장음표시 사용
351쪽
Furentis, tum ovis, tum Amphitryonis filius Hercules dicitur.
352쪽
hunc locuna emendavit Porsonus in Adversariis p. a 3. Ibi Etymologus, xα. α ληλυθότα 'D ρω rixo ούτω λέγουσιν.
353쪽
3366. κατὰ γασJ Ald Flor. S. et Pro . l. PBr. B. ITάκμα p. Flor A. IO. Coit Par A. B. D. LasC. κατὰ γὰq. HuVli. καταΓqq. Par. E. Flor. 2. κατα γαν. MATTH. IJ J Lase Ald. μέθετε τάλανα με ad diant Flor A. 2. IO. I S. Par. .E. D. Havia rome Par E. adjeci, qui habet μέθετε τον τάλανα. Versus est iambicus dimeter brachycatalectus. MATTH. Non satis certa hujus versias scriptura vidEtur. Is g. 3 6 Hi versus in Ald. sic dividuntur ut in nostra editione Paullo propius a vero absunt Par A. Et LISCAT O -
IST . υνασαι υμησα Flor A. D. H. I 3 8 δύσταim Par A. Flor. IO Vtilgo θυα νοσ. II S. 38O tranSPOnendos Censent eis k et Heath. Sive ad Pallantidarum caedem hic respicitur, ut ait soliol. Sive ad Tantalum Pelopem, Atreum et Thyestem, Thesei Per F- thran et Pitthetam Mores, quae est Heathii sententia, μιαι- ψόνοι αυγγονοι idena per appositionem vocari etiam PossUnt
354쪽
ταλαιοὶ προγεννητοpe . Mila videtur Post et oγεννητόρων Plene distinguendum esse, ut hi genitivi abrep pendeant Delicta majorum sequere suspicatur Theseus supra 25. Sqq. V. ISSO.
355쪽
liasta noster, ἐν βοιανι ρόν, τινImrολυτον, ω l. ου ἀποκείρονται α μελλόνυμψοι. Silia ilia habent Diodorus Siculus . 62. Pausanias a. 32. Ubi plura de Hippolyto Lucianus, qui vocatur, de Syria Dea, vol. 3. P. 8S SS MONIL. Igai. καρπουμένω VntCkenaritas. καρπούμενα libri.
356쪽
ssti ANNOTATIONES AD HIPPOLYTUM.
IM . t yxdi et Editiones nanes habent cxάνει, sed metro plane adversante vox en in illa primam corripit, secundam producit Monuit Egerionias Porsonum legere κιγχάνω recte omnino. Eandem vocem restituit Porsonus Eschylo, Choeph. Sao Gaissordius nostro, Alc. σ3. Aδμητον, δόμοισιν μακιγχάνω ; exscribens insignem locum Eustathii p. IS 2S, IO qui docet formam κιγχάνω analogiae Consentaneam ESSE, UtPot Rxia derivatam, non SECUS E ανθάνω, μανθάνω, λαγχάνω Et
1 s. ψόρον o Flor A. O. I SO. αψ- αψη et Par A. B.D. Flor A. IO. I S . eines os; Πυλ os Par A. Sed coni v I I s. I ST. Rex τέρηται τἀμα nihil aliud significat, nisi nihil opus esse de admoneri, Ut fortem se adversus dolorem Praebeat, quum in fine vitae nullus amplius ei fortitudini locus sit praeteriit tempus, quo fortiter ferre dolorem poteram. MATTH.
357쪽
ALCES TIN archonte Glaucino, i. e. olym P. S, 2 Editam quartam litisse tetralogiae fabulam-praecesset in Eni In Κρη - αι, λxμαίων δ ια ψω*aeo , ηλcψs ex didascalia codicis Vaticani cognovimus de qua non repetam quae XPlicatius disserti in praefatione ad editionem Alcestidis Oxonii emissama. 83 . Ex eadem editione quum codicis Vaticani aliorumque librorum lectiones petere liceat, his quoque hoc loco omissis, annotationes quas nunc edo illi accona modabo editioni tanquam supplementa. I. ω δώματ δμήτει Conferenda sunt initia Andromachae et Electrae, ubi idem genus est compellationis ad quam in Sequentibus non amplius respicitur hoc observavit Seidlerus ad Electr. I. 's γη ταλαῶν Aoγοσ, 'Iνάχου ἐοαὶ, Ose Tror, qμα ναυσὶ χιλιαι Aρην, Κι γχιν πλευσε ρωάδ' 'Aγαμέμνων αναε. Androm. I. αιάτιδο γησ xiiμα, Θηβαία πόλιy, Ooeνηοθ Πεδνων ξυν πολυυύσω λίθη, LIριάμου τύραννον ἐστίαν ἀ*ι- κόμην. MONΚ. a. Dixit Euripides sησσαν τpά- ων, ut in Flectr. OS. 6η - αν αTίαν, Pr θητικη vel μισθωτικην. Photius et Suidas, huc respicienteS, EXPonunt oησσαν μισθωτικην η υre,ij, η δουλιΚηνυοψην. Hesychiu θησσαν δουλικήν. Monet scholiust Apolloiat Ithod. I, Is3 velut aruph Κρησσα, ita a b , ηασα formari. De αἰν ν significante, O,SSeritus, cquieSCC ira, quaedam notavimus ad Hippol. 3T. Exempla videas in hac fabula . I 2, S I. OreSt. J . Med. IIS . SUPPl. SO. Electr. 266.
. Tio de Hippolyto luci reddito-Tum sectier omnipotenS,
358쪽
oliquem in ignotus, umbris Morsolem infernis Uvιmirict Sui sic Uilin, OS T Perlorem medicinae stilis et tirlisti mine Phoebi enct in Stygios cetritali in nisis Historias, qua de Esculapio tradiderunt veteres, fuse recenset Heynius ObServ.ad Apollodor una P. 2J6. seq. MONIL.
. τῶνδ' ποινα accusativus est disjunctus et seorsim acci-
IO ETύγχανον codices et Lusc. ετύγχανε Ald. I 2. Infra V. 33. ο α δολίω σψηλαντι τέχνri Quibu autem artibus Parcas deceperit Apollo, discas ex Eschylo Umen. SO. Odo recte legatur is locuset chorus scilicet Admeti fata Proferens, ita de una incusat: Συ τοι, παλαια δαίμονα καταιθί- α οίνω παρηπάτησα ἀρχαία θεάσ MONΚ. Vera loci Eschylei lectio est rαλαιαν διανομην κατα*θίσασμίνω r. . .
359쪽
68. σο*ο vocatur, quod argutatur de nanibus grandaevis verba Apollinis interpretuns Monuit Hernianti US.
quum Sensisset Herni annus, pdete scribendum conjecit, Herculem intelligens. Verum hoc si voluisset poeta, divisset saltem sed e T Reyνο ταύτα, quo pronomine uilio magi S PUS erat quani illo Asta; ne quid de verbi ἀπεχθη e T μοι dicant, ubi potius S τ ὰπεχθήσει μοὶ dici debebat Manifestum mihi videtur utruinque versum a grammatico EsSe adjOC- tum, qui quod cogitaverat pάσα τε ταυτα ἀπεχθήσει 'μοί metro latcunque aptavit, loquacitate autona sua non nuxit, sed magnopere debilitavit praecedentium vim dictorum Apollinis, III se aptissime concluduntur gravibus his minacibusque verbis βία γυναta Triνδε α - αιρή ETαι. g. Κατ-xeσθαι του ep. υ, vel Simpliciter xατάρχεσθαι, eratctu iccti irict rct, quod apud veteres Graecos fiebat, abseindendo Pilos a fronte victimae, quos postea, tanquam Prima libamina, igni in ara accenso imponebant. ' Verbis lator usteri ad Arist.Av. y6O qui optime hunc morem illustrat, advocatis Hesychio κατάρ ασθαι του lepeιου, των τριχῶν ἀποστάσαι. Nostri El. IS. x xανου δ' ἐλών ίγισθο dpθην σψαγμα, μοσχία Teμων, e*' αγνο ηὴρ θηκε δε ια. Virg. n. 6. 2 3. Et SNmmctSccti eris medi infer cornu Selαε, Ignibus imponit escris, huminet irimet. n. g. 6s8. Non uni illii Uirari ProserPinctet ertice crinem bstulerus, Stygioqite Cuti fractinnαUcrct Orco. ubi nostrum locum respicere videtur Poetu, PUndem ritiam Sa
360쪽
meam de scriptura horuin verborum in annotatione EXPOSUi. Nunc addo ne sententias quidem recte procedere. Nam si ille qui primus dixerat g ταν θιμένη γ εα- των, alteri Plane cum eo consentienti objicit rissem; υκ αυχῶ τί σε θαρσύνει:quid aliud quam suam ipse opinionem convellit 3 Quamobrem nunc totum istud additamentum ob ct dii poυδό γ ξαὶ ων νέκυσ δη, quod et metri forma et codicum discrepantia Suspectum reddit, tollendi ina esse arbitror.sS. τί σε αβσύνeι τί α θρασυνe Par L. Flor. I S.