Quid de iterata Medeae Euripideae editione sit iudicandum. Dissertatio ..

41쪽

956152

Herc. f.

1001244

1194412

1266 443

927398

882368

venit.

ΡΓΟΓSUS nova Rrgumenta, In inter priores a bulas et posteriores interced9 ut discrimina diiudicandi e Tych Momui- seu couimentatione nuper lina colligere licet'). In qua inter alia id loque ni uneris demonstratur, interim e Aesc yliet posteriores Elimpidis intula tantum, 1od ad praepositioni uti attinet Sum interesse, ut, cum in Aese yli ersis sero SeXtO IOSI VerSu, - , 5 - , praepo Siti reperiatur, in Euripidis accliis iam tertio qu0Ῥ1e, - , T , Vel Su X- Stet praepositio; optioch et Aesonysi reliquo medium tenere, - 5,41 - 4 6 - E ipideariam ii item priores, id

43쪽

3,ii. Qi 10 in Alc. t Cycl. dativius tanti tu pri evaleat MOOn- Senii ad artificiosi in elocutionem dramatis satyrici referendium piutit t. In Hernet Med. ni . genetivit eti91m ΓΒ e- valet, deinde paullath auehi sativus imperium Minet, Hec. Hipp., etc. Genetivus et Dativus in posteriora in is ne pias tenent partes. - Qiuanti narrem rationi uti cognitio momenti et in diiudicandis iteratis editi0tiiDus sit, apparet. Itaque nec

gi intuae: πῶς υν ἱερῶν ποταμῶν

44쪽

d aut indari, Ol. VI, 1, Di haec legunt : ἐντεφθέγξατο ν ἀρτιεπὴς

τὰν Ουχ ὁσίαν μεταλλῆν latinis vectis reddita hoc signifi

45쪽

tur. 0 tum si noc significare volet in Hau pilius, non activo VerDO Vel deponenti, sed passivo uti debebat, aut versuti sic constituere: αν Ουχ σιον μεταλλῶν Ῥ1od almon non erat vertenduin quam pro Scelere u nefas est adlo sui' istam pro sceler eius Vid0imus igitur lianc 910Ῥ1 coniecturam ViX OSSe defendi. - Verani emenda tuli istu priΠΠ18 9 uniel etitus Τ videtur ingressus esse, chim veri, illa ad insemienteni Versum pertinere recte pinn-tus Sic tamen Scri Dendum putet: μετaλλων Σκέφa τεκεών πλaγ ν i. e. accurate perpendens considera, quid facias', quod ferri non po88 Statim apparet, criti participii genere senes in de Medea uti nos necesse sit - Imperativu111 Scri-Dendum conicio: μετώλλa, at et cum Sequenti Dus congi'1it et in norun Medeam monentem Optiime Iadret 'Perpende, considera, qualem Ona tin caedena.

Qitantum hisImodi sententias et forma simillinast Euripides adstinaverit, duor uis utentoruna docet analogia.

1. Frgi. 62 D. Orion lori 1, pag. 41,9: μισῶ σοφόν

teriam prae Dere Viderenti1r.

I. Praepositi μετὰ is locis aut sals in codd. est tradita, aut certe naueto quod commemoratione dignun sit: 1. Hecu0 503. 4:1 Misceli. II 20.

46쪽

pro Dari, Nauclitus docuit 'i, etsi ipse diuidicare se nequire dicit, quomodo locus sanethu Elegantissimam coniecturam prop0suit M. Hyllea ty) si pro μετα scri Diu με σοι, 1 et

Cu111 Se pleniiDUS OneXus rinio reddatuae. Sed piamvis naee 1 rident sententia, nescio an non et ni ut aliis locis duas praepositiones aulatas esse putem, ac suo Dindornus

1 Rh. iis XI, 272. - Eur. Stiid. I pag. 12. - Rh. us. XVII pag. 8.

47쪽

c. dativo praepositionis servata sit 'in mediis nutioribus et vimininus'; iocum scholi9 Sine adnotationem ConferaS:

taemnestram his ad lovisitur vectis: εκπεμπε παῖδα δωμάτων τατρὶς μέτα. ClauSidam Versus O11itpimi vide 18 taleius hanc proponit merulationem: εκπεμπε την σὴν παῖδα δωμάτων πάρος. Fortasse minore verboriam mitatione sic Versus est OnstituenduS: εκπεμπε παῖδα δωμάτων ε ξω πατρος.

ρώμη παίδων πὸ πένθους πολλου τε χρόνου ζώσης μέτα δηκαταλειβομένης et ἄλγεσι πολλοις.

49쪽

nuuti signification0 Or. 1134 Suppl. 1190 Baucii. l.

50쪽

leguntur An forte iietinera18, cum Iunia illa Gempin X Euripido talisinii , ut illud υπερ ιαθέων Eiuripidi debui, Hipp. 158, pio tamen loco a praecedente si stantivo Verba illa pendere, Sul f antea demonstravi. Illae igitur analogiae