Tragoediae superstites et deperditarum fragmenta;

331쪽

AD HIPPOLYTUM. sol

Γυν. CaedCn hunc versiana OPOtunt Post v. Z . ita Scriptuna exλύερ α μου; si id (ίδω Ald. πικραν θεάν. Ex altoro loco versum ejiciendum esse docuit Vulcti. Itaque quas lectiones illo loco liabet, ad nostrum referendae sunt. Ex eo exλύeo Proexλύσαρ recepit Vulcti. Infra pro cxxi eo Flor. 5. ἐκλυεσθ'.- Ad pμού in Par B ad Scriptum g μουσ.-ώ ιδ ευ δαίμονα nullo naodo tolerari posse recte dicit Vulch. Itaque e Flor A. quocum Conspirant Flor. II. Et Havn. OCOPi τον δαίμονα. Par. A. ον υ δαίμονα non Tον δυσδαίμ. expoυ, Ut dicit Vale . Ut idecim friwlem 1Oris NeoE Ortem explicat Volch fassus tamen nusquam in talibus locis se legisse sν δαίμονα. Et sitiis unquam pro et,1Oris Icctet errat Iecim dixitris Orienti friεlem et aroris et idecim praectius runc . lectionem versus postrea . in Serti amplexus St,, Id m αν θεάν. Suspicor enim, quum Sic scriptum versum invenisset librarius, eum explicandi causa addidisse s δυσδαίμονα expόν, hoc deinde in textum illatu iis, et, ut na Etro aptaret Ir, EXPUNCtoνexpόν, Ab aliis di deletum esse, ab aliis syllabam uv.

MATTH.

8I . μοι ἰώ μοι Flor. IS. πόνων Par A. H. Vulgo παθέων.ων ω Par A. Omittit H. Quod post nctos addunt libri delevit Brunckius. Nunc mihi praeferenda videtur codicis Havniensis lectio μοι νώ πόνων επαθον vel Lτάλα τα

τάλα Par. F. Flor. a. sed in hoc transverso calamo deletum Is Lasc. τάλαινα Ald. ηολι Par A. Flor A. IO. H. 8I8. μάκια Par A. D. Flor A. 2. IO. I S. μηκια H. Vulgo κάκιστ Eadem corruptela Helen. Is I a.

332쪽

BO ANNOTATIONES

Par. A. Vocem τάλαιναν, quippe e v. I 6 ab imperito librario huc traductam, delevit Brunck. et sic edidit: - σαν επέβα, γύναι, καρδίαν. in quibus nέ metro repugnat. MATTH. Recte runckius, nisi quod e S servare debebat. 8 lcis Flor. I S. H. ἰώ μοι μοι Ald. Scribendum 1μοι

333쪽

AD HIPPOLYTUM. Bos

interpretatus est Cicero de Ostic. . . ibi, Cunι αἰαn estissctiintili doctisαm Onet ei fercti, criti O id hiatur, PSE &lem omni diceθαι. Hoc monuit, Stephanus in Thes. r. Ling. et post euna Vulchen aerius Hesych. ψενδόνη του δακτυλίου το περιψε έσ σψραγα. Similia habent tym M et Photius. Videtur quidem iste circulus dictus fuisse,*eνδόνη, quia gemmam Uam, Ut funda lapidem, amplexus est.

334쪽

gos ANNOTATIONES

dum frustrae violares i. e. sita, ut illud violare mullam nim

335쪽

AD HIPPOLYTUM. OG

MATTH.

336쪽

go ANNOTATIONES

Upψέα De victu Orphico lat. Leg. 6. P. 32 C. -

Hoc victu vitae quamdam sanctitatem pi ofitebantur. Ad 'Op-ψεοτελεστά respici putabat Blomfeld Uustri. NEU P. 22 . de quibus vid. Valch diatr de Aristobulo p. 8 sq. ubi etiam de nugacibus libellis agit, πολλῶν γραμμάτων καπνω, quibu rebutebantur Veteratores, superstitiosis non in hac tantum vita quaevi commoda, quibus, ut fit, ipsi tamen carebant, polliciti, si Se praeberent certis ritibus secundum istos libros initiandos. Cf. Alc. 83 Cycl. 63s quae loca citavit Blonis. MATTH. s56. 'peύουσι De verbo θηρεύειν contrichae r ad Dionys.Hal de comp. veri, p. g. MATTH. s68. ἐκσώσειν ἐκσῶσαι Flor A. , σωcta Par A. s61 τῆσδε Id est rων Πισθε. eνοιντ γένοιτ Flor. O. H.

y 6 ηασηθησομαι ἐττηθησομαι Par A. set . tuta Loca veterum hanc historiam Spectantia, congessit Meui sitis in Theseo . . quorum praecipua indicabo.Apollodorus 3. 6. P. SCI Aεύτ ον ε Θiiσευσ) relae Σίνιν

aliter saevitiam ejus describit Diod. Sic g. b. iiete i πρῶτον

337쪽

AD HIPPOLYTUM. go

refert ad suam Usque aetatena permansisse istam Pinum. CCtErum Euripidis solioliast fabulam illam notissimam, quae vulgo de Procruste narratur, ad Sinin retulit Pindari etiana scholiast in Argument ad Isthna Sinin et Procrusten confundore videtur. lac autem appellatio fuit otii vis latroni indita: Isthmius igitur Retr Eoxii vocatur Scs. MON Κ.s 8. κτανεὴν addit Par A. y y αὶ θαλάσση συννομοι Hoc dictum latruel. ISO . σύν

338쪽

8o ANNOTATIONES

peristis hic et in Fragm. Eur Licymnii I. κομψο enim apud Nostrum de facundia dicitur, et significat loquctae,irgultaS, COLlidi S. Suppl. I. Κομή, ο γ δ κηρυξ. Cycl. I S. Κομψοσ

accipit, quo nutrix in hac fabula dici potuisset ὰπαγγέλλειν

Phaedrae κακά. Sed potest aliquis mala facinora non foras efferre, et tamen improbus esse. Sensus poscit verbum, quod

indicet sive elere sive incitare, ciliquid Prius voluit Mil

339쪽

AD HIPPOLYTUM. Bos

dere argumentorum ordinem Castus suma qui etiamsi non essem, non tanta Phaedrae pulchritudo fuit quae unumquemque caperet et percelleret. At enim, inquies, esto ut fueris castus: quidni regnare castus cupiat ut ego nisi mulieris regni tamen amore Phaedram forte corati perim Ego ero nunquam regnum

IOIS. πράσσειν τε γορ Legebatur άσσειν γαρ, in quibus det et e nihil aliud est, nisi, quod PraeceSSit, eυτυχε . Hoc nomine praestat lectio Flor A. O. et din et Te γα πάρεατι, κινδυνό τ ὰπών. Valck vertit Fescere niamque licet quae etiacthsqi e Pericula. Mihi xpάσσειν eo Potius sensu accipiendum videtur, quo scriptores Attici dicunt ανδρα δεινον πράττειν, TCSciυiles triactare, in republicet ei Siari. Cf. Heind. ad lat. Prol. I. I. MATTH. Ioa . elac; Non opus Reis ii conjectura etλev.

340쪽

BI ANNOTATIONES

est Pudica, qui/m PireliC CSS NON POSSCt, υκ ἔχουσα σω*POve . Hippolytus autem Udicitia Sua non bene Stis erat, Humlibi clino P h. non patefacienda committeret, ut ipse impudicus haberetur. De his oxymoris Euripidis vid Bergier ad Aristoph. Ach. 3y5. MATTH. IOZ8 ου γό Par A. Legebat ii καὶ γόησ, quod revo

candiam.

IOSO. υοργησία υο Rhoeta LasC. Ald et Pleri si se codd.eυορκησία non nisi ex Alexandri Helena enotatum legitur apud Antiat tic in Bek . necd. p. f. et analogiae legibia repuginare videbatur Vulch. quod etsi secus se habere concesserim Lobeckio ad Phryn. p. SIS . hujus tamen formae XernPla non nisi in serioribus leguntur. Nec Theseus fili una, uena mentiri