Poetæ graeci;

161쪽

Callimactius, Cyrenoeus Libys, Grammaticus et mcta insignis, literas prini domuit in io Alexandricle postea a Ptolemaeo Philadelpli accitus in Museum, petod Alexandri dicaverat, anagno ue ibi in honore Dabitus, circiter annum ante Christum 50. Insirio Bibl. Groec. u. 479.

162쪽

Ἀρκαδίη ' μελλε δε μάλ' υυδρος καλεεσθαι 20

163쪽

Καί ' μέμηχανίης σχομένη φάτο πότνια Ρείη, Γαῖα φίλη, τεκε καὶ σύ τεαὶ δ' δῖνες ἐλαφραί. Eιπε, καὶ ἀίανυσασα Θεὰ μεγαν ψυθι πῆχυν, 30IΠληξεν ορος σκηπυω το δ οἱ δίχα πουλύ διές , Ex δ ἔχεεν μεγα χεῖμα τόθι χροα φαιδρύνασα, Ω ' να, τεον σπείρωσε εο δέ σε δῶκε κομίσσαι

οὐδ' ἁλίην ἀπέτισε Θε χάριν έλλα το χεῖμα . 35

vetustissima fueriint Triphyliae vitae est Arcadiae regio inquilini;

164쪽

appellatam Panacrin, a caprae nomen fuit Amalthea. inminta. V. 46. Ουλα Scholiastes explicat γεινως, ouod defendit Span- hemius.-D. missius interpretatii in numerum T. Bentisius, strenue Ουλον κεκλῆγον7ες, II. P. Schol. ὀξυ βοωντες η πυκνόν )- χυλα ορχῶσθαι reserri potest ad motum pediun, ut Sit περιπλεHola Ἀποσί.-ΡOss1 etian intelligere varios orbes implicantes, laod et significationi verbi sλα convenit, et saltationi ενόπλω. Ern. V. G. πρυλιν 'Eνόπλιον Schol. Hesych. Πρυλιν, πυρρωον,

165쪽

Ου σε Θεῶν εσσηνα παλοι Θεσαν εργα δε χειρῶν, Ση τε Bh, το τε Κάρτος, ο και σέλας ἴσα δίφρου.

V. 48. σέο sρί Mori Coryuantum saltu et tumultu, Iovem conservatum esse docet Ovid. Fast. v. Ardua jamdudum resonat tinnitibus Ida, I uti s ust, infant vagiat ore puer. Par Inani Dii chypeos, galeas pars tundit inansa Hoc Curetes liauent, noc CorybanteS, OPUS. V. 49. τραφες Νolla nanc vocent passive sum Dawesιr 3 et emendat τρεφε vel τρέφε .-Passive sum posse contendit Ernesti, et Sententiam suam Xempli fulcit.-Totum verSum Spurium Sse censentitu kenius et Lennepius. V. 50. νὴ σας Valet idem imo simplex μησας. Ruhnkenitus,mu Olim comecerat legendunt esse, 'Οξὐ δ' - ῆ σας, receptam te tionem, allatis exemplis, ipse p0Stea defetulit. V. 53. ἐπδαίσιον Μεμερισμένον. Schol.-At Oupius οἶκον πι- δαίσιον interpretatur dom)ιχ ad epillandu is accomnrodataram, Sive ad

vitam beate et hilariter transigendam. Quod Dii scilicet faciunt,

166쪽

Εμ περ Θς ὐκ ἄνδρα σακεσπαλον, Ῥεν ἀοιδον. Ἀλλα τα μεν μακάρεσσιν λίροσιν αυθι παρῆκας,

Αρτεμιδος Φοίδε δε λύρης ε εἰδότας οἴμους. Εκ δ Δὰς βασιλῆες Ἀπεὶ Διος δεν ἀναίων

167쪽

ipse legit,

168쪽

Ἐξαπίνης, ὁ δε κυκνος εν - καλον ἀείδει. Aυτοὶ νυν Hoχηες ἀνακλίνεσθε πυλάων, Αὐταὶ δε κλθῖδες ὁ γαρ εος κέτι μακράν. οἱ δέ νέοι μολπήν τε καὶ ἐς χορον ἐντύνεσθε. D 'πόλλων- τα ι φαείνεῖαι, ἀλλ' ο τις ἐσθλός. ος μιν Ap, μέγας τος Ο ὐκ ἴδε, λιτος ἐκεῖνος. I0Dψομεθ', ν Εκάεργε, καὶ ἐσσόμεθ' Αποῖ λιτοί. Mητε σιωπηλη κίθαριν, μη αψοφον ἴχνος Τ Φοίδε τους παῖδας Ἀχειν ἐπιδημησανΤος.

169쪽

Η τε λυρη, τό, αεμμα το ΛυκΤιον, η τε φαρετρη Xρύσεα καὶ τα αεδιλα πολυχρυσος γαρ Ἀπόλλων, Και τε πολυκ7έανος ΓΠυθῶνί κε τεκμηραιο.Και κεν ἀεὶ καλος και ἀεὶ νεος 9πΟΤ Φοίδε 30 Θηλείαις, δ' ὁσσον επὶ χνόος ῆλθε παρειαῖς. APδε κόμαι ΘυόενΤα αεδ λείδεσιν λαια. ου λίπος Ἀπόλλωνος ἀποςάρουσιν θειραι, Ἀλλ' αὐτην πανακειαν εν αςεῖ δ' ω κεν κεῖναι

V. 17. αἴλινM 'Hτo 2ρηνη7ικά. Schol. V. 20. ν Φρυγί, Antiqui fines Phrygiae dilatiores habebant, et in illa Sipylum dinumerabant. Fabri. V. 25. ρέα Anteis. Stephanum, legebatur ἀν ρea, per

170쪽

ελαχεν ea κεῖνος ἀοιδὴν ut Scilicet τω non pereonae, omnemorentur.