Quid de iterata Medeae Euripideae editione sit iudicandum. Dissertatio ..

발행: 1865년

분량: 58페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

22쪽

Modea in Dutos non illius sed Iunonis esse censuit. Quod tamen non omini Dia persuasit. Cum enina non intelli-geiret, ' alii Moclen, is ip8a iiDreos micidaverit, tana foedo Domine caedeu 9 dpellaret, qui Corintnsis imperare posset, Titius tuerent aera propter esuiu, uua Mauniaeus Dioout IS est λ), una Od. Henuatinus recte opposuit, Medeam Redem eo via o 0Deat Domine appella re υσσεβῆ φόνον, non minia Sili clini dena apto, quam antea, S. 796 εργον - ἀνοσιώτατον, et 8. 1328 εργον δυσσεβέστατον; tque Dio Di sacra ad 0Xpiandalia illam caede a Se institia inaram 8 1t, esseSSRrium

nerois intei ventum; nec designari posse Medentia alat cureuitiSistent0im. Inde coneliaciendum esse, in priore editione Iunone111 9 limis, in fine istes 19 Duisse, mane e In non innapparuerit, Cum tota ρῆσις Medeae in ea, quae adnue legatur a Dula metiris in Iunonem vii adret, quam in feminam fugam quam Celeratim capessenteni', pag. 23. Deinde offen-

24쪽

ipsa 111 des X machina locum tenere 1aven Orsilia contendit, Ruiplius di Sputare omittamus. Hoc constat, non in Medea ipsa in curru evolante cerni posse deum e machina, Sed in eo quod omnino mulieri laxitii oppressae alicunde adiminiculi instar urnis mittatur. Qui uiiserit eum, naud multum refert, Dum non in persona sed in re posita est dei ex maenina ratio. Nec aliter Aristoteli de ac re ei Da possunt declarari et idem no Hennannia 111 censui SSe, e VerDiSenas modo citatis apparet. Quod autem Medea, Di est ser-Vata, quae utilina Sint, varietnatuae, ni lieri Sapienti magi carimnque nrtium penta optime convenit. - Huic de deo e 1mae ina disputationi 1111011 facia1 1s allat Hartu gliiudici quod protulit en 1 . Is enim, cum e more Suo Euripidem aD onini Dus sero vitiis solvere ac liuerare Student, eaque an aliis displiceant, pulcnerrimn aDendR ESSe prRedicet, ne ipse quidem sentit, suod quantisque ODStringati irerroriDUS. Cum alii in interpreta nilis Aristotelis serisis dis- Sentiant, Hariungius Aristotelen ipsu111 vituperat, 10 et

25쪽

te ni igitii intelligeret 1 mrim non sitisse DeceSSnnuim, ut sic, quomodo in anim0 19lieret , Medea faeinus Suum perpotiria et non fuisse necesSartium, ut Medea vitam Servaret; urit Si Servare de De Dat, Biali prius et i Doros micidare si ouisse, statiam post aisSa dona, 1 fugiendi occasio pateret. Si aliun rationum 1andam poeta elegisset, Aristoteles certe deum e maenina non VituperaSSet. Sed pore videamus ').

A14stotele hir vituperatus. Quae autem inter perorationeΠΤ0t aDula filium duo Mutum intercedit similiti id, Hauc

orationis argumentum pauci refert, comprenendit, deuS, qtio homini Dus ODScur u 1min1m VideDatur, XΡECnt, ne 1 Itiurn Sunt, praefuttir, ac re Vera iri sis auulis deesse nequit deus, in qui Dus Spectanti Dus, Si deesset, de fine tragoedia du- Dium relinqueretur. Sed nunquam haec rati , quam i poetae verDa Sint pulcnerrima, poteSt laudari. Cf. stugh l. c. pag. . 1 Pagg. XV XV et coininent in vers 1008 edit. Hari.

26쪽

expressisse Attium Pacuviuua Ennium tradit. De Fin 1 2: viis igitur si difficilius sati iacere, 'ii e latina Scriptu dicant contemnere. In cimi DuS 10 priua mn est quod Limiriae: cur ii gravissimi re Dus On delectet eo patrihi Serino, una

1 Cf. ss. 109 110, 10 a Stobaeo citatos in nostra Medea diu laustra investigarunt in docti. - 2 Cuius rationis hoc sufficiat exenipliarti oliui Hesycnu S. V. Παιῶνισro verba Κόρινθον παιωνιστον in Euripidis Medea exstitisse, docti putabant ij ceat. qualis glossa aut legitur, cum adnotatione exseri Dere. παιώνισrow δυσφζ-μον. υριπίδn Ἀλκμέωνι τω διὰ Κορίνθου - υριπίδος αλλὰ καὶ διὰ κορίν Απαιώσιον codex υριπίδης λλπου καὶ ἐν Μηδεία Κόρινθον Παιώσιον δυσφημον coni. MuSurias, υριπίδης Ἀλκμαίων διὰ Κορίνθου egregia Matiniae est emendatio, quam perfeci. . Sctimidiius.

27쪽

Romano vii Ennii Medeam aut Pacuvii Antiopam spornatatu uiciat qui su iisd0111 Euaeipidis a Dulis dolo tari dicat,

Liatinas litturas domi Alterum 10 testiu1onium cum priore illo non satis convenire videnti . Sed Ciceronis ver Da fa-00llas latinas ad ver Dum Xpressas' non ita 8Se premenda , e tertio eius apparet loco, r. 11: neglegentius mi illa apud e IIII, - Q. EnniuΠ -, utSSe, quam apud acuvii unλὶ - UDi vero fragmenta ipsa unii inspexerimis, testiuaonia illa aver nauci aD Oreere appare Di Dum dia ad ver Dum sere Euripideis versi Dus respondent ), UIR Rhit angi aut minius limpidis vestigia Si in Secutis, Cum, MIR. inino Scaeiptori minus Triderent , nut Contra unntur'), B ut ii Deriore piadaui ratione tractenturq). Unde Seminare, ut aud

prorsus ni illa in ea avu 13 Demu Meden VeStigia inventa s. Ciceronis ver Da liae sunt: Tu qui ceteris cavere didicisti in Britannia ne R esseda si decipiari caveto et quoniam Me deam agere coepi illud Semper memento:

Qui ipse si Di sapiens prodeSSe 6nquit, nequiqusim Sapit Ῥ1ae ad Versum Euripidis respicere apparet q):

Cupido cepit miserant nunc in prolo 911 Caelo sitῬae terea Medea miserias - ώσθ' ἴμερος Ουπῆλθε γ τε κοὐρανῶλεξαι μολουσαν δευρο δεσποίνης τυχας. Puti δεσποίνης voca Dulum Medeat voce redditum est, fuerunt. vi in his duplicis recensionis inesse indiciuna putarent. Si tali Ggumento utiu)ur, Omnia OSSunt pro Dari. - Cons. rgi Eur. Med. vss. 371-75 399 400, ut quae Euripides octo expressit versi-DuS, o Du Ennianis contineantur. - 4 Cf. segi. Eur Med. 02

28쪽

aut immutatos reciperet. Quod statim intelliges , Di versus Euripideos in tragoediarn illani translatos Xaulinaveris de quo cuui Elii seni iiDrum inspicias q), tum Doeringit oui mentationemq), sui luculenter demonstravit, in nr. at scripturi ab Euripideoruti codicum discrepanti Dus saepius

tiquioros Euripidis ii ros nosti attenti scriptor in mani-Dus a Due Sed inde non sequia uri in sis epantia inter C r. Patio tis ot 0Ulicunt Euripideor u scripturas duplicis recensionis cerni invicia Nil inde cernitur, nisi ex deterio ris nota sont 110suos iiDIU Euripideos duXisse Originem. Itaque do iis satis. - Quid de reliquis huius generi M'gulmenti Sit censendum, luculentissime explicarunt cum Eluisleius )

29쪽

esse reserenda, verisimile est RiDD. pag. 306.3. Thusmoph. 1130 Aristopnanes Euripidem haec lo Ῥ1entem facit:

Quod in vis Dusdam Medeae iuris pro σοφὰ επη sit positum orsonus prius illud sin priore editione scripsissu putat Euripidem. in altera mutasse, irrisione Aristopnanis

thiaui u0t in s. 1307, qui alium Euripidis locuti se deperdita saDuli Aristopnanem respexisse dicit in 1 haec legerentuae:

30쪽

ΡOrsonus πυλci vocem pro λόγους Ρ08Hi88 putat Euripi dem, ad Aristopnane 1 opter durioreΠ1 aeta norum in eaena traductum. - Verum utetur iudicaSS Doeringuas ), ii cumo vorda praecedentia nihil nisi τί τὰςὁ κενεῖς ἀναμπλευ εις πυλa Euripidem Scri Dere potui SSe contendat, an satis Ῥ1a0sitam dictionem Aristoplianem eo traduxi 88 putat, plodΡDidippidum sopnistica mina artiuua pei'itum λόγων μοχλευτήν 9 ppellaret. Deinde criticum 1endam putantem, ναμοχλεύεις λόγους Turipidem Scrip8i880, eius vecta O1TeXisse. Hano autem sarin111 ScripturaΠL R DR at scriptore it loci supra citatis Asu traditani. Cui rationi Jhaud ingratae init ad siderim. - En rem 1endani, via Matini neus de is versibus disputans captus est silentio hami praetermiseriin. Miratiu enim vir doctissimus, Si Euripides re vera irrisionum tam impatiens erat ust, unani Vocem σοφή no loco exin10-ret, in multis aliis relinq)10ret . alio versus D Aristopnane iret Sos eum non TutaSSe , Velut primum Medeae versum, in Ranis s. 1382 illusum. Sed Dii tu est amataeus Euripi dum iam non alitisse mutare id iod Aristopnane irriSerat, cum is mortuo demia 111 Euripide Batias conscin Deret et Lienaeis, id est septimo nisdem, Ol. 93, 3 anni mens doceret. Vidumus igitur inter omnia niuiu generi Rrgl11nenidi , vita ad demonstran lana iteratam Medeae editionem asserati tur 1 ianum SSe, quod DRDilitati Speciena prae se erat, nsidiam do duplici editione 110 Di perSuadeatiu'. IV. Restant duo genera argumentori1111, IOU1ΠI TIUS OSitum est in versibus vel sententiis is in ivla Xstantiuus,

ultemini, in visi is enisdem loci codicum lectionidus. Quid do priore Sit Statuendum, reputemus. Aut poeta ipsi ait alii cuidam de Demus illas repetitiones. Sed suomodo id factum

SEARCH

MENU NAVIGATION