Tragoediae superstites et deperditarum fragmenta;

341쪽

AD HIPPOLYTUM II

cles N. 38.

ψυ ψανταπία Καὶ η δόξα. Sed quo sensu philosophus vocem accePerit, ad Ulgarem atque Poetarum Consuetudinem nihil attinet. Videtur quidem apud reliquos etiam scriptores aliquid interesse inter *αίνεσθαι, δοκcta, ut illud opinioliem certioribus quibusdam signis et specie ipsa rei sustentatam, hoc autona Sola conjectiara ilixam significet, quo sensu Κακο ψαίνεται ΗiP- polytus ob indicium Phaedrae, saee Theseo hanc suspicionem cupide arripienti. Sed non credo hoc discrimen spectasse Euripidem, qui saepissime Vocab tul ἰσοδυναμουντ Ponit, Ut DICCh.5 3 ουτ έθιγεν ουθ' ηψαθ' ημῶν. Plura exempla ad Bacch.6I . adscripsit Elmsleius. MATTH.

342쪽

si ANNOTATIONES

II OS. κευθων Notandi in masculinum numeri singularis decla oro initiisertim dictum Contra regulana de qua in annotatione ad Hec. II expositum St. Scholiusta, Γυναyxe μέν αιν αὶ

Similem ex Danae locum in mente habuisse videtur Polluc ,

Ald Do metro dixi ad Aristoph. LyS. 2 T.

343쪽

AD HIPPOLYTUM. III

II S. ματερ, heicev ἀνόνατα *es Ut probabilis metri fornia evadat ScribendUm ματερ, erexerum P ἀνόνατα; interjectione cf

δνόνατα Par A. ἀνύναντα Flor A. lalgo ἀνόνητα. II 6 μανίω eο ιν μανί si Syllaba naedia longa est, versus ex molosso et bacchio erit compositus. Sed probabilius estithyphallicum esse, syllaba naedia correpta ut in Rheso s . αλλα μηνίων στρατηλάταισιν. II T. Alterum inom. Flor. IO et Oct fortuSSO.συ γίαι αpcres Explicantur in Par A. αὶ συ αυγνύουσαι, δ

346쪽

sas ANNOTATIONES

husius ad Ucian vol. I. P. a s. allatis scholiis ad Hom. l. E. 262. 28. Unde Patet αντυγα fuisse orbiculum summae curuli sellae additum, eamque cingentem Hujus autem cacumini vel lateri, si consistere currum oporteret, habenae Circ UmligRhantur. Sic Il. E. 262. εφάντυγο ηνία τeίνα; qui locus apprime huc facit Geminae vero nonnunquam erant άντυγes, Ut in

347쪽

AD HIPPOLYTUM. BIG

Iunonis curru, Il. E. 28. δοιαὶ δὲ τερ αρομοι δντυγέ e. c. ubi scholiasta Venet. Aντυγε ' τα ετ του - ου ιμί Κλα, ἔνθev xvi τα ηνία ἐ(άττονται. AIONΚ. II 8y αυτα ιν ἀρβύλαισιν αἰτ)ισιν αρβυλrieti Ald. Et Elyin. M. P. 35 Ia ἀρβύλη Eustathius et scholia ta de Parte currus acciPiunt, in qua stabat auriga cujus significationis exemplumnusquana exstat. Julago itaque 'βύλαισιν αρμόσα πόδασ, quum pedibus coloes in utSset. Nec tamen a Musgr dissentio, qui αυταισιτ suo judicio frigore dicit quid enim miruna, eum calceis expeditis et vilioribus pedes inseruisse, exutis lauddubie Sicyoniis, quas in patris aula gestabat MATTH. At

revocandiam.

'ην ευθυ Apγου καὶ πίδαυρία οδόν' At si vertana est Furipidem scripsisse eυθυσ, Eratosthenem, quem vix hoc fugere Poterat, fatendum est levissimo contra Merciλλet fabulam, ab inultis Pherecrati tributam, usum esse argumento. Nam si Euripidi Propter metri aliquam necessitatem, si modo ulla fuit, e θυσdicere licuit contra Atticorum consuetudinem, quidni idem sequali licuerit poetae Pherecrati ' Hinc mihi nata suspicio est, eυθυ Post Eratosthenis dein iam tempora in Euripidis exena plaria esse illatum, poetam autem que eυθυ Aργου ScriPsisse. Cujusmodi hiatum onani liberum esse offensione et ratio docet et exempla simillima confirmant. Ita id apud Antiphanem Athenaei 6. P. 258 E.

ubi usurus, ut exspectari poterat, o edidit, quemadmo-

348쪽

sI ANNOTATIONES

dum idem, quum in Ephippi versu . p. 33 b. in heb

I 232. δνεχαίτισεν Ad currum transtulit quod proprie de equo dicitur.

αμαεμόνια nobis enotarunt, Stephanus in Thes. Gr. Ling. et do Schesserus de Re Vehic. I. c. S. P. 38. mihi quidem suspecta voci est Cotta Positio, quam in scholiis ad Euripidem inventam praebuit, qualem illic legerat, Eustathius vera voci S

349쪽

AD HIPPOLYTUM. I

scriptio fortasse videbitur ηαραξόνια. Pollux , I S. το Κωλύον

350쪽

sis ANNOTATIONES

I 26ὴ συν συν σοὶ H. ex glossemate. Ia a. en recte delere Seidlerus videtur, quia hunc versum ex duobus dochnaiis constare putat. Quod si verum est, tertius huic versiit dochmius adjungendus Orit αλμυρο ετ ποντον. I 2 3. μαινομένα κραδί Ald. καρδία tres Florr. Havia hic sine CSubScripto. μαινομέναν καρδία Flor A. quod praefert Vulch. cibtis corytirens ind&Seria Pinniger neque enini Amoris est, inquit Vulck. sed anaantis μαινομένα καρδία. 'Eπια αTebet TL, eneισηίηTel T Fur Herc. g. CPeriuntur; e*ορμαν proc*ορμασθαι τι qui dixerit, non inveni. Sed ω μαινομένα κραδία dictum accipio pro Wμαινομένα κραδία. MATTH.

δὲ τ H. Flor A. Delenda haec particula scribendumque

Uno VerSU ανδρα τε συμπάντων βασιληίδα τιμάν. Κύηρι autem versu proximo adscribendum.

Ia8I. βασιληίδα τιμαν Locutio ab Homero sumpta Il. Z, ISJ δῶκε θέαι τιμ βασιληίδοσἐμισυ πάσηv. MONIL. μόνα μόνω Flor A. I 282. Novem superstitiam fabularum Euripidis deos vel deas ad solvendum nodum in ultimo actu inducunt. Eae sunt Orestes, Hippolytus, Andromache, Supplices, Iphigenia in Tauris, Bacchae, Helena, Ion Electra Hoc vero meliore jure in Hippolyto, quam in ceteris, factum esse videtur. ONΚ. Miretur quis Dianam Thesea Egei filium vocare hic et infra v. I 3I licet ipsa intra tantilluni spatium v. ISIS IS I 8.3Neptunum illi patrem tribuat Potius autem quam illud ex

incuria tragici evenisse statuamus, credibile est nomen Regis Atheniensis, patris scilicet professi, velut solennem titulum, additum esse. Si voluerit duos Theseo Patres, alterum o talem, alterum in mortalena, tribuere, uno certe XOmPl SE

ipsum defendit Euripides quippe passina in dramat Herculis

라틴어 텍스트