Plutarchi Vitae inter se comparatae

11쪽

συνεισέπιπτον Sch: συνέπιπτον.

σων χιλίων G. Hermannua ludebat τῶν περιουσιῶν eae opit tre

12쪽

τιθασεύεται. t 11, 2, 4. παρερχο- μινου B, παρερχομένους. I2, 2, 7. στρατειώI Seli: στρατηγιῶν. is

b. προσκεκοσμένων So: προκεκο

13쪽

-a δοκουμεν οὐκ ἀτόπως - αντον ἀσσον παραβάλλειν καὶ τα Παρθικὰ παθήματα τοῖς Σικελικοῖς, ωρα παραιτaῖσθαι και παρακαλεῖν υπερ ἐμοὐτους ἐντυγχάνοντα τοῖς συγγράμμασι τουτοιs, πως ἐστι ταῖς διηγήσεσιν αἷς Θουκυδίδηs, αυτο αυπουπερ παντα παθησικώτατος ἐναργέστατος ποικιλω- τατο γενόμενος, ἀμιμήτως ἐξενήνοχε, μηδεν μῆς ωπολάβωσι graπονθεναι Θαί πά s μοιον, ς ἐλπίσας τον μεν Ουκυδίδην περβαλεῖσθαι δεινότητι, το δε Φίλωτον ἀποδaίξειν παντάπασι φορτικον αἱ ἰδιώτην, δια μέσων θεῖται τῆ ἱστορία των μάλιστα κατωρθωμένων ἐκaίνοις αγώνων καιναυμαχιῶν και δημηγοριῶν, ου μα Λία παρα -διον αρμα πεζος οἰχνευων, ς φησι Πινδαρος, ἀπίλως τις ἀν-αθῆς και μειρακιώδη φαινόμενος ἐν τουτοις καὶ κατὰ τον Λίφιλον π ύς, ἀνθυλευμενο στεατι Σικελικψ, πολλαχου δ' υπορρέων ιντον πιναρχον, ἄσπερωτα λεγηντοις Αθνναίοις οιωνὰν ἡγήσαοθαι γεγονέναι τον απὸ της νίκης θοντα τουνομα στρατηγὸν ἀντειπόντα προστην στρατπίαν, και τῆ, ρικοπῆ των Ερμων προσημαί ιν αυτοι το δαιμόνιον, υπο ' μοκράτου του Ἐρμωνος πλειστα πείσονται παρα τον πόλεμον, ἔτι δ' εικός εἶναι τον μακλέα τοι μεν υρακουσίοις βοηθεῖν διατροκόρην, παρ' vinam τομαρβερον, σίζεσθαι δε τοις Αθηναίοις τι τους Αἰγεστεας αππόνου δνταs

14쪽

a XXXVΠΙ ΝΙΚΙΑΣ. θεὶς ἀνάστατον ἐποίησε την πόλιν ἀλλα τουτεμνωως ἀπατης αντης ἐμμελείας ταυτά τε γράφειν ἐπήει καὶ την Φώωτου διάλεκτον υ θυνειν καὶ τοῖς περιαάτωνα και Αριστοτελην λοιδορῶσθαι ἐμοὶ oλως μεν η περὶ λεξιν αμιλλα καὶ ζηλοτυπία προς μέρου μικροπρεπε φαίνεται καὶ σοφιστικόν, ανδ προς τααμίμητα γίνηται, καὶ τελέως ἀναίσθητον. ας γουν Θουκυδίδης ἐξηνεγκε πράξει καὶ Φίλιστος, ἐπεὶ παρελθεῖν Ουκ ἔστι, μάλιστά γε δη τον τρόπον καὶ την διάθεσιν του ανδρος υπὸ πολλῶν καὶ με - λων παθῶν καλυπτομενην περιεχουσας, ἐπιδραμῶν βραχεως καa δια των ἀναγκαίων, ωα μη παντάπασιν αμελης δοκῶ και απὸς εἷναι τα διαφεύγοντα τους πολλους sp μερων δ' εἰρημένα σποράδην η προς

ἀναθήμασιν τροφίσμασιν ευρημενα παλαιοῖς πεπείραμαι συναγαγεῖν, ον την ἄχρηστον ἀθρρίζων στοριαν, ἀλλα την προς κατανόησιν θου και τρόπου παραδιδούς. 'E--- ουν περὶ Nικίου πρῶτον ειπεῖν αγεγραφεν Ἀριστοτέλης, τι τρει ἐγένοντο βέλτιστοι τῶν πολιτῶν καὶ πατρικην θοντες εὐνοιαν και φιλίαν

προς Οὐ μον κίας ὁ κηράτου και Θουκυδίδης o Μελησίου καὶ Θηραμένης δίγγνωνος, ηττον δὸOυτος ' ἐκεῖνοι και γαρ εις δυσγένειαν, ξένος ἐκ Κέω λελοιδόρηται, καὶ δια τὰ μη μόνιμον αλλ' ἐπαμφοτερίζον ἀεὶ τῆ προαιρέσει της πολιτείας ἐπεκληθη Κόθορνος ἐκείνων δε πρεσβύτερος μεν ὁ Θουκυδίδης ην, καὶ πολλα καὶ Περικλεῖ δημαγωγοῶντι τῶν καλῶν καὶ ἀγαθῶν προωτάμενος ἀντεπολιτεύσατο, νεώτερος δε Nικίας γενόμενος ην μεν ἄν τινι λόγ*και Περικλέους ζωντος, ἄστε κἀκείν* συστρατηγησαι και καθ αυτὸν ἄρξαι πολλάκις, Περικλέους δ' ἀπο-

15쪽

την δειλιαμ κατώρθου γὰρ ὁμαλῶς στρατηγῶw o δ'

ανελάμβανε και γυμνασιαρχίαις τέραις τατοιαπταμφιλοτιμίαις τον δημον, περβαλλόμενο πολυτελείεε καὶ χάριτι του πραε-του καὶ Μαγώαυτον ἄπαντα εἱστήκει δῶ καὶ των ἀναθημάτων αυτου καθ' ἡμας το

τε Παλλάδων ἐν ἀκροπόλει, την χρυσωσιν ἀποβεβλM

16쪽

ε λῶς καινοντα διατης γεφυρας ἀπεβίβαζεν μετὰ Mτην θυσίαν και τον αγῶνα και τὰς Ἀστιάσει τόν aφοίνια τον χαλκουν στησεν ἀνάθημα ψ ψ, και χωρίον μυρων δραχμῶν πριάμενος καλέρωσεν, υτὰς προσόδους ἄδει ηλίους καταθέοντας ἡστιῶσθαι, πολλὰ καὶ ἀγαθὰ κίε παρὰ των θεῶν αιτο- ωους καL 'τουτ τῆ στήλη μέγραφεου, κωσπερ

φύλακα της δωρεῶς - - κατέλιπεν ὀ δε φοῖνιξ

17쪽

υτνα δῶτι μὰν πολυ, πρὼς δόξαν καὶ φλπι-- μίαν πανηγυρικην και ἀγοραῖον ἔνεστιν, υπιαδηλον, ἀλλα τελοιπετρόπετο ἀνδρος καὶχθου πι---σει- αν τι - μία ἐπακολουθημα την τοι-την χάριν και δημαγωγίαν γενέσθαι σφόδρα γαρ ην των ἐκπεπλvγμένων τα δαιμόνια καὶ Ῥιανεπροσκείμενος, - φησι Θουκυδίδης ἐν δέ τινι των Πασιφῶντος διαλόγων γεγραπται τι καθ' ημέραν θυε τοῖς θεοῖς, καὶ μάντιν χων ἐπι τη οἰκία προ εποιεῖτο μεν ἀεὶ σκέπτεσθαι περι των δημοσίων, ταδῶ πλεῖστα περι των δίων καὶ μάλιστα περὶ των ἀργυρείων μετάλλων Ἀκέκτητο γαρ ἐν τῆ αυρεωτικῆπολλά, μεγάλα μεν ει πρόσοδον - ἀκινδυνους δε τὰς ἐργασίας θοντα καὶ πληθος ἀνδραπόδωνετρεφεν αυτόθι, και της Ουσίας ἐν ἀργυρω τ πλε

στον υεν. θεν Ουκπιλίγοι περ αυτόν σανχιτ υν- τες και λαμβάνοντες ἐδίδου γὰρ συνηττον τοι κακῶς ποιῶν δυναμένοιςετοις - πάσχειν ἀξίοις, καιολω πρόσοδος - αυτου τοι τε πονηροις η δειλία και τοῖς χρηστοῖ ζ' νθρωπία λαβεῖν δε περιτουτων μαρτυρίαν καὶ παρὰ των κωμικῶν εστι. --λεκλείδης μεν γαρ ι τινα τῶν συκοφαντῶν ταυτοπεποίηκεν

παρικλέης ἐν Ουν ἔδωκε μνῶν ω αυτὸν μη

ως ων τῆ μητρὶ παίδων πρῶτος ἐκ βαλλαντίου 'τεσσαρας δε μνῶς ἔδωκε ικίας μηράτου. ων δ' κατι, et ἔδωκε, καίπερ εω εἰδὼς ἐγώου ἐρῶν φίλος γαλάνηρ σωφρονεῖν δέ μοι

δοκῶ.

18쪽

. ἡ δ' Αριστοφάνους χέων ἀπειλῶν λέγει λαρυγγιῶ τους ἡ-ορα και ικίαν ταράξω.

5 υτ ει διακείμενος υλαβῶς προς τους συκοφάντας oin συνεδείπνει τινὶ των πολιτῶν Ουτακομνολογίαις υτε συνδιημερευσεσιν ἐνέβαλλεν εαυτόν,

ουνίλως ἐσχόλαζ ταῖ τοιαυται διατριβαῖς, ἀλzἄρχων μεν ἐν τ* στρατηγω διετέλει μέχρι νυκτός, ἐκ δἐ βουλης στατος ἀπήει πρῶτος ἀφικνουμενος ει δἐ μηδῶν ἐν κοινω πράττειν ἄχοι, δυσπρόσοδος νκαὶ δυσέντευκτο Oικουρῶν καὶ κατακεκλεισμένος.

οἱ δε φίλοι τοῖς ἐπι ταῖς θυραις φοιτῶσιν ἐνετυγχανον, καὶ παρηπουντο, γνώμην θειν ως καὶ τότε κω πρὸς δημοσίας χρείας τινὰς καὶ σχολίας ἄν- τος καὶ ὁ μάλιστα ταυτα συντραγ*δῶν καὶ συμπεριτιθεὶς ροον αυτεκα δόξαν γέρων ην, ἀνηρ' θραμμένος ἐπι τη οικίας του ικίου περί τε γράμματα καὶ μουσικην ἐξησκημένος π αδτου, προ ποιουμενος δ' ιος ωα ιονυσίου του Ἀαλκου

19쪽

τεις ἀπόρρητα διεπράττετο τε κίεε, καὶ λόγους ἐξέφερεν εἰς τον δημον, ἐπίπονόν τινα καὶ ταλαίπωρον διὰ την πόλιν ζῶντος αυτου βίον έ, φηκα περὶ λουτρον οντι και περὶ δεῖπνον αεί τι προ πίπτειν δημόoιow αμελῶν δε των δίων πλτουτα κοινα φροντίζειν μόλις αρχεται καθευδειν περιπρῶτον πνον. oθεν αυτεκα et σῶμα διάκειται κακῶς, και τοῖς φίλοι Oυ προσηνης Ουνήδυς ἐστιν, ἀλλα και τουτου προσαποβεβληκε τοι χρήμασι πολιτευόμενος. o δ αλλοι και φίλους κτώμενοι καὶ πλουτίζοντες αυ toυς ἀπό του βηματος ευσταλυσικα προσπαίζουσι τῆ πολιτεία.' τψ δίντι τοιουτος η δ ιαίου βίος ἄστ αυτον εἰπεῖν τα του πιαμέμνονος ι αυτόν ' προστάτην δε του βίου τον-γκον

φερόντων ἀποχρώμενον εἰς ἄνια τάῖς ἐμπειρίαι τονδημον, φορώμενον δ' ἀεὶ και φυλαττόμενον την δεινότη α και κολουοντα το φρόνημα και την δόξαν, - δηλον ην τῆ Περικλεους καταδίκη και τῆ)άμωνος ἐξοστρακι μκα τῆ προς Αντιφῶντα τον Ῥαμνου- σιον ἀπιστία τῶν πολλῶν, καὶ μάλιστα δη τοι περι Πάχητα τονώλόντα Aέσβον, o ευθυνας διδους τηε στρατηγίας ἐμαυτῆτ δικαστηρίω σπασάμενος ξ os ἀνεῖλεν μυτόν, τα με ἐργώδεις πάνυ και μακρὰς ἐπειρῶτο διακρουεσθαι στρατηγίας, που δ' αυτός στρατευοιτ τηε ασφαλείας ἐχόμενος και τὰ πλεῖστα κατορθῶν, g ικός, ις οὐδεμίαν αὐτο σοφίαν ηδνναμιν Ἀρετημανέφερε τὰς πράξεις, ἀλλα παρεχ

20쪽

κήτορας εχαβε δε και πολλα τῶν ἐπι ρήκης απιεστώτων καὶ προσηγάγετο, κατακλείσας δε Μεγαρεῖς εις την πόλιν ευθῶ μεν α πινναν την νησον, ὀλίγων οστερον ἐκ ταώτης ορμώμενος ισαίας ἐκράτησεν εις δε την Κορινθίαν ἀποβὰς ἐνίκησε μάχη και διέφθειρε ορινθίων πολλοὐ και Αυκόφρονα τον στρατηγόν. - αντεσυνεβη τῶν ἐμείων δύο νεκρους ἀπολιπεῖν διαλαθόντα περὶ την ἀναίρεσιν.ώς Ουν του ἔγνω, τάχιστα τον στόλον ἐπιστήσας--πι κῆρυκα προ τον πολεμων περ αναιρε- ως. καίτοι κατα νόμον τινὰ καὶ συνηθειαν ἐδόκουνοι νεκρῶν ἐποσπόνδων λαβόντες ἀναίρεσιν ἀπολ