Quid de iterata Medeae Euripideae editione sit iudicandum. Dissertatio ..

31쪽

displiceant mutare, O1 rigere deuiqiue omni Diodo ut a88equi Studere, ut viam prodituriis Suria Diuiam si 1 perfectissimam mittat. uod thi uin certe laudamium est, ne saeite Oetam invene148, Mu hoc imandi Studiiun, Di necessarium St, prius piam itemini aruilam edat, neglexerit. Iam vero, iidin eclea vi leni us Hic versus reperitantum, qui OSten M, Suhi eadem ut unitata Specie redeant, illic duae sententiae deincep Secuntur, i iiDus alit iisde111 9 ut simillimis ver Dis eadem repetantum nec semper cur eadem Dis Sint dicta, in VeStiga re OSSumus. ivit in is poetae corii gendi studium cernatur An puta duri est, fieri potuiSSe, it poeta, ipSe tanta neglegentia in emendanda a Dula Vel Sarotua, ut non Solum pSn eo ecti as Sed etiam ea, LIR COOeXerat, intextuli recipurei 3 At dicat piispiam, in in ipsa re cerni tuae duplex recensio attamen Oetn 0n pSe utram fle Scripturam composuit, Sed quili Det alter, hi cum utramque recen Sionem in muniuius inueret, RSi aut neglegentia X priore editione istuc illa in ultera ui rati rees, ut iam in hac utrumque XStaret. Concedainis. Sed Xaminemius talen qualem modo illustraviamus locuti . qui quidam a Vecklein Minus est ac dem0nstrandam iuplicem seditionem. In

thii Sed dicat quis, mali prius Scripserit Euripides, MP1e

32쪽

Ῥ1ae ua18 fuerit, cur illud aularet. Suntne ii versus sic coimpositi, ut uitatione egerent, an illo eos putaveri8, qui meliore iure in priorum locum Succederent. Vix nanc lmaeSti0nem possis miti ea re, nec ullum Omnino invenias argumentum 111ODUS I DRDile, quo Vincere possis, Euripideui ip8um 111utandi si Di causani esse credidiss0. Quid igitur rostat nisi ut ab interpolatore quodam nec illa cu uni scripta et mnroni adscripta, fuisse, deinde autem casu in ipsum aDulam recepta esse Statua111L18 ). - ali Dus interpolationi Dus Omnia,

sere veteritu Scripta vel 19gis Vel Iminus 8Se contaminata, inter 111nes constat, nec nisi alia accedant grBAIOTR, argu

menta sis uti licet ad iteratas ditionus demonstrandas. In interpolationum autem nume , 1a in Medea sunt investigatae naud paucae XStant eius generis, quod in Ver8iDUS vel sententiis repetitis cernitur. Nec tamen is iu8tus evn-Serit iudeX, qui e corii BTia parte Onania, mane sunt repetita, pro punis et interpolatis vendiderit. Quomodo tales repetitiones sint natae, et X veterem ipsorum testinaonsi Sci-1mus'), et X indiciis naud raro manifestis potest conici. In

quam eam de sua modo disputavi uia18. Ita pie sat erit 1i-

και μέμφεται τοις υποκριTαῖς, ς καίρως αυτ τήσσουσιν, et Scnol advs 379 θηκτόν δε καλῶς κεῖται. -δυμος σημειοῖται τι κακῶς ιυποκριταὶ τάσσουσιν επι Τῶν δύο το σιγὴ δόμους εἰςβὰσα καύσω σφάξω αυεούς - unde aci oratius illaritui originem deberi apparet.

33쪽

Diis eae XStent locis iudicare Versus uncis conglusi inter

pota sunt Amplius de sis disserere, interpretis est λ).

aginius, primus 1ac ratione usu est ri Osantius in analectis colicis p0st eum God Hennannus g), cui an poeta ipsi aliquid cooegerint, e eo maXime colligi posse videtur, Siseus dein loci duae tu diversae Seriptura e inveniuntur, Ut

puritatem Spectantium rationi Dus repeti OSSu. Versari antem fere ea in is, si1ae ut siti magi perSpicue ut aptiuS, Ut eleganthis, ut Omis titis, ut fortius dictum sit, mutata esse appareat Sanni, qui nanc rationein iam se anni ante erat Secutus δ), ac Matinis ei, qui eam castigRVerat'), De Ver DOῬ1idem mentionem facit Hennannus. Eo magis, quici de illa ratione sit censendum apparebit, Di quomodo Ute1 91eeR USUS Sit, perSpeXeHOIS. - Sannus triginta Septem tractat Scriptura variantes, Herinantius viginti quin vi iudicat, sit-Dus iuplex editio eluceat. Quo omne Singulo tracta re, equae eomam conditio sit investigare, longum nec Operae retium est. Hoc attulisse sufficiat, de sex tantum locis viros illos d0ctos adem uti sententia, de quo tamen nun)em Unum Statu demere de Demus locum Versu enim, quem indicat

pag. 407. -

34쪽

non unati id esse lectionem Sannus monet. Quod per Se patet, chim θεσπΩ0ὁὸν κύνει iam Dici enarii non esse clau- Sulam prin1 appareat Diutu. 1 aeterea, quod tamen levius duXerim, verDi κάνειν in Euripidis auulis superstiti Dus alteritu non XStat Xempli 1111; apud Opnoctem pauci88una eiu reperiuntur exempla Restant igitus quinque loci iam breviter tracta Ddi: 1. N. 530. 'Eρως ' ηνάγκασετίζοις ἀφύκτοις Ουμὰν εκσῶσαι δέμας. Quo versu non nisi una cum intecedenti Dii tractare licet Iason summis conviciis a Medea assectus, quod ipSam, J1ne Senaper at siue in una imis periculis illi fuisso adiutrix, deseruisset tuae aliam mulierem in matrimonium duxisset, Contra accusationes illas Se defendere conatur. Non Medeam, Sed Venerem, naui et eom1Π et Dominum in periclusis tutelam, ipsum adiuvisse. Deinde nae leguntur: σο ὶ ' στι με νους λε ε τὸ αλλ' πίφθονος λόγος ιελθεῖν, δέ Eρως ' ηνάγκ&σετίοις φύκτοις Ουμὸν κσῶσαι δέμας. In qui Diis utorpretandis milium viri Glooti ela Doraveriant λ). Banaesius at invidiosa erit milhi ratio percui rere, quomodo amor te coegerit MVSgrRViuS: Malim σε, a regatur u νάγκασε. Idem aeque commodum foret λόγοις, noclare sensu et est quidem sit utile ratiociniuim sed veruis X-plicari invidiosum. Dicit Elm8leius, Thod, Si λόγος ScripSiS-Set poeta, veru noc potius risine collocasset: σε ὁ εστινους λεπτὸς μέν, αλλ' ἐπίφθονος λόγος ιελθεῖν, ς ερως

-κασε. Quod interpretari 1 nequire fateor Brunckius secundum ScitoliaSten και si μέν, φησί, συνορας, τε ὁ λεγι τὴν καὶ ὀξυν πουσα τον νουν, τι φροδίτη με σωσεν.

αλλ' re φθόνου ὁ λόγος σοι ποφέρεται, o εστιν ἀληθής,

σωκέναι με, Dan. ille quidem Ulucri interpretationem.

35쪽

Sontentia igitur nae esse de Dei: Et ipsa vides, ut es aente su utili Venerem me eoasso, Sed D inviciliam Sermo tuus, cimi est venas, eo 'Derent, ut tuum in morem me SerVRSSeputes. Ilitor scdoliasten interpretari Vi possis, et ienSUS VerDomini est manifestius Sed vereor no in Euripidis ver Dis non insu. Si li0 versus constituendo AESSe puto: σοὶ ὁ εστι νους μεν λεατος, αλλ' πίφθονος, λόγω διελθεῖν, ὼς Κρως α Τνάγκασε etc., qtiae Sic vertenda sunt: ti Di mitem mens subtilis vel callida illa quidem sed invidiosa est, i. e. Odiosa, Odium efficiens, quod Sermocinaris, 'Dioren te coegisse ut me servos Sic nou suDtilis meus et invidiosa, Oratio Medeae inter se Opponuntur, sed duae menti qualitate Significantur, quarum l-tera illo momento Medeae Ver DC effecit. - NeScio in mar-tungiUS, u VerSu Sic constitutos:

superscriptum exstet ' πόνων ἀφυκτων. Utrnuique Sempturam, quam citat Senoliasta in), antiqua in esse Sannus putat. Sed utriimque suo iure est dictum, Sive Veneris Vim, Inmnem fugere possit, sive quanta sint Medea in Iasonem 1erita significare malumus. Cur Euripides ipse alteriitU1Π amu- invarit, Ou mani Stuim est. Elmsteius 'πόνων ἀ φύκτων genuinaui Euripidis 88 Scripturam censet ). a Duisse enim grammaticos unde nane Scripturam mutarent, cum et Med.

vs. 634 - Eluasl. 620 - αφυκτον Ιστόν, et Hipp. S. 1422 ' ἀφικτοις τόξοις legerent, Si tantus recte cui dictuui

36쪽

θνητῶν γαρ υθείς εστιν ευdαίμων νήρ. Ρ1M ευdciiμων νήρ Clam pations ολβιος φύσει eX-niDot Fortasse scriptor ignotus genuinati tra didit scripturaim. Sec nec id sciunis nec id scire in lianc disputationem hultuim interest, de quo priri mota in memoriam 'evocus'). Et hoc igitur argumentum insonissiti)u1m St. Iam ide1mus, in is quo pae ne unum 1ulem pro Dauit duplicis ditionis insessu indicium. Etiam nunc igitur nutu rationis dum ia00amius An sanno ipsi id accidisse puteani 18, 1odiis, qui nimio studio duplicis recensi0nis vestigia indagaindi correpti, in quacunque lectioni varietate evid sentia rei indi-C1B, Se reperire considant, Recidero ipse contendit Ad nanclicentiam, vix quidem, Si talem Sequeri rationem, Vitnndam,

37쪽

c ma quidem ratio ipsa oretiit , accedit, quod iam incerto Saepe utersemur undamento in uripidis D ulis istocritica raet9 ausis perploravimus Codices, qui Dus utimur saeclo demum duode ita sex iuro, suX1sse recenti atq)1egraViter depraVato et interpolato, scitatis. X alii in igitur codicum Gipturis discrepanti Dus in anno 1aestionem nosa liqhii esse profecturos putat ,hnus An Aldina seditioni

Nondum ad nnem pervenimus liuius disputationis. Cum nos, Si recte disputatum est, ne unum quidem pro Dalde, ne dicamu Certum M'gumentum, 10 item tm Medeaui editameSSe demonstrari 088et invenerimus si pro duplici ditione pugnent, annum Iovii ostendunt, quo iteman fere Me

tum SSe, ut Medeae suae aliati inderet Dona ua Et hit ponamuS, Sive Aristopnanis iocis Sive Corintlitomam eounia Commotum eum SSe, ut Medeam iterum ederet, potestne e0gitari, Singula tantum is Dulae partes 1ae ad mortem

1 l. pag. 174. - 2 Cf. schol ad s. 1069: πει πέρυσιν ἐδιδαχ- θη Ἀνδρομέδα quam l. XCI, 4 actam esse, ex Schol. r. Ran. 53 ἡ γὰρ Ἀνδρομέδα ὀγδόω τε - ante Ol. XCIII, 3 - προεισηκται Onstat vid. indors Chron. Scen pag. 418. 19.

38쪽

nem lia Duerit, Boeoti ius explicat ' in alteram ei bionem eas temporiim ratione tranSuili Sse, iste nisi in priore editione aptum locuti tenere ne paeant. l. LXXXVII, 1 primum e situ est D ula , i. e. anno, quo bellum illud universae 1a0- Cine tam per iciosum instauat. Praecesserant pugnae illae Epidamni ortae, Corint ni omina in Alliens mini negemoniam invidia productae atque Ructae. In Imniuua etiam Ore erant discrimina inter inena et Potidaeam, Corint torum OlOniam sed Atlieniensi Dus stipe tiarium, eadem 0rintnior uagitationiDUS 1 diueta g). Deniq)10 MJ10niensiuus satisimilae erant causae, cur maXime Corint ii irascerentur. Iam Medeam legamus Quana praeclare tali Dus temporiDUS CCO modatae Sunt non lamentationes, ii Ss 410 sqq. laaec

ἀνδράσι μεν δόλιαι βουλαi, θεῶν

nifestantur sententiae ac sensus de foederi Dus Solutis, de perfidia at si impudentia, qua e iam pro Vete1 O graSSenturi Haud inepte nuc 10que roseri Vochleinus colloquii illitas inter Medea in et Aegeum 1 man diplomaticam, Si D Dar no vocauulo uti licet , 1a, viae inter Corcvrae0S

39쪽

N0nne Periclis tempora clarissimis is laudibus esseman tur, qui Dius ilionis artes et luterae cum virtute civili ducorona certa Dan: An putandiun est nae Euripi leui eo tempore Scripti Irum fuisse, quo res ineniensium si erant in -bRine, ut iam in anarenta, Allieni floreret, quo non soluimeXterii nostes patria in Oppriu)erent, Sed inteStinu 1aXinae discordia ordo ac Salus pessium daretur; quo uripides ipse tant Statius, quo erat res puDEoa taedio afficerethir, ut ali-onoriim tomiuriam consuetudineam ni Ῥ1e amiciti si IIa IIaereret, Sine qua senili aetate cum otio sit dignitate frui non licet. Sed naec imiden naetenus. Quocunque te VerteriS, DuS- quant argumentum invenies Sati Certum, hut em inhile, quo demonStrare possis, Euripidem Medeam termin edulisse, aut Omnino CRUSam a Duisse, cur terram ederet Nisi alia

quae Ol. LXXXVII, 1 in Soaenam mISSR, St. Quod ptime cum iis convenire, quae in univerSum de 1 Cf. Thucyd. I. 32-44

40쪽

ponendum St.