Plutarchi Vitae inter se comparatae

21쪽

γενομένης ἀπελήφθησαν - τῆ μακτηρία νῆσναπαρτιατῶν ἄνδρε ἀμφὶ τους τετρακοσίους, μέγα μήν, σπερ ν ηρουμενοι το λαβεῖν αυτοὐς ώθ ναῖοι, χαλεπης δε και δυσέργου της πολιορκία - gἐν χωρίοις ἀνυδροις, κανθάρους ἐν μακρὰν καὶ π λυτελη την περιαγωγην τῶν ἐπιτηδείων ἐχούσης, σφαλερὰ δ χειμῶνος και παντελῶς αππον, νθοντο καὶ μετεμέλοντο πρεσβείαν σακεδαιμονίων ἀπωσάμενοι περὶ σπονδῶν καὶ ιρηνης ἀφικομένην πρδ αυτονα ἀπεώσαντο δε Κλέωνος ἐναντιωθέν aτo ora ηκωτα δια ικίαw ἐχθρος γαρ ἄκαυτου, και προθέμως ορῶν συμπράττοντα τοῖς Αακεδαιμονίοις, ἔπεισε τον δημον ἀπο-φίσασθαι τὰς σπονδάς. ς υν η τε πολιορκία μηκος ἐλάμβανε καιδεινὰς απορίας ἐπυνθάνοντο περιεστάναι το στρωτόπεδον, δι ορρος ευον τον Κλέωνα του δ' εις τον κίαν ἐκτρέποντος την αἰτίαν, καὶ κατηγορουντος οτι δειλίc και μαλακία προῖεται του ανδραs. αυ- του γε στρατπουντος -κὴν περιγενομένους χρόνον τοσουτον, τοῖς Αθηναίοις aιπεῖν παρέστη τι δ' Ουχικα νυν αυτός - πλεῖ ἐπὶ τους ἄνδρας;' o et, κίας

ἀναστὰς ἐξίστατ της ἐπὶ Πυλον στρατηγίας αντP, και λαμβάνειν πόσην βούλεται δύναμιν ἐκέλευσε, και η θρασυνεσθαι λόγοις ἀκινδυνοις, αλλ' ἔργοντι τῆ πόλει παρασχεῖν ἄξιον σπου g. O M o μἐν γ πρῶτον ἀνελετο, τεμη προσδοκησαι τουτο θορυ-

22쪽

προσδιωρίσατο πλευσαλέντος μερῶν εἴκοσιν ζ κατακτενῶν ἐκεῖ τους ἄνδρας ἐωντας ἄξειν Αθήναζε.τοῖς δίψα ναίοις ἐπηλθ' γελάσαι μεγα μαλλον,

πιστευσαι καὶ γαρ ἄλλως εἰώθεσαν αυτου την κουφότητα καὶ μανίαν φέρειν μετὰ παιδια ου ἀηδῶς. λεγεται γαρ ἐκκλησίας ποτὰ ου τον μεν δημον --θήμενον ἄνω περιμένειν πολυν χρόνον ova δ' εἰσελθεῖν ἐκεῖνον ἐστεφανωμένον καὶ παρακαλεῖν περοθεσθαι την ἐκκλησίαν ει αυριον' ἀσχολοῖμαι γάρ Vθη σήμερον, στων μέλλων ξενους και a κῶς τοῖς θεοῖς. V τους δ' Ἀθηναίους γελάσαντας ἀν-- αι καὶ διαλυσαι την ἐκκλησίαν.

ω μην ἀλλα και τότε τυχη χρησάμενος ἀγαθῆ καὶ

στρατηγήσας ἄριστα μετὰ χμοσθένους, ἔντος υπροεῖπε χρόνου, των παρτιατῶν σοι μη κατὰ μάχην ἔπεσον τὰ οπλα παραδόντας παγεν αιχμαλω- τους καὶ τουτο φ ικία μεγάλην νεγκεν ἀδοξίαν Ου γαρ ἀσπίδος ρῖτις αλλ' αἴσχιόν τι και χεῖρον ἐδόκειτο δειλία την στρατηγίαν ἀ βαλεῖν κουσίως καὶ προεσθαι ψ ἐχθρ τηλικουτου κατορθώματος ἀφορμάς, αυτὸν ἀποχειροτονήσαντα της ἀρχης. σκώπτει δ' αυτον ει ταυτα πάλιν Ἀριστοφάνης ἐνμεν ' νισιν Ουτω πως λέγων

και μην μα τον 1 Ουχι νυστάζειν γ' μι

ἄρα ' στιν ἡμιν, Ουδῶ μελλονικιαν, ἐν δε Γεωργαῖς ταυτα γράφωνα ἐθέλω γεωργῶν B. εἶτα τίς σε κωλύει; A. υμεῖς, ἐπε δίδωμι χιλίας δραχμάς,

23쪽

συγχεασαν φέρειαν καὶ λ ωρίαν του στρεποντος ένεποίησε τοῖς πολιτευομενοις.

ώδη δε που καὶ Ἀλκιβιάδης ἐνεφυστ τηνικαντα τοῖς Αθηναίοις δημαγωγὸς ο Ῥμοίως ἄκρατος, ἀπο ν η ιγυπτίων χώρα λέγεται δι ἀρστην ἐκφέρεινομου φάρμακα πολλὰ μεν ἐσθλὰ μεμιγμένα πολλὰ δ/λυγρά, Ουτως Ἀλκιβιάδου φυσιο ἐπ' ἀμφότερα πολληρυεῖσα και λαμπρὰ μεγάλων ἐνέδωκεν ἀρχὰς νεωτa- ρισμῶν. θεν Ουν ἀπαλλαγεὶς του Κλέωνος ὁ,ικίας

καιρον ἔσχε παντάπασιν ἀναπαυσαι και καταστορέσαι την πόλιν, ἀλλ ,ις οδὼν τὰ πράγματα -- ων καταστησα ἐξέπεσε ρωμη και σφοδρότητι της Ἀλκμβιάδου φιλοτιμίας αυθις ἐξωσθεὶς ει τον πόλεμον. ἐπράχθη δ' Ουτως. o μάλιστα προσπολεμουντες τ' εἰρήνη τηραλλάδος λέων και Βρασίδας σαν, ων ὁ πόλεμος του με ἀπέκρυπτε - κακίαν του δε τηναρετην ἐκόσμει τεμεν γαρ ἀδικημάτω μεγάλων τ δε κατορθωμάτων ἀφορμὰς παρεῖχεν τούτων ουν αμα πεσόντων ἐν μάχη μι. περὶ Ἀμφίπολιν, - θυς δ ικίας παραλαβὼν του μεν παρτιάτας - πα- της ειρήνης ὀρεγομένους τους Ἀθηναίους

24쪽

i XXXVIII. NIMAE.ουκέτιον πολεμιν θαρρουντας, αμφοτερους - νἐκλεχυμένους καὶ παρακαλεντα μουσίως τὰς χελεας, πραττενωπως ει φιλίαν τὰς πόλεις συναγαγών καὶ τους ἄλλοις Ἐλληνας ἀπαλλάξας κακῶν καὶ ἀνα

ρου και πρεσβυτερους καὶ των γεωργῶν τ πληθος αντόθεν εἰρηνικον υεν ἐπεὶ δε καὶ των α λων πολλοῖς ἐντυγχάνων ἰδίε καὶ διδάσκων ἀμβλυτέρους ἐποίησε προ τον πόλεμον ουτως ηδη τοῖς Σπαρτιάταις ἐλπίδας ἐνδιδους προεκαλεῖτο καὶ προύτρεπεν ἄχεσθαι της εἰρήνης. ι δ ἐπίστευον αὐτεδιά τε την αλλην ἐπιείκειαν, καὶ τι τοι ηλωκόσι περι Πύλον καὶ δεδεμενοι ἐπιμaλόμενος καὶ περιεστων φιλανθρώπως Ἀλαφροτέραν Ἀποίει την ἀτυχίαν. γαν Ουν πρότερον πεποιημενοι τινὰ προ αλλήλους

ἐκεχειρίαν ἐνιαυσιον ἐν η συνιόντες ι ταυτο καὶ

γευόμενοι πάλιν ἀδεια και σχολης καὶ προὐξένους καὶ ικείους ἐπιμιξίας ἐπόθουν τον ἀμίαντον καὶ ἀπόλεμον βίον, ἡδεω μἐν Πόντων τὰ τοιαυτα χωρῶν ἀκούοντες κείσθω δόρυ μοι μίτον ἀμφιπλεκειν ἀράχναις, ' ἡδέως δε μεμνημενοι του ιπόντο οτιτους ἐκειρήνη καθευδοντας - σάλπιγγες αλλ' ἀλ-- τρυόνες ἀφυπνίζουσιν λοιδοροῶντες υν κα προβαλλόμενοι τους λέγοντας, τρὶς ἐννέα μη διαπολεμηθηναι πέπρωται τον πόλεμον, ἔπειθ' ουτω περὶ παντὰς εἰς λόγους συμβαίνοντες ἐποιήσαντο την εἰρήνην, δόξα τε παρέστη τοῖς πλείστοις ἀπαλλαγην κακῶν σαφη γεγονέναι, καὶ τον ικίαν διὰ στόματος ευον, ως ἀνηρ - θεοφιλης καὶ το δαιμόνιον αυτῶδ ευσέβειαν ἐπωνυμ γενέσθαι του μεγίστου καὶ

25쪽

καλουσεν.

ναμενο- ναρεσκοντας τους Αακεδαιμονίους, αλλ' ἀδικῶν δοκοωντας τι Βοιωτοῖς θεντο συμμαχίαν καὶ Πάνακτον στῶσαν Ου παρέδωκαν οὐδ' I-φλπολιν, ἐπιφυετο ταῖς σιτίαις καὶ παρωεινε τον --

26쪽

14 XXXVIII. ΝΙΚΙΑΣ.- πασιν main sis δικαίοις, δείσας Ἀλκιβιάδης μη καὶ τον δημον απὰ των αυτῶν λήγων ἐπαγάγωνται, περιηλθεν αυτους δ ἀπάτης και ρκων ραπαντα συμπράξων, αν μηνῶσι μηδ' ὁμολογησωσιν

κράτορες ἀς νήσουντο, παρ' ἐλπίδας μεταβαλόμενος' η μυλην ἐπεκαλειτο μάρτυρα τῶν λόγων, καὶ τον δημον ἐκέλευε μη προσέχειν in πιστευεινουτω περιφανῶς 'νδομένοις καὶ νυν - ταυτα νυν

δε τἀναντία περὶ τῶν αυτῶν λέγουσι θορυβουμμνων δ' ἀνεικος αυτῶν, καὶ του ικίου μηδεν ἔχοντος aιπῶν ἄλλ' ἄχει καὶ θαυματι πεπληγότος, ὁ μεν - - ἄρμητο τους Ἀργείου καλεῖν καὶ πομεῖσθ' συμμάxους, ἐβοήθησε δῶ τε κὰ σεισμός τις δια μέσου γενόμενος και διαλυσας την ἐκκλησίαν. et δέστεραιο πάλιν - δήμου συνελθόντος πολλα ποιήσας καὶ ιπῶν πεισε μόλις ἐπωροῖν τα προς σπείους, -υτον ει πεμφota προς Μακεδαιμονίους - πάντων καλῶς γε σομένων ἐλθὼν δ' εἰς I--την, λαμ- ώς ἀνηρ ἀγαθος καὶ πρόθυμος εἰς αὐ-τους ἐτιμή , πράξας δ' οὐδἐν ἀλλα κρατηθεὶς υπότῶν βοιωτιαζοντων ἐπανηλειν, Ου μόνον ἀδοξων καὶ κακῶς ἀκουων, ἀλλα και δεδιώς τους A ναίους

λυπουμένους καὶ ἀγα--τουντας τι πεισθέντες,π' ἐκείνου τοσούτους καὶ τοιουτους ἄνδρας ἀπέδωκαwo γαρ ἐκ Πυλου κομισθέντες ησαν ἐξ Οικα- ταπρο των της πάρτης, και ναους καὶ συγγενεις τους δυ- νατωτάτους θοντες. υ μην ἔπραξάν τι τραχύτερον

27쪽

Ἀκμαζουρος δῶ της reo τον μαίαν του χλκιβιά- 1 Ita διαφορὰς, και γινομένης ὀστρακοφοριαε, νεἰώθει διαπινου τινος ἡ δημος ποιῶσθαι, - τωνυπόπτων η δια δόξαν ἄλλως η πλουτον ἐπιφθόνων ανδρῶν εὐστράκν μελοτὰ εις δέκα ἔτη, πολυς θόρυβος αμφοτέρους περιίστατο κει κίνδυνος ως θατέρου πάντωνυποπεσουμένου - ἐξοστρακισμψ. του μῖν γαρ έλκιβιάδου και τον βίον ἐβδελυττοντο καὶ - θράσος ἀρρωδουν, g μῶλλον - τοι περιμείνου γραφομένοι δηλουται τον δε μαίαν, anisυτος ἐπίφθονον ἐποίει, καὶ μάλιστα της διαίτης το μη φιλάνθρωπον μηδε δημοτικον ἀλλ' --τον καὶ ὀλιγαρχικον ἀλλόκοτον ἐδόκει, πολλα νήδη ταῖς ἐπιθυμίαις αυτῶν ἀντιτείνων, παρὰ γνωμην βιαζό- με os προετο συμφέρον, ἐπαχθης ην. ν άπλῶς

ειπῶν νέων ην καὶ πολεμοποι- αμιλλα προ ειρηνοποιον κα πρεσβυτέρους των μεμεις τουτον των

28쪽

βιάδην, και λόγον δόντες ἀλλήλοις κρυφα, καὶ τὰς

δίδη καὶ Ἀριστείδη καὶ τοῖς ὁμοίοις, δετερβό- δε

προην καὶ προσποίησιν ααζονείας, εἰ δια μοχθηρίαν μαθε ταυτὰ τοι ἀρίστοιs, ω που κει Πώ σου κωμικος εἴρηκε περ αυτου καίτοι πέπραχε των τρόπων - αεια, αυτου δακα των στιγμάτων ἀνάξια ου γαρ τοιούτων εἴνε οστρα ευρεθη. καὶ το πέρας Ουδεὶς ἔτι το παράπαν ἐξωστρακίσθην

Ἱππαρχος ὁ πιλαρρου συγγενής τις ων του τυράννου. αριτον νὴ τυχη πραγμα καὶ ἄληπτον λογισμφ' et ικίας γαρ ι τον περ ὀστράκου κίνδυνον ἀνερρι- προς Ἀλκιβιάδην, η κρατήσας αν σφαλῶς κει την πόλιν ἐκεῖνον ἐξελάσας η κρατηθεις αυτὸ εξαε προτῶν ἐσχάτων ατυχιῶν, o δοκέω αριστος aDα στρωτηγος διαφυλάξας. oυ αγνοῶ δ' oτι Θεόφραστος ἐξοστρακισθηναί φησι τον Υπέρβολον Φαίακος, υ κίου στρος Αλκιβιάδην ἐρίσαντος αλλ' οἱ πλείονες ουτω γεγράφασιν.

29쪽

XXXVI. NIMAE. 17-οντίνων παραγενομένων καὶ πειθόντων τους

A-αίους στρατευειν ἐπὶ Σικελίαν, ἀναστάμενος πτατο της βουλης Ἀλκιβιάδου και φιλοτιμίας, πρἐνολως ἐκκλησίαν γενέσθαι, κατασχόντος - πληθos ἐλπίσι κα λόγοι προδιεφθορμένον, στε και νεου go παλαίστραις και γεροντα ἐν ἐργαστηρίοις και ημι

κυκλίοις συγκαθεζομένους πογράφειν το σχημα της κελία καὶ τ ρουσιν της περ αυτην θαλάσσης καὶ λιμένας και τόπους οἷς τετραπται προ Ἀψυην η νη- σολ υ γαρ αθλον ἐποιoῶντο του πολεμου Σικελίαν

δεδιότες μη δοκῶσι τα λειτουργίας και τριηραρχίαs αποδιδράσκειν, παρὰ γνώμην ἡσύχαζον. ora Oυκ ἄκαμνεν ουν ἀπηγόρευεν, ἀλλα και μετὰ τ οφίσασθαι - πόλεμον Αθηναίους καὶ στρατηγο-έλέσθαι πρῶτον ἐκεῖνον μετ' Ἀλκιβιάδου και αμάχου πάλιν ἐκκλησίας γενομενης ἀναστὰς πέτρεπε καὶ διεμαρτύρετο, καὶ τελευτῶν διέβαλε τον Ἀλκιβιάδην ιδίων ἔνεκα κερδῶν καὶ φιλοτιμία την πόλιν εις χαλεπον ἐξωθεῖν καὶ διαπόντιον κίνδυνον. πραξε δ' οὐδὸν

μῶλλον, ἀλλ' ἡ ἐμπειρίας δόξας ἐπιτηδειότερος

εῖναι, καὶ πολλην ἀσφάλειαν ἔξειν προς την Ἀλκμβιάδου τόλμαν και τη--μάχου πραότητα της μεμνον συγκεραννυμένης ευλαβείας, βεβαιοτέραν ἐποίησε την χειροτονίαν ἀναστὰς γαρ ὁ μάλιστα τῶν δημαγωγῶν ἀπὸ τον πόλεμον παροξυνων του Ast ναίους μόστρατος ἔφη τον Νικίαν προφάσει λέγοντα

30쪽

18 XXXVI. NIKIAE. ωσιν οἱ στρατηγοὶ κἀνταυθα κἀκει βουλευόμενοι καιπράττοντες, ἔπεισε τον δημον νηφίσασθαι. 13 καίτοι λέγεται πολλὰ και παρὰ των ιερέων ἐναντι υσθαι προς την στρατεία ἀλλ' ἡτέρους χων

μάντεις ς λκιβιάδης ἐκ δη τινῶν λογίων προυφερε

παλαιῶν μέγα κλέος των Αθηναίων ἀπ Σικελίας ἔσεσθαι και θεοπρόποι τινῶ αὐτεπαρ' Aμμωνος

ἀφίκοντο χρησμὸν κομίζοντες ὐλήφονται Συρακουσίου απαντας A ναῖοι. α δ ἐναντία φοβού- μενοι δυσφημεῖν κρυπτον. νδε γαρ τα προὐπτακαι καταφαν των σημείων ἀπέτρεπεν, η τε των

μων περικοπη μιῆ νυκτι πάντων ἀκρωτηριασθέντων, πλην ενδ o Aνδοκίδου καλουσιν, ἀνάθημαμεν γυιροβο φυλης, κείμενον δε προ της τότε

βωμὼν των δώδεκα θεῶw ανθρωπος γάρ τις ἐξαμφνης ἀναπηδήσας ἐπ αυτόν, εἶτα περιβας ἀπέκονεν αυτο a Q τ αιδοῖον ἐν δε σελφοῖς Παλλάδιον

ἔστηκε χρυσοῖν ἐπι φοίνικος χαλκου βεβηκός, ἀνάθημα της πόλεως απὰ τῶν Μηδικῶν αριστε - τουτέκοπτον ἐν μέρας πολλα προσπετόμενοι κόρακες, και τὰν καρπόν ἄντα χρυσοῶν του φοίνικος ἀπέτρωγον και κατέβαλλον ba δε ταυταγεν ἔφασαν Iναι Βελφῶν πλάσματα πεπεισμένων πὸ Συρακουσίωwχρησμου δέ τινος κελευοντος αυτους ἐκ Κλαζομενῶν την ἱέρειαν της Ἀθηνῶς ἄγειν μετεπέμψαντο την αν- θρωπον ἐκαλειτ δε μυχία και τουτ ην, ςέοικεν, O παρήνει τῆ πόλει το δαιμόνων, ἐν σπαρόντι την ἡσυχίαν πειν εἴτε δη ταυτα δείσας εἴτανθρωπίνω λογισμω την στρατείαν φοβηθεὶς αστρολόγος Μέτων - γὰρ ἐν γεμονίας τινὰ τεταγμένος προσεποιεῖτο την ικίαν νάπτειν, μ