου φωτὰς σιγην πομένει. τινὲς δε φὼσι την πρα- 's χεδαν ἀρτηρέα στενοπόρον οὐσαν συμπέπτειν τω ἀνωρ- ρώτη σχηματι. 141. Λι τ υε τη κόπρω τέρπονται κατὰ μὲν τους ει sic τι φυσικως δονται ταύτη , παρ μεγιστον χον - τερ, ἐν ἔκαιε ἐπιθυμια κα - Αριστοτελη, τι παχυρ- 1s evno ὀντες ἔχουσι διαφορουμενην την σφρησιν καὶ μηἀντιλαμβανομενην την δυσωδέον. 42 ' Λια- των ἐλκῶν γιαζομένων καὶ παυομένης της φλεγμονῆς κνησμοὶ γένονται διότι λοιπὸν ηιασθέντ μόδον καὶ ωσσὸν ποδιωκε τὰ λεγανον του παρά - φυσιν χυμου του ποιήσαντος τὸ Ωκος καὶ οὐτος ἐξιων δωτου δερματος καὶ διαφορούμενος τον κνησμόν ποιεI. 143. Λιά τι αἱ μονοπάθεια - ἀφ λμων δεινότεραι γινονται, καὶ πολυχρονιωτεραι φημὶ κατὰ διττὴν αμην ν' Ἀτι τε τὰ siεὐ- ρὰ δνά μόνον σεσωρευτα των, ὀφθαλμῶν τὸ γαρ μεριζόμενον μάλλον ἀεὶ ἀσθενέστερον--ου γίνεται και ἡττον δραστικωτερον ' καὶ ο χἀλ- λον καταμερέζεοαι τοσουτω πλέον ἐστὶν ἀδρανεστερον. οτι ιν μενος ο γιὴς ὀφθαλμός, ἐν αἷς νεργεέαις ἄν- ου Ῥυνερος αναγκάζει καὶ τον --ντα συγκινεωθαι--σαvτάκις ἐμάθομεν δὲ μέγιστον δαμα παντ- πάσχον - μέρους την ἀκινησίαν πάρχειν.

44. σιὼ τι ἄνθρωπο μάλλον καὶ συνεχως καὶ σφωδ τερον μερ πάντα τά ἄλογα ζω πτάρνυται δώτι πλείονι - ποιμι τέρα καὶ πλέον του κόρου κέχρηται τροφῆ MMπνεώματι, καὶ διὰ τούτο μη πέετων αὐτήν κατὰ λόγον, πολῶ συνάγει νε- δι την πολλὴν γρότητα τομοτοινυν ως λεπτsμερὲς ἀνιὼν προ τὀ ἐγκέφαλον ἀναγκάζε

85쪽

ινος το πνῶμα διαμένειν ἀθρόως, ως ωα - πάρ et Euhoe, καὶ ἐρυγη διά στομάχου, καὶ φωνη αὐλάρυγγος,

- ηχος δι των, καὶ βορβορυγμος δι' ἐντέρων μοέως. 145. Λι τι των τεθνηκότων αἱ τρίχες Rosπαι καὶ ο ονον ἐπὶ χρονον τινά διοτι της σαρκος ἀπομαραινο--μiνης, τα κρυπτόμενα μέρη περὶ τὰς ρίζας αυτῶν νυν

γένονται καὶ ἀπατωσι καὶ φαντασέαν παρέχουσιν gavξηθέντα τινὲς ει φασιν, τι κατά ἀληθειαν αυξονται, οιο τι ταμ περιττωματικην χουσι την γένεσιν τα δὲ α σωματω πατὰ τὰς αρ, ει περιττωματα λεωται την προσγινομένην ηφιν ἀναλυονται ταυτα ει διὰ - πορων καὶ των ἄκρων του σωμαπος μετὰ του νεα- μοτος ἐξιόντω την - εἰρημένων αὐξει γένεσιν.

146. σιὼ τέ - των δακτύλων των χειρων ἄλλον περ ἐπὶ πων ποδων ω λεγομεναι λεύκαι γένονται, καὶ ποιο μάλλον η τελειοις' τι την γένεσιν ἐκ φλεγμωτικων μῶλον περιττωμάτων ἔχουσι, το δὲ φλεγμα μάλλον es h)φάγοις τοι παιs πλεονάζει καὶ ωὐ νοτεροις ' οἱ δὲ morere των ποδῶν μάλλον ἐν τη κινησε καὶ τω περματωμον γυμναζόμενοι, διαφορούσι τὰ περιττώματα. 147. En τί ἐν τοῖς ποσὶν αἱ τρέχε ου ταχεως ποιῶνται αὐτην αὐτην αιτίαν οἱ γάρ ποδες ε τώ ουν mi ηοὶ συντομω περιπαπω ο κατιον εἰς αυτούς περί - 2S ημ φλεγματῶδες διαφορο σιν, περ ην αιτιον τῶν ποιῶν η νέβη καὶ αυτ βραδέως πολιουται διότι θερμο- ερ πέφυκε και ἐν συνουσέα διαφορε το φλέγμα. 148. διὸ τι τοι ἀνθρώποις ν φωνη καὶ ο λόγος ' ως τελειοέται, οἶς δὲ ἀλόγοις ευθέως η μετ βρα aur χρόνον διότι ποικιλωτέρα καὶ τεχνικωτέρα καὶ διδαχης μῆλλον δεομένη Α δὲ τῶν ἀλόγων πλουστέρα καὶ νοι-

86쪽

δερματος πυκνοτερα πεφυκυὶ τους πόρους ἀποτυφλωττει,τοις Ἱπποις ως πρός συγκρισιν ἄραισπορον, - δηλού- πισιν οἱ τρίχες ταχεμ φαενόμεναι καὶ δια τοὐτοχη λ- νασθαι ει οὐλην λους τοὐς Λόρους του δέρματος ἀno- κλεέειν τα οὐν ποκεέμενα καὶ συναγόμενα περιττωματα,

δια των πολειφθέντων λεπτῶν πόρων ἐξιόντα, ποιε τας τρίχας πηγνθένας.

τυγχάνουσα πινομένη παύει το δίψος καὶ - μάλλον πι- τείνει ἔτι υ λόγω κράσεως παύει το δίφος, αλλά μάν 26 λον ἀντιπαθεία τινι καὶ λόγω φυσικω ' γαρ γινομενον 3 τοιομόν ἐστιν ' Ἀνείατος ἐκ πλείστων βοτανων ὐγκειται ἐχουσῶν τινα συμπάθειαν πρὸς εν ἔκαστον μόριον 'οιον so δίκταμνεν --έωτα καρδία και αὐτην ρών τοι

87쪽

. PROBLEMATUM SECTIO L i

lla διασωζει ' μοέω καὶ το ευπατέριον ου ημαρ το σκολοπένδριον τον σπληνα το δὲ πετροσέλινον το στόμα της κοιλίας ὁ δὲ σωπος τον πεζωκότα καὶ τον πνευ- μονα , δὲ ἔλαιον του νεφρούς το δὲ πηγανον οὐ κω- ιον γεντιαν δὲ τὰν ἐγκεφαλον το δε σέσελον κτητιν εἰ ερηδόχροα --ον ἀν τῆ γλυκύτηντι - μῶμος δελεαζόμενον, ἔλπει το οἰκεIον ἐαυτω πρὸς ασφαλειαν ' ἐν οἷς πα--sa εἰσι καὶ α των ἐχεων σάρκες, ἀναμιγνυμεναι uia φυ- ει ν ἀντιπάθειαν ἔχουσαι, προς ἔκαστον ἰοβόλον θηρίον in φθοροποιόν δύναμιν ' ἐν απαοιν ουν τοω μοριοι κατα- ιο ηερματιζόμεναι, το φθορὰν ἀπεΔουν πάθος -κ ἐῶσιν ἐνερ- ρον, ἀντιμαχομεναι καθάπερ στρατιώται remuos περὶ πο-

88쪽

IN 'Asnamι- δωρον, ἄσων των -- τον βων χρειῶν-ερηκοντιsθη κατα την ἀξίαν προς γἀ εμψουχον σωμs καὶ λόγου μετέχον φερει τον σκοπόν, - η τηρησε καὶ πικρατος φυλακὴ την των ἄλλων πασων τεχνῶν ἀρχην πε- στησατο, τὰς αἰσθησεις μὲν οξτνουσα, διαλη- τα μορια ἐωννυουσα τα ργων των πιρέσεων αντη τα μὲν καλως προμηθευθέντα φυλασσει χρηστως' τα δὲ ἐλλιπως κατα- σμυασθέντα, διορθονται σωματος φροντόζει, ψυχρος τηαμελεῖ φιλοσοφίας γαρ φέρει τα γνωρισματα ης τὰ τέλος ε οικειαν αρχην παρεπηξατο τηρ φυσικης ἰθεωρέας ἐκτός του τιν, την γαρ σύνθεσιν των γεγονότων δεξαμένη, οἶδε τομέτρον των λειπόντων. τούτο ς ἀληθῶς θεῖον καὶ μωκάριον ευρεμα ἔχον ἐν λόγοις την ἀκρέβειαν - τούτων καρπούσθω τον παινον καὶ ις ἐπιστημης ἀναγέσθω κα-Nονόνα, καν γαρ τεχνην τις ολμησειε καλεν, ου διὰ ταύτα, ἀλλα διὰ την πάσχουσαν λην. -υκούω αὐτη μὲν καθ' ἐαυτην εἴδους μισθω, τον λόγον φέρουσα τον πρὸς ἐπιστη-μην βεβαιαν, ἀχθεὶσα δὲ προς σῶμα, καὶ ἐνδυσαμενη τρο27 ύλην, γίνεται τέχνη βέα. ἰσπερ γαρ φυχ' ὀμολογηθεῖ

κ μὲν ore πολλοὶ των τι οσόφων ἀθάνατος διὰ τὰ σωματον καὶ αὐτοκίνητον, ἐτέροις δὲ διαπεφωνητο τοὐμπαλιν ο λόγος φασὶ γαρ φθαρτην αὐτην, τα πάθει βαπτιζομένην της ὐλης ου πάσχει --χη, ς λέξει τὰ προς-

τιθεμενον ' χύτως ἐν σωματι φυλτ σπερ ἐν δατι κα-

αεθαρωτάτω ἀκτὶς λιακή ουκοὐν ἀν η διαυγὲς τὀ,δωρ, φερε τὰ γνωριμον του σχήματος ἐὰν δὲ θολωθῆ ἔκ τινος

89쪽

το φανὲν μηδὲν λαβὲ παπι ιαδαν moratisν χυτω παλιν πολλάκις λιος ἔκρυφεν απτεν φαεινην, νέφους παρεπιπεσόντος, γη βλοβείσης -- τη, ἀκηράτου φύσεως. ωσπερ ουν ἐπὶ πης γνωμεν ουτω νοήσωμεν καὶ ἐπὶ της ἰατρικῆς -τη γαρ καθ' ἐαυτην πρώτως ἔχει - βέβαιον, πρωτως 'χει το ἐδραδον παι πτωτον, ἐπιο - τυγχάνουσα 'κοινωνησωσα-- va καθηρμη του ἀλιώματος, τέχνη γεγονυια καὶ το ἀσφαλὲς απωλέσασα ἄλλ' οὐδὲ πνὰ ποδεώτερον ἀφορα του υμβεβηκότος, ἀλλα προς το πρω- κτον της πάρξεως. καὶ σον μὲν προς την μετέραν δια-νοιαν διειλήφαμεν, αλλ' - πρὸς την χρειαν των ζητουμμνων, λέγω τινα κεφάλα-ἐξ αυτων καρπωσάμενοι, -- τελούντα in ore αττην μετερρομενοι καὶ μάλιστα τοωτον λόγον ἀσκουσι. φέρουσι δὲ την φέλειαν - σμιαρῶν και πρὀς την των πραγμάπων τρεσιν. l. Λι τε οι νεφριτικοι ἀραιὰν κω μεγάλην ἔχουσι την ἀναπνοηνν οτι μὲν φυρος ἐνεργεια διά μέσων νε- ρων κα μνῶν, δηλον ' κινεῖται υν ὁ θώραξ διὰ των προρρηθέντων χραι - εικότως γένεται Ἀναπνοη βλαβει- mi σης δυνάμεως φυχικῆς. ἐπιλανθάνεται γαρ ἄργου οἰκείου καὶ - ἐπαάττει ore προρρηθMσι μεγάλη δὲ μνεται δώ- ριπισμὸν της καρας ' ἐξαναστάσα γὰρ η ζωτικη δυναμις της καρδια νυττει καὶ κινε την φυχην, ἀπειλουσαν asτῆ την ἀπώλειαν ουκουν περ ἐνδεὲς ἀφηκεν , vis διά την νοσον, τούτο ἀν-ληροὶ καρδια τω μεγέθει λα-

την λαν πείαν. 2. an τι οἱ περιπνευμον,οὶ κωματωδεις οπι προ- τητος δαψίλειαν εχον τὰ μοριον, ἐκδεχεται πίκτητον θερμότητα, ἐκ vos ἀεικιωητον--ἐν υπάρχειν γεννωνται ἀν κατμοἱ -τοι δὲ δὲ κουφότητά καταλωμβάνουσι τὰ κρανίον, εἶπα πρὸς ἰγκεφαλον λαμβάνοντες την τάσιν δέχοντο την πρώτην ουσιαν πηγνυμένην. συμβαίνει και επὶ

τῶν λουτρων καὶ λεβητων σκεαομένων ἀπολλύουσι γὰρ την θερμότητα και γένονται ψυχροι συμμεταβληθέντες ν του as μορέου φύσει καὶ διπλασιασθὲν τὰ ψυχρόν ναρκοι ὀ γε--μονικῶν καὶ γενν πάθη.